ILPP2/443-685/08-4/MN

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 22 października 2008 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP2/443-685/08-4/MN

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o. reprezentowanej przez Pana, przedstawione we wniosku z dnia 24 lipca 2008 r. (data wpływu 28 lipca 2008 r.) uzupełnionym pismem z dnia 16 września 2008 r. (data wpływu 18 września 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania eksportu towarów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 lipca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania eksportu towarów. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 16 września 2008 r. (data wpływu 18 września 2008 r.) w zakresie doprecyzowania opisanego zdarzenia przyszłego oraz pełnomocnictwa, z którego wynika prawo do występowania osoby podpisanej na wniosku w imieniu Wnioskodawcy z wnioskiem o interpretację przepisów prawa podatkowego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest producentem produktów "impulsowych": gumy do żucia oraz cukierków. W swoje produkty zaopatruje zarówno rynek krajowy, jak i zagraniczny. Sprzedaż krajową i zagraniczną ujmuje w ewidencjach, na podstawie których sporządzana jest miesięczna deklaracja VAT-7.

Wysyłając produkty poza granice Unii Europejskiej traktuje sprzedaż jako eksport (zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 8 ustawy o podatku od towarów i usług), pod warunkiem otrzymania komunikatu IE-599 potwierdzającego wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty (zgodnie z art. 41 ust. 6). Dokumentami potwierdzającymi eksport są także faktura oraz w większości przypadków specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku i dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika.

W uzupełnieniu do wniosku Spółka wyjaśniła, iż nie posiada elektronicznej bazy komunikatów IE-529 (dopuszczenie towaru do procedury wywozu). Raport dotyczący dokumentów IE-529 znajduje się jednak w posiadanym przez firmę programie obsługującym wysyłkę towarów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy posiadając faktury oraz w większości przypadków specyfikacje poszczególnych sztuk ładunku oraz dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika, przy jednoczesnym braku komunikatów IE-529 oraz IE-599 Wnioskodawca ma prawo skorzystać z uprawnienia zawartego w art. 41 ust. 7 ustawy.

Zdaniem Wnioskodawcy, opisany sposób postępowania jest zgodny z art. 41 ust. 7 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Zainteresowany dysponując fakturą oraz w większości przypadków dokumentami przewozowymi i specyfikacją poszczególnych sztuk ładunku, może skorzystać z uprawnienia wynikającego z art. 41 ust. 7, czyli nie ująć dostawy w ewidencji za dany okres rozliczeniowy, lecz w okresie następnym, stosując stawkę podatku 0%, pod warunkiem otrzymania dokumentu potwierdzającego wywóz poza granice Wspólnoty lub jako dostawę krajową, w przypadku braku komunikatu IE-599.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlega eksport towarów.

Stosownie do art. 2 pkt 8 ustawy, przez eksport towarów rozumie się potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ust. 1 pkt 1-4, jeżeli wywóz jest dokonany przez:

a.

dostawcę lub na jego rzecz, lub

b.

nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę dla celów wyposażenia lub zaopatrzenia łodzi rekreacyjnych oraz prywatnych statków powietrznych lub innych prywatnych środków transportu, w tym środków transportu, o których mowa w art. 16 rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 288 z 29.10.2005, str. 1) (...).

Jak wynika z powyższego, ustawodawca definiując pojęcie eksportu towarów, dokonał rozróżnienia sytuacji, gdy będący przedmiotem wywozu towar:

* jest wywożony przez dostawcę lub na jego rzecz, lub

* gdy jest dokonywany przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz.

Sytuacja, kiedy eksporter lub podmiot przez niego upoważniony sam dokonuje wywozu towarów z Polski poza terytorium Wspólnoty, i na niego wystawione są dokumenty eksportowe jako zgłaszającego towar do odprawy celnej - stanowi tzw. eksport bezpośredni. Eksport pośredni natomiast ma miejsce wówczas, gdy wywóz towarów z terytorium Polski poza terytorium Wspólnoty, w wykonaniu dostawy towarów, jest dokonywany przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium Polski lub na jego rzecz. W tym przypadku polski eksporter sprzedaje towar podmiotowi zagranicznemu, który wywozi je lub zleca ich wywóz poza granicę Wspólnoty.

Zgodnie z art. 41 ust. 4 ustawy, w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a), stawka podatku wynosi 0%.

W myśl art. 41 ust. 6 ustawy, stawkę podatku 0% stosuje się w eksporcie towarów, o którym mowa w ust. 4 i 5, pod warunkiem że podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany miesiąc otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty.

Oznacza to, iż prawo do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% z tytułu eksportu towarów uzależnione jest od posiadania przez podatnika dokumentu potwierdzającego wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty.

Jeżeli warunek, o którym mowa w ust. 6, nie został spełniony, podatnik nie wykazuje tej dostawy w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za dany okres rozliczeniowy, lecz w okresie następnym, stosując stawkę podatku 0%, pod warunkiem otrzymania dokumentu wymienionego w ust. 6 przed złożeniem deklaracji podatkowej za ten okres. W razie nieotrzymania tego dokumentu w terminie określonym w zdaniu poprzednim mają zastosowanie stawki właściwe dla dostawy tego towaru na terytorium kraju (art. 41 ust. 7 ustawy).

Stosownie do art. 41 ust. 8 ustawy, przepis ust. 7 stosuje się w przypadku, gdy podatnik posiada dokument celny potwierdzający procedurę wywozu.

Otrzymanie przez podatnika dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty w terminie późniejszym niż określony w ust. 7 upoważnia podatnika do dokonania korekty podatku należnego w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym podatnik otrzymał ten dokument (art. 41 ust. 9 ustawy).

Podkreślić należy, iż zgodnie z art. 41 ust. 11 ustawy, przepisy ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b), jeżeli podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym dokonał dostawy towarów, posiada kopię dokumentu, w którym urząd celny określony w przepisach celnych potwierdził wywóz tych towarów poza terytorium Wspólnoty. Z dokumentu, o którym mowa w zdaniu pierwszym, musi wynikać tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu. Przepis ust. 9 stosuje się odpowiednio.

Biorąc pod uwagę powyższe uregulowania prawne, eksportem towarów jest więc potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów. Ustalając zakres zastosowania przepisu art. 41 ust. 6, 7 i 11 ustawy, właściwym staje się przyjęcie uregulowań zawartych w przepisach prawa celnego. Warunkiem zastosowania preferencyjnej stawki 0% jest bowiem posiadanie stosownych dokumentów spełniających warunki określone w przepisach celnych, które będą jednoznacznie potwierdzać wywóz towarów poza granicę Wspólnoty.

Kwestia dokonywania zgłoszeń celnych została uregulowana rozporządzeniem Komisji (EWG) Nr 2454 z dnia 2 lipca 1993 r., ustanawiającym przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) Nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. U. UE L Nr 253, poz. 1 z późn. zm.).

Zgodnie z pkt 14 preambuły rozporządzenia Komisji (WE) Nr 1875/2006 z dnia 18 grudnia 2006 r. zmieniającego rozporządzenie (EWG) Nr 2454/93 ustanawiające przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) Nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. U. UE L Nr 360, poz. 64 z późn. zm.), organy celne zostały zobowiązane do zastąpienia w procedurze wywozu, uszlachetniania biernego oraz powrotnego wywozu, obecnej procedury z zastosowaniem dokumentów w formie papierowej procedurą elektronicznej wymiany danych.

Z dniem 31 sierpnia 2007 r., w związku z uruchomieniem w Polsce pełnej funkcjonalności I fazy Systemu Kontroli Eksportu (ang. Export Control System, ECS), uległy zmianie zasady dokonywania zgłoszeń do procedury wywozu, procedury uszlachetniania biernego oraz powrotnego wywozu po gospodarczej procedurze celnej.

System ECS pozwala na elektroniczną obsługę zgłoszenia wywozowego przesyłanego przez zgłaszającego/eksportera, zarówno w urzędzie celnym wywozu, jak też w urzędzie celnym wyprowadzenia i opiera się na obiegu komunikatów elektronicznych pomiędzy urzędami celnymi a podmiotami dokonującymi zgłoszeń celnych.

Należy zauważyć, iż uruchomienie systemu ECS spowodowało zmiany w zasadach potwierdzania wywozu towarów poza terytorium Wspólnoty dla potrzeb podatku od towarów i usług.

Wskazać tutaj należy, iż zgodnie z procedurą standardową działania systemu ECS, tj. procedurą, gdy zgłoszenie wywozowe wraz z towarami przedstawione jest w Urzędzie Celnym Wywozu (UWU) czynności związane z obsługą zgłoszenia w UWU, zgodnie ze "Specyfikacją techniczną XML dla podmiotów" skutkują wysłaniem odpowiedniego komunikatu na wskazany w odpowiednim polu (atrybucie) komunikatu IE-515. Przesłane w formie elektronicznej zgłoszenie wywozowe, jak również ewentualne jego sprostowanie i unieważnienie muszą być podpisane przez zgłaszającego za pomocą klucza do bezpiecznej transmisji danych. Zgłoszenie wygenerowane z systemu zgłaszającego powinno posiadać tzw. numer własny (niepowtarzalny numer nadany przez zgłaszającego). System sprawdza, czy zostały wypełnione wszystkie niezbędne dla danej procedury pola. Zgłoszenie nie zostanie przyjęte przez system (nastąpi odmowa przyjęcia zgłoszenia), jeżeli: przesłany komunikat IE-515 nie spełnia wymagań narzuconych przez system, określonych w ww. "Specyfikacji komunikatów XML dla podmiotów" (zgłoszenie zostaje automatycznie odrzucone poprzez przesłanie komunikatu PWK2). O odmowie przyjęcia zgłaszający zostanie poinformowany za pomocą komunikatu IE-516, zawierającego powód odmowy przyjęcia zgłoszenia. Odpowiednia informacja podawana w IE-516 ułatwi identyfikację błędu i złożenie poprawnego zgłoszenia w formie komunikatu IE-515.

Zgłoszenie, które przeszło przez walidację systemową oraz weryfikacje formalną (ma status "oczekiwanie") powinno być niezwłocznie przyjęte przez organ celny. System nadaje mu numer ewidencyjny MRN. O przyjęciu zgłoszenia celnego i o numerze MRN zgłaszający jest informowany zwrotnie za pomocą komunikatu IE-528.

Jeżeli organ celny podejmuje decyzje o przystąpieniu do kontroli merytorycznej zgłoszenia, do zgłaszającego wysyłany jest komunikat IE-560. Jeżeli wyniki kontroli są niezgodne, zgłaszający informowany jest za pomocą komunikatu IE-551 o odmowie objęcia towarów procedurą wywozu.

Sprostowania przed zwolnieniem towarów zgłaszający może dokonać poprzez przesłanie nowego, podpisanego kluczem do bezpiecznej transmisji danych komunikatu IE-515 zawierającego poprawne i aktualne dane oraz numer MRN z pierwotnego zgłoszenia wywozowego. O przyjęciu sprostowania zgłaszający zostanie poinformowany komunikatem IE-504, zaś o odrzuceniu komunikatem IE-505.

Jeżeli towary zostały zwolnione do wywozu, do zgłaszającego wysyłany jest komunikat IE-529 informujący o zwolnieniu towaru do procedury wywozu i jednocześnie w UWU drukowany jest Wywozowy Dokument Towarzyszący - EAD.

W przypadku, gdy procedura wywozu obsługiwana jest przez system ECS, zgodnie z art. 796e ww. rozporządzenia Rady (EWG) Nr 2454/93, wprowadzonego w życie przepisem art. 1 pkt 57 cyt. rozporządzenia Komisji (WE) Nr 1875/2006 z dnia 18 grudnia 2006 r., urząd celny wywozu potwierdza fizyczne wyprowadzenie towarów przesyłając zgłaszającemu komunikat "Potwierdzenie wywozu" - komunikat IE-599.

Zatem podpisany i przesłany w systemie ECS przy użyciu klucza do bezpiecznej transmisji danych komunikat IE-599 jest dokumentem potwierdzającym wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty. Komunikat ten zawiera dane zgłoszenia od momentu zwolnienia zgłoszenia do procedury wywozu oraz informację o potwierdzeniu wywozu lub zatrzymaniu towaru na granicy.

W przedmiotowej sprawie wyjaśnienia jednak wymaga co w systemie ECS stanowi dokument celny, o którym mowa w art. 41 ust. 8 ustawy, tj. dokument potwierdzający procedurę wywozu.

Odnosząc się do powyższej kwestii należy wskazać, iż w przypadku papierowych zgłoszeń celnych rolę takiego dokumentu (tj. dokumentu potwierdzającego procedurę wywozu) pełniła karta 1 SAD potwierdzona przez urząd celny wywozu.

Zgodnie z wyżej przedstawioną obsługą zgłoszeń wywozowych w systemie ECS dokumentem, o którym mowa w ww. art. 41 ust. 8 ustawy będzie komunikat, w którym urząd celny zwalnia towary do procedury wywozu, tj. komunikat IE-529.

Z opisanego zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca będzie dokonywał dostawy produktów poza granice Unii Europejskiej. Sprzedaż tą będzie traktował jako eksport, zgodnie z art. 2 pkt 8 lit. a) ustawy, pod warunkiem otrzymania komunikatu IE-599 potwierdzającego wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty. Dokumentami potwierdzającymi eksport będą:

* faktura,

* w większości przypadków specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku,

* rzadko - dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika.

Ponadto, Spółka nie posiada elektronicznej bazy komunikatów IE-529 (dopuszczenie towaru do procedury wywozu). Raport dotyczący dokumentów IE-529 znajduje się jednak w posiadanym przez firmę programie obsługującym wysyłkę towarów.

Na podstawie przywołanych regulacji oraz opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, iż raport dotyczący dokumentów IE-529 znajdujący się w posiadanym przez firmę programie obsługującym wysyłkę towarów jest dokumentem celnym potwierdzającym procedurę wywozu, o którym mowa w przytoczonym przepisie art. 41 ust. 8 ustawy. W związku z powyższym, w przypadku, gdy Wnioskodawca przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany miesiąc nie otrzyma dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty (komunikat IE-599), może skorzystać z prawa zawartego w art. 41 ust. 7 ustawy i nie wykazać tej dostawy w ewidencji za dany okres rozliczeniowy, lecz w okresie następnym, stosując stawkę podatku 0%, pod warunkiem otrzymania dokumentu wymienionego w ust. 6 przed złożeniem deklaracji podatkowej za ten okres. Natomiast w razie nieotrzymania tego dokumentu w terminie określonym w zdaniu poprzednim mają zastosowanie stawki właściwe dla dostawy tego towaru na terytorium kraju. W tym przypadku, otrzymanie dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty w terminie późniejszym niż określony w ust. 7, upoważnia Zainteresowanego do dokonania korekty podatku należnego w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym podatnik otrzymał ten dokument.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl