ILPP2/443-68/07-2/GZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 19 września 2007 r. (data wpływu 21 września 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty podatku należnego w odniesieniu do wierzytelności nieściągalnych - jest nieprawidłowe.

W dniu 21 września 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty podatku należnego w odniesieniu do wierzytelności nieściągalnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Przedsiębiorstwo Transportowo - Spedycyjne "M" w okresie od czerwca do września 2006 r. świadczyło usługi transportowe na rzecz firmy W-H Polska Sp. z o.o. w P. W czasie dokonywania transakcji Spółka W-H była czynnym podatnikiem VAT i nie toczyło się wobec niej postępowanie likwidacyjne ani postępowanie upadłościowe. Wykonanie usług zostało potwierdzone fakturami, a powstała wierzytelność została wykazana w deklaracji VAT- 7 jako obrót opodatkowany i podatek należny. Wartość netto wykonanych usług została na podstawie art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zarachowana jako przychód. Pomimo pisemnych monitów spółka nie uregulowała swoich wierzytelności wobec firmy. Sąd Rejonowy w G. Wlkp. Wydział Gospodarczy, postanowieniem z dnia 13 kwietnia 2007 r. ogłosił upadłość W-H Polska Sp. z o.o. w P. z możliwością zawarcia układu. Na wniosek zarządcy Spółki Sąd, postanowieniem z dnia 25 czerwca 2007 r. zmienił swoje postanowienie z dnia 14 kwietnia 2007 r. i ogłosił upadłość Spółki W-H, obejmującą likwidację majątku dłużnika.

W obecnym stanie, w stosunku do tej wierzytelności istnieje duże prawdopodobieństwo - graniczące z pewnością - nieściągalności. Ściągalność wierzytelności na drodze sądowej jest niemożliwa z uwagi na postępowanie upadłościowe. Z informacji uzyskanych od syndyka wynika, że majątek Spółki W-H pozwoli tylko na przeprowadzenie postępowania upadłościowego oraz częściowe zaspokojenie wierzytelności wobec budżetu, pracowników oraz instytucji finansowych. Wierzytelności handlowe nie zostaną uregulowane.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wobec zaistniałego stanu faktycznego "M" może w oparciu o przepisy art. 89a ustawy o podatku od towarów i usług, dokonać korekty podatku należnego.

Zdaniem Wnioskodawcy, opisana w stanie faktycznym sytuacja wskazuje, że wierzytelność Spółki W-H nie zostanie uregulowana, co pozwala uznać ją za koszt uzyskania przychodów rozumieniu przepisu art. 23 ust. 1 pkt 20 u.o.p.d.o.f i na tej podstawie dokonać korekty podatku należnego. Świadczy o tym brak reakcji dłużnika na wezwania do zapłaty kierowane do niego od października 2006 r., jak również stanowisko prezentowane przez syndyka Spółki. Sąd Rejonowy w G. Wlkp. wydając postanowienie o ogłoszeniu upadłości obejmujące likwidację majątku dłużnika dał jedynie wyraz przekonaniu, że majątek Spółki wystarczy na pokrycie kosztów postępowania upadłościowego. W świetle uzyskanych od syndyka informacji wierzytelności Spółki wobec jej kontrahentów nie zostaną uregulowane. Postanowienie Sądu zamyka drogę do uzyskania dokumentu stwierdzającego nieściągalność wydanego przez organ postępowania egzekucyjnego. Ponadto zakończenie postępowania upadłościowego obejmującego likwidację majątku dłużnika skutkować będzie wykreśleniem Spółki W-H z Krajowego Rejestru Sądowego oraz wyrejestrowaniem spółki jako czynnego podatnika VAT. Uznanie wierzytelności Spółki za nieściągalną, dopiero w momencie ukończenia postępowania upadłościowego obejmującego likwidację majątku zamknie Spółce "M" drogę do skorzystania z możliwości korekty podatku należnego na podstawie przepisów art. 89a ustawy o podatku od towarów i usług. Nie będzie bowiem możliwe spełnienie wszystkich warunków dokonania korekty określonej w art. 89a ust. 2. Dotyczy to warunku określonego w art. 89a ust. 2 pkt 3, w myśl którego na dzień dokonania korekty zarówno wierzyciel jak i dłużnik mają być podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni. W tej sytuacji przepisy art. 89a okazałyby się w praktyce martwe, co z pewnością nie było zamiarem ustawodawcy. Ponadto przyjmując jednak, że wierzytelność Spółki zostałaby uregulowana w przyszłości chociażby w części ustawodawca przewidział w art. 89a możliwość dokonania korekty zwiększającej podatek należny w odniesieniu do uregulowanej należności. Z uwagi na powyższe wierzytelność opisana w stanie faktycznym może być odpisana w koszty i stanowi podstawę dokonania korekty podatku należnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 89a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) podatnik może skorygować podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności odpisanych jako nieściągalne, stanowiących koszty uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z zastrzeżeniem ust. 2-7. Korekta podatku dotyczy również kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności odpisanej jako nieściągalna. Na podstawie ust. 2 tego artykułu, przepis ust. 1 stosuje się w przypadku, gdy spełnione są następujące warunki:

Powyższy zapis oznacza, że aby wierzyciel mógł dokonać korekty podatku należnego od powstałej wierzytelności musi być ona odpisana jako nieściągalna i stanowić koszt uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym oraz dotyczyć dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium Polski. Ponadto wierzyciel musi dopełnić warunków, o których mowa w pkt 1-6.

Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 21 kwietnia 2005 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 90, poz. 756) postanowiono, że przepisy art. 89a i art. 89b mają zastosowanie do wierzytelności powstałych od dnia wejścia w życie tej ustawy, tj. od dnia 1 czerwca 2005 r.

Oznacza to, że jeżeli wierzytelność na dzień dokonania korekty nie będzie kosztem uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym lub dłużnik nie będzie zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym, to nie zostanie spełniony warunek zawarty w art. 89a ust. 1 lub art. 89a ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym w przedstawionym przez Wnioskodawcę stanie faktycznym nie jest możliwa korekta podatku należnego od przedmiotowej wierzytelności na podstawie przepisu art. 89a ustawy o podatku VAT.

W kwestii pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie należy mieć na uwadze, iż wniosek Pana o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczy stosowania przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług przez Przedsiębiorstwo Transportowo - Spedycyjne "M". W związku z tym zaznacza się, iż interpretacja nie wywiera skutku prawnego w tym zakresie dla Wnioskodawcy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.