ILPP2/443-676/09-2/AK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 19 maja 2009 r. (data wpływu 25 maja 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 25 maja 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W lipcu 1999 r. Wnioskodawczyni wraz z matką zakupiły na współwłasność (udziały równe) nieruchomość rolną, o przeznaczeniu rolnym, o powierzchni 3,89 ha. Matka Wnioskodawczyni dokonała zakupu ww. nieruchomości z majątku odrębnego, co zostało potwierdzone w akcie notarialnym przez jej męża. Jest ona ubezpieczona w KRUS-ie, jednakże nigdy nie prowadziła działalności rolniczej, ani też nie korzystała z dotacji z Unii Europejskiej. Jej jedynym dochodem jest wynajem mieszkania studentom i z tego tytułu rozlicza się na formularzu PIT-28.

Matka Zainteresowanej nie prowadzi działalności gospodarczej i nie jest podatnikiem podatku VAT.

Wnioskodawczyni, jako druga współwłaścicielka, jest zatrudniona na umowę o pracę. Nigdy nie prowadziła i obecnie również nie prowadzi działalności gospodarczej, nie jest więc podatnikiem podatku VAT. Zainteresowana nie posiada statusu rolnika ryczałtowego. Przedmiotowa nieruchomość nie była nigdy udostępniania innym osobom (np. na podstawie umowy dzierżawy). Wnioskodawczyni z matką zakupiły przedmiotową nieruchomość o przeznaczeniu rolnym ze środków własnych, na prywatne potrzeby, tj. w perspektywie miały plany, by na tym gruncie wybudować dwa domy mieszkalne i zamieszkać w nich. Współwłaścicielki podjęły w tym celu pierwsze kroki, czego konsekwencją było uzyskanie w dniu 17 czerwca 2002 r. dwóch pozwoleń na budowę (decyzja nr XX i YY), poprzedzone wydaniem warunków o zabudowie i zagospodarowaniu terenu. Działania te zakończyły się jednak już na tym etapie, z uwagi na to, że w dniu 18 grudnia 2002 r. matka Zainteresowanej przeprowadziła z mężem notarialną rozdzielność majątkową. Konsekwencją powyższego był brak środków finansowych umożliwiających kontynuację zamierzonej inwestycji i stan taki trwa do dnia dzisiejszego. Opisana nieruchomość rolna, od momentu nabycia jej przez współwłaścicielki do chwili obecnej, stanowi nieużytkowy grunt, który w planach zagospodarowania przestrzennego widnieje jako grunt o przeznaczeniu rolnym.

Aktualnie przedmiotowa nieruchomość została podzielona na 9 mniejszych działek rolnych. W ostatnim czasie, w odniesieniu do jednej z wydzielonych działek i części drugiej Współwłaścicielki zawarły umowy przedwstępne (w liczbie 7) na ich sprzedaż, na zasadzie współwłasności ułamkowej. Przyszli nabywcy zostali poinformowani, że będące przedmiotem umowy przedwstępnej nieruchomości mają, określone w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, przeznaczenie rolne. W chwili obecnej współwłaścicielki nie są w stanie przewidzieć czy pojawią się oferty zakupu pozostałych działek lub ich części.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawczyni, transakcja zbycia gruntu rolnego nie powinna podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, albowiem współwłaścicielki nabyły przedmiotową nieruchomość dla celów prywatnych i miały zamiar wykorzystania jej jako majątku osobistego. Podjęte czynności, umowy przedwstępne, stanowią jedynie realizację przysługującego im prawa do rozporządzania własnym majątkiem, majątkiem nabytym na potrzeby prywatne, nie mają zaś charakteru handlowego. Ponadto, przez okres 10 lat posiadania nieruchomości rolnej nie pojawiły się oferty zakupu chociażby jej części. Jest to bowiem nieruchomość rolna, nieużytkowana, a do tego posiadająca w planie zagospodarowania przestrzennego przeznaczenie rolne i jako taka podlega ewentualnej sprzedaży. Fakt, że w ostatnim czasie pojawili się potencjalni nabywcy części przedmiotowej nieruchomości jest zdarzeniem nieplanowanym przez współwłaścicielki w momencie zakupu przedmiotowej nieruchomości. W tych okolicznościach nie sposób przyjąć, by ewentualna przyszła sprzedaż miała charakter handlowy i stanowiła działalność gospodarczą polegająca na podejmowaniu czynności prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Gdyby nawet przyjąć odmiennie, tj. że ewentualna sprzedaż ww. nieruchomości podlegałaby opodatkowaniu podatkiem VAT, to zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, przedmiotowa czynność korzystałaby ze zwolnienia, jako że stanowiłaby cyt. " (...) dostawę towarów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę". W przedstawionym zdarzeniu przyszłym nie budzi żadnych wątpliwości, że przedmiotem rozważań jest nieruchomość rolna, niezabudowana i mająca przeznaczenie w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego jako nieruchomość rolna.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

Natomiast stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Pojęcia "podatnik" i "działalność gospodarcza" na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy. Podatnikami są osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Natomiast działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z przytoczonych wyżej przepisów wynika, że dostawa gruntów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy dokonywana jest przez podatnika podatku od towarów i usług. Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia częstotliwości, przez zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonego działania. O kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat), ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności lub zamiar powtarzalności.

Aby zatem dostawę towarów (nawet jednorazową) uznać za działalność gospodarczą należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności.

Z opisanego zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawczyni w roku 1999 wraz z matką zakupiły na własność (udziały równe) nieruchomość rolną, o przeznaczeniu rolnym, o powierzchni 3,89 ha na prywatne potrzeby (tj. w perspektywie chciały wybudować dwa domy mieszkalne i zamieszkać w nich). Konsekwencją powyższego było uzyskanie w dniu 17 czerwca 2002 r. dwóch pozwoleń na budowę (decyzja nr XX i YY), poprzedzonych wydaniem warunków o zabudowie i zagospodarowaniu terenu. Zainteresowana nie posiada statusu rolnika ryczałtowego. Przedmiotowa nieruchomość nie była nigdy udostępniania innym osobom (np. na podstawie umowy dzierżawy). Wnioskodawczyni jest zatrudniona na umowę o pracę. Nigdy nie prowadziła i obecnie również nie prowadzi działalności gospodarczej, nie jest więc podatnikiem podatku VAT. Aktualnie przedmiotowa nieruchomość została podzielona na 9 mniejszych działek rolnych. W ostatnim czasie, w odniesieniu do jednej z wydzielonych działek i części drugiej Współwłaścicielki zawarły umowy przedwstępne (w liczbie 7) na ich sprzedaż, na zasadzie współwłasności ułamkowej.

Okoliczności przedstawione przez Wnioskodawczynię w opisanym zdarzeniu przyszłym nie spełniają przesłanek, które pozwalałyby na uznanie czynności sprzedaży działek za czynności podlegające opodatkowaniu. Nic nie wskazuje na to, że dokonując sprzedaży gruntu Wnioskodawczyni będzie działać w charakterze handlowca. Pod pojęciem "handel" należy bowiem rozumieć "zorganizowaną wymianę dóbr, obrót towarów polegający na kupnie-sprzedaży" (Słownik Języka Polskiego Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2005, pod redakcją Elżbiety Sobol, s. 257). W analizowanej sprawie nie można stwierdzić, że grunty zostały nabyte w celu odsprzedaży. Przedmiotowe grunty bowiem zostały zakupione w roku 1999 na własne potrzeby, o czym świadczy uzyskanie pozwoleń na budowę domów mieszkalnych. Wnioskodawczyni sprzedając działki skorzysta z przysługującego jej prawa do rozporządzania własnym majątkiem, nie będzie wykonywać więc działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Zatem, sprzedaż przedmiotowych działek nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W przedmiocie zawartego we wniosku pytania drugiego tut. Organ wyjaśnia, iż w związku z prawidłowym stanowiskiem w zakresie pytania pierwszego, zagadnienie zawarte w tym pytaniu stało się bezprzedmiotowe.

Jednocześnie zauważa się, że stosownie do art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem w przedmiotowej sprawie powyższa interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla współwłaścicielki (matki Wnioskodawczyni) przedmiotowego gruntu.

Ponadto informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości. Natomiast, kwestia dotycząca zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości zostanie załatwiona odrębnym pismem.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.