ILPP2/443-671/09-3/EN

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 18 sierpnia 2009 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP2/443-671/09-3/EN

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 20 maja 2009 r. (data wpływu 25 maja 2009 r.) uzupełnionym pismem z dnia 10 sierpnia 2009 r. (data wpływu 11 sierpnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 maja 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 10 sierpnia 2009 r. (data wpływu 11 sierpnia 2009 r.), wyjaśniającym, które z zadanych pytań dotyczy stanu faktycznego, a które zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (dalej Spółka) jest podmiotem grupy S, który jest inwestorem w zakresie obiektu TP. W... położonego na terenie Gminy (dalej: TP). W związku z zamiarem realizacji powyższej inwestycji, podpisał on porozumienia dotyczące jego zaangażowania w projektowanie, finansowanie i budowę infrastruktury towarzyszącej realizacji TP. - w tym, infrastruktury drogowej, wodociągowej i kanalizacyjnej (dalej: Infrastruktura).

Zgodnie z zawartymi porozumieniami, Infrastruktura jest budowana przez Spółkę zarówno na działkach gruntu należących do niej jak i na nieruchomościach należących do osób trzecich. Po sfinalizowaniu procesu budowy, Infrastruktura będzie "przekazana" na rzecz Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad Oddział ("GDDKiA") lub Gminy. Projektowana inwestycja TP będzie się docelowo składała z 3 budynków magazynowych o wysokim standardzie, wraz z towarzyszącą im powierzchnią biurową oraz odpowiednią infrastrukturą zewnętrzną. Całkowita powierzchnia magazynowa to około 140.000 m 2. Na terenie obiektu zostanie zlokalizowane centrum logistyczne: powierzchnia magazynowa będzie wynajmowana na rzecz osób trzecich. Koszty związane z budową TPponoszone są przez Spółkę od początku 2008 r., zaś koszty związane z budową Infrastruktury - od sierpnia 2008 r. Zgodnie z zamierzeniami Spółki, w ramach TP, pierwszy budynek magazynowy wraz z niezbędnymi ciągami komunikacyjnymi i infrastrukturą został oddany do użytku w kwietniu 2009 r. Całość obiektu (3 hale) zostanie oddana do użytku do końca 2011 r.

W dniu 16 czerwca 2005 r. Zainteresowany zawarł umowę z GDDKiA, dotyczącą budowy drogi serwisowej w pasie drogowym drogi krajowej nr 8 od węzła P do granicy działki należącej do niego ("Umowa"). Powyższe zadanie stanowi część inwestycji budowy węzła P, w zakresie której inwestorem jest GDDKiA. Na podstawie Umowy, GDDKiA zobowiązał się (o ile będzie to niezbędne) do wykupienia i wywłaszczenia gruntów niezbędnych dla realizacji ww. inwestycji, nie należących do Wnioskodawcy oraz uzyskania odrębnego pozwolenia na budowę dla powyżej wskazanego zadania, a następnie przeniesienia ww. pozwolenia na jego rzecz. Zainteresowany zobowiązał się do finansowania zadania stosownie do zapisów art. 16 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych oraz art. 2 ust. 5 ustawy o finansowaniu dróg publicznych.

W szczególności, Spółka zobowiązała się, z powyższego tytułu do następujących działań: (i) pokrycia kosztów związanych z przygotowaniem materiałów do decyzji lokalizacyjnej, opracowaniem projektu budowlanego oraz realizacją zadania inwestycyjnego, (ii) nieodpłatnego przekazania w formie aktu notarialnego Skarbowi Państwa - GDDKiA gruntów stanowiących jej własność niezbędnych dla realizacji zadania inwestycyjnego, stosownie do potrzeb wynikających z dokumentacji, (iii) przekazania - po zrealizowaniu przez GDDKiA zobowiązania w zakresie wykupienia i wywłaszczenia gruntów niezbędnych dla realizacji ww. inwestycji, nienależących do Spółki, kwoty 150.000 zł na pokrycie kosztów wykupów gruntów (chyba, że grunty te zostaną uzyskane przez GDDKiA nieodpłatnie).

W dniu 15 maja 2008 r. zostało zawarte porozumienie pomiędzy Gminą a Wnioskodawcą (dalej: "Porozumienie").

Na podstawie Porozumienia, Spółka zobowiązała się do zaprojektowania i wybudowania na własny koszt drogi publicznej w Gminie, wraz z infrastrukturą kanalizacyjną do rzeki U. Podjęła się ona zrealizowania ww. prac na swój koszt oraz do pokrycia kosztów ich wykonania. Zobowiązała się także do nieodpłatnego przekazania Gminie N ww. drogi, w tym prawa własności nieruchomości w obrębie pasa drogowego, będących jej własnością, w terminie 30 dni od zakończenia budowy drogi, a także odpowiedniej dokumentacji.

W tym samym Porozumieniu, Gmina m.in. wyraziła zgodę na przeprowadzenie infrastruktury kanalizacyjnej Spółki przez należące do niej działki oraz udzieliła jej prawa do dysponowania działkami, o których mowa powyżej, na cele budowlane w zakresie niezbędnym do wykonania Porozumienia. Każda ze stron oświadczyła, że nie będzie występowała w stosunku do drugiej ze stron z dodatkowymi roszczeniami.

W dniu 21 kwietnia 2008 r. Wójt Gminy wydał decyzję zezwalającą na lokalizację zjazdu z drogi gminnej stanowiącej działkę nr ew. 2014/2, na teren działki nr ew. 2013 w miejscowości N, na czas nieokreślony. Na podstawie powyższej decyzji, Zainteresowany został zobowiązany, własnym staraniem i na własny koszt, do doprowadzenia pasa drogi gminnej nr ew. 2014/2, na odcinku od drogi serwisowej do wysokości działki 2013, do parametrów odpowiednich dla kategorii ruchu KR4. Koszty budowy lub modernizacji urządzeń w pasie drogowym związanych z realizacją ww. zadania ma ponieść Spółka, na której spoczywa również obowiązek wykonania tych prac.

W dniu 14 kwietnia 2008 r. zostały wydane przez Zakład Usług Komunalnych. Warunki Techniczne na Wykonanie Modernizacji Sieci i Przyłącza Wodociągowego. Wspomniany dokument m.in. warunkuje zasilenie w wodę działek, na których znajduje się TP, dokonaniem przez Spółkę modernizacji wodociągu od Stacji Uzdatniania Wody do skrzyżowania dwóch ulic, na jej własny koszt.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, poniesionego na fakturach dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z budową przedmiotowej Infrastruktury.

Zdaniem Wnioskodawcy, przysługuje mu prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, poniesionego na fakturach dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z budową Infrastruktury. Biorąc pod uwagę, że realizuje on inwestycje w zakresie Infrastruktury od sierpnia 2008 r., w jego opinii, dla oceny prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego związanego z realizacją Infrastruktury (tj. zakupów towarów i usług służących budowie Infrastruktury), należy odwołać się do stanu prawnego obowiązującego w latach 2008 i 2009. Powyższe stanowisko wynika z dokonanej przez niego analizy obowiązującego stanu prawnego.

W szczególności, należy uwzględnić następujące przepisy z zakresu Ustawy o VAT:

Artykuł 86 ust. 1 Ustawy o VAT, na podstawie którego podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Powyższy przepis, zezwalając na obniżenie podatku należnego o podatek naliczony, odzwierciedla podstawową zasadę konstrukcji podatku VAT, jaką jest jego neutralność dla podmiotów gospodarczych (za wyjątkiem podmiotów występujących w roli "konsumentów"). W konsekwencji przyjęcia tej zasady, podatek naliczony w związku z nabywaniem towarów i usług nie powinien stanowić dla podatnika faktycznego wydatku.

Cel ten potwierdza art. 2 ust. 1l Dyrektywy Rady, który stanowi, iż "Zasada wspólnego systemu podatku od wartości dodanej polega na stosowaniu do towarów lub usług powszechnego podatku obciążającego konsumpcję (...)". Podobne wnioski wynikają z orzecznictwa Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości.

A contrario, przytoczone przepisy zostały skonstruowane w taki sposób, aby wykluczały ponoszenie ekonomicznego ciężaru opodatkowania przez podatników. Zgodnie z wytycznymi zawartymi w Dyrektywie 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, podatek powinien być neutralny dla podatników ("Aby zagwarantować większą neutralność podatku, termin "podatnik" należy zdefiniować w taki sposób, aby państwa członkowskie mogły uwzględnić osoby, które okazjonalnie dokonują transakcji. W celu zachowania neutralności podatkowej, stawki stosowane przez państwa członkowskie powinny umożliwiać odliczenie VAT naliczonego na poprzednim etapie"). Podatek powinien więc być płacony jedynie przez konsumenta finalnego. Przepisy przewidują co prawda, że takim finalnym konsumentem może być podatnik, ale jedynie wówczas, gdy w danej transakcji występuje on w tej roli (np.: wykorzystuje towary na cele niezwiązane z prowadzoną działalnością, zużywa lub przekazuje je na cele osobiste, dokonuje darowizn).

Zobowiązania podjęte przez Spółkę w zakresie realizacji opisanych wyżej inwestycji w Infrastrukturę drogową, wodociągową i kanalizacyjną oraz odpowiednie nakłady ponoszone przez nią w celu wypełnienia tych zobowiązań, pozostają w ścisłym związku z jej celem, jakim jest osiąganie przychodów z operacji prowadzonych w ramach TP. Poniesienie przedmiotowych nakładów na budowę Infrastruktury jest warunkiem niezbędnym dla możliwości realizacji przez Wnioskodawcę inwestycji TP poprzez umożliwienie dostępu komunikacyjnego do tej inwestycji oraz jej prawidłowego funkcjonowania (w tym, doprowadzenie wody i odprowadzenie ścieków), a tym samym nadanie tej inwestycji cech "użytkowych". Innymi słowy, nie ma wątpliwości, że Infrastruktura realizowana jest w interesie gospodarczym Zainteresowanego, zgodnie ze zobowiązaniami podjętymi przez niego wobec Skarbu Państwa - GDDKiA oraz Gminy.

Po zakończeniu inwestycji w zakresie TP oraz opisanej wyżej Infrastruktury, Spółka rozpocznie wykorzystywanie ww. inwestycji w celach gospodarczych w ten sposób, że zawrze umowy najmu w zakresie zlokalizowanej tam powierzchni magazynowej. Przychody z ww. tytułu będą realizowane przez nią od 2009 r. Kalkulacja czynszu najmu, w zakresie powierzchni magazynowej, zostanie dokonana przez Wnioskodawcę na podstawie cen rynkowych, z uwzględnieniem wydatków poniesionych przez nią na realizację inwestycji w zakresie budowy TP oraz opisanej Infrastruktury.

Stanowisko to było wielokrotnie powtarzane w orzeczeniach Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości i stanowi swoistą dyrektywę interpretacyjną (przykładowo, wyrok ETS z dnia 15 stycznia 1998 r. w sprawie Belgische Staat vs. Ghent Coal Terminal NV, sygn. C-37/95).

Ponadto, art. 88 ust. 1 pkt 2 Ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do końca listopada 2008 r. (przepis uchylony z dniem 1 grudnia 2008 r.), zastrzegał m.in., iż obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

Zastosowanie powołanych przepisów do sytuacji Wnioskodawcy

Artykuł 86 ust. 1 Ustawy o VAT - związek wydatków poniesionych na Infrastrukturę z czynnościami opodatkowanymi Spółki.

Zgodnie z powołanym przepisem: "w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124".

Brzmienie cytowanego przepisu nie uległo zmianie od początku obowiązywania Ustawy o VAT. Powyższy przepis odzwierciedla podstawową zasadę konstrukcji podatku VAT, jaką jest jego neutralność dla podmiotów gospodarczych - za wyjątkiem tych sytuacji, gdy dany podmiot występuje w roli "konsumenta", tj. finalnego użytkownika danego towaru lub usługi. W konsekwencji przyjęcia tej zasady, podatek naliczony związany z nabywaniem towarów i usług przez podatników na potrzeby prowadzonej działalności nie powinien stanowić dla podatnika dodatkowego obciążenia.

Spółka podkreśliła, że nakłady ponoszone przez nią na Infrastrukturę są niezbędne dla realizacji celu, jakim jest inwestycja TP. Innymi słowy, gdyby nie podjęła ona odpowiednich zobowiązań w ramach Porozumienia i Umowy, dotyczących realizacji niezbędnych inwestycji drogowych i kanalizacyjnych, nie byłaby w stanie prowadzić planowanej działalności gospodarczej w obrębie TP, która to działalność z zasady będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT. Zawarte w cytowanym przepisie zastrzeżenia nie mają zastosowania w sytuacji Zainteresowanego.

W konsekwencji, uwzględniając, że TP będzie wykorzystywany przez Spółkę dla prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie wynajmu powierzchni magazynowej, wydatki ponoszone przez nią dla realizacji ww. przedsięwzięcia, w tym wydatki ponoszone na realizację opisanej Infrastruktury, należy uznać za pozostające w ścisłym związku z jej działalnością opodatkowaną podatkiem VAT.

Tym samym, spełniony zostaje warunek z art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT, a zatem Wnioskodawca ma pełne prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, zapłaconego przy zakupach towarów i usług niezbędnych dla budowy Infrastruktury.

Zainteresowany zaznaczył, że dla prawa do odliczenia podatku VAT zapłaconego przez niego w kosztach realizacji Infrastruktury, bez znaczenia pozostaje fakt, że samo "przekazanie" Infrastruktury na rzecz Gminy oraz GDDKiA nie jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT. Potwierdza to przykładowo WSA w Warszawie w orzeczeniu sygn. III SA/Wa 3537/06 (fragment): "to, że czynność nieodpłatnego przekazania towarów na cele związane z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem nie podlega VAT, nie oznacza, że podatnik nie może odliczyć VAT naliczonego przy zakupach z tym związanych. Jeśli bowiem generalnie przekazanie ma związek z działalnością przedsiębiorstwa opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, nie ma podstawy, by ograniczać prawo do odliczenia VAT przy zakupach, które służą tej działalności".

Artykuł 88 ust. 1 pkt 2 Ustawy o VAT - w brzmieniu obowiązującym do końca listopada 2008 r.: wydatki inwestycyjne jako koszt uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

Jak Spółka wyjaśniła, budowa Infrastruktury jest niezbędna dla nadania inwestycji w zakresie TP cech "użytkowych" i w konsekwencji, podniesienia jej wartości. Bez zapewnienia prawidłowego dostępu drogowego, skanalizowania ww. inwestycji, a także modernizacji wodociągu w celu zaopatrzenia inwestycji w wodę, użytkowanie magazynów przez nią (i jej klientów) w celu generowania przychodów podatkowych nie byłoby możliwe. Ponadto, należy mieć na względzie, że odpowiednie zobowiązania zostały podjęte przez Wnioskodawcę w ramach ogółu jej uzgodnień z GDDKiA oraz Gminą, przy czym ich prawidłowe wykonanie warunkuje osiągnięcie przez niego założonych celów gospodarczych.

W konsekwencji, nie ulega wątpliwości, że wydatki ponoszone przez Spółkę na budowę Infrastruktury stanowią dla niej koszt uzyskania przychodów. Zostały one bowiem poniesione "w celu uzyskania przychodów".

Biorąc pod uwagę analizę prawną przedstawioną powyżej, Zainteresowany wyraził przekonanie, że wobec istnienia związku pomiędzy wydatkami na wytworzenie Infrastruktury drogowej a jego działalnością, opodatkowaną podatkiem VAT i mającą na celu generowanie przychodów podatkowych, przysługuje mu prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z budową Infrastruktury podjętą na podstawie Porozumienia i Umowy.

Praktyka podatkowa

Wnioskodawca podkreślił, że organy podatkowe wydały szereg postanowień w indywidualnych sprawach podatników, jednoznacznie potwierdzających charakter wydatków na budowę infrastruktury (drogowej, energetycznej, etc.) w okolicznościach zbliżonych do opisanych, jako poniesionych w celu uzyskania przychodu (a zatem stanowiących koszt podatkowy) oraz związanych, co do zasady, z opodatkowaną działalnością podatnika. Na potwierdzenie przedstawionego stanowiska Zainteresowany przytoczył fragmenty przykładowych interpretacji: Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 21 marca 2008 r. sygn. lPPP1-443 -112/08-2/IZ:

" (...) Spółka buduje, a następnie sprzedaje budynki o przeznaczeniu handlowym. W związku z budową obiektów handlowych "pod klucz" na własnym gruncie, które następnie podlegają sprzedaży na rzecz osób trzecich, Spółka zobowiązana jest na mocy porozumień z gminą do wykonania robót budowlanych związanych z infrastrukturą towarzyszącą inwestycji (np. budowa drogi dojazdowej, parkingu, przebudowa bądź modernizacja skrzyżowania). W celu wykonania tych robót budowlanych Spółka dokonuje, od innych podatników VAT, zakupów towarów i usług, w cenie których zawarty jest podatek VAT. Za poniesione nakłady Spółka nie otrzymuje od gminy żadnego wynagrodzenia, natomiast wybudowana lub zmodernizowana infrastruktura towarzysząca inwestycji stanowi składnik majątku gminy, gdyż Spółka przekazuje wszystkie efekty wykonanych prac na rzecz gminy.

(...) Biorąc powyższe pod uwagę, w świetle przytoczonego wyżej przepisu art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, dla określenia czy nabyte towary i usługi wykorzystywane są do wykonywania czynności opodatkowanych, trzeba zbadać cel, dla którego poniesiono wydatki, a więc powiązać je z podstawową działalnością Spółki. W przedstawionym stanie faktycznym skoro poniesione wydatki warunkują powstanie zdatnego do używania i sprzedaży środka trwałego, to należy przyjąć, że będą służyły działalności wykonywanej za pomocą tego środka i jeśli czynności te będą opodatkowane, to Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu przedmiotowych towarów i usług związanych z budową nieodpłatnie przekazanej infrastruktury".

Takie stanowisko zostało podzielone m.in. w wyrokach WSA w Warszawie z dnia 13 lipca 2007 r., sygn. akt III SA/Wa 3537/06 i III SA/Wa 3630/06. Teza z tego drugiego wyroku brzmi następująco: "Inwestycja w infrastrukturze (rondo) związana z budową Centrum handlowego stanowi nieodpłatne świadczenie usług przez Spółkę na rzecz gminy. Jest to czynność niepodlegająca opodatkowaniu VAT, ale podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, ponieważ realizacja inwestycji pozostaje w związku z prowadzonym przez Spółkę przedsiębiorstwem".

Także organy podatkowe w swoich najnowszych interpretacjach podzielają ww. stanowisko, tytułem przykładu podano decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 20 września 2007 r. nr 1401/PH-I/4407/14-135/06/AŁ oraz z dnia 17 września 2007 r. nr 1401/PH-I/4407/14 -35/07/AŁ, a także np. decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie z dnia 5 lipca 2007 r. nr NP/4407-120/07/1.

W postanowieniu w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 3 marca 2006 r., wydanym przez Trzeci Mazowiecki Urząd Skarbowy w Radomiu (nr 1473/WV/443/437/292/2005/JZ), Naczelnik tego Urzędu uznał za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy, który powołał m.in. następujące argumenty:

"W zaistniałym stanie faktycznym, Spółka ma prawo do odliczenia VAT naliczonego przy zakupie towarów i usług związanych z wykonaniem Inwestycji. Uprawnienie to wynika z artykułu 86 ustęp 1 w związku z artykułem 88 ustęp 1 punkt 2 Ustawy o VAT. W myśl, artykułu 86 ustęp 1 ustawy o VAT: "w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w artykule 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (...)". Przepis ten wprowadza podstawowe kryterium zastosowania mechanizmu potrącalności podatku VAT naliczonego od towarów i usług nabytych przez przedsiębiorcę w związku z wykonywaniem działalności gospodarczej. Mechanizm ten został implementowany na podstawie artykułu 17 ustęp 2 Dyrektywy Rady nr 77/388/EEC z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstwa Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (Dz. Urz. WE L Nr 145 z dnia 12 maja 1977 r., s. I). Implementowany mechanizm jest jednocześnie gwarancją zasady neutralności podatku VAT, która powoduje, że podatek obciąża konsumenta, a nie jednostki biorące udział w fazach produkcji. Ustawodawca nie definiuje, co rozumie przez "wykorzystywanie do wykonywania czynności opodatkowanych". Z orzecznictwa sądów wynika, że związek między podatkiem naliczonym a czynnością opodatkowaną należy rozumieć szeroko. Przykładowo, z orzeczenia Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości w Luksemburgu ("ETS") Ghent Coal Terminal NV (sygn. C-37/95) wynika, że dla zasady neutralności opodatkowania VAT istotne jest nie tyle rzeczywiste wykorzystywanie nabytych towarów i usług dla celów wykonywania czynności opodatkowanych, ile zamiar takiego ich wykorzystania w momencie ich nabycia. Zgodnie z orzecznictwem ETS podatnik zachowuje prawo do odliczenia VAT nawet w przypadku, gdy z przyczyn od siebie niezależnych nie wykorzystał tych towarów i do prowadzenia działalności opodatkowanej (np. orzeczenie w sprawie INZO, C-110/94).

W ocenie Spółki na uwagę zasługuje także - stanowiący kamień milowy orzecznictwa podatkowego - wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 7 czerwca 2004 r. (sygn. FSK 87/04), w którym Sąd stwierdził, że: "fundamentalna zasada potrącalności podatku naliczonego powinna być pojmowana możliwie najszerzej i znajdować zastosowanie także w odniesieniu do podatku naliczonego przy nabyciu towarów handlowych, dokonanym z zamiarem wykorzystania ich w ramach działalności opodatkowanej również wówczas, gdy towary takie zostaną następnie wniesione aportem do spółki prawa handlowego lub cywilnego (czynność zwolniona - przyp.). Wniesienie aportem takich towarów do spółki prawa handlowego lub cywilnego nie może więc powodować obowiązku dokonania korekty uprzedniego odliczenia". W zaistniałym stanie faktycznym Spółka wykorzystała towary i usługi do wykonania Inwestycji, co umożliwiło jej wykonywanie czynności opodatkowanych (związanych z działalnością gospodarczą prowadzoną w fabryce). W tym zakresie istnieje więc niewątpliwy i bezpośredni związek między podatkiem naliczonym, a czynnością opodatkowaną.

Zainteresowany w uzasadnieniu wskazał na:

1.

Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 7 października 2005 r., wydane przez Pierwszy Mazowiecki Urząd Skarbowy w Warszawie (nr 1471/NUR2/443 -362/2/05/JP) w odpowiedzi na pytanie, czy Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług składających się na nakłady inwestycyjne poczynione na wybudowanie infrastruktury drogowej, przekazanej następnie nieodpłatnie na rzecz gminy:

"Z przedstawionego przez Spółkę stanu faktycznego wynika, że wykonywane przez nią czynności można zakwalifikować jako świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy. W związku z powyższym zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w myśl którego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Stwierdzić zatem należy, iż Podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z otrzymanych faktur w związku z budową infrastruktury drogowej w postaci ronda".

2.

Postanowienie z dnia 20 września 2005 r. Drugiego Urzędu Skarbowego w Radomiu (1425/033/415/18/2005/MB), w którym uznano, że koszty związane z budową sieci i przyłączy energetycznych powinny być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, albowiem są one niezbędne dla prowadzenia działalności. Stanowisko to wskazuje na związek wydatków poniesionych na budowę przyłącza z ogólną działalnością podatnika".

Praktyka podatkowa potwierdza także stanowisko Spółki w kwestii możliwości odliczenia podatku VAT zarówno w sytuacji bezpośredniego, jak i pośredniego związku poniesionych wydatków z jej sprzedażą opodatkowaną. W wyroku z dnia 22 lutego 2001 r., ETS przyjął stanowisko, zgodnie z którym dla powstania prawa do odliczenia wystarczające jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy podatkiem naliczonym a tą częścią działalności podatnika, która jest przedmiotem opodatkowania VAT (sprawa Abbey National plc vs. Commissioners of Customs Excise, sygn. C-408/98). W innym wyroku, ETS uznał istnienie sytuacji, w których brak transakcji opodatkowanej nie musi powodować utraty prawa do odliczenia podatku naliczonego, tzn. przyjął istnienie takiego prawa nawet wówczas, gdy nie można ustalić bezpośredniego związku pomiędzy zakupem a czynnością opodatkowaną (sprawa Midland Bank plc vs. Commissioners of Customs and Excise, sygn. C-98/98).

Wykładnia przepisu art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT, zezwalająca na wystąpienie jedynie związku pośredniego, jest akceptowana także przez organy podatkowe, czego dowodem jest m.in. pismo interpretacyjne Izby Skarbowej w Lublinie z dnia 6 maja 2005 r. (PP l 443/405/05), w którym stwierdzono, że:

"Prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje także w przypadku, gdy związek pomiędzy podatkiem naliczonym (zakupami), a wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi ma charakter pośredni. Nie zawsze istnieje zatem konieczność wskazania bezpośredniego związku danego zakupu towaru lub usługi z konkretną transakcją opodatkowaną. W przypadku zakupów wykorzystywanych w toku działalności podatnika istnieje konieczność uwzględnienia tych czynników, które zachodzą pomiędzy nabyciem usługi a jej wykorzystaniem w realizacji czynności opodatkowanej. W szczególności, podatnik nie traci prawa do odliczenia podatku, jeżeli nabycie usługi zostało dokonane w celu jej wykorzystania przy sprzedaży opodatkowanej, a poniesione wydatki stanowią koszt uzyskania przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym".

Podobne wnioski wynikają z treści wyroku WSA w Warszawie z dnia 13 lipca 2007 r., sygn. akt III SA/Wa 3537/06: "to, że czynność nieodpłatnego przekazania towarów na cele związane z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem nie podlega VAT, nie oznacza, że podatnik nie może odliczyć VAT naliczonego przy zakupach z tym związanych. Jeśli bowiem generalnie przekazanie ma związek z działalnością przedsiębiorstwa opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, nie ma podstawy, by ograniczać prawo do odliczenia VAT przy zakupach, które służą tej działalności".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie tut. Organ informuje, iż w zakresie nieodpłatnego przekazania Infrastruktury została wydane odrębna interpretacja indywidualna z dnia 18 sierpnia 2009 r. nr ILPP2/443 -671/09-4/EN.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl