ILPP2/443-66/14-4/AKr

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z 8 stycznia 2014 r. (data wpływu 22 stycznia 2014 r.) uzupełnionym pismem z 28 marca 2014 r. (data wpływu 2 kwietnia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości zabudowanej (pytanie 1) - jest prawidłowe.

W dniu 22 stycznia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości zabudowanej (pytanie 1). Wniosek uzupełniono 2 kwietnia 2014 r. o doprecyzowanie opisanego zdarzenia przyszłego oraz o własne stanowisko w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego w zakresie zadanego pytania.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W nawiązaniu do treści zawartej w poprzedniej interpretacji pismo (...) z dnia 30 stycznia 2008 r. (w załączeniu) w zakresie zdarzeń przyszłych a także dokumentów prawnych Wnioskodawca potwierdza i oświadcza, że nie zaszły żadne zmiany od czasu nabycia tej działki w 2002 r.

Wnioskodawcy nie udało się znaleźć nabywcy i sprzedać nieruchomości z wielu powodów, w tym z powodu niekorzystnego stanowiska Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków, a także niekorzystnego położenia działki sąsiadującej z budynkami mieszkalnymi. Zainteresowany w żaden sposób nie wykorzystuje, tj. nie użytkuje zarówno terenu, jak i budynków. Nie dokonywał także żadnych zmian czy "ulepszeń".

Od 1 kwietnia 2013 r. Min. Fin. wprowadziło zmiany (uzupełnienie p.t. "Zwolnienie dla dostawy terenów nie zabudowanych") do ordynacji podatkowej podatku VAT uściślające i doprecyzowujące pojęcia terenów budowlanych (art. 2 punkt 33). Biorąc pod uwagę możliwość błędnego i niekorzystnego dla Wnioskodawcy interpretowania kwestii podatku VAT w świetle tego uzupełnienia przez US, pragnie mieć jednoznaczną wykładnie przepisów.

Prezentując swoje stanowisko w sprawie, która dotyczy podatku VAT w sytuacji sprzedaży przez Wnioskodawcę zabudowanej budynkiem działki o powierzchni 0,115 ha - wydzielonej geodezyjnie z całej działki o powierzchni 0,83 ha Wnioskodawca informuje, że nie ciąży na nim obowiązek odprowadzania podatku VAT (sprzedaż taka jest zwolniona z podatku VAT). Takiej transakcji nie można traktować jako dostawy bowiem sprzedaż ta nie jest przedmiotem działania polegającego na ciągłej sprzedaży w celach zarobkowych, a działka (teren) jest zabudowana.

Wnioskodawca nadmienia, że zakupiona i częściowo zabudowana działka od początku miała status działki zabudowanej z funkcją obiektów usługowych w obrębie rolnictwa. Nie istniały zatem ograniczenia do użytkowania jej do celów obsługi działalności rolniczej lub innej pozarolniczej. Nie istniały w tym zakresie żadne ograniczenia. Wydzielona i przeznaczona do sprzedaży część działki z budynkiem będzie przeznaczona przez nabywcę na działalność gospodarczą w obrębie rolnictwa.

Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność gospodarcza w zakresie Usług Energetycznych nie miała i nie ma żadnego powiązania z nabytą działką.

Ponieważ Zainteresowany nie posiada statusu rolnika za budynki gospodarcze od momentu nabycia (z tytułu powierzchni) płaci na rzecz Gminy podatek od nieruchomości o znacznej wartości. Zmuszony jest zatem sprzedawać tę nieruchomość w częściach ponieważ nie ma środków do płacenia takich podatków będąc na emeryturze.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany wskazał, że jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Podatek VAT odprowadza z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej: (...), która to działalność nie ma żadnego związku z przedmiotową nieruchomością.

Celem nabycia nieruchomości był zamysł otwarcia działalności pt. Utylizacja odpadów. Rok nabycia nieruchomości 2002.

Transakcja zakupu nie była udokumentowana fakturą VAT, transakcja była zwolniona od takiego podatku.

Przy nabyciu nieruchomości Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Sprzedawana nieruchomość od momentu zakupu do dziś nie była i nie jest wykorzystywana w żaden sposób i do jakiejkolwiek działalności gospodarczej.

Wnioskodawca nie ponosił wydatku na ulepszenie budynków bo ich nie ulepszał, budynek nie był ulepszony, nie był udostępniany osobom trzecim i nie był użyczany i dzierżawiony.

Zainteresowany nie poniósł nakładów w celu przygotowania działek do sprzedaży. Poniósł nakłady rzędu 6 000 zł na:

Od 2008 r. zabudowaną działkę Wnioskodawca zdecydowanie chciał sprzedać. Zamieszczał ogłoszenia w prasie oraz w Biurach Nieruchomości. Wnioskodawca nie udostępnia działki osobom trzecim.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy od transakcji sprzedaży wydzielonej działki ciąży na Wnioskodawcy obowiązek odprowadzenia podatku VAT... (sprzedaż nastąpi w styczniu 2014 r.).

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu do wniosku), nie ciąży na nim obowiązek odprowadzenia podatku od towarów i usług dla aktualnie sprzedawanej części działki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - mocą ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Podstawowa stawka podatku - w myśl art. 41 ust. 1 ustawy - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie zaznacza się, że w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r. na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%, z zastrzeżeniem art. 146f.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, przewidziane zostały zwolnienia od podatku oraz obniżone stawki.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.

Według art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r.) - zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, wprowadzono - z dniem 1 stycznia 2014 r. - zmianę mającą na celu pełniejsze odwzorowanie przepisu art. 136 lit. a Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347, str. 1 z późn. zm.), umożliwiającego zastosowanie zwolnienia od podatku dla dostawy towarów wykorzystywanych wyłącznie do działalności zwolnionej od podatku, jeżeli przy nabyciu lub wytworzeniu tych towarów nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego. Zmiana ta wiąże się również z odejściem od dotychczasowego warunku, że tylko w stosunku do towarów używanych przez podatnika, gdy okres ich używania wynosił co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania nimi jak właściciel, możliwe było zastosowanie zwolnienia od podatku VAT (art. 43 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, obowiązujący do 31 grudnia 2013 r.).

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, od 1 stycznia 2014 r. dotyczy wszystkich towarów - zarówno nieruchomości, jak i ruchomości - przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych - niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) - wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Mając na uwadze powyższe oraz opisane zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie nie wystąpią przesłanki umożliwiające zastosowanie opisanego w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy zwolnienia, gdyż nieruchomość nie była/nie jest wykorzystywana przez Wnioskodawcę do działalności zwolnionej od podatku (nie była i nie jest wykorzystywana w żaden sposób do jakiejkolwiek działalności gospodarczej).

Wskazać należy, że w przypadku dostawy nieruchomości można zastosować inne zwolnienie przewidziane w przepisach art. 43 ustawy, pod warunkiem, że zostaną spełnione warunki w nich wskazane.

Stosownie do przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy - zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

W świetle wyżej przytoczonego przepisu, kluczowym dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynku (budowli) jest ustalenie, kiedy nastąpiło jego pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie - art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Z powyższego wynika, że przez pierwsze zasiedlenie należy rozumieć objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość nie musi być faktycznie zamieszkała, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu.

Z powołanej definicji wynika, że oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za taką należy rozumieć sprzedaż, a także umowy najmu i dzierżawy podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Zatem, należy uznać za pierwsze zasiedlenie moment sprzedaży w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, a także moment oddania budynku do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy).

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że dostawa nieruchomości, spełniających określone w przepisach warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacji, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia nie minęły co najmniej 2 lata.

Należy zauważyć, że w przypadku, gdy nie ma zastosowania zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, należy sprawdzić zakres zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a - zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

Warunku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. b - stosowanie do art. 43 ust. 7a ustawy - nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. W 2002 r. nabył nieruchomość w celu otwarcia działalności - Utylizacja odpadów. Ponieważ Zainteresowany nie posiada statusu rolnika za budynki gospodarcze od momentu nabycia (z tytułu powierzchni) płaci na rzecz Gminy podatek od nieruchomości o znacznej wartości. Zmuszony jest zatem sprzedawać tę nieruchomość w częściach ponieważ nie ma środków do płacenia takich podatków będąc na emeryturze.

Zakupiona i częściowo zabudowana działka od początku miała status działki zabudowanej z funkcją obiektów usługowych w obrębie rolnictwa. Nie istniały zatem ograniczenia do użytkowania jej do celów obsługi działalności rolniczej lub innej pozarolniczej. Wydzielona i przeznaczona do sprzedaży część działki z budynkiem będzie przeznaczona przez nabywcę na działalność gospodarczą w obrębie rolnictwa.

Transakcja zakupu nie była udokumentowana fakturą VAT, transakcja była zwolniona od takiego podatku. Przy nabyciu nieruchomości Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Sprzedawana nieruchomość od momentu zakupu nie była i nie jest wykorzystywana w żaden sposób i do jakiejkolwiek działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie ponosił wydatku na ulepszenie budynków (budynek nie był ulepszony), nie był udostępniany osobom trzecim i nie był użyczany i dzierżawiony.

Analizując powołaną wcześniej definicję pierwszego zasiedlenia stwierdzić należy, że aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu obiekt musi zostać oddany do użytkowania, a ponadto czynność ta powinna podlegać opodatkowaniu. Z powyższej definicji wynika zatem, że oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za taką należy uznać umowę sprzedaży, pod warunkiem, że jest to czynność objęta zakresem ustawy o podatku od towarów i usług, nawet jeśli na podstawie przepisów szczególnych korzysta ona ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca z tytułu planowanej dostawy wydzielonej części działki z budynkiem spełnia przesłanki do zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, gdyż dostawa nie odbędzie się w ramach pierwszego zasiedlenia, a pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą upłynie okres dłuższy niż 2 lata. Pierwsze zasiedlenie miało bowiem miejsce najpóźniej w dacie nabycia przedmiotowej nieruchomości, tj. w 2002 r. (na skutek sprzedaży nieruchomości korzystającej ze zwolnienia od podatku VAT).

W myśl art. 29a ust. 1 ustawy obowiązującego od 1 stycznia 2014 r. - podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Stosowanie do art. 29a ust. 8 ustawy, obowiązującego od 1 stycznia 2014 r. - w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady grunt będący przedmiotem dostawy podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki lub budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również dostawa gruntu będzie korzystała ze zwolnienia od podatku.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy oraz opisane zdarzenie przyszłe, należy stwierdzić, że sprzedaż wydzielonej części działki zabudowanej budynkiem będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, gdyż ww. dostawa nie będzie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia oraz pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą upłynie okres dłuższy niż 2 lata. Tym samym, na Wnioskodawcy nie będzie ciążył obowiązek odprowadzenia podatku VAT od ww. transakcji sprzedaży.

Dodatkowo tut. Organ wskazuje, że analiza załączników dołączonych do wniosku nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W konsekwencji Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny prawnej załączników dołączonych przez Wnioskodawcę do wniosku.

Zauważa się, że organ podatkowy jest ściśle związany opisanym we wniosku zdarzeniem przyszłym. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

Zatem, należy zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie przedstawionego zdarzenia przyszłego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisanego zdarzenia przyszłego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości zabudowanej (pytanie 1). W pozostałym zakresie zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.