ILPP2/443-66/11-2/AK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 11 stycznia 2011 r. (data wpływu 11 stycznia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia dla usług kulturalnych - jest nieprawidłowe.

W dniu 11 stycznia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia dla usług kulturalnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca od wielu lat działa w branży muzycznej jako promotor muzyki, manager zespołów muzycznych i indywidualnych artystów. W kwietniu 2008 r. rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej w branży kulturalnej, pod nazwą X. W swojej działalności występuje przede wszystkim jako manager zespołów i artystów, organizując ich działania od strony prawnej, finansowej, logistycznej, promocyjnej, a więc dając artyście możliwość zajęcia się twórczością, a nie formalnościami takimi jak m.in.: znajdowanie miejsc i organizatorów koncertów, czy negocjowanie umów i egzekwowanie ich właściwego wykonania. Zajmuje się również sprowadzaniem artystów zagranicznych na koncerty w Polsce. Ma od lat wyrobione kontakty z zagranicznymi agencjami i managementami artystów, z którymi pracuje co daje mu możliwość negocjowania lepszych stawek co jest korzystne zarówno dla niego, jak i dla lokalnych (polskich) organizatorów koncertów i festiwali dla których sprowadza gwiazdy.

Z artystami polskimi, z którymi Wnioskodawca pracuje, ma podpisane umowy managerskie - porozumienia o współpracy regulujące wszystkie elementy współpracy. Z częścią jego artystów pracuje na wyłączność będąc jedynym podmiotem reprezentującym dany zespół/artystę, z innymi porozumienie dopuszcza działanie również za pośrednictwem innych podmiotów lub jest podpisane na konkretne wydarzenia które dla danego artysty obsługuje.

W przypadku artystów zagranicznych Wnioskodawca podpisuje umowę na konkretny koncert lub kilka koncertów, zależnie od zapotrzebowania - zamówienia organizatora.

Z polskimi organizatorami podpisuje umowy na koncert jednego lub kilku artystów z którymi pracuje, działając jako przedstawiciel artysty.

Do tej pory prowadząc działalność Zainteresowany korzystał ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie załącznika nr 4 do Ustawy o podatku od towarów i usług (poz. 11, ex 92). Od początku roku 2011 ww. załącznik nie obowiązuje, a w życie weszła nowelizacja Ustawy o podatku od towarów i usług i aktualnie działalność jego firmy odnaleźć można jedynie w art. 43 ust. 1 pkt 33.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy, znowelizowana ustawa wydaje się zawężać wcześniejsze przepisy określając nie tylko rodzaj działalności, ale również podmioty prowadzące tą działalność i będące uprawionymi do korzystania ze zwolnienia.

Analizując nowe przepisy dostrzega następujące rozwiązanie:

W art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług z późn. zm., mowa jest o indywidualnych twórcach i artystach wykonawcach jako podmiotach uprawnionych do zwolnienia. Wskazana w tym miejscu ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych nie definiuje wprost kim jest twórca i artysta wykonawca, a więc wydaje się być zasadne aby firma Zainteresowanego mogła korzystać ze zwolnienia na podstawie tego zapisu, w przypadku polskich artystów będąc bezpośrednim, a często jedynym przedstawicielem i pełnomocnikiem zespołu muzycznego/artysty i działając w jego imieniu i w jego interesie (na podstawie umowy managerskiej - umowy o współpracy), a w przypadku artysty zagranicznego działając jako polski przedstawiciel we współpracy bezpośrednio z artystą bądź z jego managementem (z możliwością uzyskania wyłączności do reprezentacji danego wykonawcy w określonym czasie w Polsce). Nadmienia, że faktury otrzymywane od zagranicznych wykonawców lub ich przedstawicieli są zwolnione od podatku VAT.

Takie rozwiązanie wydaje się zasadne również ze względu na to, że nałożenie obciążenia podatkiem VAT na management artysty przy zwolnieniu z niego jego samego powodowałoby sytuacje w której artysta de facto nie może korzystać z profesjonalnego przedstawicielstwa w organizowaniu swojej działalności i zmuszony jest zajmować się formalnościami, negocjacjami i innymi zadaniami do których często nie ma odpowiednich umiejętności, natomiast działalność firm zajmujących się tego rodzaju wsparciem dla artystów i ich reprezentacją takich jak firma Wnioskodawcy stałaby się niemożliwa, bądź bardzo mocno ograniczona, co paradoksalnie przyczyniłoby się do ograniczenia wpływów do budżetu państwa.

Odnośnie konstruowania faktur - wobec określenia działalności zwolnionej niezależnie od numeru PKWiU zasadne wydaje się zamieszczanie na fakturze adnotacji o zwolnieniu na podstawie ustawy z dnia 11 marca 2004 o podatku od towarów i usług art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b), w przypadku faktur których przedmiotem płatności jest honorarium - wynagrodzenie za wykonanie koncertu lub honorarium - wynagrodzenie za wykonanie koncertu wraz z udzieleniem licencji do artystycznego wykonania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Na mocy art. 5a ustawy, obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r., towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

W art. 41 ust. 1 ustawy postanowiono, iż stawka podatku od towarów i usług wynosi 23%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy, obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r., zwalnia się od podatku usługi kulturalne świadczone przez:

a. podmioty prawa publicznego lub inne podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym lub wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną,

b. indywidualnych twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Z powyższego wynika, iż ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy korzystać mogą jedynie:

* podmioty prawa publicznego,

* podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym,

* wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej,

* indywidualni twórcy i artyści wykonawcy, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzani w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego sprawy wynika, iż Wnioskodawca od wielu lat działa w branży muzycznej jako promotor muzyki, manager zespołów muzycznych i indywidualnych artystów. W kwietniu 2008 r. rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej w branży kulturalnej, pod nazwą XX. W swojej działalności występuje przede wszystkim jako manager zespołów i artystów, organizując ich działania od strony prawnej, finansowej, logistycznej, promocyjnej, a więc dając artyście możliwość zajęcia się twórczością, a nie formalnościami takimi jak m.in.: znajdowanie miejsc i organizatorów koncertów, czy negocjowanie umów i egzekwowanie ich właściwego wykonania. Zajmuje się również sprowadzaniem artystów zagranicznych na koncerty w Polsce.

Należy podkreślić, że pojęcia używane do oznaczenia zwolnień, o których mowa w art. 43 ustawy, należy interpretować ściśle, zważywszy, że zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatek VAT pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika.

W analizowanej sprawie należy zwrócić uwagę na cel zwolnień przewidzianych w art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy. Brzmienie tego przepisu wskazuje, że ze zwolnienia od podatku korzystać mogą usługi w zakresie kultury oraz dostawa towarów ściśle z tymi usługami związana. Jednakże, usługi te - aby mogły korzystać ze zwolnienia - świadczone muszą być przez specyficzne podmioty. Polski prawodawca określił te podmioty, wymieniając je w art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy, jako: podmioty prawa publicznego; podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym; wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej; indywidualni twórcy i artyści wykonawcy, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzani w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą na zasadach ogólnych. Wobec tego, nie spełnia on definicji żadnego z podmiotów wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy, uprawnionych do korzystania ze zwolnienia od podatku. Zatem, występowanie jako manager zespołów i artystów oraz usługi rozrywkowe w zakresie organizacji koncertów itp., świadczone przez osobę fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą na zasadach ogólnych, nie korzystają ze zwolnienia od podatku przewidzianego przez ustawodawcę w art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy.

Dodatkowo należy wskazać, iż w przedmiotowej sprawie nie będzie miała zastosowania również preferencyjna stawka podatku w wysokości 8%, przewidziana m.in. dla usług wymienionych w poz. 181 załącznika nr 3 do ustawy. Pod poz. 181 załącznika nr 3, bez względu na symbol PKWiU, wymieniono usługi twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania.

W sprawie będącej przedmiotem wniosku Zainteresowany w kwietniu 2008 r. rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej w branży kulturalnej. W swojej działalności występuje przede wszystkim jako manager zespołów i artystów, organizując ich działania od strony prawnej, finansowej, logistycznej, promocyjnej, a więc dając artyście możliwość zajęcia się twórczością, a nie formalnościami takimi jak m.in.: znajdowanie miejsc i organizatorów koncertów, czy negocjowanie umów i egzekwowanie ich właściwego wykonania. Zajmuje się również sprowadzaniem artystów zagranicznych na koncerty w Polsce, a zatem nie świadczy on usług twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, które wynagradzane są w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania.

Reasumując, stawką właściwą dla opodatkowania usług wykonywanych przez Wnioskodawcę, tj. występowania jako manager zespołów i artystów oraz organizacji koncertów artystycznych itp. będzie podstawowa stawka podatku, od dnia 1 stycznia 2011 r. w wysokości 23%.

Na mocy art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej te elementy, które zostały wymienione w § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zasad wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 z późn. zm.).

Zgodnie z § 5 ust. 1 cyt. wyżej rozporządzenia, faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

* imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;

* numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11;

* numer kolejny faktury oznaczonej jako "FAKTURA VAT";

* dzień, miesiąc i rok wystawienia faktury, a w przypadku, gdy data ta różni się od daty sprzedaży, również datę sprzedaży; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży, pod warunkiem podania daty wystawienia faktury;

* nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;

* miarę i ilość sprzedanych towarów lub zakres wykonanych usług;

* cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);

* wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);

* stawki podatku;

* sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu;

* kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;

* kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem.

Z przytoczonych przepisów wynika, jakie wymagania musi spełniać faktura VAT. Jednym z nich jest wymóg zawarcia na tym dokumencie stawki podatku.

Na mocy § 5 ust. 7 ww. rozporządzenia w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 ustawy albo przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 ustawy, poza danymi określonymi w ust. 1 pkt 5, wskazuje się również:

1. symbol towaru lub usługi, określony w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, jeżeli ustawa lub przepisy wykonawcze do ustawy powołują ten symbol, lub

2. przepis ustawy albo aktu wydanego na podstawie ustawy, na podstawie którego podatnik stosuje zwolnienie od podatku, lub

3. przepis dyrektywy, który zwalnia od podatku tę dostawę lub to świadczenie.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, iż zgodnie z § 5 ust. 1 ww. rozporządzenia, faktura dokumentująca sprzedaż usług świadczonych przez Wnioskodawcę powinna zawierać stawkę właściwą dla przedmiotowych usług, tj. stawkę podatku VAT w wysokości 23%.

W związku faktem, iż czynności wykonywane przez Wnioskodawcę nie korzystają ze zwolnienia nie ma on obowiązku umieszczania na fakturze adnotacji o podstawie prawnej zastosowanej stawki podatku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.