ILPP2/443-654/10-4/EWW

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 5 sierpnia 2010 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP2/443-654/10-4/EWW

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki X reprezentowanej przez Pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 6 maja 2010 r. (data wpływu 7 maja 2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia 16 lipca 2010 r. (data wpływu 19 lipca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie świadczenia usług napraw gwarancyjnych oraz prawa do odliczenia podatku z tego tytułu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 maja 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie świadczenia usług napraw gwarancyjnych oraz prawa do odliczenia podatku z tego tytułu. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 16 lipca 2010 r. (data wpływu 19 lipca 2010 r.) o informacje doprecyzowujące opisane zdarzenie przyszłe.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej: Spółka) prowadzi na terytorium Polski działalność polegającą na sprzedaży maszyn i urządzeń rolniczych (dalej w zależności od kontekstu: w liczbie mnogiej Towary, w liczbie pojedynczej Towar). Spółka będzie nabywała Towary z Niemiec od ich producentów (dalej w zależności od kontekstu: w liczbie mnogiej Producenci, w liczbie pojedynczej Producent), w tym m.in. od Y. W tym celu Spółka zamierza zawrzeć z danym Producentem ramową umowę na dostawy takich Towarów (dalej: Umowa). Następnie będzie ona sprzedawała Towary na rzecz polskich podmiotów dystrybucyjnych (dalej: Dystrybutorzy), które w dalszej kolejności będą dokonywały sprzedaży Towarów na rzecz klientów ostatecznych. W tym celu Spółka zawrze z Dystrybutorami odpowiednie umowy dystrybucyjne.

W związku z funkcjonowaniem omawianego łańcucha dostaw, w celu zapewnienia odpowiedniego poziomu obsługi klientów ostatecznych, ma zostać wdrożony wskazany poniżej schemat postępowania związany z naprawami gwarancyjnymi oraz "pogwarancyjnymi". Mianowicie w przypadku ewentualnych wad Towarów, klient ostateczny będzie miał prawo zgłosić się do danego Dystrybutora, w celu wykonania przez niego naprawy wadliwych Towarów (bez dodatkowej opłaty zarówno w przypadku napraw gwarancyjnych jak i "pogwarancyjnych"). Dystrybutor, po zgłoszeniu żądania naprawy przez klienta ostatecznego, wyśle odpowiednie formalne zapytanie co do dokonania takiej naprawy do Spółki. Po otrzymaniu zlecenia wykonania naprawy (w formie potwierdzenia bądź akceptacji żądania naprawy) od Spółki, Dystrybutor dokona odpowiedniej naprawy Towarów (mogą przy tym zdarzyć się sytuacje, gdzie ze względu na konieczność szybkiej reakcji na potrzeby klienta dana naprawa zostanie zaakceptowana przez Spółkę po jej wykonaniu przez Dystrybutora). Omawiane naprawy mogą być dokonywane zarówno w ramach rękojmi bądź gwarancji udzielonej przez Dystrybutora klientowi ostatecznemu, jak również po wygaśnięciu roszczeń z tych tytułów, w związku z polityką Grupy mającą na celu utrzymanie dobrych relacji z klientami ostatecznymi.

Po zrealizowaniu omawianych napraw Dystrybutor obciąży Spółkę kosztami napraw, które obejmą:

* wartość części zamiennych zużytych do naprawy,

* wartość kosztów robocizny za wykonanie naprawy.

Zapłata za zrealizowane naprawy może nastąpić przelewem na konto Dystrybutora bądź poprzez kompensatę z aktualnymi lub kolejnymi zobowiązaniami Dystrybutora wobec Spółki.

W odniesieniu do wskazanych napraw w ramach rękojmi/gwarancji (koszty napraw "pogwarancyjnych" nie będą przedmiotem obciążenia, o którym mowa w dalszej części niniejszego akapitu) w dalszej kolejności Spółka obciąży większą częścią poniesionych kosztów tych napraw C, tj. podmiot zajmujący się w Grupie obsługą posprzedażową i serwisem (w praktyce wskazane obciążenie nie obejmie jedynie marży zrealizowanej uprzednio przez Spółkę na sprzedaży części zamiennych zużytych w ramach danej naprawy). C dokona rozliczenia omawianych roszczeń jako pośrednik we własnym imieniu, ale na rzecz podmiotów produkcyjnych z Grupy. Z ekonomicznego punktu widzenia koszty wskazanych napraw w ramach rękojmi/gwarancji ostatecznie będą ponoszone przez Producenta odpowiedzialnego za dany Towar.

Spółka zaznaczyła, iż C będąc podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą na terenie Niemiec, nie posiada siedziby czy stałego miejsca prowadzenia działalności na terenie Polski w rozumieniu przepisów ustawy o VAT.

W uzupełnieniu do wniosku Spółka wskazała, że umowy zawierane z Dystrybutorami, tj. ze sprzedawcami maszyn i urządzeń rolniczych na rzecz klientów ostatecznych, są umowami ramowymi dotyczącymi sprzedaży towarów i serwisu. Mają zatem generalnie charakter ramowych umów kupna-sprzedaży, na podstawie których Dystrybutor zobowiązuje się do nabywania określonych maszyn i urządzeń rolniczych od Spółki, a następnie do ich sprzedaży na danym terytorium z zachowaniem określonych umową warunków.

Przede wszystkim należy zaznaczyć, że przedmiotowe umowy ukierunkowane są na szczegółowe określenie i rozbudowanie obowiązków Dystrybutorów (sprzedawców), które dotyczą m.in.:

a.

zachowania warunków płatności,

b.

terminowości zamówień i dostaw,

c.

zasad odbioru towarów,

d.

podejmowania działań w celu maksymalizacji sprzedaży,

e.

przekazywania różnorakich danych o działalności swojej i konkurencji i wglądu do ich dokumentacji,

f.

przestrzegania zasad uczciwej konkurencji,

g.

odpowiedniego wyposażenia miejsca sprzedaży,

h.

utrzymywania profesjonalnego personelu itp.

Generalnie we wskazanych umowach Dystrybutorzy zobowiązują się również do rozpatrywania uzasadnionych roszczeń swoich klientów z tytułu wad sprzedawanych towarów, ewentualnie wykonywania dodatkowych usług, jak również przeprowadzania przeglądów specjalnych. Dystrybutorzy mają obowiązek przeprowadzenia prac naprawczych z pomocą własnego personelu, stosownie do obowiązujących wytycznych dotyczących serwisu oraz poleceń Spółki.

Natomiast Spółka na podstawie wskazanych umów przede wszystkim przyznaje Dystrybutorom prawo wyłącznej sprzedaży na określonym obszarze dystrybucji. Ma też m.in. obowiązek powiadamiania ich o wszelkich zmianach, tj. o zwiększeniu lub zmniejszeniu liczby obszarów i grup klientów przydzielonych na wyłączność. Generalnie, zgodnie z umowami, Spółka ponosi także wobec Dystrybutorów odpowiedzialność za sprzedane towary z tytułu rękojmi oraz odpowiedzialność zgodnie z każdorazowo obowiązującą wersją ogólnych warunków sprzedaży i dostawy, w powiązaniu z wytycznymi dotyczącymi serwisu. W świetle powyższego, jest ona generalnie zobowiązana do uwzględnienia roszczeń Dystrybutorów z tytułu wykonanych przez nich napraw w związku z fizycznymi wadami towarów objętymi wspomnianą powyżej odpowiedzialnością Spółki w tym zakresie.

Odpowiednia procedura w zakresie wskazanych napraw została określona w wytycznych dotyczących serwisu. Zgodnie z nią Dystrybutor, po zgłoszeniu żądania naprawy przez klienta ostatecznego, wyśle odpowiednie formalne zapytanie co do dokonania takiej naprawy do Spółki. Generalnie dopiero po otrzymaniu zlecenia wykonania naprawy (w formie potwierdzenia bądź akceptacji żądania naprawy) od Spółki, Dystrybutor dokona odpowiedniej naprawy towarów. Tym samym, powstaje w tym zakresie dalszy wzajemny i umowny stosunek zobowiązaniowy pomiędzy Spółką a Dystrybutorem, związany z wykonaniem przez niego napraw za odpowiednim wynagrodzeniem. Ten wiążący strony stosunek umowny sprawia, iż Spółka z jednej strony będzie ponosić koszty napraw (poprzez wypłacenie Dystrybutorom stosownego wynagrodzenia), a jednocześnie będzie beneficjentem wykonywanych przez Dystrybutorów czynności. Po pierwsze bowiem, sama będzie zwolniona z obowiązku ewentualnej naprawy wadliwych towarów, a po drugie będzie umacniać swój wizerunek wśród aktualnych i potencjalnych klientów, jako kontrahenta rzetelnie wypełniającego swoje obowiązki i dbającego o zadowolenie klienta ostatecznego z użytkowania nabytych towarów. Omawiane naprawy mogą być dokonywane przez Dystrybutorów zarówno w ramach rękojmi bądź gwarancji udzielonej przez Dystrybutora klientowi ostatecznemu, jak również po wygaśnięciu roszczeń z tych tytułów, w związku z polityką Grupy, mającą na celu utrzymanie dobrych relacji z klientami ostatecznymi.

Na podstawie zawieranych umów, dostawcy maszyn i urządzeń będą gwarantami towarów dla Spółki, która następnie będzie występowała jako gwarant towarów w transakcjach z Dystrybutorami. Natomiast na podstawie umów zawieranych przez Spółkę z Dystrybutorami, to oni będą gwarantami towarów wobec klientów ostatecznych. Powyższe dotyczy przy tym ewentualnych napraw dokonywanych w ramach rękojmi bądź gwarancji udzielonej przez Dystrybutora klientowi ostatecznemu. Tak jak zostało wskazane powyżej, odpowiednia procedura w zakresie wskazanych napraw została określona w wytycznych dotyczących serwisu. Zgodnie z nią, Dystrybutor po zgłoszeniu żądania naprawy przez klienta ostatecznego, wysyła odpowiednie formalne zapytanie co do dokonania takiej naprawy do Spółki. Generalnie dopiero po otrzymaniu zlecenia wykonania naprawy (w formie potwierdzenia bądź akceptacji żądania naprawy) od Spółki, Dystrybutor dokona odpowiedniej naprawy towarów. Tym samym powstaje w tym zakresie, dalszy wzajemny i umowny stosunek zobowiązaniowy, pomiędzy Spółką a Dystrybutorem, związany z wykonaniem przez niego napraw za odpowiednim wynagrodzeniem. Należy przy tym również pamiętać o wspomnianych powyżej potencjalnych naprawach dokonywanych przez Dystrybutorów po wygaśnięciu roszczeń z tytułu gwarancji/rękojmi, w związku z polityką Grupy, mającą na celu utrzymanie dobrych relacji z klientami ostatecznymi.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w świetle przepisów ustawy o VAT, kwoty uiszczane przez Spółkę na rzecz danego Dystrybutora w związku ze zrealizowanymi przez niego naprawami (zarówno gwarancyjnymi jak i "pogwarancyjnymi"), należy uznać za wynagrodzenie za usługi świadczone przez takiego Dystrybutora na jej rzecz, podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i czy w związku z powyższym Spółce będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawionych przez Dystrybutora dokumentujących powyższe usługi w świetle art. 86 ust. 1 oraz art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, naprawy (zarówno gwarancyjne jak i "pogwarancyjne") dokonywane przez Dystrybutorów, będą stanowiły świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zaś kwoty uiszczane przez niego na rzecz danego Dystrybutora w związku ze zrealizowanymi przez niego świadczeniem należy uznać za wynagrodzenie za usługi świadczone przez takiego Dystrybutora.

W związku z powyższym, mając przy tym na uwadze fakt, iż Spółka prowadzi działalność co do zasady opodatkowaną VAT, będzie jej przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawionych przez Dystrybutorów dokumentujących powyższe usługi.

Spółka wskazała, iż zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 i art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, generalnie przez odpłatną dostawę towarów należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania rzeczą jak właściciel, a przez świadczenie usług każde świadczenie, które nie stanowi dostawy towarów.

Regulacje zawarte w art. 7 i art. 8 ustawy o VAT, realizują zasadę powszechności opodatkowania podatkiem VAT, zgodnie z którą opodatkowaniu tym podatkiem powinny podlegać wszelkie dostawy towarów i świadczenia usług niezależnie od fazy obrotu, na której są realizowane. Uregulowania te dążą przez to do zapewnienia skuteczności systemu VAT poprzez objęcie opodatkowaniem wszelkich czynności realizowanych w ramach profesjonalnego obrotu, tj. w ramach działalności gospodarczej podatników. Jedynie w wyjątkowych sytuacjach, wyraźnie wskazanych w przepisach prawa, określone czynności dokonywane przez podmioty gospodarcze są wyłączane lub zwalniane z opodatkowania podatkiem VAT.

Definicja "świadczenia usług" ma zatem charakter dopełniający definicję "dostawy towarów", a zatem opodatkowanym świadczeniem usług powinna być każda transakcja podatnika w ramach jego działalności gospodarczej, która nie została wymieniona przez ustawę, jako dostawa towarów (por. J. Zubrzycki, Leksykon VAT 2008, tom 1, str. 38, Unimex).

W związku z tym, iż świadczenia dokonywane przez dystrybutorów (realizowane naprawy) na rzecz Spółki nie mogą być uznane za dostawę towarów, w jej ocenie, powinny one być uznane za świadczenie usług.

Mając na względzie brzmienie obowiązujących przepisów w zakresie VAT, do świadczenia usług dochodzi, jeżeli pomiędzy stronami występuje wzajemna relacja wynikająca z umowy, polegająca na wykonaniu danej czynności za wynagrodzeniem. Innymi słowy, każde zachowanie się podatnika na rzecz innego podmiotu, które wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak i podmiotu świadczącego usługę, stanowi świadczenie usług.

Należy zwrócić uwagę, iż w przedstawionym zdarzeniu przyszłym Spółkę i Dystrybutorów wiąże stosunek umowny w postaci umów dystrybucyjnych, na podstawie których Dystrybutorzy w ramach swojej działalności gospodarczej, będą dokonywać napraw towarów dostarczonych im wcześniej przez Spółkę. Naprawy będą wykonywane przez nich na jej zlecenie. Z jednej strony, będzie ponosić ona koszty napraw (poprzez wypłacanie Dystrybutorom stosownego wynagrodzenia), a jednocześnie będzie beneficjentem wykonywanych przez nich czynności. Po pierwsze bowiem, sama będzie zwolniona z obowiązku ewentualnej naprawy wadliwych towarów, a po drugie będzie umacniać swój wizerunek wśród aktualnych i potencjalnych klientów, jako kontrahenta rzetelnie wypełniającego swoje obowiązki i dbającego o zadowolenie klienta ostatecznego z użytkowania nabytych towarów.

Zdaniem Spółki, definicja świadczenia usług wskazana w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, pozwala zakwalifikować czynności wykonywane przez Dystrybutorów do kategorii usług, tj. świadczeń podlegających opodatkowaniu VAT na terytorium Polski.

Jednocześnie należy odnieść się do bardzo istotnego elementu "odpłatności" warunkującego, w kontekście brzmienia art. 5 oraz art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, uznanie danego zachowania za usługę podlegającą opodatkowaniu.

Spółka pragnie podkreślić, iż kwestią "odpłatności" wielokrotnie zajmował się w swoim orzecznictwie Europejski Trybunał Sprawiedliwości (dalej: ETS). Spółka wskazała m.in. wyrok ETS z dnia 3 marca 1994 r. w sprawie C-16/93 R.J. Tolsma przeciwko Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden, wyrok ETS z dnia 5 lutego 1981 r. w sprawie C-154/80 w sprawie Staatssecretaris van Financien przeciwko Cooperative Aadappelenbewaarplaats GA, czy wyrok ETS z dnia 8 marca 1988 r. w sprawie C-102/86 (Apple and Pear Development Council przeciwko Commissioners of Customs and Excise).

Podsumowując wnioski płynące z orzecznictwa ETS należy stwierdzić, iż o dokonaniu danej czynności za wynagrodzeniem można mówić w sytuacji, gdy:

* istnieje ścisły związek pomiędzy wykonywanymi czynnościami i wysokością otrzymanego wynagrodzenia, oparty na relacjach cywilnoprawnych pomiędzy podmiotami,

* wynagrodzenie może być wyrażone w pieniądzu,

* związek, o którym mowa powyżej, musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można było powiedzieć, że odpłatność następuje za dane świadczenie.

Mając na uwadze powyższe, świadczenia dokonywane przez Dystrybutorów spełniają powyższe warunki posiadając wspomniany przymiot odpłatności. W szczególności, w przypadku omawianych napraw towarów:

* mamy do czynienia ze stosunkiem prawnym Spółki i Dystrybutora wynikającym z łączącej ich umowy cywilnoprawnej,

* istnieje bezpośredni związek pomiędzy danym świadczeniem, a otrzymanym przez Dystrybutora wynagrodzeniem,

* wynagrodzenie otrzymywane w zamian za dokonane naprawy będzie określone (i uiszczane) w pieniądzu.

Reasumując, w związku z tym, iż za zrealizowane naprawy zarówno gwarancyjne jak i "pogwarancyjne" Spółka będzie wypłacać Dystrybutorom wynagrodzenie (w kwocie skalkulowanej na podstawie równowartości zużytych części zamiennych oraz kosztów robocizny za wykonanie naprawy), stoi ona na stanowisku, iż Dystrybutorzy będą dokonywać odpłatnych świadczeń na jej rzecz, które stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji, Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT wykazanego w fakturach otrzymywanych od Dystrybutorów na zasadach ogólnych, tj. na podstawie art. 86 ust. 1 i ust. 8 ustawy o VAT.

Powyższe rozważania prowadzą do konkluzji, iż Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej będzie nabywała od Dystrybutorów usługi świadczone na terytorium kraju, a tym samym będzie otrzymywała faktury z wykazanym w nich podatkiem VAT. Z drugiej strony, nabywanie powyższych usług będzie bezpośrednio związane z jednej strony ze świadczeniem przez Spółkę usług na rzecz C, z drugiej zaś z jej podstawową działalnością, tj. dostawą towarów na terytorium kraju.

Jak wynika z brzmienia art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem przepisów szczególnych.

Stosownie natomiast do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi co do zasady suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Ponadto, na podstawie art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy o VAT, podatnik ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, jeżeli importowane lub nabyte usługi dotyczą świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.

Spółka wskazała, iż choć powyżej opisane usługi świadczone przez nią na rzecz C będą podlegały opodatkowaniu w Niemczech, to w przypadku gdyby miejsce świadczenia tych usług znajdowało się na terytorium kraju, z tytułu nabywanych w związku z nimi usług od Dystrybutorów, przysługiwałoby jej prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Na podstawie powyżej przytoczonych przepisów należy zatem dojść do wniosku, iż Spółka będzie nabywać od Dystrybutorów usługi związane z czynnościami dającymi prawo do odliczenia podatku VAT, a tym samym będzie mogła odliczać podatek naliczony wykazany w fakturach otrzymywanych od Dystrybutorów.

Podsumowując powyższe Spółka stoi na stanowisku, iż na gruncie ustawy o VAT zarówno naprawy gwarancyjne jak i "pogwarancyjne" realizowane przez Dystrybutorów na jej rzecz należy uznać za świadczenie usług na terytorium kraju za wynagrodzeniem oraz, że będzie jej przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT wykazanego w fakturach otrzymywanych od dystrybutorów na zasadach ogólnych, tj. na podstawie art. 86 ust. 1 i ust. 8 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Z postanowień art. 8 ust. 1 ustawy wynika, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Świadczenie usług na gruncie podatku od towarów i usług ma szersze znaczenie niż świadczenie usług w rozumieniu potocznym. Stosownie do treści powołanych przepisów każde świadczenie na rzecz osób fizycznych, osób prawnych lub jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, uznawane jest na gruncie ustawy za usługę. Ta z kolei, w przypadku gdy jest odpłatna, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Wnioskodawca dokonywać będzie zakupu maszyn i urządzeń rolniczych od ich producentów z Niemiec. Następnie przedmiotowe towary nabywane będą od niego przez dystrybutorów i w dalszej kolejności zostaną sprzedawane klientom ostatecznym. W związku z tym, zawarte zostaną odpowiednie umowy dystrybucyjne. W celu zapewnienia odpowiedniego poziomu obsługi klientów ostatecznych, ma zostać wdrożony schemat postępowania związany z naprawami gwarancyjnymi oraz "pogwarancyjnymi". Mianowicie w przypadku ewentualnych wad towarów klient ostateczny będzie miał prawo zgłosić się do danego dystrybutora w celu wykonania przez niego naprawy wadliwych towarów (bez dodatkowej opłaty zarówno w przypadku napraw gwarancyjnych jak i "pogwarancyjnych"). Dystrybutor, po zgłoszeniu żądania naprawy przez klienta ostatecznego, wyśle odpowiednie formalne zapytanie co do dokonania takiej naprawy do Spółki. Po otrzymaniu zlecenia wykonania naprawy (w formie potwierdzenia bądź akceptacji żądania naprawy) od Zainteresowanego, dokona on odpowiedniej naprawy towarów.

Zgodnie z art. 556 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), sprzedawca jest odpowiedzialny względem kupującego, jeżeli rzecz sprzedana ma wadę zmniejszającą jej wartość lub użyteczność ze względu na cel w umowie oznaczony albo wynikający z okoliczności lub z przeznaczenia rzeczy, jeżeli rzecz nie ma właściwości, o których istnieniu zapewnił kupującego, albo jeżeli rzecz została kupującemu wydana w stanie niezupełnym (rękojmia za wady fizyczne).

Stosownie zaś do art. 577 § 1 Kodeksu cywilnego, w wypadku gdy kupujący otrzymał od sprzedawcy dokument gwarancyjny co do jakości rzeczy sprzedanej, poczytuje się w razie wątpliwości, że wystawca dokumentu (gwarant) jest obowiązany do usunięcia wady fizycznej rzeczy lub do dostarczenia rzeczy wolnej od wad, jeżeli wady te ujawnią się w ciągu terminu określonego w gwarancji.

Obowiązek wykonywania napraw na rzecz klienta z tytułu rękojmi lub gwarancji wynika więc wprost z przepisów Kodeksu cywilnego. Źródłem powstania tego obowiązku jest umowa sprzedaży łącząca sprzedającego i kupującego oraz skutki przewidziane w tym zakresie w przepisach tego kodeksu.

Czynności naprawcze realizowane w ramach gwarancji i rękojmi mają niewątpliwie charakter usługowy. Jeżeli są one realizowane przez gwaranta na rzecz kupującego są usługami realizowanymi bez wynagrodzenia, a jako takie nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Sytuacja prawna kształtuje się jednak inaczej w przypadku, gdy zobowiązania gwarancyjne za gwaranta realizuje podmiot trzeci w oparciu o umowę zawartą w tym zakresie z gwarantem. W takim przypadku podmiot ten wykonuje za gwaranta i na jego rachunek stosowne czynności wynikające z gwarancji, np.: naprawy, usunięcia wad. Tym samym, realizacja przez ten podmiot zobowiązań gwarancyjnych za gwaranta, jest niewątpliwie świadczeniem usługi na rzecz tego podmiotu. Usługa ta ma charakter odpłatny i jako taka podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy.

W przypadkach takich możemy mówić o świadczeniu usług na ruchomym majątku rzeczowym.

Należy wyjaśnić, że ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia "usługi na ruchomym majątku rzeczowym". W związku z tym, należy zwrot ten interpretować w oparciu o wykładnię językową, jako wszelkie usługi wykonywane przez podatnika, w wyniku których następuje wytworzenie nowego produktu z powierzonych materiałów, jego przerobienie lub ulepszenie, przy czym podatnik świadczący usługę nie jest właścicielem towaru powierzonego ani wytworzonego, przerobionego lub ulepszonego.

Z opisu sprawy wynika, iż na podstawie umów dystrybucyjnych, dystrybutorzy w ramach swojej działalności gospodarczej, będą dokonywać napraw towarów nabytych wcześniej od Wnioskodawcy. Odpowiednia procedura w zakresie wskazanych napraw została określona w wytycznych dotyczących serwisu. Naprawy będą wykonywane przez dystrybutorów na jego zlecenie. Zainteresowany z jednej strony będzie ponosić koszty napraw (poprzez wypłacanie dystrybutorom stosownego wynagrodzenia), a jednocześnie będzie beneficjentem wykonywanych przez nich czynności. Po pierwsze bowiem, sam będzie zwolniony z obowiązku ewentualnej naprawy wadliwych towarów, a po drugie będzie umacniać swój wizerunek wśród aktualnych i potencjalnych klientów, jako kontrahenta rzetelnie wypełniającego swoje obowiązki i dbającego o zadowolenie klienta ostatecznego z użytkowania nabytych towarów.

Za zrealizowane naprawy zarówno gwarancyjne jak i "pogwarancyjne", Spółka będzie wypłacać dystrybutorom wynagrodzenie (w kwocie skalkulowanej na podstawie równowartości zużytych części zamiennych oraz kosztów robocizny za wykonanie naprawy).

W tej sytuacji, będziemy mieli więc do czynienia ze świadczeniem usług usunięcia wady fizycznej rzeczy w drodze dokonania jej naprawy (określonej jako gwarancja) przez dystrybutorów na rzecz Zainteresowanego.

W myśl art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są zobowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy (...).

Świadczenie tych usług będzie miało charakter odpłatny, uiszczone przez Spółkę kwoty stanowić będą bowiem wynagrodzenie z tytułu ich świadczenia. Tym samym, podlegać będą one, w oparciu o przepis art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W związku z tym, świadczenie przedmiotowych usług powinno być dokumentowane fakturami VAT.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika, z tytułu nabycia towarów i usług.

Powyższe regulacje oznaczają, że podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego jedynie w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu.

Z opisu sprawy wynika, że rozliczenie kosztów napraw gwarancyjnych pomiędzy dystrybutorami a Spółką dokonywane będzie na podstawie faktur VAT otrzymanych od tych dystrybutorów.

Zatem, w przedmiotowej sprawie spełniony będzie warunek wskazany w art. 86 ust. 1 ustawy, który uprawniać będzie Zainteresowanego do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur wystawionych dla niego przez dystrybutorów, bowiem nabyte usługi będą miały związek z wykonywanymi przez niego czynnościami opodatkowanymi, polegającymi na sprzedaży maszyn i urządzeń rolniczych.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Spółki, zgodnie z którym naprawy (zarówno gwarancyjne jak i "pogwarancyjne") dokonywane przez dystrybutorów będą stanowiły świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zaś kwoty uiszczane przez nią na rzecz danego dystrybutora w związku ze zrealizowanymi przez niego świadczeniem należy uznać za wynagrodzenie za usługi świadczone przez takiego dystrybutora, a Spółka prowadzi działalność co do zasady opodatkowaną VAT, będzie jej przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawionych przez dystrybutorów dokumentujących powyższe usługi, należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem oraz własnym stanowiskiem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności prawa do odliczenia podatku z tytułu usług świadczonych przez Spółkę na rzecz podatników z Niemiec.

Tym samym, art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy, zgodnie z którym podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami, nie był przedmiotem analizy w niniejszej interpretacji.

Jednocześnie tut. Organ informuje, że w zakresie zdarzenia przyszłego dotyczącego podatku od towarów i usług w kwestii miejsca świadczenia usług napraw gwarancyjnych wydana została odrębna interpretacja w dniu 5 sierpnia 2010 r. Nr ILPP2/443-654/10-5/EWW.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl