ILPP2/443-650/08-2/MR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 9 lipca 2008 r. (data wpływu 14 lipca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania świadczonych dla pracowników usług, dofinansowanych częściowo z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych - jest nieprawidłowe.

W dniu 14 lipca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej od towarów i usług w zakresie opodatkowania świadczonych dla pracowników usług, dofinansowanych częściowo z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Przedmiotem działalności Wnioskodawcy są m.in. świadczone we własnym ośrodku usługi krótkotrwałego zakwaterowania (PKD 55.23.Z.). Ośrodek jednocześnie służy działalności socjalnej. Koszty utrzymania ośrodka stanowią koszty podatkowe, a VAT naliczony przy zakupach związanych z prowadzeniem ośrodka podlega odliczeniu w części, w jakiej wynika to ze struktury sprzedaży opodatkowanej do sprzedaży zwolnionej (gdyż nie ma możliwości wyodrębnienia zakupów dotyczących sprzedaży opodatkowanej i sprzedaży zwolnionej).

Dla osób korzystających z usług świadczonych przez Wnioskodawcę, niebędących pracownikami, stawka podatku VAT wynosi 7%.

Pracownicy korzystają z usług ośrodka ponosząc niższą odpłatność. Każdorazowo, przy sprzedaży przedmiotowych usług, wystawiana jest faktura VAT (zarówno dla pracowników jak i osób z zewnątrz) w wysokości ceny określonej na dany rok w zarządzeniu Dyrektora, z tym że pracownik wpłaca część należności, a pozostała część za pracownika jest refundowana z ZFŚS. Usługi te, ponieważ były finansowane dla pracowników w części przekraczającej 30% ceny skierowania, w oparciu o przepis § 67 ust. 1 pkt 1l rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 marca 2002 r. (Dz. U. Nr 27, poz. 268), były zwolnione z VAT do dnia 30 kwietnia 2004 r. Po uchyleniu tego rozporządzenia, z dniem 1 maja 2004 r. weszła w życie ustawa o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), w której treść art. 8 ust. 2 stanowi, że na równi z odpłatnym świadczeniem usług traktuje się nieodpłatnie świadczone usługi, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa.

W oparciu o wykładnię tego przepisu, faktury wystawione dla pracowników po 1 maja 2004 r. za usługi "wypoczynku", były nadal traktowane jako zwolnione z VAT. Pojawiające się w doktrynie w ostatnich latach interpretacje tego przepisu spowodowały wątpliwość, czy Spółka prawidłowo postępuje stosując dla tych usług zwolnienie z VAT.

W związku z powyższym, Wnioskodawca w dniu 2 lipca 2008 r. złożył do Pierwszego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego korekty deklaracji, za okres od maja 2004 r. do maja 2008 r., a stosowane zwolnienie z VAT dla przedmiotowych usług zostało skorygowane do stawki 7%. Jednocześnie, ze złożeniem korekt deklaracji została wpłacona na konto Urzędu Skarbowego należność wynikająca z korekt wraz z należnymi odsetkami.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy zwolnienie pracowników częściowo z odpłatności za wczasy, w stanowiącym własność Wnioskodawcy ośrodku, może korzystać z wyłączenia z opodatkowania podatkiem VAT, w oparciu o art. 8 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, jeżeli przedmiot tych usług mieści się w jego działalności.

Wnioskodawca uważa, iż wątpliwość budzi stosowana stawka VAT 7% dla pracowników, których częściowa odpłatność finansowana jest z ZFŚS.

Artykuł 8 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług stanowi, że na równi z odpłatnym świadczeniem usług traktuje się nieodpłatnie świadczone usługi, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa.

Wykładnia tego przepisu wskazuje, że usługi świadczone przez Wnioskodawcę dla pracowników, mieszczące się w przedmiocie działalności przedsiębiorstwa, są związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa i jako takie, w przypadku gdy są one nieodpłatne, nie podlegają opodatkowaniu (wykładnia a contrario art. 5 ust. 1 pkt 1 oraz art. 8 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług).

Dodatkowo, zgodnie z art. 16 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 347.1 i L 384.92), za odpłatne świadczenie usług uznaje się wykorzystanie przez podatnika towarów stanowiących część majątku przedsiębiorstw:

* do celów prywatnych pracowników oraz

* do celów innych niż prowadzona przez pracodawcę działalność.

Wobec tego w ocenie Zainteresowanego, usługa otrzymywana przez pracownika, w części finansowanej z ZFŚS jest nieodpłatna i zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy nie podlega opodatkowaniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (tekst jedn. Dz. U. z 1996 r. Nr 70, poz. 335 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o ZFŚS, ustawa określa zasady tworzenia przez pracodawców zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, zwanego dalej "Funduszem", i zasady gospodarowania środkami tego Funduszu, przeznaczonego na finansowanie działalności socjalnej organizowanej na rzecz osób uprawnionych do korzystania z Funduszu oraz na dofinansowanie zakładowych obiektów socjalnych.

W myśl art. 2 pkt 1 ustawy o ZFŚS, działalność socjalna oznacza usługi świadczone przez pracodawców na rzecz różnych form wypoczynku działalności kulturalno-oświatowej, sportowo-rekreacyjnej, udzielanie pomocy materialnej - rzeczowej lub finansowej, a także zwrotnej lub bezzwrotnej pomocy na cele mieszkaniowe na warunkach określonych umową. Jak stanowi pkt 5 powołanego przepisu, osobami uprawnionymi do korzystania z Funduszu są pracownicy i ich rodziny, emeryci i renciści - byli pracownicy i ich rodziny oraz inne osoby, którym pracodawca przyznał, w regulaminie, o którym mowa w art. 8 ust. 2, prawo do korzystania ze świadczeń socjalnych finansowanych z Funduszu.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca posiada ośrodek wczasowy służący działalności socjalnej. Pracownicy korzystający z tego ośrodka ponoszą częściową odpłatność za wczasy, a pozostała kwota finansowana jest z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych.

A zatem częściowe dofinansowanie przez Wnioskodawcę wczasów dla swoich pracowników mieści się w zakresie definicji działalności socjalnej sformułowanej w ww. przepisie.

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Stosownie do art. 8 ust. 2 ustawy, nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, w całości lub w części, traktuje się jak odpłatne świadczenie usług.

Zgodnie z ogólną zasadą zawartą w treści art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego.

Na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 45 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków pracodawcy na działalność socjalną, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (...).

Wobec powyższego, Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupu towarów i usług sfinansowanych z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych, gdyż wydatki te nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

W konsekwencji, finansowanie w części wczasów dla swoich pracowników z ZFŚS nie mieści się w pojęciu świadczenia usług z uwagi na fakt, iż nie została spełniona dyspozycja z art. 8 ust. 2 ustawy, dotycząca prawa do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z ww. czynnością.

W związku z powyższym, czynność ta niepodlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ponadto, tut. Organ pragnie podkreślić, iż zgodnie z art. 88 ust. 3 pkt 3 ustawy, przepis ust. 1 pkt 2 nie dotyczy wydatków związanych z dostawą towarów oraz świadczenia usług w przypadkach określonych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, jeżeli czynności te zostały opodatkowane. Oznacza to, że ustawodawca dopuszcza możliwość opodatkowania ww. czynności oraz przyznaje podatnikowi w takiej sytuacji prawo do odliczenia podatku naliczonego, związanego z wydatkami poniesionymi w związku z nieodpłatnym przekazaniem przez pracodawcę, np. usług sfinansowanych z ZFŚS na potrzeby osobiste pracowników.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.