ILPP2/443-65/08/11-S/IM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów - uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 18 sierpnia 2009 r. sygn. akt I SA/Po 1419/08 oraz wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 10 listopada 2010 r. sygn. akt I FSK 1981/09 - stwierdza, że stanowisko Pana reprezentowanego przez Pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 2 stycznia 2008 r. (data wpływu 18 stycznia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla świadczonych usług doradztwa parlamentarnego - jest nieprawidłowe.

W dniu 18 stycznia 2008 r. Pan reprezentowany przez Pełnomocnika złożył wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla świadczonych usług doradztwa parlamentarnego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca wykonuje działalność, polegającą na świadczeniu usług doradztwa parlamentarnego. Jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Zainteresowany zawarł umowę z posłem do Parlamentu Europejskiego. Przedmiotem tej umowy jest świadczenie usług przez osobę oddaną do dyspozycji posła. Stroną umowy jest poseł, natomiast płatnikiem wynagrodzenia jest Parlament Europejski.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w oparciu o obowiązujące przepisy prawa podatkowego, a w szczególności § 7c ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, Wnioskodawca słusznie stoi na stanowisku, że świadcząc usługi na rzecz posła do Parlamentu świadczy usługi na rzecz Parlamentu Europejskiego - instytucji Wspólnot Europejskich, do której ma zastosowanie Protokół w sprawie przywilejów i immunitetów Wspólnot Europejskich, posiadającej siedzibę na terytorium innego państwa członkowskiego niż Polska, do celów służbowych tej instytucji i tym samym ma prawo skorzystać z preferencji podatkowej, czyli zastosować 0% stawkę podatku VAT na świadczone przez siebie usługi.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Artykuł 41 ust. 1 ww. ustawy określa, iż stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie, w świetle § 7c ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, obniżoną do wysokości 0% stawkę podatku stosuje się również do dostawy towarów lub świadczenia usług na rzecz instytucji Wspólnot Europejskich, do których ma zastosowanie Protokół w sprawie przywilejów i immunitetów Wspólnot Europejskich (Dz. U. z 2004 r. Nr 90, poz. 864/4), zwanych dalej "instytucjami Wspólnot" posiadających siedzibę lub przedstawicielstwo na terytorium innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju - do celów służbowych tych instytucji.

Zainteresowany stoi na stanowisku, zgodnie z którym świadczone przez niego usługi na rzecz posła do Parlamentu Europejskiego podlegają opodatkowaniu 0% stawką podatku VAT w oparciu o powołane wyżej rozporządzenie. Zgodnie z ww. przepisem rozporządzenia, z preferencji podatkowej korzystają usługi świadczone na rzecz m.in. Parlamentu Europejskiego, który należy traktować jako jednostkę kolektywną, zgromadzenie posłów. W ocenie Wnioskodawcy, wykonanie usług na rzecz posła, pozostające w bezpośrednim związku z wykonywaniem przez niego mandatu, jest równoznaczne ze świadczeniem usług na rzecz Parlamentu.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Zainteresowany zawarł umowę z posłem do Parlamentu Europejskiego, na świadczenie usług doradczych. Stroną umowy jest poseł, natomiast wynagrodzenie wypłaca Parlament Europejski.

Zgodnie z art. 21 ust. 1-3 Decyzji Parlamentu Europejskiego z dnia 28 września 2005 r. w sprawie przyjęcia statusu posła do Parlamentu Europejskiego (2005/684/WE, Euratom) posłowie mają prawo do pomocy osobistych współpracowników, których sami sobie dobierają. Parlament ponosi faktyczne koszty zatrudnienia i określa warunki korzystania z tego prawa.

Mając powyższe na uwadze, Wnioskodawca zwraca uwagę na fakt, iż to Parlament określa warunki, na jakich poseł może zatrudnić współpracowników, a od których spełnienia będzie zależało finansowanie z budżetu Unii Europejskiej uzyskiwanej w ten sposób przez posła pomocy. Parlament Europejski zobowiązuje się również do ponoszenia kosztów zatrudnienia wybranych przez posła współpracowników, a więc to Parlament, a nie poseł płaci Zainteresowanemu wynagrodzenie za wykonane usługi.

Równie ważnym elementem pozostaje wcześniej zasygnalizowany fakt, iż pomoc świadczona w ramach umowy przez Wnioskodawcę na rzecz posła, wiąże się bezpośrednio z wykonywaniem przez posła mandatu, podnosi jakość jego pracy w charakterze posła, a tym samym służy całemu Parlamentowi. W związku z powyższym należy uznać, iż w rzeczywistości beneficjentem świadczonych przez Zainteresowanego usług jest sam Parlament, pomimo faktu, iż umowa na ich świadczenie została zawarta z konkretnym posłem (również beneficjentem).

Podobne stanowisko w sprawie zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku (Decyzja z dnia 11 września 2007 r. nr PI/443-36/07/Z/08) wskazując, iż zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów zmieniającym rozporządzenie w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o VAT, obniżoną do wysokości 0% stawkę podatku VAT można stosować w sytuacji świadczenia usług na rzecz instytucji Wspólnot Europejskich, do których ma zastosowanie Protokół w sprawie przywilejów i immunitetów Wspólnot Europejskich posiadających siedzibę lub przedstawicielstwo na terytorium innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju - do celów służbowych tych instytucji. Zwrócił uwagę, iż system instytucjonalny Wspólnot Europejskich opiera się na pięciu głównych instytucjach: Parlamencie Europejskim, Komisji Europejskiej, Radzie Unii Europejskiej, Trybunale Sprawiedliwości, Trybunale Obrachunkowym oraz organach pomocniczych.

Siedzibą Parlamentu jest Strasburg, komisje parlamentarne pracują głównie w Brukseli, a Sekretariat Generalny Parlamentu znajduje się w Luksemburgu. Usługi świadczone na rzecz posła do Parlamentu pozostają w ścisłym związku z pracami Parlamentu Europejskiego i należy je uznać za świadczone do celów służbowych tej instytucji.

Według Dyrektora Izby Skarbowej w Gdańsku, do Parlamentu Europejskiego ma zastosowanie Protokół w sprawie przywilejów i immunitetów Wspólnot Europejskich i tym samym spełniony jest warunek, od którego zależy prawo do skorzystania ze stawki 0%.

W przedmiotowej sprawie, zdaniem Dyrektora Izby Skarbowej w Gdańsku, w związku z tym, iż przepis § 7c ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia Ministra Finansów odnosi się do instytucji Wspólnot Europejskich, do których ma zastosowanie Protokół w sprawie przywilejów i immunitetów Wspólnot Europejskich, a nie tych które wymienia preambuła, pod uwagę należy wziąć treść całego Protokołu. Zakres podmiotowy Protokołu nie jest bowiem ograniczony tylko i wyłącznie do instytucji określonych we wstępie, lecz obejmuje wszystkie grupy podmiotów wymienione w tym akcie, m.in.: Europejski Bank Centralny, czy urzędników i innych pracowników Wspólnot Europejskich. Protokół reguluje również kwestie przywilejów i immunitetów członków Parlamentu Europejskiego (art. 8-10, rozdz. III). Z uwagi na fakt, iż Parlament Europejski to nic innego jak zgromadzenie przedstawicieli narodów państw należących do Wspólnoty, a immunitety z istoty swej przysługują osobom fizycznym, należy uznać, iż Protokół odnosząc się do członków Parlamentu Europejskiego, tym samym odnosi się do niego samego.

Mając powyższe na uwadze, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że świadcząc usługi na rzecz posła do Parlamentu świadczy usługi na rzecz Parlamentu Europejskiego - instytucji Wspólnot Europejskich, do której ma zastosowanie Protokół w sprawie przywilejów i immunitetów Wspólnot Europejskich, posiadającej siedzibę na terytorium innego państwa członkowskiego niż Polska, do celów służbowych tej instytucji, a tym samym ma prawo skorzystać z preferencji podatkowej, w oparciu o § 7c ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług i zastosować 0% stawkę podatku VAT.

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, działając z upoważnienia Ministra Finansów, wydał w dniu 8 kwietnia 2008 r. interpretację indywidualną nr ILPP2/443-65/08-2/IM, w której uznał stanowisko Zainteresowanego dotyczące możliwości zastosowania dla wykonywanych usług stawki podatku w wysokości 0% za prawidłowe. W interpretacji tej wskazano, iż dla uznania prawa Wnioskodawcy do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla przedmiotowych usług, konieczne jest, aby otrzymał od posła Parlamentu Europejskiego przed ich wykonaniem dokumenty określone w § 7c ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.).

Pismem z dnia 19 kwietnia 2008 r., Pan reprezentowany przez Pełnomocnika wezwał Organ podatkowy, do usunięcia naruszenia prawa w interpretacji indywidualnej z dnia 8 kwietnia 2008 r. nr ILPP2/443-65/08-2/IM.

W odpowiedzi na wezwanie do usunięcia prawa z dnia 21 maja 2008 r. nr ILPP2/443/W/27/08-2/SJ, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w wyniku ponownej analizy sprawy, z uwzględnieniem zarzutów przytoczonych w wezwaniu, stwierdził brak podstaw do zmiany interpretacji indywidualnej w przedmiotowej sprawie.

W związku z powyższym, Pan reprezentowany przez Pełnomocnika wniósł w dniu 26 czerwca 2008 r. skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. Postanowieniem z dnia 13 października 2008 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie przekazał sprawę do rozpoznania według właściwości Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Poznaniu.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu, po rozpoznaniu sprawy, wydał wyrok w dniu 18 sierpnia 2009 r. sygn. akt I SA/Po 1419/08, w którym uchylił zaskarżoną interpretację.

Minister Finansów złożył skargę kasacyjną od wyżej powołanego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu.

Wyrokiem z dnia 10 listopada 2010 r. sygn. akt I FSK 1981/09 Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną.

W świetle obowiązującego stanu prawnego - biorąc pod uwagę rozstrzygnięcia zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 18 sierpnia 2009 r. sygn. akt I SA/Po 1419/08 oraz w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 10 listopada 2010 r. sygn. akt I FSK 1981/09 - stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 W ust. 1.

Zgodnie z art. 41 ust. 16 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia, może obniżać stawki podatku do wysokości 0%, 3% lub 7% dla dostaw niektórych towarów i świadczenia niektórych usług albo dla części tych dostaw lub części świadczenia usług oraz określać warunki stosowania obniżonych stawek, uwzględniając:

W wykonaniu delegacji ustawowej, Minister Finansów w rozdziale 5 rozporządzenia z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.), zwanego dalej rozporządzeniem, określił towary i usługi, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług do wysokości 0% oraz warunki stosowania obniżonej stawki.

Stosownie do postanowień § 7c ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, obniżoną do wysokości 0% stawkę podatku stosuje się również do dostawy towarów lub świadczenia usług na rzecz instytucji Wspólnot Europejskich, do których ma zastosowanie Protokół w sprawie przywilejów i immunitetów Wspólnot Europejskich (Dz. U. z 2004 r. Nr 90, poz. 864/4), zwanych dalej "instytucjami Wspólnot", posiadających siedzibę lub przedstawicielstwo na terytorium innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju - do celów służbowych tych instytucji.

Zatem z obniżonej stawki podatku może skorzystać osoba świadcząca usługi na rzecz:

* instytucji Wspólnot Europejskich,

* do której ma zastosowanie Protokół w sprawie przywilejów i immunitetów Wspólnot Europejskich,

* posiadającej siedzibę lub przedstawicielstwo na terytorium innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju,

* do celów służbowych tej instytucji.

Zgodnie z § 7c ust. 2 rozporządzenia, ww. przepis stosuje się pod warunkiem, że podmioty, o których mowa w ust. 1, dla nabywanych towarów lub usług przekażą przed dokonaniem dostawy towarów lub wykonaniem usługi dokonującemu dostawy towarów lub usługodawcy:

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca, czynny podatnik podatku od towarów i usług, wykonuje działalność polegającą na świadczeniu usług doradztwa parlamentarnego. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Zainteresowany zawarł umowę z posłem do Parlamentu Europejskiego. Przedmiotem tej umowy jest świadczenie usług przez osobę oddaną do dyspozycji posła. Stroną umowy jest poseł, natomiast płatnikiem wynagrodzenia jest Parlament Europejski.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, iż dla rozstrzygnięcia, czy świadczone przez Wnioskodawcę usługi mogą korzystać z obniżonej, 0% stawki podatku VAT w oparciu o § 7c rozporządzenia, w pierwszej kolejności należy rozstrzygnąć, czy są one świadczone na rzecz instytucji Wspólnot Europejskich.

Wskazać należy, że system instytucjonalny Wspólnot Europejskich, opiera się na pięciu głównych instytucjach: Radzie Europejskiej, Parlamencie Europejskim, Radzie Unii Europejskiej, Komisji Europejskiej, Trybunale Sprawiedliwości oraz organach pomocniczych.

Powołany wyżej § 7c warunkuje uznanie nabywców towarów lub usług za instytucje Wspólnot Europejskich od wyszczególnienia ich w Protokole w sprawie przywilejów i immunitetów Wspólnot Europejskich. Zakres podmiotowy Protokołu obejmuje m.in.: Przedstawicieli Państw Członkowskich biorących udział w pracach Instytucji Wspólnot Europejskich, urzędników i innych pracowników Wspólnot Europejskich, Europejski Bank Centralny. Protokół reguluje również kwestię przywilejów i immunitetów członków Parlamentu Europejskiego.

Z uwagi na fakt, iż Parlament Europejski to nic innego jak zgromadzenie przedstawicieli narodów państw należących do Wspólnoty, a immunitety z istoty swojej przysługują osobom fizycznym, należy uznać, iż Protokół odnosząc się do członków Parlamentu Europejskiego, tym samym odnosi się do niego samego.

Biorąc pod uwagę stan faktyczny przedstawiony we wniosku oraz powołane wyżej przepisy należy stwierdzić, iż Zainteresowany świadcząc usługi na rzecz posła Parlamentu Europejskiego wypełnia warunek § 7c ust. 1 rozporządzenia.

Jednakże zauważyć należy, iż ustawodawca uzależnił możliwość zastosowania stawki podatku w wysokości 0% od spełnienia warunków, przewidzianych w ust. 2 powołanego przepisu rozporządzenia. Bowiem dopiero spełnienie wymienionych w nim warunków, pozwala podatnikowi podatku od towarów i usług w Polsce na zastosowanie preferencyjnej stawki podatku.

Jak wskazał Wnioskodawca, zawarł on umowę z posłem do Parlamentu Europejskiego, której przedmiotem jest świadczenie usług przez osobę oddaną do dyspozycji posła. Stroną umowy jest poseł, natomiast płatnikiem wynagrodzenia jest Parlament Europejski.

Z treści świadectwa zwolnienia o którym mowa z § 7c ust. 2 pkt 1 rozporządzenia wynika, iż zostało ono opracowane wyłącznie dla celów zwolnienia z opodatkowania podatkiem akcyzowym i nie daje możliwości bezpośredniego stosowania dla potrzeb podatków innych niż podatek akcyzowy. Zatem skorzystanie z preferencyjnej stawki podatku nie jest uzależnione od otrzymania od instytucji Wspólnoty świadectwa zwolnienia, a tym samym warunek wynikający uznać należy za nieobowiązujący, jako niemożliwy do spełnienia przez podatnika.

Należy jednak podkreślić, iż skorzystanie z preferencyjnej stawki podatku w wysokości 0% uzależnione jest od dokonania dostawy towarów lub świadczenia usług na rzecz instytucji Wspólnot Europejskich oraz od przekazania przez instytucję Wspólnoty przed dokonaniem dostawy towarów lub wykonaniem usługi dokonującemu dostawy towarów lub usługodawcy zamówienia dotyczącego towarów lub usług (wraz z ich specyfikacją). Przepisy rozporządzenia nie precyzują formy, w jakiej zamówienie powinno zostać sporządzone. W takiej sytuacji, za zamówienie dotyczące usług (wraz z ich specyfikacją) należy uznać taki dokument, na podstawie którego możliwe będzie ustalenie rodzaju świadczonych usług na rzecz posła do Parlamentu.

Za taki dokument nie może być uznana opisana w przedstawionym stanie faktycznym umowa zawarta pomiędzy posłem do Parlamentu Europejskiego a Zainteresowanym. Bowiem przedmiotowa umowa o świadczenie usług zawarta została tylko pomiędzy deputowanym w Parlamencie Europejskim a Wnioskodawcą. Jej stroną nie jest wobec tego instytucja Wspólnoty, a mianowicie Parlament Europejski. Skoro zatem umowa jest wykonywana na rzecz instytucji Wspólnot Europejskich, tj. Parlamentu Europejskiego, nie ma podstaw do przyjęcia, że umowa której stroną nie jest ta instytucja może zastępować zarówno zamówienie, jak i specyfikację usług wykonywanych na rzecz posła do Parlamentu Europejskiego, a które to mają pochodzić właśnie od tej instytucji.

Biorąc powyższe pod uwagę tut. Organ stwierdza, iż w oparciu o obowiązujące przepisy prawa podatkowego, a w szczególności § 7c ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, Wnioskodawca świadcząc usługi na rzecz posła do Parlamentu świadczy usługi na rzecz Parlamentu Europejskiego, instytucji Wspólnot Europejskich, do której ma zastosowanie Protokół w sprawie przywilejów i immunitetów Wspólnot Europejskich, posiadającej siedzibę na terytorium innego państwa członkowskiego niż Polska, do celów służbowych tej instytucji.

Jednak Zainteresowany nie ma prawa do zastosowania dla wykonywanej usługi preferencyjnej stawki podatku w wysokości 0%. Jak wskazano powyżej, świadcząc usługi na rzecz posła do Parlamentu Europejskiego nie jest on zobowiązany do posiadania dokumentu, o którym mowa w § 7c ust. 2 pkt 1 rozporządzenia. Jednak posiadana przez Wnioskodawcę umowa z eurodeputowanym o świadczenie usług doradztwa parlamentarnego nie może zastąpić zamówienia ze specyfikacją, o którym stanowi § 7c ust. 2 pkt 2 rozporządzenia, gdyż nie jest to dokument wystawiony przez instytucję Wspólnot Europejskich, za jaką należy uznać Parlament Europejski.

Zatem stanowisko Zainteresowanego, zgodnie z którym w przedmiotowej sprawie świadcząc usługi na rzecz posła do Parlamentu Europejskiego może zastosować 0% stawkę podatku, uznać należy za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.