ILPP2/443-645/09-2/AK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 26 czerwca 2009 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP2/443-645/09-2/AK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 19 maja 2009 r. (data wpływu 20 maja 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 maja 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W marcu bieżącego roku Wnioskodawczyni dokonała zakupu samochodu ciężarowego w Wielkiej Brytanii jako towaru handlowego do swojej firmy. Jest zarejestrowanym podatnikiem VAT posiadającym numer unijny. Firma sprzedająca wystawiła rachunek zakupu nie podając swojego numeru, ani numeru Wnioskodawczyni, mimo że taki podała. Ponadto, naliczyła podatek VAT w wysokości 15%, obowiązujący w danym państwie. Sprzedający poinformował Zainteresowaną, że jeśli zakupiony towar przekroczy granicę Polski, to otrzyma ona, korektę rachunku dokumentującą wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru bez naliczonego VAT, wraz ze wskazanymi na rachunku numerami unijnymi nabywcy i sprzedawcy. Jednak po spełnieniu przez Wnioskodawczynię ww. warunków, firma angielska odmówiła jej podania swojego numeru, dokonania korekty oraz zwrotu zapłaconego podatku VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy mimo iż Wnioskodawczyni nie posiada żadnych dokumentów, że kontrahent od którego zakupiła samochód jest zarejestrowanym podatnikiem VAT i na dokumencie zakupu nie podano numerów sprzedawcy i nabywcy, powinna ona rozliczyć zakup jako nabycie wewnątrzwspólnotowe.

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z dyspozycją przepisu art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów to nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego innego, niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz. Definiując pojęcie wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów ustawodawca zastrzegł, że nabycie w obrocie międzynarodowym (wewnątrzunijnym) stanowi wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów jedynie wówczas, gdy oprócz samego przemieszczenia towaru spełnione są warunki podmiotowe.

Dla sklasyfikowania przewozu towarów na terytorium kraju z innego państwa unijnego jako nabycia wewnątrzwspólnotowego koniecznym jest by:

a.

nabywcą towarów był:

nbspnbsp - podatnik VAT lub podatnik od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć czynnością wykonywanym przez niego jako podatnika,

nbspnbsp - osoba prawna niebędąca podatnikiem VAT ani podatku od wartości dodanej,

b.

dokonującym dostawy towarów był podatnikiem VAT lub podatku od wartości dodanej.

W związku z powyższym, ponieważ sprzedawca na wystawionym przez siebie rachunku nie podał swojego unijnego numeru ani nie udostępnił żadnego dokumentu świadczącego, że jest zarejestrowanym podatnikiem VAT, sprzedaż taka nie może być uznana za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów. Ponadto, dostawca na wystawionym rachunku sprzedaży naliczył 15% podatek VAT, obowiązujący w Wielkiej Brytanii. W związku z powyższym, ponieważ Wnioskodawczyni kupiła samochód jako towar handlowy z przeznaczeniem do dalszej odsprzedaży, całą wartość brutto w przeliczeniu po obowiązującym kursie zaksięgowała w pozycji zakupy handlowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

W myśl art. 9 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

1.

nabywcą towarów jest:

nbspnbsp a) podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,

nbspnbsp b) osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a)

nbspnbsp - z zastrzeżeniem art. 10;

2.

dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a).

Stosownie do art. 2 pkt 11 ustawy, przez podatek od wartości dodanej rozumie się podatek od wartości dodanej nakładany na terytorium państwa członkowskiego, z wyjątkiem podatku od towarów i usług nakładanego tą ustawą.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni dokonała zakupu samochodu ciężarowego w Wielkiej Brytanii jako towaru handlowego do swojej firmy, który następnie przywiozła na terytorium kraju. Jest zarejestrowanym podatnikiem VAT posiadającym numer unijny. Firma sprzedająca wystawiła rachunek, nie podając swojego numeru, ani numeru Zainteresowanej, mimo że taki podała. Ponadto, naliczyła podatek VAT w wysokości 15%, obowiązujący w danym państwie.

Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, iż kontrahent Wnioskodawczyni, w momencie sprzedaży jej samochodu, posiadał status podatnika podatku od wartości dodanej. Świadczy o tym fakt udokumentowania przez niego dokonanej dostawy, poprzez wystawienie dokumentu na którym opodatkował tą czynność na zasadach ogólnych, stosując stawkę podatku VAT.

Podkreślić należy, że z przepisów prawa nie wynika, aby sam fakt braku odpowiedniego numeru podatnika na fakturze bądź dokumencie, który potwierdza że zbywca towaru jest podatnikiem o którym mowa w art. 15, lub podatnikiem podatku od wartości dodanej, skutkowałby uznaniem że nie jest on podatnikiem. Brak ww. numeru wynikający z obiektywnej niemożliwości jego uzyskania przez Wnioskodawczynię, również o tym nie świadczy.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny jak również brzmienie przepisów należy stwierdzić, iż to, że angielski podatnik nie wykazał na dokumencie sprzedaży swojego numeru nie ma wpływu na to, że czynność nabycia od niego środka transportu, stanowi dla Zainteresowanej wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy, które powinna rozliczyć zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań o uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl