ILPP2/443-637/11-4/AK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko z dnia 29 marca 2011 r. (data wpływu 4 kwietnia 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 18 czerwca 2011 r. (data wpływu 22 czerwca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku VAT od przeprowadzanych kursów - jest prawidłowe.

W dniu 4 kwietnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług od przeprowadzanych kursów. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 18 czerwca 2011 r. o doprecyzowanie opisu stanu faktycznego, własne stanowisko w sprawie oraz opłatę.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi ośrodek szkolenia kierowców. Organizuje kursy zawodowe, tj. kurs operatora koparko-ładowarki, kurs kierowcy wózka jezdniowego, kurs pilarek mechanicznych, kurs HDS, kurs p.poż dla pracodawców, kurs prawa jazdy kat. B. Ww. kursy pozwalają na zdobycie uprawnień do wykonywania określonych zawodów. Do końca roku 2010 Wnioskodawca był zwolniony z podatku VAT ww. działalności. Zgodnie z PKWiU świadczy on usługi edukacyjne. W roku 2010 Zainteresowany przekroczył próg 150 tys. W załączeniu przesyła pismo z dnia 6 grudnia 2010 r. otrzymane od Ministra Finansów, ale zależy mu na jednoznacznej odpowiedzi na jego pytania.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany wskazał, iż nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Usługi świadczone przez jego szkołę nie można zakwalifikować do usług w zakresie kształcenia lub wychowanie, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Nie posiada on zaświadczenia o wpisie do ewidencji szkół i placówek niepublicznych. Prowadzi usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 cyt. ustawy. Wnioskodawca prowadzi kursy: kierowca wózka jezdniowego z napędem silnikowym, operator koparko - ładowarki, operator koparki, obsługa kosiarek spalinowych, obsługa lawet samowyładowczych, obsługa pilarek mechanicznych, magazynier z obsługą komputera i obsługą wózków jezdniowych, operator żurawi przeładunkowych, prawo jazdy kat. B.

Ww. usługi przeprowadzane są w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, tj. na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i) Dyrektywy 77/388/WIG, czyli obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczenie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu. Świadczone usługi są finansowane ze środków publicznych, jeżeli są zlecone przez Powiatowe Urzędy Pracy. W roku 2011 na 43 osoby na kursie: operator koparko-ładowarki 10 osób skierowano było z Powiatowego Urzędu Pracy, co stanowi 23%.

W części D.1 druku ORD-IN Zainteresowany zaznaczył, poprzez zakreślenie poz. 35, że wniosek dotyczy zaistniałego faktycznego stanu. W poz. 37 wpisał "2 miesiące" ponieważ przepisy prawa podatkowego dotyczące podatku od towarów i usług zostały zmienione z dniem 1 stycznia 2011 r. Tak więc w chwili składania wniosku obowiązywały od 2 miesięcy i dotyczyły zaistniałego stanu faktycznego.

Wnioskodawca informuje jednocześnie, że posiada zaświadczenie o wpisie instytucji szkoleniowej do Rejestru Instytucji Szkoleniowych Wojewódzkiego Urzędu Pracy w Zielonej Górze, w zakresie wcześniej wymienionych kursów (w załączeniu wymienione zaświadczenie).

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy prowadzone kursy zawodowe objęte są podatkiem VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzi on usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), inne niż wymienione w pkt 26. Usługi te prowadzone są w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, tj. Dyrektywy 77/388/EIG. Tym samym uważa, że kursy wymienione, a prowadzone przez jego szkołę zwolnione są z podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Stosownie do art. 5a ustawy, obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r., towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

W art. 41 ust. 1 ustawy postanowiono, iż stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Podkreślić także należy, iż zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

Z dniem 1 stycznia 2011 r. weszła w życie ustawa z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476). Przepisy nowelizacji uchylają załącznik nr 4 do ustawy, zawierający wykaz usług zwolnionych od podatku, który w pozycji 7 wymieniał jako zwolnione usługi w zakresie edukacji (ex 80) i przenoszą uregulowania dotyczące tej tematyki do treści ustawy. Zasadnicze znaczenie ma w tym przypadku dodanie do art. 43 ustawy punktów 26-29, regulujących zwolnienia od podatku działalności edukacyjnej. Ponadto, przy określaniu zakresu zwolnień, które dotychczas były ujęte w załączniku nr 4 do ustawy, odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych określając ich zakres z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa sądów.

Zgodnie z art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy 2006/112/WE Rady, państwa członkowskie zwalniają m.in. kształcenie dzieci lub młodzieży, kształcenie powszechne lub wyższe, kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

Z art. 2 pkt 3a ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 z późn. zm.) wynika, że system oświaty obejmuje placówki kształcenia ustawicznego, placówki kształcenia praktycznego oraz ośrodki dokształcania i doskonalenia zawodowego, umożliwiające uzyskanie i uzupełnienie wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych.

Zgodnie z art. 82 ust. 1 ustawy o systemie oświaty, osoby fizyczne i prawne mogą zakładać placówki niepubliczne po uzyskaniu wpisu do ewidencji prowadzonej przez jednostkę samorządu terytorialnego obowiązaną do prowadzenia odpowiedniego typu placówek publicznych szkół i placówek.

Placówki niepubliczne mogą zatem być zakładane i prowadzone przez osoby fizyczne lub osoby prawne niebędące jednostkami samorządu terytorialnego.

Nie jest przy tym konieczne, by usługa w zakresie kształcenia była jednocześnie usługą w zakresie wychowania. Na podstawie przedmiotowego przepisu zwolnieniem od podatku mogą być objęte zarówno usługi w zakresie kształcenia, jak i usługi w zakresie wychowania.

Zwolnienie określone w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a) ustawy, ma zastosowanie wyłącznie do usług kształcenia wymienionych w zaświadczeniu właściwego organu o wpisie do ewidencji szkół i placówek niepublicznych.

Równocześnie, na podstawie uregulowań zawartych w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

Na mocy § 13 ust. 1 pkt 19 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649 z późn. zm.) obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 5 kwietnia 2011 r., usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Natomiast w myśl § 13 ust. 1 pkt 19 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392) obowiązującego od dnia 6 kwietnia 2011 r., usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Ponadto na podstawie przepisu § 13 ust. 1 pkt 20 ww. rozporządzenia, zwolnione od podatku zostały również usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawa towarów ściśle z tymi usługami związane.

W tym miejscu wskazać należy, iż w dniu 1 lipca 2006 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiającego środki wykonawcze do Dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L Nr 288 str. 1). Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2006 r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych - Wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EEC z późn. zm.).

Przepis art. 14 ww. rozporządzenia nr 1777/2005 wyjaśnia co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu, usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i) Dyrektywy 77/388/EWG (analogiczne zwolnienie zawiera art. 132 ust. 1 lit. i) obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej), obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego, bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

Powołane wyżej przepisy ustawy przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją lub finansowane w całości ze środków publicznych. Co więcej przepisy przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane. Dla zastosowania przedmiotowych zwolnień istotne jest uznanie danej usługi za usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, a następnie spełnienie dodatkowych warunków wynikających z niniejszego przepisu, tj. prowadzenie danego szkolenia w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub uzyskanie akredytacji na dany rodzaj szkolenia lub finansowanie danego szkolenia w całości ze środków publicznych lub też finansowanie danego szkolenia w co najmniej 70% ze środków publicznych.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca prowadzi ośrodek szkolenia kierowców. Organizuje kursy zawodowe, tj. kurs operatora koparko-ładowarki, kurs kierowcy wózka jezdniowego, kurs pilarek mechanicznych, kurs HDS, kurs p.poż dla pracodawców, kurs prawa jazdy kat. B. Ww. kursy pozwalają na zdobycie uprawnień do wykonywania określonych zawodów. Do końca roku 2010 był zwolniony z podatku VAT ww. działalności. Zgodnie z PKWiU świadczy on usługi edukacyjne. Zainteresowany nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Usługi świadczone przez jego szkołę nie można zakwalifikować do usług w zakresie kształcenia lub wychowania, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Nie posiada on zaświadczenia o wpisie do ewidencji szkół i placówek niepublicznych. Prowadzi usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 cyt. ustawy.

Dokonując oceny, czy świadczone przez Wnioskodawcę usługi w zakresie kształcenia są objęte zwolnieniem, należy w pierwszej kolejności zbadać, czy spełnione są warunki określone w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, gdyż przepis art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, zwalnia od podatku usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, zatem w przypadku, gdy Wnioskodawca świadczy usługi kształcenia jako jednostka objęta systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, brak jest konieczności dalszego badania przesłanek z art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy.

Jak wynika z opisu sprawy Zainteresowany nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, usług świadczonych przez niego nie można zakwalifikować do usług w zakresie kształcenia lub wychowania, nie posiada wpisu do ewidencji szkół i placówek niepublicznych. Zatem, Wnioskodawca nie może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy.

Natomiast w sytuacji, gdy usługi kształcenia świadczone przez Wnioskodawcę nie zostały wpisane w zaświadczeniu o wpisie do ewidencji szkół i placówek niepublicznych, należy rozważyć czy korzystają one ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy.

Mając na uwadze dyspozycję przepisu art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, należy przeanalizować, czy świadczone przez Zainteresowanego usługi mogą zostać uznane za usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, a następnie, czy spełniono dodatkowe warunki, wynikające z tego przepisu, np. prowadzenie danego szkolenia w formie i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach oraz jego finansowanie w całości ze środków publicznych.

Z opisu sprawy wynika, że ww. usługi przeprowadzane są w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach. W przypadku szkoleń realizowanych na zlecenie instytucji publicznych np. dla bezrobotnych zarejestrowanych i skierowanych przez Urząd Pracy całość usługi jest finansowana z tych środków.

Świadczone przez Wnioskodawcę usługi polegają na odpłatnym organizowaniu i prowadzeniu usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach. I tak:

Podstawa prawna świadczonych przez Spółkę usług:

* ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn. z 1998 r. Dz. U. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.),

* rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 10 maja 2002 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy użytkowaniu wózków jezdniowych z napędem silnikowym (Dz. U. Nr 70, poz. 650 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 237^{15 §} 2 ustawy - Kodeks pracy, ministrowie właściwi dla określonych gałęzi pracy lub rodzajów prac w porozumieniu z Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej oraz Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej określą, w drodze rozporządzenia, przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy dotyczące tych gałęzi lub prac.

W rozporządzeniu Ministra Gospodarki w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy użytkowaniu wózków jezdniowych z napędem silnikowym, określono wymagania bezpieczeństwa i higieny pracy przy użytkowaniu wózków jezdniowych z napędem silnikowym, zwanych dalej "wózkami", używanych w transporcie wewnętrznym zakładów pracy.

Zgodnie z § 4 ust. 1, 2, 3 i 4 ww. rozporządzenia, do obsługi wózka może być dopuszczony pracownik, który ukończył 18 lat i uzyskał:

* uprawnienia operatora, zgodnie z odrębnymi przepisami, lub

* imienne zezwolenie do obsługi wózka wystawione przez pracodawcę, ważne na terenie zakładu pracy tego pracodawcy.

Zezwolenie, o którym mowa w § 4 ust. 1 pkt 2 ww. rozporządzenia, może być wydane pracownikowi po ukończeniu, z wynikiem pozytywnym, szkolenia dla kierowców wózków zorganizowanego przez pracodawcę, według programu opracowanego lub zatwierdzonego przez jednostkę organizacyjną wyznaczoną przez ministra właściwego do spraw gospodarki. Obsługujący wózki jezdniowe z napędem silnikowym zasilane gazem oraz inni pracownicy dokonujący wymiany butli z gazem w wózkach powinni być przeszkoleni w zakresie bezpiecznego użytkowania butli, w tym ich bezpiecznej wymiany. Zakres tematyki szkolenia, o którym mowa w ust. 3, powinien być określony w programach szkolenia dla obsługujących wózki jezdniowe z napędem silnikowym.

Wobec powyższego, szkolenia dla kierowców wózków jezdniowych z napędem silnikowym korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy, bowiem prowadzone są w formie i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Podstawa prawna świadczonych przez Zainteresowanego usług:

* ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym (Dz. U. Nr 122, poz. 1321 z późn. zm.),

* rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 20 września 2001 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy podczas eksploatacji maszyn i innych urządzeń technicznych do robót ziemnych, budowlanych i drogowych (Dz. U. Nr 118, poz. 1263).

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o dozorze technicznym, dozorowi technicznemu podlegają urządzenia techniczne w toku ich projektowania, wytwarzania, w tym wytwarzania materiałów i elementów, naprawy i modernizacji, obrotu oraz eksploatacji.

W myśl art. 23 ust. 5 cyt. ustawy, Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia:

* tryb sprawdzania kwalifikacji wymaganych przy obsłudze i konserwacji urządzeń technicznych,

* rodzaje urządzeń technicznych, przy których obsłudze i konserwacji wymagane jest posiadanie kwalifikacji, uwzględniając stopień zagrożenia związanego z eksploatacją tych urządzeń,

* wzór wniosku o sprawdzenie kwalifikacji.

Zgodnie z art. 22 ust. 2 ww. ustawy o dozorze technicznym, osoby wykonujące czynności spawania, zgrzewania, lutowania oraz przeróbkę plastyczną i obróbkę cieplną w toku wytwarzania, naprawy i modernizacji urządzeń technicznych oraz wytwarzania elementów stosowanych do wytwarzania, naprawy lub modernizacji tych urządzeń obowiązane są posiadać zaświadczenia kwalifikacyjne potwierdzające umiejętność praktycznego wykonywania tych czynności oraz znajomość warunków technicznych dozoru technicznego, norm i przepisów prawnych w tym zakresie. W myśl art. 22 ust. 3 ww. ustawy o dozorze technicznym, przepis ust. 2 stosuje się do osób obsługujących i konserwujących urządzenia techniczne.

Urządzenia techniczne, przy których obsłudze wymagane jest posiadanie kwalifikacji, zgodnie z załącznikiem 2 do rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 18 lipca 2001 r. w sprawie trybu sprawdzania kwalifikacji wymaganych przy obsłudze i konserwacji urządzeń technicznych (Dz. U. Nr 79, poz. 849 z późn. zm.) to:

* suwnice, żurawie, wciągarki i wciągniki, z wyjątkiem urządzeń z napędem ręcznym wszystkich mechanizmów,

* układnice do składowania ładunków w magazynach,

* układarki do układania torów,

* dźwigi, z wyjątkiem dźwigów osobowych, dźwigów towarowych ze sterowaniem zewnętrznym, dźwigów towarowych małych i urządzeń do transportu osób niepełnosprawnych,

* wyciągi towarowe i wyciągi statków,

* podesty ruchome, z wyjątkiem załadowczych podestów burtowych,

* dźwignice linotorowe,

* urządzenia do manipulacji kontenerami,

* osobowe i towarowe koleje linowe oraz wyciągi narciarskie,

* pomosty ruchome z zespołami napędowymi w przystaniach promowych,

* zbiorniki stałe z zespołami napędowymi na skroplone gazy węglowodorowe oraz zbiorniki przenośne o pojemności powyżej 350 cm ³ - w zakresie napełniania,

* urządzenia do napełniania i opróżniania zbiorników transportowych,

* wózki jezdniowe podnośnikowe z mechanicznym napędem podnoszenia.

Zgodnie z § 23 rozporządzenia Ministra Gospodarki w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy podczas eksploatacji maszyn i innych urządzeń technicznych do robót ziemnych, budowlanych i drogowych, maszyny robocze, o których mowa w załączniku nr 1 do rozporządzenia, mogą być obsługiwane wyłącznie przez osoby, które ukończyły szkolenie i uzyskały pozytywny wynik sprawdzianu przeprowadzonego przez komisję powołaną przez Instytut Mechanizacji Budownictwa i Górnictwa Skalnego w Warszawie

Maszyny i urządzenia techniczne stosowane przy robotach ziemnych, budowlanych i drogowych, do obsługi których wymagane jest odbycie szkolenia i uzyskanie pozytywnego wyniku ze sprawdzianu, maszyny do transportu pionowego zgodnie z załącznikiem nr 1 do ww. rozporządzenia Ministra Gospodarki to:

* koparki jednonaczyniowe,

* koparkoładowarki,

* koparkospycharki

* koparki wielonaczyniowe

* koparki drenarskie,

* koparki wielonaczyniowe łańcuchowe,

* spycharki,

* równiarki,

* zgarniarki,

* ładowarki jednonaczyniowe,

* pogłębiarki jednoczerpakowe pływające,

* pogłębiarki wieloczerpakowe pływające,

* pogłębiarki ssące śródlądowe,

* palownice,

* kafary,

* młoty spalinowe,

* urządzenia wibracyjne do pogrążania i wyrywania,

* wiertnice do kotwi,

* wiertnice poziome z zasilaczem hydraulicznym,

* świdroustawiacze słupów,

* maszyny do czyszczenia i renowacji rowów melioracyjnych,

* żurawie wierzowe,

* wózki podnośnikowe z napędem spalinowym,

* piły mechaniczne do ścinki drzew.

Wobec powyższego kursy na kierowcę wózka jezdniowego z napędem silnikowym, operatora koparko-ładowarki, operatora koparki, obsługę kosiarek spalinowych, obsługę lawet samowyładowczych, obsługę pilarek mechanicznych, magazyniera z obsługą komputera i obsługą wózków jezdniowych, operatora żurawi przeładunkowych korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy, bowiem prowadzone są w formie i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Podstawa prawna świadczonych przez Zainteresowanego usług:

* ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908 z późn. zm.).

Tut. Organ pragnie zauważyć, iż szkolenie osób ubiegających się o wydanie prawa jazdy jest ściśle uregulowane w przepisach ustawy - Prawo o ruchu drogowym (oraz w przepisach wykonawczych tej ustawy). Stwierdzić również należy, że usługi szkolenia osób ubiegających się o wydanie prawa jazdy kategorii B z uwagi na fakt, iż jest to obecnie jeden z podstawowych wymogów, jakie stawia się kandydatom do pracy na różne stanowiska, należy uznać za kształcenie zawodowe.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, iż Zainteresowany świadcząc przedmiotowe kursy realizuje szkolenia umożliwiające uzyskiwanie i uzupełnianie przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych, które spełniają przesłanki do uznania za usługi kształcenia zawodowego. Usługi te są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach. Zatem, w przedmiotowej sprawie może mieć zastosowanie zwolnienie od podatku od towarów i usług, określone w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy.

Jednocześnie tut. Organ informuje, iż od dnia 1 lipca 2011 r. stosuje się Rozporządzenie Wykonawcze Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (D. U. UE L 77/1), natomiast od dnia 1 lipca 2011 r. traci moc Rozporządzenie Rady (WE) Nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiającym środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego sytemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L 288 z 29.10.2005, s.1).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.