ILPP2/443-626/13-6/MR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki cywilnej, przedstawione we wniosku sygnowanym datą 23 maja 2013 r. (data wpływu 8 lipca 2013 r.), uzupełnionym pismem z 29 lipca 2013 r. (data wpływu 29 lipca 2013 r. oraz 30 lipca 2013 r.) oraz pismem z 23 września 2013 r. (data wpływu 24 września 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku przy sprzedaży gotowych posiłków w lokalu oraz sprzedaży posiłków spożywanych poza lokalem - jest prawidłowe.

W dniu 8 lipca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku przy sprzedaży gotowych posiłków w lokalu oraz sprzedaży posiłków spożywanych poza lokalem. Wniosek uzupełniono 29 lipca 2013 r. oraz 30 lipca 2013 r. o dowód uiszczenia opłaty od wniosku za wydanie interpretacji indywidualnej oraz 24 września 2013 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujący stan faktyczny.

Spółka cywilna (dalej "Spółka") prowadzi działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług restauracyjnych, sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Działalności pod symbolem 56.10.A. polegających na przygotowywaniu w lokalach Spółki gotowych posiłków (pizzy, makaronów, sałatek, dań zapiekanych, gyrosów) oraz sprzedaż soków i innych napojów bezalkoholowych, a dodatkowo w jednym z lokali Spółki alkoholu.

Gotowe posiłki przygotowywane są przez Spółkę samodzielnie w jej lokalach, przez pracowników Spółki, a następnie sprzedawane:

Przy wyborze zakupu i spożycia posiłku w lokalu Spółki (1) - obsłudze klienta towarzyszą elementy dodatkowe jak udostępnienie lokalu, obsługa personelu, atmosfera miejsca dzięki wystrojowi restauracji, słuchaniu muzyki lub oglądanie telewizji, bezpośredni kontakt z klientem.

Przy wyborze zakupu posiłku przez klienta w lokalu, ale na wynos (2) - sprzedawany jest gotowy posiłek przygotowywany zgodnie z zamówieniem złożonym przez klienta, któremu towarzyszy jedynie obsługa polegająca na zapakowaniu posiłku do konsumpcji poza lokalem Spółki.

Przy wyborze zakupu posiłku z opcją dostawy pod wskazany przez klienta adres (3) - sprzedawany jest gotowy posiłek przygotowany zgodnie z życzeniem klienta (zamówienia mogą być składane przez telefon, e-mail, sklep internetowy, osobiście lub w inny sposób) przygotowany dodatkowo do transportu, aby dotarł on do klienta ciepły i w stanie nadającym się do bezpośredniej konsumpcji.

W uzupełnieniu do sprawy Zainteresowany doprecyzował, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Spółka dokonuje sprzedaży posiłków (pizzy, zapiekanek, makaronów, sałatek) przygotowywanych w jej lokalach oraz sprzedaży soków i innych napojów bezalkoholowych, a dodatkowo w jednym z lokali Spółki alkoholu.

Spółka dzieli sprzedaż na:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka słusznie przyjmuje, w związku z obowiązującymi obecnie przepisami o podatku VAT w zakresie rodzaju usług i towarów opodatkowanych stawkami niższymi niż podstawowa, że ma prawo stosować stawkę:

Zdaniem Wnioskodawcy, jako że polskie przepisy podatkowe nie definiują wprost usług gastronomicznych i cateringowych, do ich zdefiniowania Spółka posłuży się przepisami rozporządzenia wykonawczego Rady UE Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, obowiązującego od dnia 1 lipca 2011 r. Z treści art. 6 ust. 1 Rozporządzenia wynika, że usługi restauracyjne i cateringowe oznaczają usługi polegające na dostarczaniu gotowej lub niegotowej żywności lub napojów albo żywności i napojów - przeznaczonych do spożycia przez ludzi - wraz z odpowiednimi usługami wspomagającymi pozwalającymi na ich natychmiastowe spożycie. Dostarczanie żywności lub napojów, lub żywności i napojów stanowi jedynie element większej całości, w której muszą przeważać usługi. Usługi restauracyjne polegają na świadczeniu takich usług w lokalu należącym do usługodawcy, podczas gdy usługi cateringowe polegają na świadczeniu takich usług poza lokalem usługodawcy.

Zgodnie z art. 6 ust. 2, za usługi cateringowe i restauracyjne w rozumieniu ust. 1 nie uznaje się dostawy gotowej lub niegotowej żywności lub napojów albo dostawy gotowej lub niegotowej żywności i napojów, wraz z ich transportem lub bez niego, ale bez żadnych innych usług wspomagających.

Mając powyższe na uwadze, zdaniem Spółki, w odniesieniu do sprzedaży posiłków w lokalach Spółki należy przyjąć stawkę 8% jako stawkę przypisaną do usługi gastronomicznej, której towarzyszą elementy wspomagające jak obsługa i doradztwo kelnerów, konsumpcja przy muzyce, czy też obejrzeniu telewizji, możliwość skorzystania z toalety.

W pozostałych dwóch formach sprzedaży, tj. na wynos z własnym odbiorem przez klienta oraz dostawa gotowego posiłku pod wskazany przez zamawiającego adres - stanowią zgodnie z obowiązującymi przepisami dostawę towaru, opodatkowaną preferencyjną stawką 5% - na podstawie art. 41 ust. 2a.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Artykuł 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ustawy.

Jak wynika z art. 2 pkt 1 lit. a Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347, str. 1 z późn. zm.), dalej Dyrektywa, opodatkowaniu VAT podlegają (...) odpłatna dostawa towarów na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze.

Z treści art. 14 ust. 1 Dyrektywy, wynika, że "dostawa towarów" oznacza przeniesienie prawa do rozporządzania rzeczą jak właściciel. Natomiast zgodnie z art. 24 ust. 1 Dyrektywy, "świadczenie usług" oznacza każdą transakcję, która nie stanowi dostawy towarów.

Z treści art. 6 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L Nr 77 str. 1) wynika, że usługi restauracyjne i cateringowe oznaczają usługi polegające na dostarczaniu gotowej lub niegotowej żywności lub napojów albo żywności i napojów, przeznaczonych do spożycia przez ludzi, wraz z odpowiednimi usługami wspomagającymi pozwalającymi na ich natychmiastowe spożycie. Dostarczanie żywności lub napojów lub żywności i napojów stanowi jedynie element większej całości, w której muszą przeważać usługi. Usługi restauracyjne polegają na świadczeniu takich usług w lokalu należącym do usługodawcy, podczas gdy usługi cateringowe polegają na świadczeniu takich usług poza lokalem usługodawcy". Zgodnie z art. 6 ust. 2 ww. rozporządzenia, za usługi cateringowe i restauracyjne w rozumieniu ust. 1 nie uznaje się dostawy gotowej lub niegotowej żywności lub napojów albo dostawy gotowej lub niegotowej żywności i napojów, wraz z ich transportem lub bez niego, ale bez żadnych innych usług wspomagających.

Powyższe uregulowania, które na mocy art. 65 tego rozporządzenia weszły w życie z dniem 1 lipca 2011 r., określają cechy charakterystyczne oraz sposób identyfikacji usług cateringowych i restauracyjnych.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka prowadzi działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług restauracyjnych, sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Działalności pod symbolem 56.10.A. polegających na przygotowywaniu w lokalach Spółki gotowych posiłków (pizzy, makaronów, sałatek, dań zapiekanych, gyrosów) oraz sprzedaż soków i innych napojów bezalkoholowych, a dodatkowo w jednym z lokali Spółki i alkoholu. Gotowe posiłki przygotowywane są przez Spółkę samodzielnie w jej lokalach, przez pracowników Spółki, a następnie sprzedawane:

Przy wyborze zakupu i spożycia posiłku w lokalu Spółki (1) - obsłudze klienta towarzyszą elementy dodatkowe jak udostępnienie lokalu, obsługa personelu, atmosfera miejsca dzięki wystrojowi restauracji, słuchaniu muzyki lub oglądanie telewizji, bezpośredni kontakt z klientem.

Przy wyborze zakupu posiłku przez klienta w lokalu, ale na wynos (2) - sprzedawany jest gotowy posiłek przygotowywany zgodnie z zamówieniem złożonym przez klienta, któremu towarzyszy jedynie obsługa polegająca na zapakowaniu posiłku do konsumpcji poza lokalem Spółki.

Przy wyborze zakupu posiłku z opcją dostawy pod wskazany przez klienta adres (3) - sprzedawany jest gotowy posiłek przygotowany zgodnie z życzeniem klienta (zamówienia mogą być składane przez telefon, e-mail, sklep internetowy, osobiście lub w inny sposób) przygotowany dodatkowo do transportu, aby dotarł on do klienta ciepły i w stanie nadającym się do bezpośredniej konsumpcji.

Spółka dzieli sprzedaż na:

Wnioskodawca ma wątpliwości, czy sprzedaż gotowych posiłków w lokalu wraz z obsługa kelnerską stanowi świadczenie usług gastronomicznych w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, natomiast sprzedaż gotowych posiłków poza lokalem Spółki stanowi dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy (opodatkowaną według stawek VAT właściwych dla dostaw konkretnych towarów).

Na wstępie należy zaznaczyć, że mając do czynienia z kilkoma czynnościami, które składają się w rezultacie na jedno zasadnicze, możemy mówić o pewnym kompleksie usług. Zagadnienie to było przedmiotem wielu orzeczeń wydawanych zarówno przez TSUE jak i sądy administracyjne. Wspólną tezę jaką można wyciągnąć na ich podstawie, jest twierdzenie, iż w sytuacji gdy "dwa lub więcej niż dwa świadczenia (czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta są tak ściśle powiązane, że obiektywnie tworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie dla celów podatku od wartości dodanej".

Należy również podkreślić, że w wyroku C-349/96 w sprawie Card Protection Plan Ltd, TSUE stwierdził, że "pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za usługę zasadniczą, podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako usługi pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do usługi zasadniczej. Usługę należy uznać za usługę pomocniczą w stosunku do usługi zasadniczej, jeśli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem do lepszego wykorzystania usługi zasadniczej".

Z analizy powyższego wynika zatem, że rozstrzygając czy w konkretnej sprawie mamy do czynienia z jednym bądź wieloma świadczeniami istotne jest dokonanie tej analizy z punktu widzenia klienta, odbiorcy tych czynności. Poza tym ustalenie czy świadczenie złożone należy zakwalifikować jako dostawę towarów, czy jako świadczenie usług, wymaga wzięcia pod uwagę wszelkich okoliczności, w jakich następuje transakcja, w celu określenia jej elementów charakterystycznych i dominujących.

Uwzględniając powyższe w kontekście przedstawionego stanu faktycznego stwierdzić należy, że sprzedaż gotowych wyrobów, tj.: pizzy, zapiekanek, makaronów, sałatek, przygotowywanych w lokalach Spółki oraz sprzedaż soków i innych napojów bezalkoholowych, stanowi dostawę towarów, a nie świadczenie usług. Klienci ww. produktów dokonujący zakupu posiłków w lokalu z przeznaczeniem na wynos, oraz zamawiający posiłki z dostawą na wskazany adres nie oczekują dodatkowych świadczeń poza zakupem ww. produktów oraz nie mają zapewnionej obsługi kelnerskiej. W przypadku posiłków z dostawą do klienta dostawa posiłków odbywa się bez usług wspomagających, tj.: rozkładania dań, sprzątania po posiłku itp. W przypadku klientów zamawiających posiłki na wynos sprzedawany jest gotowy posiłek przygotowywany zgodnie z zamówieniem złożonym przez klienta, któremu towarzyszy jedynie obsługa polegająca na zapakowaniu posiłku do konsumpcji poza lokalem Spółki. Oczekiwania klientów sprowadzają się jedynie do otrzymania gotowych posiłków, które można spożyć od razu po otrzymaniu. Bez wpływu na przedstawioną ocenę prawnopodatkową pozostaje fakt, że ze sprzedażą tych towarów wiąże się wykonywanie prostych czynności, takich jak: podgrzewanie, zapakowanie i dostawa na wskazany adres. Powyższym czynnościom, w całym świadczeniu, nie można przypisać charakteru dominującego, przeważającego, pozwalającego na uznanie całości wykonywanych czynności za świadczenie usług. W związku z powyższym należy uznać, że w stanie faktycznym wskazanym przez Zainteresowaną mamy do czynienia z kompleksową dostawą towarów.

Stanowisko powyższe pozostaje w zgodzie m.in. z wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości UE z dnia 2 maja 1996 r. w sprawie C-231/94 Faaborg-Gelting Linien, w którym Trybunał wprowadził rozróżnienie na transakcje dotyczące działalności restauracyjnej i transakcje dotyczące żywności na wynos. Zgodnie z tym orzecznictwem transakcje dotyczące działalności restauracyjnej (świadczenia usług)"charakteryzuje ciąg elementów i czynności, od przygotowania posiłku do jego fizycznego podania", wśród których dostawa artykułów żywnościowych stanowi tylko jeden ze składników, a przeważa zdecydowanie świadczenie usług. Z żywnością na wynos (dostawą towarów) mamy do czynienia, jeżeli poza dostawą artykułów żywnościowych "transakcji nie towarzyszą usługi mające na celu organizację konsumpcji na miejscu w odpowiednim otoczeniu".

W pkt 14 ww. wyroku Trybunał orzekł, że działalność restauracyjną charakteryzuje szereg elementów i czynności, wśród których dostawa żywności jest tylko jedną ze składowych i gdzie zdecydowanie przeważają usługi. (...) Odwrotnie jest natomiast, gdy transakcja dotyczy artykułów żywnościowych na wynos i nie wiąże się ze świadczeniem usług służących organizacji konsumpcji na miejscu w odpowiednich warunkach."

Do powyższego wyroku odniósł się również TSUE w orzeczeniu z dnia 10 marca 2011 r. w sprawach połączonych C-497/09, C-499/09, C-501/09 i C-502/09 podtrzymując argumentację przedstawioną w wyroku w sprawie Faaborg-Gelting Linien. W przedmiotowym orzeczeniu Trybunał odnosząc się do kwestii określenia czy sprzedaż w przyczepach i na stoiskach gastronomicznych kiełbasek, frytek i innych gotowych produktów do spożycia na miejscu na ciepło wskazał, iż "w działalności będącej przedmiotem postępowań w sprawach C-497/09 i C-501/09 nie występują kelnerzy, nie doradza się w rzeczywistości klientom, nie ma serwisu w ścisłym znaczeniu, polegającego na przekazywaniu zamówienia do kuchni, układaniu dań na talerzach i podawaniu ich klientom, brakuje zamkniętych i ogrzewanych lokali przeznaczonych do konsumpcji dostarczonych produktów, brakuje szatni i toalet, brakuje też co do zasady naczyń, mebli i nakryć stołowych." W pkt 70 ww. orzeczenia Trybunał podkreślił, iż "elementy świadczenia usług wskazane przez sąd krajowy polegają bowiem jedynie na istnieniu podstawowych urządzeń, to jest prostych kontuarów do konsumpcji bez miejsc siedzących, pozwalających ograniczonej liczbie klientów na konsumpcję na miejscu, na świeżym powietrzu. Tego rodzaju podstawowe urządzenia wymagają jedynie nieznacznej działalności ludzkiej. Zatem elementy te stanowią jedynie świadczenia dodatkowe w minimalnym zakresie i nie zmieniają dominującego charakteru świadczenia głównego, jakim jest dostawa towarów."

Ponadto Trybunał zauważył, że "przeważającym elementem tych transakcji w ich całościowym ujęciu jest dostawa gotowych dań lub artykułów żywnościowych (...), a udostępnienie podstawowych urządzeń pozwalających ograniczonej liczbie klientów na konsumpcję na miejscu ma charakter wyłącznie dodatkowy i drugorzędny. (...) konsumpcja na miejscu, która nie stanowi zasadniczej cechy owej transakcji nie może determinować jej charakteru."

Wobec powyższego, należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że sprzedaż gotowych posiłków z dostawą do klienta (np. do domu, biura) oraz sprzedaż posiłków dokonywana w lokalu należącym do Spółki, z przeznaczeniem do konsumpcji co do zasady poza lokalem, stanowi jedno świadczenie kompleksowe w postaci dostawy towarów. Dokonując oceny całości transakcji dokonywanych przez Wnioskodawcę wynika, że elementy świadczenia usług, poprzedzające dostawę wyrobów gotowych, tj.: pizzy, zapiekanek, makaronów, sałatek, przygotowywanych w lokalach Spółki mają charakteru przeważającego a zatem mamy do czynienia z kompleksową dostawą towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy, a nie świadczeniem usług.

Natomiast przy sprzedaży posiłków dokonywanej i spożywanej w lokalu należącym do Spółki, której towarzyszy obsługa klienta oraz dodatkowe elementy, tj: udostępnienie lokalu, obsługa personelu, atmosfera miejsca dzięki wystrojowi restauracji, słuchaniu muzyki lub oglądanie telewizji, bezpośredni kontakt z klientem stwierdzić należy, że czynności dodatkowe służące konsumpcji produktów na miejscu (w lokalu) są elementami charakterystycznymi dla typowej usługi gastronomicznej (restauracyjnej). W takiej sytuacji przedmiotem wykonywanych przez Wnioskodawcę czynności będzie faktycznie usługa złożona, charakteryzująca działalność gastronomiczną (restauracyjną) związaną z wyżywieniem, jaką jest serwowanie posiłków na miejscu przy zapewnieniu odpowiedniej ku temu infrastruktury.

Biorąc pod uwagę całokształt czynności wykonywanych przez pracownika Spółki (od przygotowania produktu do jego fizycznego podania w celu spożycia na miejscu), z wykorzystaniem całości jej infrastruktury oraz otoczenia, należy stwierdzić, że stanowią one świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy. Element świadczenia usług jest w rozpatrywanym przypadku niewątpliwie dominujący, w stosunku do elementów dostawy towarów.

Zatem, sprzedaż posiłków spożywanych w lokalu należącym do Spółki wraz z obsługą kelnerską, wykonywana w ramach prowadzonej działalności restauracyjnej w związku z tym, że świadczenie to obejmuje dostawę produktu do spożycia na miejscu (w lokalu) wraz z wykonaniem czynności dodatkowych - stanowi świadczenie złożone - usługę restauracyjną (związaną z wyżywieniem), o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy.

W myśl przepisu art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Klasyfikacją statystyczną dotyczącą towarów i usług, która ma zastosowanie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług, od dnia 1 stycznia 2011 r. jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) - (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.).

Ze złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca dzieli sprzedaż na:

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl natomiast przepisu art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Jednakże stosownie do art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

Natomiast w myśl art. 41 ust. 2a, dla towarów wymienionych w załączniku nr 10 do ustawy stawka podatku wynosi 5%.

W załączniku nr 3 do ustawy, zawierającym wykaz towarów i usług opodatkowanych obecnie stawką podatku w wysokości 8%, pod pozycją 42 wskazano na "Gotowe posiłki i dania, z wyłączeniem produktów o zawartości alkoholu powyżej 1,2%" (symbol PKWiU ex 10.85.1).

Należy wskazać, iż w myśl art. 2 pkt 30 ustawy o podatku od towarów i usług, przez PKWiU ex - rozumie się zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Umieszczenie tego dopisku przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania zwolnienia, obniżonej stawki podatku lub wyłączenia tylko do towarów lub usług należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniających określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce - nazwa towaru lub usługi. Wynikająca z konkretnego załącznika stawka VAT, zwolnienie bądź wyłączenie dotyczy wyłącznie danego towaru lub danej usługi z danego grupowania - konkretnego towaru lub konkretnej usługi wymienionej obok symbolu PKWiU.

Ponadto zgodnie z pkt 1 objaśnień do ww. załącznika nr 3, wykaz nie ma zastosowania dla zakresu sprzedaży towarów i usług zwolnionych od podatku lub opodatkowanych stawkami niższymi niż stawka, której dotyczy załącznik.

Natomiast w obowiązującym od 1 stycznia 2011 r. załączniku nr 10 do ustawy, stanowiącym wykaz towarów opodatkowanych stawką podatku w wysokości 5%, pod pozycją 28 wymienione zostały także "Gotowe posiłki i dania, z wyłączeniem produktów o zawartości alkoholu powyżej 1,2%" (symbol PKWiU ex 10.85.1).

Z objaśnienia zawartego w pkt 1 do załącznika nr 10 wynika, że zamieszczenie przedrostka "ex" przed symbolem PKWiU oznacza, że wskazana pozycja dotyczy tylko danego wyrobu z danego grupowania. Z kolei w punkcie 2 objaśnień do ww. załącznika wskazano, że wykaz ten nie ma zastosowania dla zakresu sprzedaży towarów zwolnionych od podatku lub opodatkowanych stawką 0%.

Tym samym, biorąc pod uwagę charakter opisanych przez Wnioskodawcę we wniosku czynności, tj. 1) sprzedaż posiłków z dostawą do klienta (np. do domu, biura) oraz 2) sprzedaż posiłków dokonywaną w lokalu należącym do Spółki, z przeznaczeniem do konsumpcji co do zasady poza lokalem stwierdzić należy, że o ile rzeczywiście nie towarzyszą im żadne inne usługi, którym można przypisać charakter dominujący (tekst jedn.: usługi charakteryzujące działalność restauracyjną, które kwalifikują się do PKWiU do grupowania 56), czynności te należy uznać za dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Podsumowując, sprzedaż gotowych posiłków spożywanych poza lokalami Spółki zaklasyfikowanych do grupowania PKWiU 10.85.1 "gotowe posiłki i dania, z wyłączeniem produktów o zawartości alkoholu powyżej 1,2%" stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług i w konsekwencji podlega podatkowaniu preferencyjną 5% stawką podatku VAT - na podstawie art. 41 ust. 2a ustawy w związku z poz. 28 załącznika nr 10 do ustawy.

Jak wynika z opisu sprawy Spółka dokonuje również sprzedaży posiłków na miejscu, w lokalu Spółki i towarzyszy temu obsługa kelnerska. Czynności te Zainteresowany sklasyfikował do grupowania PKWiU 56.10.11.0. W tym przypadku, jak wcześniej wskazano, dochodzi do świadczenia usługi gastronomicznej w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, a nie do dostawy towarów.

W rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 247 z późn. zm.), w § 7 ust. 1 pkt 1 przewidziano, że stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 8% dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 1 do rozporządzenia.

W pozycji 7 załącznika nr 1 do rozporządzenia wymieniono usługi związane z wyżywieniem (PKWiU ex 56), z wyłączeniem sprzedaży:

Jak wynika z opisu sprawy, sprzedaż przez Wnioskodawcę posiłków na miejscu, w lokalu Spółki, której towarzyszy obsługa kelnerska jest elementem czynności zasadniczej, czyli usługi restauracyjnej. Zatem, w przypadku sprzedaży ww. produktów z przeznaczeniem do spożycia "na miejscu" dochodzi do świadczenia usługi gastronomicznej w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, a nie do dostawy towarów, gdyż jak wskazał Wnioskodawca sprzedaż ta dokonywana jest w ramach prowadzonej działalności restauracyjnej, sklasyfikowanej do PKWiU 56.10.10.11 i jest jedynym z elementów szeregu usług składających się na główną usługę - restauracyjną.

Reasumując, sprzedaż posiłków na miejscu, w lokalu Spółki, której towarzyszy obsługa kelnerska, dokonywana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej stanowi świadczenie usług, dla których zastosowanie znajdzie preferencyjna 8% stawka podatku od towarów i usług, na mocy § 7 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w związku z poz. 7 załącznika nr 1 do tego rozporządzenia, o ile czynności te mieszczą się w PKWiU w dziale 56 jako "usługi związane z wyżywieniem".

Podkreślić jednocześnie należy, że w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.), zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego, nie mieści się analiza prawidłowości klasyfikacji towarów do właściwego grupowania statystycznego. Minister Finansów nie jest zatem uprawniony do oceny stanowiska przedstawionego przez Wnioskodawczynię w zakresie klasyfikacji statystycznej towaru będącego przedmiotem wniosku. Wobec powyższego, niniejsza interpretacja wydana została w oparciu o grupowanie PKWiU wskazane przez Zainteresowaną w uzupełnieniu do wniosku.

Tutejszy Organ informuje ponadto, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa - rozpatrzone.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.