ILPP2/443-626/08-4/GZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 30 czerwca 2008 r. (data wpływu 7 lipiec 2008 r.) uzupełnionym pismem z dnia 14 sierpnia 2008 (data wpływu 21 sierpień 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie transakcji wewnątrzwspólnowego nabycia towarów będących wcześniej przedmiotem importu na terytorium Austrii oraz nabycia usługi świadczonej przez podmiot austriacki związanej z powyższą transakcją - jest nieprawidłowe.

W dniu 7 lipca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie transakcji wewnątrzwspólnowego nabycia towarów będących wcześniej przedmiotem importu na terytorium Austrii oraz nabycia usługi świadczonej przez podmiot austriacki związanej z powyższą transakcją. Pismem z dnia 14 sierpnia 2008 r. (data wpływu 21 sierpień 2008 r.) doprecyzowano stan faktyczny przedstawiony we wniosku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest spółką prawa polskiego, zarejestrowaną jako podatnik VAT UE. Spółka sprowadza towary z Korei. Zakup następuje od Firmy X z Korei. Towary są sprowadzane do Austrii na terytorium Unii Europejskiej. Tam (Urząd Celny na Lotnisku Wiedeń) następuje odprawa celna i wprowadzenie towarów do obrotu na terytorium UE. Usługi logistyczne związane z importem organizuje austriacka firma (Firma Y). Firma ta uiszcza cło na terytorium Austrii i następnie obciąża z tego tytułu Zainteresowanego na fakturze handlowej. Powyższe czynności stanowią wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.

W związku z tymi czynnościami Spółka otrzymuje następujące dokumenty:

* fakturę handlową od firmy koreańskiej,

* dokument potwierdzający zapłatę cła,

* fakturę handlową od firmy austriackiej,

* dokument przewozowy.

Z uzupełnienia wniosku wynika, że w stosunku do Zainteresowanego nie powstał obowiązek rozliczenia VAT z tytułu importu towarów zakupionych w Korei. Obowiązek ten spoczywał na podmiocie austriackim. Na dokumencie SAD nie ma rubryki "importer". Są tam natomiast rubryki: "Empfaenger" czyli Odbiorca - w tej roli występuje Spółka oraz "Anmelder/Vertreter" czyli Zgłaszający - w tej roli występuje inna austriacka firma - Firma Z.

Spółka nie posiada dokumentu, który z całkowitą pewnością wskazywałby na to, kto faktycznie dokonał zapłaty podatku należnego od importu na terenie Austrii. Jednakże z uwagi na okoliczność, że wszystkie należności związane z odprawą towarów importowanych zostały wykazane na fakturze wystawionej przez Firmę Y, należy założyć, że podatek ten został zapłacony razem z należnościami celnymi przywozowymi przez tę firmę. Bez zapłaty podatku na terytorium Austrii towar nie mógłby zostać dopuszczony do dalszego obrotu. Wątpliwości, czy zapłaty podatku od importu dokonała austriacka Firma Y, czy też austriacka Firma Z, nie mają w ocenie Wnioskodawcy istotnego znaczenia w sprawie, gdyż niezależnie od tego która z tych firm dokonała zapłaty podatku, odprawa celna miała miejsce na terytorium Austrii i towar został następnie dostarczony do Polski jako towar mający już status dopuszczonego do obrotu na terytorium Unii. Zlecenia na rzecz austriackich Firm Z oraz Y nie były dokonywane przez polski podmiot - Wnioskodawcę. Zlecenie było dokonywane na szczeblu międzykorporacyjnym. Koreańska firma współpracuje z Firmą Y w zakresie usług logistycznych, w tym w zakresie odpraw celnych towarów, we wszystkich krajach, gdzie mieszczą się spółki z jej udziałem.

Dlatego też Firma Y faktycznie dokonywała czynności związanych z odprawą celną towaru na mocy porozumienia z Firmą Z, która figurowała na dokumencie SAD.

W fakturze wewnętrznej Spółka ujęła wykonaną przez austriacką Firmę Y usługę jako "usługę transportu międzynarodowego" - zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt 23 ustawy VAT. Klasyfikacja tej usługi w ustawie o VAT nie ma swojego odpowiednika w kodzie klasyfikacji PKWiU.

Koszty transportu, rozładunku, załadunku, przeładunku, formalności celnych itp. ponosi austriacka Firma Y i obciąża tymi kosztami Spółkę, po doliczeniu swojego wynagrodzenia za wykonanie usługi logistyczno-przewozowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz. Przepis ust. 1, w myśl ust. 2 powołanego artykułu, stosuje się pod warunkiem, że nabywcą towarów jest:

W przedstawionym stanie faktycznym, towary były wysyłane z terytorium państwa członkowskiego na terytorium Polski.

Nabywcą jest firma polska będąca podatnikiem podatku od towarów i usług.

Firmą, od której towar jest bezpośrednio dostarczany na terytorium Polski jest firma prawa austriackiego, która jest podatnikiem austriackiego podatku od wartości dodanej.

W powyższym stanie rzeczy, zakup od koreańskiego kontrahenta towaru, który został dostarczony do Polski z terytorium Austrii od spółki prawa austriackiego będzie traktowany jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.

Zgodnie z art. 31 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podstawą opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów jest kwota, jaką nabywający jest obowiązany zapłacić. Podstawa opodatkowania, o której mowa w ust. 1, zgodnie z ust. 2 cyt. ustawy, obejmuje:

Zdaniem Zainteresowanego, w związku z bardzo szerokim i jedynie przykładowym zakreśleniem kategorii wydatków stanowiących podstawę opodatkowania przy wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów, wszystkie kwoty ujęte na fakturze otrzymanej od austriackiego dostawcy - Firmy Y, na które składają się: opłata za transport lotniczy towaru, należności celne, opłata za odprawę celną, opłata przeładunkowa oraz transport drogowy - powiększą podstawę opodatkowania wartości towaru sprowadzonego z Korei z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

W ocenie Spółki, głównym kryterium pozwalającym na zaliczenie danego wydatku do podstawy opodatkowania przy wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów jest pozostawanie takiego wydatku w związku z nabyciem towaru, w warunkach pozwalających na uznanie, że nabycie to jest nabyciem wewnątrzwspólnotowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

Przez import towarów, w myśl art. 2 pkt 7 ustawy o VAT, rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju. Należy jednak zaznaczyć, że tylko wtedy, gdy określona procedura celna zostanie zakończona na terytorium Polski, będziemy mieli do czynienia z importem towarów (art. 36 ust. 1 ustawy). Jeśli procedura celna zostanie zakończona na terytorium innego państwa członkowskiego, import będzie dokonany w tym państwie.

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy o podatku VAT, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

W myśl art. 9 ust. 2 ustawy o podatku VAT, wewnątrzwspólnotowe nabycie ma miejsce pod warunkiem, że:

nbspnbspnbspnbspa) podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika,

nbspnbspnbspnbspb) osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a)-z) zastrzeżeniem art. 10;

Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem - stosownie do zapisu art. 11 ust. 1 ustawy o VAT - rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika na terytorium kraju.

W przepisie art. 11 ust. 1 ustawy o VAT, wskazuje się na podatnika podatku od wartości dodanej. Polski podatnik wskutek zaimportowania towarów do innego państwa członkowskiego staje się podatnikiem podatku od wartości dodanej, z tytułu importu tych towarów. Zatem na mocy art. 11 ust. 1 cyt. ustawy przemieszczenie do kraju towaru uprzednio zaimportowanego i dopuszczonego do obrotu na obszarze Wspólnoty (w Austrii) będzie dla Wnioskodawcy wewnątrzwspólnotowym nabyciem, co rodzi skutki w zakresie obowiązku rozliczenia w Polsce podatku od towarów i usług z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

W związku z faktem, że transakcja odbywa się na terytorium dwóch Państw Członkowskich i jest ściśle powiązana z importem, a następnie wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów należy odnieść się do przepisów Dyrektywy 112/2006/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 347 z późn. zm.), a wcześniej Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich dotyczących podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej; ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EWG), która wyznacza wytyczne dla krajowych regulacji w zakresie podatku od wartości dodanej dla wszystkich Państw Członkowskich UE.

Na podstawie art. 60 Dyrektywy 112/2006/We Rady, miejscem importu towarów jest państwo członkowskie, na którego terytorium znajdują się towary w momencie ich wprowadzenia do Wspólnoty.

Biorąc pod uwagę przedstawiony przez Spółkę stan faktyczny oraz powołane powyżej przepisy prawa stwierdza się, iż import towarów miał miejsce w Austrii. Zaś przemieszczenie towarów (uprzednio zaimportowanych i odprawionych w Austrii) z Austrii do Polski jest wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów.

W myśl art. 31 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 11, podstawą opodatkowania jest cena nabycia, a jeżeli cena nabycia nie istnieje - koszt ich wytworzenia. Przepisy ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio.

Natomiast zgodnie z art. 31 ust. 2 ustawy o VAT, podstawa opodatkowania, o której mowa w ust. 1, obejmuje:

Z powyższych przepisów wynika, że podstawę opodatkowania w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów, o którym mowa w art. 11, określa się na podstawie ceny nabycia, a jeżeli cena nabycia nie istnieje - kosztu wytworzenia przemieszczanych towarów. W myśl art. 31 ust. 2 ustawy o VAT, podstawa opodatkowania, o której mowa w ust. 1, obejmuje:

Powyższe przepisy (art. 31 ust. 5 i ust. 2 pkt 1) do podstawy opodatkowania w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów nakazują włączać m.in. cło.

Zatem w przedmiotowej sprawie podstawa opodatkowania w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów powinna obejmować cenę nabycia, jaka znajduje się na fakturze wystawionej przez dostawcę towaru, tj. kwotę należną dostawcy z Korei oraz należności celne.

Ponadto z art. 31 ust. 2 ww. ustawy wynika, iż spośród takich wydatków jak: prowizje, koszty opakowania, transportu oraz ubezpieczenia, do podstawy opodatkowania należy doliczać tylko te, które są pobierane przez dostawcę tych towarów, tj. podmiot, który sprzedał Wnioskodawcy towar.

Natomiast z wniosku wynika, że Wnioskodawca jest obciążany przez Firmę Y kosztami takimi jak: opłata za transport lotniczy towaru, opłata za odprawę celną, opłata przeładunkowa oraz transport drogowy. Koszty te nie mogą jednak zostać wliczone do podstawy wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, ponieważ nie są pobierane przez dostawcę towarów (Firmę X), lecz podmiot trzeci - Firmę Y.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Nadmienia się, iż zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), rozpoznawanie spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych dotyczących wydawania w indywidualnych sprawach pisemnych interpretacji przepisów prawa podatkowego (interpretacje indywidualne), o których mowa w art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), przekazuje się wojewódzkim sądom administracyjnym, na których obszarze właściwości strona skarżąca zamieszkuje lub ma siedzibę. Powyższe rozporządzenie, zgodnie z brzmieniem § 3, wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, tj. z dniem 11 października 2008 r.

W związku z powyższym tut. Organ informuje, że jeżeli skarga na niniejszą interpretację będzie składana po dniu 10 października 2008 r., właściwym do jej rozpoznania będzie Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.