ILPP2/443-622/10-2/EN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 23 kwietnia 2010 r. (data wpływu 30 kwietnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

* prawidłowe - w zakresie opodatkowania dostawy działki Nr 297/2,

* nieprawidłowe - w zakresie opodatkowania dostawy działek Nr 50/17 i Nr 50/18.

W dniu 30 kwietnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy działek.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu x 2009 r. Spółka zakupiła grunty rolne o powierzchni: Dz. 50/17; 50/18 - 3,7466 ha Dz. 297/2 - 2,0005 ha; łączna powierzchnia 5,7516 ha. Od ww. gruntów Spółka opłaca podatek rolny. Grunty sklasyfikowane są geodezyjnie w następujący sposób: grunty orne: 0,0007 ha klasa IVa - podlega przeliczeniu na hektary przeliczeniowe; 1,6291 ha klasa V; 3,8865 klasa VI; użytki zielone: 0,2308 ha klasa IV - podlega przeliczeniu na hektary przeliczeniowe. Ww. grunty w planie zagospodarowania przestrzennego gminy figurują jako grunty rolne. W dniu 15 kwietnia 2010 r. Wójt Gminy wydał decyzję o warunkach zabudowy dla gruntów: działki: 50/17 i 50/18. Dla działki 297/2 nie wydano decyzji o warunkach zabudowy, natomiast w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego widnieje tak jak pozostałe działki jako grunt rolny. Spółka w najbliższym czasie zamierza sprzedać wszystkie wymienione działki osobom fizycznym lub prawnym - ewentualni klienci nie są jeszcze znani. Spółka nie jest też w stanie określić jak działki będą wykorzystywane przez nowych właścicieli po ich sprzedaży. Spółka w KRS ma wpisany w zakresie działalności m.in. PKD 68.10.Z "kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek". Jest to jednak wpis działalności, której Spółka dotychczas nie wykonywała.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w świetle obowiązujących przepisów sprzedaż działek 50/17; 50/18 i 297/2 będzie zwolniona z podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9, zwalnia się od podatku VAT dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod budowę. Tereny będące w posiadaniu spółki nie są zabudowane ani przeznaczone pod zabudowę. Świadczy o tym fakt opłacania od tych gruntów podatku rolnego a nie gruntowego, oraz fakt, że grunty te w planie zagospodarowania przestrzennego widnieją jako grunty rolne. Decyzja o warunkach zabudowy wydana została tylko dla części gruntów, jednak grunty te nadal widnieją jako rolne i podatek od nieruchomości opłacany jest od gruntów rolnych. Znajomość zamiarów ewentualnych nabywców odnośnie do zmiany charakteru gruntu nie będzie miała tutaj znaczenia, gdyż zamiary takie mogą się w każdej chwili zmienić i do przekształcenia gruntów w budowlane może nigdy nie dojść. Stanowisko takie potwierdza także odpowiedź podsekretarza stanu z dnia 8 października z upoważnienia Ministra Finansów na interpelację poselską nr 11881 w sprawie opodatkowania sprzedaży gruntów. W związku z powyższym zdaniem spółki grunty te korzystają ze zwolnienia od podatku VAT jako grunty rolne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe w zakresie opodatkowania dostawy działki Nr 297/2 oraz nieprawidłowe w zakresie opodatkowania dostawy działki Nr 50/17 i Nr 50/18.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Natomiast art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na podstawie ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi (7%, 3% i 0%) lub zwolnienie od podatku.

I tak, w art. 43 ustawy, zawarto katalog czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług. Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Z powyższego przepisu wynika, iż opodatkowaniu podlegają te dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych, tylko te, które stanowią tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę. Natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących na przykład gruntami rolnymi czy leśnymi, które nie są przeznaczone pod zabudowę, są zwolnione od podatku od towarów i usług.

Należy zauważyć, że ustawa w art. 43 ust. 1 pkt 9 posługuje się kryterium przeznaczenia terenu, a nie jego klasyfikacją gleboznawczą. Jednakże ustawodawca zwalniając od podatku od towarów i usług dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę nie sprecyzował, jakimi kryteriami należy się kierować, aby ustalić przeznaczenie danego gruntu. O przeznaczeniu gruntu rozstrzyga bowiem odpowiedni zapis w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego lub studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego, bądź też o przeznaczeniu tym decyduje wydana decyzja o warunkach zabudowy.

Zgodnie z treścią przepisu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2003 r. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.), kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy należy do zadań własnych gminy. Polityka przestrzenna gminy wyrażona jest w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy, którego uchwalenie jest niezbędnym etapem uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

Przepis art. 9 ust. 1 i 4 ww. ustawy stanowi, że w celu określenia polityki przestrzennej gminy, w tym lokalnych zasad zagospodarowania przestrzennego, rada gminy podejmuje uchwałę o przystąpieniu do sporządzania studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy. Ustalenia studium są wiążące dla organów gminy przy sporządzaniu planów miejscowych.

W myśl art. 14 ust. 5 ww. ustawy, przed podjęciem uchwały, o przystąpieniu do sporządzania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, wójt, burmistrz albo prezydent miasta wykonuje analizy dotyczące zasadności przystąpienia do sporządzania planu i stopnia zgodności przewidywanych rozwiązań z ustaleniami studium.

Wójt, burmistrz albo prezydent miasta sporządza projekt planu miejscowego, zawierający część tekstową i graficzną, zgodnie z zapisami studium oraz przepisami odrębnymi, odnoszącymi się do obszaru objętego planem.

Natomiast ewidencja gruntów i budynków jest jedynie urzędowym zbiorem informacji faktycznych. Wynikające z niej zapisy są odzwierciedleniem stanu faktycznego i prawnego na dzień dokonania wpisu.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. z 2005 r. Nr 240, poz. 2027 z późn. zm.), ewidencja gruntów i budynków obejmuje informacje dotyczące gruntów, ich położenia, granic, powierzchni, rodzajów użytków gruntowych oraz ich klas gleboznawczych, oznaczenia ksiąg wieczystych lub zbiorów dokumentów, jeżeli zostały założone dla nieruchomości, w skład której wchodzą grunty.

Jak wskazuje art. 21 ust. 1 ww. ustawy, podstawę planowania gospodarczego, planowania przestrzennego, wymiaru podatków i świadczeń, oznaczania nieruchomości w księgach wieczystych, statystyki publicznej, gospodarki nieruchomościami oraz ewidencji gospodarstw rolnych stanowią dane zawarte w ewidencji gruntów i budynków.

Z zacytowanych powyżej przepisów wynika, że dla określenia przeznaczenia danego terenu, w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz w sytuacji gdy nie wydano decyzji o warunkach zabudowy, decydujące znaczenie ma przeznaczenie terenu określone w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy.

Z opisanego zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka w x 2009 r. zakupiła grunty rolne o powierzchni 5,7516 ha (działka 50/17; 50/18 - 3,7466 ha i działka 297/2 - 2,0005 ha). Od ww. gruntów Spółka opłaca podatek rolny. Grunty sklasyfikowane są geodezyjnie w następujący sposób: grunty orne: 0,0007 ha klasa IVa - podlega przeliczeniu na hektary przeliczeniowe; 1,6291 ha klasa V; 3,8865 klasa VI; użytki zielone: 0,2308 ha klasa IV - podlega przeliczeniu na hektary przeliczeniowe.

Ww. grunty w planie zagospodarowania przestrzennego figurują jako grunty rolne. W dniu x 2010 r. Wójt Gminy wydał decyzję o warunkach zabudowy dla działki: 50/17 i 50/18. Dla działki 297/2 nie wydano decyzji o warunkach zabudowy, natomiast w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego widnieje tak jak pozostałe działki jako grunt rolny. Spółka w najbliższym czasie zamierza sprzedać wszystkie wymienione działki osobom fizycznym lub prawnym - ewentualni klienci nie są jeszcze znani. Spółka nie jest też w stanie określić jak działki będą wykorzystywane przez nowych właścicieli po ich sprzedaży. Spółka w KRS ma wpisany w zakresie działalności m.in. PKD 68.10.Z "kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek".

W związku z powyższym Spółka ma wątpliwości czy sprzedaż ww. działek będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT.

Odnosząc treść przytoczonych przepisów do opisu sprawy stwierdzić należy, iż planowana przez Wnioskodawcę transakcja dostawy działek Nr 50/17 i Nr 50/18, dla których została wydana decyzja o warunkach zabudowy, nie będzie korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy. W konsekwencji, dostawę przedmiotowych działek należy opodatkować, stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, 22% stawką podatku.

Natomiast transakcja sprzedaży działki Nr 297/2, dla której nie wydano decyzji o warunkach zabudowy, a w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego widnieje jako grunt rolny, będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Ponadto w sprawie będącej przedmiotem wniosku należy zwrócić uwagę, iż analiza załączników dołączonych do wniosku nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny prawnej załączników dołączonych przez Zainteresowanego, jest natomiast związany opisem sprawy przedstawionym przez Wnioskodawcę i jego stanowiskiem, co wprost wynika z przepisu art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.