ILPP2/443-62/08-4/TW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 14 stycznia 2008 r. (data wpływu do Biura KIP w Lesznie 18 stycznia 2008 r.) uzupełnionym pismem z dnia 3 marca 2008 r. (data wpływu 5 marca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku - jest prawidłowe.

W dniu 18 stycznia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca podpisał umowę na generalne wykonawstwo w zakresie realizacji obiektu budowlanego. Budowa prowadzona jest na podstawie wydanej w dniu 26 września 2007 r. przez Starostwo Powiatowe decyzji, zgodnie z którą zatwierdzono projekt budowlany i wydano pozwolenie na nadbudowę i rozbudowę o część hotelowo-sanatoryjną z basenem, rehabilitacyjno-rekreacyjnym istniejącego budynku sanatoryjnego.

Przedmiotowa decyzja uzyskała przymiot ostateczności w dniu 17 października 2007 r.

W chwili obecnej Generalny Wykonawca (Wnioskodawca) realizuje nadbudowę i rozbudowę przedmiotowego obiektu.

Zainteresowany nadmienia, że przedmiotowy obiekt położony jest w strefie A - ochrony uzdrowiskowej w miejscowości uzdrowiskowej.

Do chwili obecnej przy realizacji przedmiotowego obiektu stosowana jest stawka 22% VAT.

Następnie Zainteresowany wskazuje, iż w dniu 1 stycznia 2008 r. weszła w życie nowelizacja ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) wprowadzona ustawą z dnia 19 września 2007 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym (Dz. U. Nr 192, poz. 1382).

Znowelizowano m.in. przepis art. 41 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle tych zmian przepisy art. 41 ust. 12-12c ww. ustawy brzmią następująco:

* 12. Stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

* 12a. Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

* 12b. Do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

* 12c. W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Wobec powyższego zaistniała wątpliwość w zakresie stosowania przy budowie niniejszego obiektu dotychczasowej stawki 22% VAT, gdyż zgodnie ze zmienionymi przepisami dla dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym stosuje się stawkę 7% VAT.

Natomiast uregulowanie art. 41 ust. 12a ustawy wprowadza definicję, zgodnie z którą przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się m.in. budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych.

W niniejszym przypadku istnieje zatem wątpliwość, czy do budowy obiektu nie należy od dnia 1 stycznia 2008 r. stosować stawki 7% VAT, gdyż po pierwsze jest to obiekt usytuowany w strefie A - ochrony uzdrowiskowej w miejscowości uzdrowiskowej, a po wtóre obiekt ten, zgodnie z treścią pozwolenia na budowę będzie miał charakter hotelowo-sanatoryjny z basenem rehabilitacyjno-rekreacyjnym.

Ponadto, zgodnie z informacją Inwestora, w obiekcie tym będą świadczone usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych. Zatem można przyjąć, że obiekt ten będzie instytucją ochrony zdrowia.

Z informacji zawartej w uzupełnieniu do złożonego wniosku wynika, iż obiekt budowlany, którego dotyczy interpretacja należy zakwalifikować do symbolu 1264 Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych - budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, itp.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w zakresie wykonywanej przez Wnioskodawcę, jako Generalnego Wykonawcy, nadbudowy i rozbudowy o część hotelowo-sanatoryjną z basenem rehabilitacyjno-rekreacyjnym istniejącego budynku sanatoryjnego, od dnia 1 stycznia 2008 r. obowiązuje w stosunku do realizacji (budowy i nadbudowy) stawka podatku od towarów i usług 7% i czy jest ona ograniczona do konkretnej wielkości powierzchni użytkowej obiektu (art. 41 ust. 12c cyt. ustawy).

Zdaniem Wnioskodawcy, w zakresie wykonywanej nadbudowy i rozbudowy o część hotelowo-sanatoryjną z basenem rehabilitacyjno-rekreacyjnym istniejącego budynku sanatoryjnego, od dnia 1 stycznia 2008 r. obowiązuje w stosunku do realizacji (budowy i nadbudowy) 7% stawka podatku od towarów i usług, i nie jest ona ograniczona do konkretnej wielkości powierzchni użytkowej obiektu (art. 41 ust. 12c cyt. ustawy).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi.

Zgodnie bowiem z art. 41 ust. 12 ustawy, stawkę podatku wynoszącą 7%, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Z kolei w myśl art. 41 ust. 12a ustawy, przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

W świetle tego zastrzeżenia, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym nie zalicza się:

Jednakże mocą § 5 ust. 1a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.) stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 7% również w odniesieniu do:

Wobec powyższego zauważyć należy, iż powołane przepisy w zakresie stosowania obniżonej stawki podatku na usługi budowlane dotyczące obiektów sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, przedłużają stosowanie preferencyjnej stawki podatku w wysokości 7%.

Obniżona stawka podatku ma zastosowanie do dostawy oraz ww. robót we wszystkich obiektach budownictwa mieszkaniowego wskazanych tymi przepisami, niezależnie od ich metrażu.

W związku z powyższym, jeżeli obiekt budowlany, którego dotyczy interpretacja należy zakwalifikować - jak stwierdza Wnioskodawca - do klasy ex 1264 Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych - budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, wówczas świadczone usługi podlegają opodatkowaniu 7% stawką podatku.

Zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji statystycznych - na podstawie Komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej.

Wobec powyższego należy zaznaczyć, iż tut. Organ nie jest właściwy do oceny prawidłowości dokonanej klasyfikacji statystycznej obiektu będącego przedmiotem wniosku i w tym zakresie odniósł się tylko do klasyfikacji wskazanej przez Wnioskodawcę.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.