ILPP2/443-616/10-3/JK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 26 maja 2010 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP2/443-616/10-3/JK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko X, przedstawione we wniosku z dnia 25 lutego 2010 r. (data doręczenia do IS w Bydgoszczy Biuro KIP w Toruniu 26 lutego 2010 r., data wpływu do Biura KIP w Lesznie 29 kwietnia 2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia 21 maja 2010 r. (data wpływu 21 maja 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania najmu lokalu mieszkalnego na cele inne niż mieszkalne - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 lutego 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania najmu lokalu mieszkalnego na cele inne niż mieszkalne. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 21 maja 2010 r. (data wpływu 21 maja 2010 r.) o wskazanie, iż wniosek dotyczy stanu faktycznego oraz o doprecyzowanie przedstawionych okoliczności sprawy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Podatnik jest właścicielem kamienicy zlokalizowanej Y w kamienicy znajdują się oprócz lokali użytkowych również lokale mieszkalne. Podatnik po zakończeniu remontu i modernizacji mieszkań wynajął je innej firmie z przeznaczeniem na cele mieszkaniowe z prawem dalszego podnajmu. Wnioskodawca będąc czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług wystawiał z tytułu najmu faktury VAT stosując zwolnienie od podatku. Po pewnym czasie podatnik dowiedział się, że wynajmujący mieszkanie podnajmuje dalej w ramach krótkotrwałego zakwaterowania, zdaniem podatnika świadcząc usługi hotelowe (PKWiU z 2004 r. 55.1 lub 55.2) opodatkowane stawką VAT 7%.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy właściciel lokalu mieszkalnego wynajmujący go na cele inne niż mieszkalne winien opodatkować usługę najmu stawką podatku od towarów i usług wynoszącą 22%.

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 oraz załącznika nr 4 (poz. 4) do ustawy o VAT, usługi w zakresie wynajmowania lub dzierżawienia nieruchomości o charakterze mieszkalnym na własny rachunek, z wyłączeniem wynajmu lokali w budynkach mieszkalnych na cele inne niż mieszkaniowe (PKWiU ex 70.20.11), podlegają zwolnieniu od podatku od towarów i usług.

Trzeba jednak zaznaczyć, że skoro ustawodawca określając zwolnienie od podatku VAT dla usług najmu posłużył się klasyfikacją statystyczną (PKWiU 70.20.11), podając przed symbolem PKWiU oznaczenie "ex", to oznacza, że ze zwolnienia korzystają usługi wynajmu nieruchomości mieszkalnej na cele wyłącznie mieszkaniowe. Jeżeli zatem mieszkanie nie jest wynajmowane na cele mieszkaniowe, to zastosowanie zwolnienia od podatku VAT nie jest możliwe.

Zdaniem podatnika w opisanym przypadku będzie miało zastosowanie opodatkowanie podatkiem od towarów i usług poprzez zastosowanie podstawowej stawki VAT. Art. 41 ust. 1 ustawy, określa stawkę podatku oraz zastrzeżenia co do jej zastosowania. w przedmiotowym przypadku żadne z wyłączeń nie będzie miało zastosowania. Wprawdzie w załączniku nr 3 stanowiącym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 7%, wymienione są usługi hoteli oraz usługi świadczone przez obiekty noclegowe turystyki oraz inne miejsca krótkotrwałego zakwaterowania, ale działalność tę prowadzi wynajmujący, a nie najemca.

Biorąc powyższe pod uwagę, zdaniem podatnika najem lokali mieszkalnych z przeznaczeniem na dalszy podnajem w celu krótkotrwałego zakwaterowania podlegać będzie stawce VAT w wysokości 22%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...) - art. 7 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119 (art. 8 ust. 3 ustawy).

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział także stawki preferencyjne, obniżone, tj. 7%, 3% i 0% oraz zwolnienie od podatku.

Jak stanowi art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy, zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. w załączniku tym, pod pozycją 4, zostały wymienione usługi w zakresie wynajmowania lub dzierżawienia nieruchomości o charakterze mieszkalnym na własny rachunek, z wyłączeniem wynajmu lokali w budynkach mieszkalnych na cele inne niż mieszkaniowe - objęte symbolem PKWiU ex 70.20.11.

Wskazać należy, iż z treści objaśnienia zamieszczonego pod załącznikami do ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że wskazany symbol PKWiU wraz z oznaczeniem "ex" - dotyczy tylko danego wyrobu/usługi z danego grupowania.

Umieszczenie tego dopisku przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania zwolnienia tylko do usług należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniających określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę.

Powyższe wskazuje, że zwolnieniu od podatku podlega świadczona na własny rachunek usługa wynajmu lub dzierżawy nieruchomości o charakterze mieszkalnym sklasyfikowana pod symbolem PKWiU 70.20.11 i, co istotne, na cele mieszkaniowe.

Zatem, aby skorzystać ze zwolnienia muszą zostać spełnione łącznie następujące przesłanki:

* świadczenie usługi na własny rachunek,

* charakter mieszkalny nieruchomości,

* klasyfikacja pod symbolem PKWiU 70.20.11,

* mieszkaniowy cel najmu lub dzierżawy.

Brak któregokolwiek z powyższych elementów nie pozwala na zastosowanie zwolnienia.

O ile identyfikacja istnienia pozostałych elementów nie stanowi problemu, o tyle zwrócić uwagę należy na cel świadczonej usługi. Realizacja celu wynajmu następuje poprzez wykorzystanie lokalu przez ostatecznego konsumenta. Tym samym, bez znaczenia dla kwestii opodatkowania czy zwolnienia od podatku świadczonej usługi pozostają cele realizowane przez osoby uczestniczące pośrednio w świadczeniu usługi, bowiem dla tych osób cel zawsze będzie finansowy (gospodarczy). Zatem uznać należy, że podmiot świadczący na własny rachunek usługę wynajmu lub dzierżawy nieruchomości mieszkalnych na cele mieszkaniowe, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy korzysta ze zwolnienia wymienionego w poz. 4 załącznika nr 4.

Zatem, wynajem lokalu mieszkalnego na cele inne niż mieszkalne należy opodatkować zgodnie z ogólnymi zasadami wynikającymi z ustawy.

Z opisu sprawy przedstawionej we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest właścicielem kamienicy Y, w której oprócz lokali użytkowych znajdują się również lokale mieszkalne. Po zakończeniu remontu i modernizacji mieszkań Zainteresowany wynajął je firmie z przeznaczeniem na cele mieszkaniowe z prawem dalszego podnajmu. Wnioskodawca będąc czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług wystawiał z tytułu najmu faktury VAT stosując zwolnienie od podatku. Po pewnym czasie podatnik dowiedział się, że wynajmujący mieszkanie podnajmuje dalej w ramach krótkotrwałego zakwaterowania, zdaniem podatnika świadcząc usługi hotelowe (PKWiU 2004 55.1 lub 55.2) opodatkowane 7% stawką podatku.

Z powyższego wynika, iż w oparciu o zawartą umowę najmu Wnioskodawca świadczy na rzecz innej firmy usługę najmu mieszkania z przeznaczeniem na cele mieszkalne z prawem dalszego podnajmu.

W przedmiotowej sprawie najistotniejszą kwestią jest właściwe zaklasyfikowanie wg PKWiU usług wykonywanych przez Wnioskodawcę.

Wobec powyższego stwierdza się, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi najmu innej firmie mieszkania z przeznaczeniem na cele mieszkaniowe z prawem dalszego podnajmu, o ile sklasyfikowane są w grupowaniu PKWiU ex 70.20.11 - "Usługi w zakresie wynajmowania lub dzierżawienia nieruchomości o charakterze mieszkalnym na własny rachunek, z wyłączeniem wynajmu lokali w budynkach mieszkalnych na cele inne niż mieszkaniowe", korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy w związku z poz. 4 załącznika do ustawy nr 4.

Jak wynika z opisu stanu faktycznego Zainteresowany dowiedział się, że wynajmujący mieszkanie podnajmuje je dalej, w ramach krótkotrwałego zakwaterowania świadcząc, zdaniem Wnioskodawcy, usługi sklasyfikowane pod symbolami PKWiU z 2004 r. tj. PKWiU 55.1 "Usługi hotelarskie" oraz PKWiU 55.2 "Usługi świadczone przez obiekty noclegowe turystyki oraz pozostałe miejsca krótkotrwałego zakwaterowania".

W oparciu o § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.) - do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2010 r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU), wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42, poz. 264 z późn. zm.).

Zgodnie, z tą klasyfikacją pod symbolem PKWiU 55.1 znajdują się: "Usługi hoteli", natomiast "Usługi świadczone przez obiekty noclegowe turystyki oraz inne miejsca krótkotrwałego zakwaterowania" przyporządkowane są do grupowania PKWiU 55.2.

W załączniku nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług, znajduje się wykaz towarów i usług, opodatkowanych stawką podatku w wysokości 7%. Pod poz. 139 tego załącznika wskazano "Usługi hoteli" o symbolu PKWiU 55.1 oraz pod poz. 140 "Usługi świadczone przez obiekty noclegowe turystyki oraz inne miejsca krótkotrwałego zakwaterowania, z wyłączeniem usług zakwaterowania w bursach, internatach i domach studenckich (PKWiU 55.23.15)" o symbolu PKWiU ex 55.2.

We własnym stanowisku w sprawie Zainteresowany podkreślił, iż on jako właściciel nie świadczy tego typu usług, natomiast w jego ocenie nastąpiła zmiana wykorzystania przedmiotowych nieruchomości z mieszkalnych na inne cele, związane z prowadzeniem działalności.

Reasumując, tylko usługa wynajmu lokali mieszkalnych na cele mieszkalne korzysta ze zwolnienia od podatku VAT. Natomiast najem na inne cele, jak zostało wskazane w powyższej analizie podlega opodatkowaniu podstawową 22% stawką podatku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl