ILPP2/443-613/13-7/AKr

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 28 czerwca 2013 r. (data wpływu 28 czerwca 2013 r.) uzupełnionym pismem z dnia 24 lipca 2013 r. (data wpływu 24 lipca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego - jest prawidłowe.

W dniu 28 czerwca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony w dniu 24 lipca 2013 r. o zredagowanie pytania oraz własne stanowisko w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca - (...) Urząd Wojewódzki - zawarł dnia 12 czerwca 2013 r., umowę o dofinansowanie z Narodowym Funduszem Ochrony Środowiska na zadanie pt.: "Termomodernizacja budynku (...)". Podpisana umowa dotyczy programu priorytetowego "System (...)" (...) zarządzanie energią w budynkach wybranych podmiotów sektora finansów publicznych. Projekt jest realizowany ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w latach 2013-2015 w proporcjach 96,5% NFOŚ i środków własnych państwowej jednostki budżetowej (3,5%).

Realizowana termomodernizacja obejmuje:

1. Modernizację instalacji c.w.,

2. Ocieplenie stropodachu budynków,

3. Wymianę stolarki okiennej,

4. Wymianę stolarki drzwiowej zewnętrznej,

5. Opracowanie dokumentacji technicznej robót.

Podstawową działalnością Wojewody są zadania statutowe z zakresu administracji rządowej, poza ww. zadaniami Urząd prowadzi działalność polegającą na użyczaniu i wynajmie pomieszczeń innym jednostkom. Całkowita powierzchnia budynku wynosi 20.170,85 m².

Powierzchnia wykorzystywana pod zadania statutowe Urzędu Wojewódzkiego to 16.838,92 m² (83%). W ramach tej działalności Wojewoda nie ma prawa do rozliczenia podatku od towarów i usług.

W celu zapewnienia właściwych warunków prawy pracy pracowników Urzędu, Wojewoda X wynajmuje pomieszczenia pod prowadzoną przez obce podmioty działalność gospodarczą. tj.: kiosk, stołówka, bankomat, punkt foto. Ww. podmioty korzystają z 450,44 m² powierzchni (2,23%).W ramach planowania inwestycji wydzielona została ta powierzchnia jako "komercyjna" (m.in.: kiosk, stołówka, bankomat, punkt foto). Koszty inwestycji wydzielonych pomieszczeń finansowane będą ze środków Urzędu Wojewódzkiego.

Urząd wynajmuje również powierzchnie biurowe dla Urzędu Marszałkowskiego Województwa X pod jego działalność statutową w wymiarze 413,87 m² (2,05%).

Z ww. tytułów (...) UW uzyskuje czynsz opodatkowany stawką podstawową oraz zwrot kosztów utrzymania (media). W ramach tej działalności dokonuje odliczania podatku VAT z tytułu refakturowania mediów na te jednostki. Odliczony podatek od mediów obniża wydatki Urzędu, natomiast dochody z najmu w wysokości netto odprowadzane są na rachunek budżetu państwa, zaś podatek należny do Urzędu Skarbowego.

Ponadto w pomieszczeniach urzędu na powierzchni 2.467,59 m² (12,23%) zlokalizowane są jednostki administracji zespolonej (na podstawie umów odpłatnego użyczenia), tj.: m.in. Kuratorium Oświaty, Wojewódzka Inspekcja Nadzoru Farmaceutycznego wykonujące w nich zadania statutowe. Wojewoda również odpłatnie użycza pomieszczenia takim jednostkom jak: Samorządowe Kolegium Odwoławcze, delegatura Ministerstwa Rozwoju Regionalnego, Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska, Wojewódzka Komenda Państwowej Straży Rybackiej. Realizują one własne zadania statutowe. Jednostki te obciążone są fakturami VAT za zwrot kosztów utrzymania (media), podatek od nieruchomości, ochronę obiektu. Rozliczany z Urzędem Skarbowym podatek VAT od mediów, podatku od nieruchomości, ochrony obiektu pomniejsza koszty Urzędu (pokazywany jest w deklaracji jako podatek VAT naliczony i jednocześnie jako VAT należny).

Faktury opisywanej inwestycji będą wystawiane w ramach projektu na (...) Urząd Wojewódzki. W ramach (termomodernizacji) wymiany okien będzie możliwość odrębnego przyporządkowania kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług, zwolnionymi z opodatkowania lub niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku naliczonego w takiej części, która dotyczy modernizowanych - wynajmowanych odpłatnie i użyczanych odpłatnie powierzchni.

2. Czy Wnioskodawca może zastosować odliczenia od zrealizowanych zakupów i usług ww. projektu w takim procencie w jakim wykorzystywane są powierzchnie odpowiednio na cele wynajmu i odpłatnego użyczenia.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Przysługuje mu prawo od odliczenia podatku naliczonego od towarów i usług w części, która dotyczy modernizowanych - wynajmowanych odpłatnie i użyczanych odpłatnie powierzchni.

Ad. 2

Może on zastosować odliczenia podatku naliczonego od towarów i usług od zrealizowanych zakupów i usług w takim procencie w jakim powierzchnie wynajmowane i odpłatnie użyczane stanowią udział w powierzchni ogółem, ponieważ ta część powierzchni służy sprzedaży opodatkowanej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego - na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy - stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (...).

Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Podkreślić należy, iż ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast w myśl art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Jak wskazano wyżej, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - według ust. 2 powołanego artykułu, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r. - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z kolei, stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Na podstawie § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2013 r. poz. 247 z późn. zm.), zwanego dalej rozporządzeniem, zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Zwolnienie od podatku VAT jednostek samorządu terytorialnego jest zatem możliwe tylko wtedy, gdy wykonują one czynności w ramach przypisanych im specyficznych zadań i funkcji samorządowych (publicznych) z wyłączeniem tych czynności, które wykonywane są na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca - (...) Urząd Wojewódzki - zawarł dnia 12 czerwca 2013 r., umowę o dofinansowanie z Narodowym Funduszem Ochrony Środowiska na zadanie pt.: "Termomodernizacja budynku (...)". Podpisana umowa dotyczy programu priorytetowego "System (...)" (...) zarządzanie energią w budynkach wybranych podmiotów sektora finansów publicznych. Projekt jest realizowany ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w latach 2013-2015 w proporcjach 96,5% NFOŚ i środków własnych państwowej jednostki budżetowej (3,5%).

Realizowana termomodernizacja obejmuje: modernizację instalacji c.w., ocieplenie stropodachu budynków, wymianę stolarki okiennej, wymianę stolarki drzwiowej zewnętrznej, opracowanie dokumentacji technicznej robót.

Podstawową działalnością Wojewody są zadania statutowe z zakresu administracji rządowej, poza ww. zadaniami Urząd prowadzi działalność polegającą na użyczaniu i wynajmie pomieszczeń innym jednostkom. Całkowita powierzchnia budynku wynosi 20.170,85 m².

Powierzchnia wykorzystywana pod zadania statutowe Urzędu Wojewódzkiego to 16.838,92 m² (83%). W ramach tej działalności Wojewoda nie ma prawa do rozliczenia podatku od towarów i usług. Ponadto Wojewoda wynajmuje pomieszczenia pod prowadzoną przez obce podmioty działalność gospodarczą. tj.: kiosk, stołówka, bankomat, punkt foto. Ww. podmioty korzystają z 450,44 m² powierzchni (2,23%).W ramach planowania inwestycji wydzielona została ta powierzchnia jako "komercyjna" (m.in.: kiosk, stołówka, bankomat, punkt foto). Koszty inwestycji wydzielonych pomieszczeń finansowane będą ze środków (...) Urzędu Wojewódzkiego.

Urząd wynajmuje również powierzchnie biurowe dla Urzędu Marszałkowskiego Województwa (...) pod jego działalność statutową w wymiarze 413,87 m² (2,05%).

Z ww. tytułów Wnioskodawca uzyskuje czynsz opodatkowany stawką podstawową oraz zwrot kosztów utrzymania (media).

Ponadto w pomieszczeniach urzędu na powierzchni 2.467,59 m² (12,23%) zlokalizowane są jednostki administracji zespolonej (na podstawie umów odpłatnego użyczenia), tj.: m.in. Kuratorium Oświaty, Wojewódzka Inspekcja Nadzoru Farmaceutycznego wykonujące w nich zadania statutowe. Wojewoda również odpłatnie użycza pomieszczenia takim jednostkom jak: Samorządowe Kolegium Odwoławcze, delegatura Ministerstwa Rozwoju Regionalnego, Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska, Wojewódzka Komenda Państwowej Straży Rybackiej. Realizują one własne zadania statutowe. Jednostki te obciążone są fakturami VAT za zwrot kosztów utrzymania (media), podatek od nieruchomości, ochronę obiektu. Rozliczany z Urzędem Skarbowym podatek VAT od mediów, podatku od nieruchomości, ochrony obiektu pomniejsza koszty Urzędu (pokazywany jest w deklaracji jako podatek VAT naliczony i jednocześnie jako VAT należny).

Faktury opisywanej inwestycji będą wystawiane w ramach projektu na (...) Urząd Wojewódzki. W ramach (termomodernizacji) wymiany okien będzie możliwość odrębnego przyporządkowania kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług, zwolnionymi z opodatkowania lub niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy, uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że nabycie towarów i usług dokonane w ramach realizacji przedmiotowego projektu związane będzie z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT, niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT oraz czynnościami zwolnionymi z opodatkowania podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, to zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo (art. 90 ust. 3 ustawy).

W myśl art. 90 ust. 4 ustawy proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalona proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

W świetle art. 90 ust. 5 ustawy, do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane do środków trwałych podatnika - używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności.

Ponadto, w myśl art. 90 ust. 6 ustawy, do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z tytułu transakcji dotyczących nieruchomości lub usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 37-41, w zakresie, w jakim czynności te są dokonywane sporadycznie.

Zgodnie z art. 90 ust. 8 ustawy, podatnicy, którzy w poprzednim roku podatkowym nie osiągnęli obrotu, o którym mowa w ust. 3, lub u których obrót ten w poprzednim roku podatkowym był niższy niż 30.000 zł, do obliczenia kwoty podatku naliczonego podlegającej odliczeniu od kwoty podatku należnego przyjmują proporcję wyliczoną szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego, w formie protokołu.

Stosownie do przepisu art. 90 ust. 9 ustawy, przepis art. 90 ust. 8, stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do niego kwota obrotu, o której mowa w tym przepisie, byłaby niereprezentatywna.

Według art. 90 ust. 10 ustawy, w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:

Z cytowanych powyżej regulacji art. 90 wynika, iż proporcja ustalana jest w oparciu o obrót. Natomiast obrotem, w myśl art. 29 ust. 1 ustawy, jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Przy obliczaniu proporcji istotne jest zatem ustalenie, czy analizowane czynności stanowią podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług, a więc czy w odniesieniu do nich istnieje obrót w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy. W sytuacji, gdy są to czynności niebędące sprzedażą (niestanowiące obrotu, tj. czynności niepodlegające opodatkowaniu) - wówczas nie uwzględnia się ich przy ustalaniu proporcji.

Oznacza to, iż przepis art. 90 ustawy stosuje się wyłącznie do tej części obrotu i zakupów, która związana jest z działalnością gospodarczą podatnika w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, a zatem nie dotyczy działalności niepodlegającej opodatkowaniu.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie powinny być uwzględniane w proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 2 i 3 ustawy. W konsekwencji, w przypadku podatku naliczonego wynikającego z wydatków związanych z czynnościami opodatkowanymi, zwolnionymi oraz z czynnościami niepodlegającymi podatkowi, których nie można jednoznacznie przypisać do jednego rodzaju działalności, stosuje się odliczenie częściowe według proporcji określonej na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy. Do wyliczenia proporcji należy uwzględnić wartość czynności opodatkowanych oraz zwolnionych z opodatkowania. Wartość czynności niepodlegających opodatkowaniu nie wchodzi do sumy wartości obrotów ustalanych dla potrzeb liczenia proporcji sprzedaży.

Stanowisko to znajduje potwierdzenie w uchwale 7 sędziów NSA z 24 października 2011 r. sygn. I FPS 9/10, gdzie Sąd wskazał: "(...) w świetle przepisów art. 86 ust. 1 oraz art. 90 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie mogą wpłynąć na zakres prawa do odliczenia podatku naliczonego przy zastosowaniu art. 90 ust. 3 powołanej wyżej ustawy".

Wskazać również należy, iż art. 17 Szóstej Dyrektywy Rady nr 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej (Dz. U.UE.L z 1977 r. Nr 145, poz. 1) oraz art. 173 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L z 2006 r. Nr 347, poz. 1) przewiduje, że ustalenie metody odliczenia podatku VAT naliczonego w przypadku zakupu towarów i usług wykorzystywanych przez podatnika do wykonywania czynności opodatkowanych, jak również wyłączonych z zakresu opodatkowania, pozostawione zostało uznaniu państw członkowskich.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy oraz opis stanu sprawy, należy zauważyć, że obowiązkiem Wnioskodawcy w pierwszej kolejności jest przypisanie konkretnych wydatków do określonego rodzaju sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Wnioskodawca ma zatem obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji. Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych ze sprzedaż opodatkowaną, brak jest natomiast takiego prawa w stosunku do towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności niepodlegających temu podatkowi oraz zwolnionych od podatku.

W odniesieniu do stosowanej metody wyodrębnienia podatku wskazać należy, że sposób wyodrębnienia kwot podatku naliczonego związanego ze sprzedażą opodatkowaną, winien mieć charakter obiektywny, determinowany okolicznościami sprawy. Wybór metody wyodrębnienia kwot podatku naliczonego należy wyłącznie do obowiązków Wnioskodawcy. Ważne jest jedynie by przyjęta metoda stanowiła właściwe odzwierciedlenie odliczenia podatku naliczonego związanego z czynnościami opodatkowanymi w stosunku do całości podatku naliczonego, który jest związany zarówno z czynnościami opodatkowanymi, jak i czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu oraz z czynnościami zwolnionymi. Należy podkreślić, iż wyłącznie Wnioskodawca znający specyfikę, organizację i podział pracy w swojej jednostce jest w stanie wyodrębnić część podatku naliczonego, związaną z czynnościami podlegającymi opodatkowaniu, a nie organ podatkowy w trybie interpretacji indywidualnej.

Dla wyliczenia części podatku naliczonego można zatem przyjąć różne rozwiązania, np. według klucza powierzchniowego. Każda metoda, o ile odzwierciedla stan faktyczny i jest w konkretnym przypadku miarodajna, jest właściwa.

Natomiast w sytuacji, gdy nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot podatku związanego z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do proporcjonalnego rozliczenia podatku naliczonego, zgodnie z art. 90 ust. 2 i następne ustawy.

Ponadto należy podkreślić, iż przepisy dotyczące zasad odliczania częściowego, zawarte w art. 90 ustawy, znajdują zastosowanie wyłącznie w odniesieniu do czynności wykonywanych w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy. A zatem dotyczą czynności podlegających ustawie o podatku od towarów i usług (opodatkowanych i zwolnionych). Natomiast nie dotyczą czynności, których wykonanie nie powoduje konsekwencji podatkowych, gdyż nie podlegają one przepisom ustawy.

Okoliczności sprawy przedstawione przez Wnioskodawcę, wskazują, że całkowita powierzchnia budynku Urzędu wynosi 20.170,85 m^2, z czego 16.838,92 m² wykorzystywane jest na zadania statutowe. W budynku znajdują się: kiosk, stołówka, bankomat, punkt foto zajmujące powierzchnię 450,44 m^2, Urząd Marszałkowskiego Województwa (...) zajmuje powierzchnię 413,87 m^2, a także jednostki administracji zespolonej, tj.: m.in. Kuratorium Oświaty, Wojewódzka Inspekcja Nadzoru Farmaceutycznego zajmujące powierzchnię 2.467,59 m² i która to powierzchnia podobnie jak Samorządowe Kolegium Odwoławcze, delegatura Ministerstwa Rozwoju Regionalnego, Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska, Wojewódzka Komenda Państwowej Straży Rybackiej Wojewoda odpłatnie użycza.

W ramach wymiany okien będzie możliwość odrębnego przyporządkowania kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług, zwolnionymi z opodatkowania lub niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jak wyżej wskazano, sposób wyodrębnienia kwot podatku naliczonego związanego tylko ze sprzedażą opodatkowaną, winien mieć charakter obiektywny, determinowany okolicznościami sprawy. Wybór metody wyodrębnienia kwot podatku naliczonego należy wyłącznie do obowiązków Wnioskodawcy, gdyż to on zna najlepiej specyfikę prowadzonej działalności.

Zatem, jeżeli jest możliwe przyporządkowanie zakupów do poszczególnych rodzajów działalności, to Wnioskodawcy będącemu podatnikiem VAT, zgodnie z cytowanym przepisem art. 86 ust. 1 ustawy, przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w części, w jakiej poniesione wydatki służą do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Reasumując, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu dotyczącego termomodernizacji budynków Urzędu Wojewódzkiego, w takim zakresie, w jakim efekty projektu będą służyły czynnościom opodatkowanym. Zastosowanie metody klucza powierzchniowego budynku jest właściwe z uwagi na fakt, iż umożliwi to alokację podatku według powierzchni wykorzystywanej do czynności opodatkowanych oraz czynności, w związku z którymi nie przysługuje prawo do odliczenia (niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT i zwolnione).

Natomiast, w odniesieniu do wymiany okien w budynku Urzędu, Wnioskodawcy, który będzie miał możliwość przyporządkowania kwot podatku naliczonego do czynności opodatkowanych, zwolnionych i niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego w części, w jakiej poniesione wydatki będą służyć do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Wskazać należy, iż w niniejszym rozstrzygnięciu nie dokonano oceny prawidłowości przyporządkowania wymienionych wydatków do poszczególnych rodzajów działalności - opodatkowanej, zwolnionej oraz będącej poza zakresem opodatkowania, a także przyporządkowania wymienionych wydatków do wszystkich trzech obszarów działalności Wnioskodawcy. Przedstawione we wniosku przyporządkowanie przyjęto jako element zdarzenia przyszłego, natomiast ocena prawidłowości i zasadności przyjętego przez Wnioskodawcę podziału wydatków może nastąpić jedynie w drodze przeprowadzonego postępowania podatkowego przez właściwy organ pierwszej instancji.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślenia wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.