ILPP2/443-611/14-4/MR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Sp. z o.o., przedstawione we wniosku z 28 maja 2014 r. (data wpływu 2 czerwca 2014 r.) uzupełnionym pismem z 4 września 2014 r. (data wpływu 8 września 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 2 czerwca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości. Wniosek uzupełniono 8 września 2014 r. o doprecyzowanie opisu sprawy, przeformułowanie pytania i własnego stanowiska w zakresie pytania nr 1 wniosku.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Sp. z o.o. (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) prowadzi działalność w zakresie sprzedaży samochodów ciężarowych i części zamiennych. Spółka posiada nieruchomość, która obejmuje prawo użytkowania wieczystego oraz posadowiony na nim budynek, składający się z części magazynowo-socjalnej, warsztatowej i portierni (dalej: Nieruchomość). Nieruchomość została przez Spółkę nabyta w 2004 r. od osoby fizycznej w ramach transakcji zwolnionej z VAT.

Na Nieruchomości w okresie od stycznia 2005 r. do stycznia 2013 r. działał oddział Spółki. Oddział został wpisany do KRS 2 marca 2005 r. Oddział prowadził również działalność w zakresie sprzedaży samochodów ciężarowych i części zamiennych.

Ze względów biznesowych oddział uległ likwidacji na mocy Uchwały Zarządu Wnioskodawcy z 21 grudnia 2012 r. Likwidacja oddziału obejmowała zwolnienie pracowników. Ostatnie wypowiedzenie zostało wręczone pracownikowi 31 stycznia 2013 r. Jednocześnie dyrektor oddziału odszedł ze stanowiska z końcem czerwca 2013 r. Wpis do KRS o wykreśleniu oddziału nastąpił 27 listopada 2013 r.

W okresie od lutego do września 2013 r. sprzedawane były pozostałe na magazynie samochody używane. Obecnie Spółka nie prowadzi tam działalności gospodarczej i nie posiada tam pracowników.

Wnioskodawca posiada następujące zobowiązania związane z Nieruchomością:

* bieżące media (gaz, prąd, woda),

* ochrona i ubezpieczenie obiektu,

* podatki i opłaty lokalne związane z Nieruchomością,

* kredyt (raty i odsetki) zaciągnięty w 2006 r.

Obecnie część Nieruchomości jest wynajmowana (wystawiane są faktury VAT za wynajem). Wynajmowane są:

* pomieszczenie magazynowe (144,4 m²) - wynajem od 12 kwietnia 2013 r.,

* pomieszczenie biurowe (23 m²) - wynajem od 1 lipca 2013 r.

W 2006 r. Spółka poniosła wydatki na modernizację Nieruchomości w kwocie przewyższającej 30% jej wartości początkowej. Spółka odliczyła VAT od tych wydatków.

W 2014 r. Spółka planuje sprzedać Nieruchomość. Przedmiotem sprzedaży będzie Nieruchomość łącznie z wyposażeniem w postaci mebli biurowych i regałów magazynowych.

W ramach transakcji sprzedaży na nabywcę zostaną przepisane jedynie umowy na dostawę mediów (tekst jedn.: energia elektryczna, woda, gaz). Umowy najmu i ochrony obiektu zawarte przez Spółkę zostaną rozwiązane za wypowiedzeniem. Na nabywcę nie przejdą żadne zobowiązania Spółki związane ze sprzedawanymi składnikami majątku, w szczególności z tytułu kredytu zaciągniętego na nabycie Nieruchomości.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że w pytaniu nr 1 wniosku o wydanie interpretacji Wnioskodawca sformułował pytanie, czy przedmiot planowanej sprzedaży stanowi ZCP. Odpowiedź Wnioskodawcy na to pytanie jest negatywna - wskazuje, że w przedmiot sprzedaży nie stanowi ZCP. Oceny takiego stanowiska Wnioskodawca oczekuje od Ministra Finansów.

Ustalenie, czy przedmiot planowanej sprzedaży stanowi ZCP (a w jasnej i oczywistej konsekwencji tej odpowiedzi ustalenie także czy przedmiot ten nie stanowi ZCP) ma kluczowe znaczenie dla prawidłowego wywiązania się przez Wnioskodawcę z obowiązków podatkowych w zakresie VAT, jakie mogą na nim ciążyć.

W przypadku uznania, że przedmiotem planowanej sprzedaży jest ZCP, sprzedaż ta nie będzie podlegać opodatkowaniu VAT (art. 6 pkt 1 ustawy o VAT). W przypadku natomiast uznania, że przedmiotem planowanej sprzedaży nie jest ZCP, sprzedaż powinna podlegać opodatkowaniu VAT, co będzie miało istotne konsekwencje w zakresie VAT dla Wnioskodawcy, w szczególności:

a. Wnioskodawca byłby wówczas - co do zasady - zobowiązany do wystawienia faktury VAT (w szczególności na żądanie nabywcy),

b. Wnioskodawca mógłby być zobowiązany do rozliczenia ewentualnego podatku VAT wynikającego ze sprzedaży,

c. Wnioskodawca mógłby być zobowiązany do ewentualnego dokonania korekty VAT odliczonego od wydatków na modernizację Nieruchomości.

Zatem otrzymanie interpretacji odpowiadającej na pytanie czy przedmiot sprzedaży stanowi ZCP (i w jasnej i oczywistej konsekwencji tej odpowiedzi - czy też nie stanowi ZCP) dotyczy wskazanych powyżej skutków VAT dla Wnioskodawcy, w szczególności obowiązku wystawienia faktury VAT (w szczególności na żądanie nabywcy).

Ustalenie, czy przedmiot sprzedaży stanowi ZCP (a w jasnej i oczywistej konsekwencji tej odpowiedzi, ustalenie także czy przedmiot ten nie stanowi ZCP) ma kluczowe znaczenie dla prawidłowego wywiązania się przez Wnioskodawcę z obowiązków podatkowych w zakresie VAT, jakie mogą na nim ciążyć w związku z planowaną transakcją sprzedażą Nieruchomości.

Spółka wskazuje, że w jej ocenie przedmiot sprzedaży nie stanowi ZCP, w kontekście czego poprzez uzyskanie odpowiedzi na pytanie nr 1 Spółka chce uzyskać potwierdzenie, że jej stanowisko jest prawidłowe i w związku tym - jak wskazano powyżej - że transakcja podlega opodatkowaniu VAT i że na Spółce ciążą określone obowiązki z tym związane (np. wystawienie faktury, wykazanie VAT należnego w deklaracji VAT, korekta VAT naliczonego, gdyby transakcja miała być zwolniona z VAT).

Ponadto Wnioskodawca wyjaśnił, że:

c. Nieruchomość mająca być przedmiotem sprzedaży w żadnym wypadku nie jest wyodrębniona na płaszczyźnie funkcjonalnej, tj. nie stanowi potencjalnie niezależnego przedsiębiorstwa realizującego zadania gospodarcze. Przed likwidacją funkcjonującego na bazie Nieruchomości oddziału, pewne wyodrębnienie funkcjonalne istniało. Obecnie jednak Spółka nie posiada tam swoich pracowników. Nie ma tam także towarów. Przedmiot planowanej sprzedaży nie cechuje się zdolnością do niezależnego działania gospodarczego. W konsekwencji należy uznać, że przedstawiony we wniosku zespół składników majątkowych nie stanowi niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego zadania gospodarcze, a tym samym nie jest wyodrębniony na płaszczyźnie funkcjonalnej. W praktyce przedmiot sprzedaży stanowi jedynie budynki wraz z meblami biurowymi regałami magazynowymi, które nie są zdolne do funkcjonowania jako niezależne przedsiębiorstwo.

Nabycie nieruchomości w 2004 r. zostało dokonane od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą i w ramach tej działalności. Transakcja ta była zwolniona z VAT i została udokumentowana fakturą VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (pytanie nr 1 ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu do wniosku).

1. Czy przedmiot opisanej sprzedaży stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa na gruncie ustawy o VAT, co jest istotne w celu określenia, czy planowana transakcja podlega opodatkowaniu VAT, w konsekwencji czy Spółka będzie zobowiązana do wystawienia faktury dokumentującej sprzedaż, w szczególności na żądanie nabywcy.

2. Czy i wg jakiej stawki sprzedaż będzie podlegać opodatkowaniu VAT, w szczególności:

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Przedmiotem transakcji nie jest ZCP, w związku z czym przedmiotowa transakcja nie jest wyłączona z zakresu opodatkowania podatkiem na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy o VAT. Spółka będzie zobowiązana do wystawienia faktury dokumentującej sprzedaż, w szczególności na żądanie nabywcy.

Ad. 2

Sprzedaż będzie podlegać opodatkowaniu VAT i będzie korzystać ze zwolnienia z VAT, o którym mowa w art. 43 pkt 10a ustawy o VAT. Sprzedaż nie będzie opodatkowana wg stawki 23%. Sprzedaż nie będzie podlegać zwolnieniu z VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT z tzw. opcją zrezygnowania ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 10 ustawy o VAT.

Ad. 1

Zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, ZCP to "organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania".

W ocenie Spółki, przedmiot planowanej sprzedaży nie spełnia powyższej definicji, gdyż planowana sprzedaż dotyczy zasadniczo Nieruchomości. Nieruchomość nie jest obecnie wykorzystywana do prowadzenia żadnej działalności gospodarczej. Jedynie marginalna część jej powierzchni została wynajęta.

W związku z Nieruchomością nie są utrzymywane żadne składniki niematerialne w postaci np. pracowników. Obecnie oraz na datę planowanej sprzedaży Nieruchomość nie jest przeznaczona do realizacji żadnych zadań gospodarczych. Nieruchomość nie mogłaby stanowić niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego jakieś zadania. Nieruchomość ta dopiero może być włączona przez nabywcę do jego przedsiębiorstwa, przystosowana do realizacji jego celów i dopiero wtedy może zacząć działać.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, przedmiot opisanej sprzedaży nie stanowi ZCP na gruncie ustawy o VAT.

Ad. 2

Jak wskazano w uzasadnieniu do pytania nr 1, zdaniem Wnioskodawcy, wskazana Nieruchomość nie stanowi ZCP. W konsekwencji planowana transakcja nie będzie korzystać z wyłączenia z zakresu stosowania ustawy o VAT na gruncie art. 6 tej ustawy. Będzie zatem podlegać opodatkowaniu VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, do planowanej sprzedaży Nieruchomości nie znajdzie zastosowania zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem zwolnieniu z VAT podlega dostawa budynków, budowli lub ich części z wyjątkiem, gdy:

Poprzez pierwsze zasiedlenie rozumie się (zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy o VAT) oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich: wybudowaniu lub ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

W ocenie Spółki, o pierwszym zasiedleniu można w tym przypadku mówić tylko w zakresie części Nieruchomości, która została wynajęta:

* pomieszczenie magazynowe (144,4 m²) - wynajem od 12 kwietnia 2013 r.,

* pomieszczenie biurowe (23 m²) - wynajem od 1 lipca 2013 r.

Pozostała część Nieruchomości nie podlegała pierwszemu zasiedleniu, gdyż nie została oddana do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków.

Jeżeli zatem sprzedaż Nieruchomości nastąpi przed upływem 2 lat od wynajmu (np. w 2014 r.), to zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT nie będzie miało zastosowania w odniesieniu do powierzchni wynajętych. W odniesieniu do pozostałej części Nieruchomości zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT nie będzie miało zastosowania niezależnie od daty sprzedaży, gdyż sprzedaż będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia.

Podsumowując, planowana na 2014 r. sprzedaż Nieruchomości nie będzie korzystać ze zwolnienia z VAT z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT (w odniesieniu do którego istnieje opcja zrezygnowania ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 10 ustawy o VAT).

Należy jednak zauważyć, że w przypadku, gdy dostawa Nieruchomości nie będzie korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, w ocenie Spółki, znajdzie zastosowanie zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 10a w powiązaniu z art. 43 ust. 7a ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

Zgodnie z art. 43 ust. 7a ustawy o VAT, warunku o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Planowana sprzedaż Nieruchomości spełnia powyższe warunki.

Po pierwsze, w stosunku do Nieruchomości Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, gdyż Nieruchomość była nabyta przez Spółkę w ramach transakcji zwolnionej z VAT.

Po drugie, Nieruchomość została wprawdzie zmodernizowana, a wydatki na jej ulepszenie wyniosły powyżej 30% wartości początkowej, niemniej jednak wydatki te były ponoszone w 2006 r. A zatem, Nieruchomość w stanie ulepszonym była wykorzystywana przez Spółkę do czynności opodatkowanych dłużej niż 5 lat.

Mając powyższe na uwadze, planowana sprzedaż Nieruchomości podlegać będzie zwolnieniu z VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl postanowień art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pojęcie "transakcji zbycia" należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu "dostawy towarów" w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. "zbycie" obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej, w tym także w formie umowy sprzedaży.

Zaznaczyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji "przedsiębiorstwa". Dlatego też, dla potrzeb przepisów ustaw podatkowych należy posłużyć się definicją sformułowaną w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121).

Zgodnie z powołanym wyżej przepisem, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

W myśl art. 55² Kodeksu cywilnego, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Zatem, składniki materialne i niematerialne, wchodzące w skład przedsiębiorstwa, powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

O tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Stosownie do art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie sprzedaży samochodów ciężarowych i części zamiennych. Spółka posiada Nieruchomość, która obejmuje prawo użytkowania wieczystego oraz posadowiony na nim budynek, składający się z części magazynowo-socjalnej, warsztatowej i portierni. Nieruchomość została przez Spółkę nabyta w 2004 r. od osoby fizycznej w ramach transakcji zwolnionej z VAT i została udokumentowana fakturą VAT. Na Nieruchomości w okresie od stycznia 2005 r. do stycznia 2013 r. działał oddział Spółki. Oddział został wpisany do KRS 2 marca 2005 r. Oddział prowadził również działalność w zakresie sprzedaży samochodów ciężarowych i części zamiennych. Ze względów biznesowych oddział uległ likwidacji na mocy Uchwały Zarządu Wnioskodawcy z 21 grudnia 2012 r. Likwidacja oddziału obejmowała zwolnienie pracowników. Ostatnie wypowiedzenie zostało wręczone pracownikowi 31 stycznia 2013 r. Jednocześnie dyrektor oddziału odszedł ze stanowiska z końcem czerwca 2013 r. Wpis do KRS o wykreśleniu oddziału nastąpił 27 listopada 2013 r. W okresie od lutego do września 2013 r. sprzedawane były pozostałe na magazynie samochody używane. Obecnie Spółka nie prowadzi tam działalności gospodarczej i nie posiada tam pracowników. Wnioskodawca posiada następujące zobowiązania związane z Nieruchomością: bieżące media (gaz, prąd, woda); ochrona i ubezpieczenie obiektu; podatki i opłaty lokalne związane z Nieruchomością; kredyt (raty i odsetki) zaciągnięty w 2006 r. Obecnie część Nieruchomości jest wynajmowana, tj. pomieszczenie magazynowe (144,4 m²) - wynajem od 12 kwietnia 2013 r., pomieszczenie biurowe (23 m²) - wynajem od 1 lipca 2013 r. W 2006 r. Spółka poniosła wydatki na modernizację Nieruchomości w kwocie przewyższającej 30% jej wartości początkowej. Spółka odliczyła VAT od tych wydatków. W 2014 r. Spółka planuje sprzedać Nieruchomość. Przedmiotem sprzedaży będzie Nieruchomość łącznie z wyposażeniem w postaci mebli biurowych i regałów magazynowych. W ramach transakcji sprzedaży na nabywcę zostaną przepisane jedynie umowy na dostawę mediów (tekst jedn.: energia elektryczna, woda, gaz). Umowy najmu i ochrony obiektu zawarte przez Spółkę zostaną rozwiązane za wypowiedzeniem. Na nabywcę nie przejdą żadne zobowiązania Spółki związane ze sprzedawanymi składnikami majątku, w szczególności z tytułu kredytu zaciągniętego na nabycie Nieruchomości.

Oddział wykorzystujący Nieruchomość do prowadzenia działalności gospodarczej został zlikwidowany w 2012 r. Obecnie Spółka nie prowadzi tam działalności gospodarczej (za wyjątkiem wynajmu w minimalnym zakresie) i nie posiada tam pracowników. Zespół składników majątkowych związanych z Nieruchomością wyodrębniony jest jedynie na płaszczyźnie terytorialnej, co umożliwia przyporządkowanie poszczególnych aktywów do Nieruchomości. W tym aspekcie wskazane we wniosku składniki (w szczególności budynki, meble, regały) posiadają cechę zorganizowania - są usytuowane w jednej lokalizacji. Z Nieruchomością związane są pewne zobowiązania (np. za media, ochronę, podatkowe, kredytowe). Niektóre z nich stanowią koszty. Nieruchomość ta jest (w minimalnym zakresie) wynajmowana. A zatem Spółka jest w stanie przypisać pewne koszty i przychody do Nieruchomości. Z Nieruchomością związane są również pewne aktywa. Nieruchomość mająca być przedmiotem sprzedaży w żadnym wypadku nie jest wyodrębniona na płaszczyźnie funkcjonalnej, tj. nie stanowi potencjalnie niezależnego przedsiębiorstwa realizującego zadania gospodarcze. Przed likwidacją funkcjonującego na bazie Nieruchomości oddziału, pewne wyodrębnienie funkcjonalne istniało. Obecnie jednak Spółka nie posiada tam swoich pracowników. Nie ma tam także towarów. Przedmiot planowanej sprzedaży nie cechuje się zdolnością do niezależnego działania gospodarczego. W konsekwencji należy uznać, że przedstawiony we wniosku zespół składników majątkowych nie stanowi niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego zadania gospodarcze, a tym samym nie jest wyodrębniony na płaszczyźnie funkcjonalnej. W praktyce przedmiot sprzedaży stanowi jedynie budynki wraz z meblami biurowymi regałami magazynowymi, które nie są zdolne do funkcjonowania jako niezależne przedsiębiorstwo.

Odnosząc treść przytoczonych przepisów do opisu sprawy stwierdzić należy, że przedmiot planowanej sprzedaży nie spełnia definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa, gdyż oddział wykorzystujący Nieruchomość do prowadzenia działalności gospodarczej został zlikwidowany w 2012 r. Obecnie Spółka nie prowadzi tam działalności gospodarczej (za wyjątkiem wynajmu w minimalnym zakresie) i nie posiada tam pracowników. Zespół składników majątkowych związanych z Nieruchomością wyodrębniony jest jedynie na płaszczyźnie terytorialnej, co umożliwia przyporządkowanie poszczególnych aktywów do Nieruchomości. Ponadto Nieruchomość mająca być przedmiotem sprzedaży w żadnym wypadku nie jest wyodrębniona na płaszczyźnie funkcjonalnej, tj. nie stanowi potencjalnie niezależnego przedsiębiorstwa realizującego zadania gospodarcze. Obecnie Spółka nie posiada tam swoich pracowników. Nie ma tam także towarów. Przedmiot planowanej sprzedaży nie cechuje się zdolnością do niezależnego działania gospodarczego. Przedstawiony we wniosku zespół składników majątkowych nie stanowi niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego zadania gospodarcze, a tym samym nie jest wyodrębniony na płaszczyźnie funkcjonalnej. W praktyce przedmiot sprzedaży stanowi jedynie budynki wraz z meblami biurowymi regałami magazynowymi, które nie są zdolne do funkcjonowania jako niezależne przedsiębiorstwo.

Jak stanowi art. 106a ustawy - przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do:

Zgodnie z art. 106b ust. 1 ustawy - podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

Podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 (art. 106b ust. 2 ustawy).

Zgodnie z brzmieniem art. 106b ust. 3 ustawy - na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

- jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Natomiast z przepisu art. 106e ustawy wynika jakie elementy powinna zawierać faktura.

Z powyższych przepisów wynika zatem, że fakturę wystawia sprzedawca będący podatnikiem podatku od towarów i usług, w celu udokumentowania dokonanej sprzedaży towarów lub świadczonych usług. Faktura VAT jest dokumentem sformalizowanym (potwierdzającym zaistnienie określonej zaszłości gospodarczej), który powinien spełniać szereg wymogów przewidzianych przepisami prawa.

Faktury są dokumentami potwierdzającymi rzeczywiste transakcje gospodarcze dokonywane przez podatnika. Faktura pełni szczególną rolę dowodową w prawidłowym wymiarze podatku VAT, dlatego też niezwykle istotne jest prawidłowe oznaczenie wszystkich elementów faktury, w szczególności w części dotyczących danych obligatoryjnych umieszczonych na fakturze.

Ad. 1

Reasumując, przedmiot opisanej sprzedaży (Nieruchomość) nie spełnia definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa, w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy. Tym samym, w przedmiotowej sytuacji nie znajdzie zastosowania art. 6 pkt 1 ustawy, zgodnie z którym nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej jego części przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, a planowana przez Wnioskodawcę sprzedaż Nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy. Wobec powyższego Spółka będzie zobowiązana do udokumentowania tej czynności fakturą VAT. W sytuacji natomiast gdy dojdzie do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 ustawy, Spółka nie będzie zobowiązana do wystawienia faktury w odniesieniu do tej czynności, chyba że na żądanie nabywcy.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług - stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%.

Jednakże, zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki lub zwolnienie od podatku.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy - przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Jak wynika z przywołanych uregulowań, zwolnienie od podatku od towarów i usług określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, stosuje się w odniesieniu do sprzedaży całości budynków, budowli lub ich części, jeżeli w momencie ich dostawy są one już zasiedlone, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem a ich dostawą jest dłuższy niż 2 lata.

W świetle wyżej przytoczonych przepisów, kluczowym dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków i budowli jest ustalenie, kiedy nastąpiło jego pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynku (budowli) do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu VAT a za takie można rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu. Jeżeli zatem podatnik wybuduje obiekt lub go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekraczają 30% jego wartości początkowej, a następnie obiekt ten (lub ulepszenie) zostanie oddany do użytkowania (wprowadzony do ewidencji środków trwałych), nie oznacza to, że został on zasiedlony. Oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany budynek (obiekt) zostanie sprzedany lub np. oddany w najem/dzierżawę, bowiem zarówno sprzedaż, jak i najem/dzierżawa są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Zatem z powyższych przepisów wynika, że dostawa nieruchomości, spełniających określone w przepisach warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej dwa lata.

W przypadku, gdy nie ma zastosowania zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, należy sprawdzić zakres zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku również dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat (art. 43 ust. 7a ustawy).

Według art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

Stosownie do art. 43 ust. 11 ustawy, oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

Jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy należy przeanalizować możliwość zastosowania zwolnienia na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z tym przepisem - zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy wprowadzono - z dniem 1 stycznia 2014 r. - zmianę mającą na celu pełniejsze odwzorowanie przepisu art. 136 lit. a Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, umożliwiającego zastosowanie zwolnienia od podatku dla dostawy towarów wykorzystywanych wyłącznie do działalności zwolnionej od podatku, jeżeli przy nabyciu lub wytworzeniu tych towarów nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego. Zmiana ta wiąże się również z odejściem od dotychczasowego warunku, że tylko w stosunku do towarów używanych przez podatnika, gdy okres ich używania wynosił co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania nimi jak właściciel, możliwe było zastosowanie zwolnienia od podatku VAT (art. 43 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, obowiązujący do 31 grudnia 2013 r.).

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy dotyczy wszystkich towarów - zarówno nieruchomości, jak i ruchomości - przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych - niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) - wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostawy budynków, budowli lub ich części, prowadzi do konkluzji, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie ww. obiektów. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter świadczonych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i nie budzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

W myśl art. 29a ust. 1 ustawy - podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Stosowanie do art. 29a ust. 8 ustawy - w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W myśl art. 29a ust. 9 ustawy - przepisu ust. 8 nie stosuje się do czynności oddania w użytkowanie wieczyste gruntu, dokonywanego z równoczesną dostawą budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady grunt będący przedmiotem dostawy podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki lub budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również dostawa gruntu będzie korzystała ze zwolnienia od podatku.

Jak wynika z opisu sprawy Spółka nabyła Nieruchomość w 2004 r. od osoby fizycznej w ramach transakcji zwolnionej z VAT. Część Nieruchomości jest wynajmowana, tj. pomieszczenie magazynowe (144,4 m²) - wynajem od 12 kwietnia 2013 r., pomieszczenie biurowe (23 m²) - wynajem od 1 lipca 2013 r. W 2006 r. Spółka poniosła wydatki na modernizację Nieruchomości w kwocie przewyższającej 30% jej wartości początkowej. Spółka odliczyła VAT od tych wydatków.

A zatem w przedmiotowej sytuacji należy stwierdzić, że pierwsze zasiedlenie w rozumieniu przepisów ustawy nastąpiło jedynie w odniesieniu do części Nieruchomości wynajmowanej na rzecz innych podmiotów w momencie oddania tych części do użytkowania na podstawie umów najmu, które w rozumieniu przepisów ustawy o VAT stanowią odpłatne świadczenie usług. W związku z powyższym, pierwsza z przesłanek niezbędnych do zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy jest spełniona, tj. dostawa nie będzie odbywać się w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim w stosunku do wynajmowanej części Nieruchomości. Druga z przesłanek uzależniona jest od czasu, jaki upłynie między pierwszym zasiedleniem a dostawą Nieruchomości Z przedstawionych okoliczności wynika, że między pierwszym zasiedleniem a planowaną dostawą (2014 r.), w odniesieniu do części Nieruchomości, które były wynajmowane (pomieszczenie magazynowe - wynajem od 12 kwietnia 2013 r., pomieszczenie biurowe - wynajem od 1 lipca 2013 r.), nie minie okres 2 lata od pierwszego zasiedlenia, zatem sprzedaż Nieruchomości w tej części nie będzie zwolniona z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Do planowanej sprzedaży nie znajdzie również zastosowania zwolnienie zawarte w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, gdyż Spółka w stosunku do ww. Nieruchomości ponosiła wydatki na ulepszenie w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym o osób prawnych, a wartość dokonanych ulepszeń przekroczyła 30% wartości początkowej.

W przypadku braku spełnienia przesłanek zawartych w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, tj. poniesienia wydatków na ulepszenie budynków, budowli lub ich części wyższych niż 30% wartości początkowej z prawem do odliczenia, zastosowanie zwolnienia nie jest możliwe. W takiej sytuacji jednak należy odwołać się do treści art. 43 ust. 7a ustawy, na mocy którego - warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

W przedmiotowej sprawie Nieruchomość po ulepszeniu (2006 r.) była przez okres dłuższy niż 5 lat wykorzystywana do czynności opodatkowanych, stosownie do art. 43 ust. 7a ustawy. Spółce nie przysługiwało prawo do odliczenia w związku z nabyciem Nieruchomości, gdyż została ona nabyta od osoby fizycznej w ramach transakcji zwolnionej od podatku VAT.

Wobec powyższego planowana sprzedaż Nieruchomości w części będącej przedmiotem najmu będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a w zw. z art. 43 ust. 7a ustawy. Ze zwolnienia od podatku winna korzystać także dostawa prawa użytkowania wieczystego gruntu, na którym ta Nieruchomość jest posadowiona, w myśl art. 29a ust. 8 ustawy.

Natomiast odnosząc się do pozostałej części Nieruchomości, która nie była przedmiotem najmu wskazać należy, że nie został spełniony warunek oddania wymienionej Nieruchomości do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi po ich ulepszeniu. Tym samym, nie doszło jeszcze do pierwszego zasiedlenia. Zatem pierwszą czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT będzie dopiero sprzedaż ww. części Nieruchomości, co nie pozwala na zastosowanie zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie cytowanego wyżej art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, gdyż dostawa ta dokonywana będzie w ramach pierwszego zasiedlenia.

W takim jednak przypadku należy wziąć pod uwagę treść przywołanego przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Jak wskazano wcześniej do planowanej sprzedaży nie znajdzie również zastosowania zwolnienie zawarte w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, gdyż Spółka w stosunku do ww. budynku ponosiła wydatki na ulepszenie w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym o osób prawnych, a wartość dokonanych ulepszeń przekroczyła 30% wartości początkowej. W przedmiotowej sprawie Nieruchomość po jej ulepszeniu była jednak wykorzystywana przez Spółkę do czynności opodatkowanych przez okres co najmniej 5 lat (od 2006 r.), stosownie do art. 43 ust. 7a ustawy. Ponadto, Spółce nie przysługiwało prawo do odliczenia w związku z nabyciem Nieruchomości, gdyż została ona nabyta od osoby fizycznej w ramach transakcji zwolnionej od podatku VAT.

Wobec powyższego planowana sprzedaż Nieruchomości w części będącej przedmiotem najmu będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a w zw. z art. 43 ust. 7a ustawy. Również dostawa prawa użytkowania wieczystego gruntu, na którym ta Nieruchomość jest posadowiona, w myśl art. 29a ust. 8 ustawy, będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Ad. 2

Reasumując, planowana sprzedaż Nieruchomości zarówno w części będącej przedmiotem najmu jak i w pozostałej części będzie podlegać będzie zwolnieniu od podatku VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT w zw. z art. 43 ust. 7a ustawy. Ze zwolnienia od podatku korzystać będzie również dostawa prawa użytkowania wieczystego gruntu, na którym ta Nieruchomość jest posadowiona.

Podsumowując:

Ad. 1

Przedmiot opisanej sprzedaży (Nieruchomość) nie spełnia definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa, w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy. Tym samym, w przedmiotowej sytuacji nie znajdzie zastosowania art. 6 pkt 1 ustawy, zgodnie z którym nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej jego części przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, a planowana przez Wnioskodawcę sprzedaż Nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy. Wobec powyższego, Spółka będzie zobowiązana do udokumentowania tej czynności fakturą VAT. W sytuacji natomiast gdy dojdzie do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 ustawy, Spółka nie będzie zobowiązana do wystawienia faktury w odniesieniu do tej części czynności, chyba że na żądanie nabywcy.

Ad. 2

Planowana sprzedaż Nieruchomości zarówno w części będącej przedmiotem najmu jak i w pozostałej części będzie podlegać będzie zwolnieniu od podatku VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT w zw. z art. 43 ust. 7a ustawy. Ze zwolnienia od podatku korzystać będzie również dostawa prawa użytkowania wieczystego gruntu, na którym ta Nieruchomość jest posadowiona.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.