ILPP2/443-608/10-4/EN
Pismo z dnia 9 lipca 2010 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP2/443-608/10-4/EN
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 23 kwietnia 2010 r. (data wpływu 27 kwietnia 2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia 22 czerwca 2010 r. (data wpływu 28 czerwca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług stołówkowych - jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 27 kwietnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług stołówkowych. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 22 czerwca 2010 r. (data wpływu 28 czerwca 2010 r.) o PKWiU świadczonych usług oraz o pełnomocnictwo.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.
Wnioskodawca jest jednostką budżetową będącą podatnikiem podatku od towarów i usług. Przy jednostce funkcjonuje w systemie zamkniętym stołówka żołnierska zapewniająca bezpłatne wyżywienie dla żołnierzy pełniących służby dyżurne, żołnierzy rezerwy odbywających w jednostce ćwiczenia wojskowe oraz dodatkowo punkt żywienia kadry (PŻK), z którego za odpłatnością korzystają osoby uprawnione (żołnierze, pracownicy wojska). PŻK nie jest odrębnym podmiotem gospodarczym, jak również nie wykonuje usług gastronomicznych. Odpłatne wyżywienie jest realizowane na podstawie Decyzji Nr (...) Ministra Obrony Narodowej z dnia 7 grudnia 2007 r. (Dz. Urz. z 2007 r. Nr 24, poz. 249 z późn. zm.) w sprawie organizacji żywienia i Decyzji Nr (...) Ministra Obrony Narodowej z dnia 15 stycznia 2009 r. (Dz. Urz. z 2009 r. Nr 1, poz. 13 z późn. zm.) zmieniającej decyzję w sprawie organizacji żywienia.
Zgodnie z pkt 16 cytowanych decyzji osoby uprawnione mogą korzystać z wyżywienia odpłatnego, które może być realizowane w formie punktu żywienia kadry. Osoby uprawnione to zgodnie z pkt 1 ppkt 17 między innymi żołnierze i pracownicy wojska. Pkt 17 precyzuje, iż osoby te wnoszą opłatę w wysokości faktycznie wykorzystanych norm wyżywienia, bądź ich części według wartości surowców użytych do ich przygotowania. Wyżywienie realizowane jest na zasadzie centralnego zaopatrywania, a osoby korzystające z odpłatnego wyżywienia ponoszą odpłatność w wysokości kosztów użytych produktów. Kwoty uzyskane z tego tytułu są przekazywane na dochody budżetu państwa. Jednostka nie ponosi żadnych kosztów zakupu ani transportu.
W związku z powyższym powstaje pytanie, czy jednostka ma obowiązek obciążania należności z tytułu odpłatnego wyżywienia (obiad) osób uprawnionych podatkiem należnym od towarów i usług.
W uzupełnieniu do wniosku wskazano, iż usługi świadczone przez jednostkę polegające na prowadzeniu stołówki żołnierskiej i punktu żywienia kadry jednostka klasyfikuje w grupie PKWiU 75.22.1 "Usługi w dziedzinie obrony narodowej". Z uwagi na prowadzenie stołówki i punktu żywienia kadry przez personel jednostki dla żołnierzy zawodowych oraz pracowników wojska, która zabezpiecza bieżącą działalność batalionu, stołówka i punkt żywienia kadry nie są odrębnymi podmiotami gospodarczymi.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie.
Czy Jednostka ma obowiązek obciążania należności z tytułu odpłatnego wyżywienia (obiad) osób uprawnionych podatkiem należnym od towarów i usług.
Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z Decyzją Nr (...) Ministra Obrony Narodowej z dnia 7 grudnia 2007 r. (Dz. Urz. z 2007 r., Nr 24, poz. 249 z późn. zm.) w sprawie organizacji żywienia i Decyzją Nr (...) Ministra Obrony Narodowej z dnia 15 stycznia 2009 r. (Dz. Urz. z 2009 r., Nr 1, poz. 13 z późn. zm.) zmieniającej decyzję w sprawie organizacji żywienia, należność za odpłatne wyżywienie (obiady) osób uprawnionych jest zwolniona od podatku VAT.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:
odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).
W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).
Artykuł 8 ust. 3 ustawy stanowi, iż usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.
Stosownie do treści ww. przepisów prawa, usługi są identyfikowane na podstawie przepisów o statystyce publicznej. Prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznych identyfikacja towarów i usług stanowi warunek niezbędny do określenia wysokości opodatkowania podatkiem VAT.
Na mocy § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.) do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2010 r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42, poz. 264 z późn. zm.).
Podstawowa stawka podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział trzy stawki preferencyjne: 7%, 3% i 0%, a także zwolnienie od podatku.
Jak stanowi art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy, zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. W załączniku tym, stanowiącym wykaz usług zwolnionych od podatku, w pozycji 6 wymieniono usługi z grupowania PKWiU ex 75 "usługi w zakresie administracji publicznej, obrony narodowej, obowiązkowych ubezpieczeń społecznych - wyłącznie usługi w zakresie obowiązkowych ubezpieczeń społecznych".
Użycie przez ustawodawcę oznaczenia "ex" przy grupowaniu PKWiU, korzystającym ze zwolnienia od podatku od towarów i usług oznacza, że zwolnienie dotyczy tylko danej usługi z danego grupowania. Umieszczenie tego dopisku przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania zwolnienia lub obniżonej stawki podatku tylko do usług należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniającego określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce nazwa usługi. W związku z powyższym zwolnienie w pozycji 6, załącznika nr 4 do ustawy dotyczy jedynie usług w zakresie obowiązkowych ubezpieczeń społecznych (PKWiU 75.3), nie zaś całej grupy o symbolu 75.
Z opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca jest wojskową jednostką budżetową będącą podatnikiem podatku od towarów i usług. Przy jednostce funkcjonuje w systemie zamkniętym stołówka żołnierska zapewniająca bezpłatne wyżywienie dla żołnierzy pełniących służby dyżurne, żołnierzy rezerwy odbywających w jednostce ćwiczenia wojskowe oraz dodatkowo punkt żywienia kadry (PŻK), z którego za odpłatnością korzystają osoby uprawnione (żołnierze, pracownicy wojska). PŻK nie jest odrębnym podmiotem gospodarczym, jak również nie wykonuje usług gastronomicznych.
Wnioskodawca wskazał, iż odpłatne wyżywienie jest realizowane na podstawie Decyzji Nr 561/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 7 grudnia 2007 r. (Dz. Urz. z 2007 r. Nr 24, poz. 249 z późn. zm.) w sprawie organizacji żywienia i Decyzji Nr 7/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 15 stycznia 2009 r. (Dz. Urz. z 2009 r. Nr 1, poz. 13 z późn. zm.) zmieniającej decyzję w sprawie organizacji żywienia. Zgodnie z pkt 16 cytowanych Decyzji osoby uprawnione mogą korzystać z wyżywienia odpłatnego, które może być realizowane w formie punktu żywienia kadry. Osoby uprawnione to zgodnie z pkt 1 ppkt 17 między innymi żołnierze i pracownicy wojska. Pkt 17 precyzuje, iż osoby te wnoszą opłatę w wysokości faktycznie wykorzystanych norm wyżywienia, bądź ich części według wartości surowców użytych do ich przygotowania. Wyżywienie realizowane jest na zasadzie centralnego zaopatrywania, a osoby korzystające z odpłatnego wyżywienia ponoszą odpłatność w wysokości kosztów użytych produktów. Kwoty uzyskane z tego tytułu są przekazywane na dochody budżetu państwa. Jednostka Wojskowa nie ponosi żadnych kosztów zakupu ani transportu.
Usługi świadczone przez jednostkę polegające na prowadzeniu stołówki żołnierskiej i punktu żywienia kadry jednostka klasyfikuje w grupie PKWiU 75.22.1 "Usługi w dziedzinie obrony narodowej". Z uwagi na prowadzenie stołówki i punktu żywienia kadry przez personel jednostki dla żołnierzy zawodowych oraz pracowników wojska, która zabezpiecza bieżącą działalność batalionu, stołówka i punkt żywienia kadry nie są odrębnymi podmiotami gospodarczymi.
W związku z powyższym wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii czy ma on obowiązek obciążać należności z tytułu odpłatnego wyżywienia (obiad) osób uprawnionych podatkiem od towarów i usług.
Odnosząc treść przytoczonych przepisów do opisu sprawy należy stwierdzić, iż usługi stołówkowe świadczone dla osób uprawnionych tj. żołnierzy zawodowych oraz pracowników wojska, zaklasyfikowane do grupowania PKWiU 75.22.1 "Usługi w dziedzinie obrony narodowej" podlegają opodatkowaniu 22% stawką podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy.
Podkreślić należy, że organy podatkowe nie są właściwe do klasyfikowania wyrobów i usług do odpowiednich grupowań statystycznych. Do określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem wykonywanych czynności oraz prawidłowym zaklasyfikowaniem tych czynności do właściwych grupowań statystycznych, obowiązany jest podatnik. W związku z powyższym tut. Organ w niniejszej interpretacji odniósł się do klasyfikacji podanej przez Zainteresowanego we wniosku.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.