ILPP2/443-602/08/10-S/JK - Możliwość opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatnego przekazania artykułów reklamowych w celu promocji i reklamy swojego przedsiębiorstwa.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów - uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 27 kwietnia 2009 r. sygn. akt I SA/Po 78/09 oraz wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 19 sierpnia 2010 r. sygn. akt I FSK 1363/09 - stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 25 czerwca 2008 r. (data wpływu 30 czerwca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania artykułów reklamowych - jest prawidłowe.

Wniosek Spółki Akcyjnej z dnia 25 czerwca 2008 r. o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczy opodatkowania artykułów reklamowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność handlową w punktach sprzedaży detalicznej - salonach firmowych oraz sprzedaż hurtową. W celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży oraz utrwalenia na rynku logo, którym Zainteresowany się posługuje, nabywa rozmaite artykuły oznaczone logo "A" oraz "B". Wśród zakupionych artykułów reklamowych są: plecaki, długopisy, kalendarze, zegary, torby reklamowe, balony, koszulki, kalkulatory, etui na długopisy, biżuteria komórkowa, gry, kubki, smycze do telefonów - wszystkie oznaczone identyfikowalnym logo. Przedmioty te są następnie wydawane osobom dokonującym zakupów w salonach firmowych jako forma zachęty do dalszych zakupów, lub są formą nagrody za dokonane zakupy. Niekiedy też artykuły reklamowe wydane są przypadkowym osobom odwiedzającym salon w celu zasięgnięcia informacji o oferowanych towarach, aby je zachęcić do zakupów. Spółka nabywając wyżej wymienione przedmioty - artykuły reklamowe oznaczone logo, korzysta z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od zakupów związanych ze sprzedażą opodatkowaną, na podstawie art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług. Jednocześnie nalicza podatek VAT należny od wydanych rzeczy i zgodnie z ustawą o podatku od osób prawnych nie zalicza tak naliczonego VAT do kosztów uzyskania przychodów, na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 46b.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wydanie artykułów reklamowych podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle ostatnich orzeczeń i interpretacji nie powinien on opodatkowywać artykułów reklamowych wydanych w ramach prowadzonego przedsiębiorstwa, gdyż wydanie to nie jest dostawą towarów w świetle art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług, lecz ma na celu zachęcenie potencjalnych klientów do dokonywania zakupów lub też ich nagradzania za dokonane zakupy i stanowi element sprzedaży.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego oraz własnego stanowiska Zainteresowanego, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, działając z upoważnienia Ministra Finansów, wydał w dniu 25 września 2008 r. interpretację indywidualną nr ILPP2/443-602/08-4/JK, w której stanowisko Wnioskodawcy uznał za nieprawidłowe.

W ocenie tut. Organu, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opisane przez Wnioskodawcę w stanie faktycznym nieodpłatne przekazanie klientom (lub potencjalnym klientom) artykułów opatrzonych logo firmy, które nie spełniają definicji prezentów o małej wartości, stanowi dostawę towarów i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Pismem sygnowanym datą 29 października 2007 r. Spółka Akcyjna wezwała Organ podatkowy do usunięcia naruszenia prawa w ww. interpretacji indywidualnej.

W odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa z dnia 7 listopada 2008 r. nr ILPP2/443/W-77/08-2/SJ Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w wyniku ponownej analizy sprawy, z uwzględnieniem zarzutów przytoczonych w wezwaniu, stwierdził brak podstaw do zmiany interpretacji indywidualnej w przedmiotowej sprawie.

W związku z powyższym, Spółka wniosła w dniu 19 grudnia 2008 r. skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Sąd, po rozpoznaniu sprawy, wydał wyrok w dniu 27 kwietnia 2009 r. sygn. akt I SA/Po 78/09, w którym uchylił zaskarżoną interpretację.

Pismem z dnia 17 czerwca 2009 r. Minister Finansów złożył skargę kasacyjną od wyżej powołanego wyroku WSA.

Wyrokiem z dnia 19 sierpnia 2010 r. sygn. akt I FSK 1363/09 Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną.

W świetle obowiązującego stanu prawnego - biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 27 kwietnia 2009 r. sygn. akt I SA/Po 78/09 oraz w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 19 sierpnia 2010 r. sygn. akt I FSK 1363/09 - stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W art. 7 ust. 1 ustawy postanowiono, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez dostawę towarów rozumie się również - w myśl art. 7 ust. 2 ustawy - przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

nbspnbsp - jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Jednocześnie z treści art. 7 ust. 3 ustawy wynika, iż nie uznaje się za dostawę towarów przekazywania drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Z literalnego brzemienia art. 7 ust. 2 ustawy wynika wprost, że odnosi się on do takiego przekazania towarów, które nastąpiło wyłącznie na cele inne niż związane prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem. Oznacza to, że przepis ten pomija takie nieodpłatne przekazania towarów, które zostały dokonane na cele związane z przedsiębiorstwem prowadzonym przez podatnika. Przepis ust. 3 tego artykułu określa tylko rodzaje towarów, których przekazanie wskazane w ust. 2 - czyli na cele inne niż związane z prowadzonym przedsiębiorstwem - zostało wyłączone z zakresu przedmiotowego opodatkowania - jest to przepis szczególny zawierający wyjątki w stosunku do ust. 2.

Należy zatem uznać, że przekazanie przez podatnika bez wynagrodzenia towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele związane z tym przedsiębiorstwem, w świetle art. 7 ust. 2 i 3 ustawy o podatku od towarów i usług, nie stanowi dostawy towarów, nawet jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z tym nabyciem.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność handlową w punktach sprzedaży detalicznej - salonach firmowych oraz sprzedaż hurtową. W celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży oraz utrwalenia na rynku logo, którym Zainteresowany się posługuje, nabywa rozmaite artykuły oznaczone logo "A" oraz "B". Wśród zakupionych artykułów reklamowych są: plecaki, długopisy, kalendarze, zegary, torby reklamowe, balony, koszulki, kalkulatory, etui na długopisy, biżuteria komórkowa, gry, kubki, smycze do telefonów - wszystkie oznaczone identyfikowalnym logo. Przedmioty te są następnie wydawane osobom dokonującym zakupów w salonach firmowych jako forma zachęty do dalszych zakupów, lub są formą nagrody za dokonane zakupy. Niekiedy też artykuły reklamowe wydane są przypadkowym osobom odwiedzającym salon w celu zasięgnięcia informacji o oferowanych towarach, aby je zachęcić do zakupów. Spółka nabywając wyżej wymienione przedmioty - artykuły reklamowe oznaczone logo, korzysta z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od zakupów związanych ze sprzedażą opodatkowaną, na podstawie art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług. Jednocześnie nalicza podatek VAT należny od wydanych rzeczy i zgodnie z ustawą o podatku od osób prawnych nie zalicza tak naliczonego VAT do kosztów uzyskania przychodów, na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 46b. Jednakże, zdaniem Wnioskodawcy, w świetle ostatnich orzeczeń i interpretacji nie powinien on opodatkowywać artykułów reklamowych wydanych w ramach prowadzonego przedsiębiorstwa, gdyż wydanie to nie jest dostawą towarów w świetle art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług, lecz ma na celu zachęcenie potencjalnych klientów do dokonywania zakupów lub też ich nagradzania za dokonane zakupy i stanowi element sprzedaży.

Mając na uwadze treść przytoczonych wyżej przepisów oraz opisany we wniosku stan faktyczny stwierdza się, że nieodpłatne przekazanie klientom (lub potencjalnym klientom) artykułów reklamowych, opatrzonych logo firmy, nie stanowi dostawy towarów oraz nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.