ILPP2/443-6/09-2/EN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 18 grudnia 2008 r. (data wpływu do Izby Skarbowej w Poznaniu 31 grudnia 2008 r., data wpływu do Biura KIP w Lesznie 5 stycznia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania premii pieniężnych - jest nieprawidłowe.

W dniu 31 grudnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania premii pieniężnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jako zarejestrowany podatnik VAT, zawarł z podmiotem gospodarczym (Spółką) - również podatnikiem podatku VAT - umowę o współpracy handlowej, w zakresie sprzedaży produktów kosmetycznych.

Spółka posiada sieć drogerii na terenie całego kraju, skupiającą w sobie szereg podmiotów, samodzielnie - w imieniu własnym i na własny rachunek - prowadzących działalność gospodarczą.

W ramach zawartej przez Wnioskodawcę ze Spółką umowy, prowadzi ona dystrybucję produktów kosmetycznych Zainteresowanego, w ten sposób, że wskazuje mu Kontrahenta, współpracującego w ramach sieci drogerii Spółki, który we własnym imieniu i na własny rachunek nabywa od niego towar. a zatem transakcja handlowa zostaje zawarta pomiędzy Wnioskodawcą, jako dostawcą, a wskazanym przez Spółkę Kontrahentem, jako nabywcą.

W przypadku, gdy w określonym czasie, osiągnięty zostanie pewien poziom sprzedaży towarów na rzecz wskazanych przez Spółkę Kontrahentów, który to poziom zaplanowany jest wspólnie przez Wnioskodawcę i Spółkę, Zainteresowany w ramach zawartej umowy, wypłaca jej tzw. premię pieniężną, w ściśle określonej procentowo wysokości.

W sytuacji, gdy zaplanowany w danym czasie poziom sprzedaży nie zostanie osiągnięty, Spółka, za prowadzone działania dystrybucyjne, nie otrzymuje od Wnioskodawcy żadnego wynagrodzenia.

A zatem, wypłacana premia pieniężna jest jedyną, w ramach zawartej umowy, formą wynagrodzenia za świadczone przez Spółkę działania dystrybucyjne i ma ona charakter niestały, albowiem przysługuje jej tylko i wyłącznie w przypadku osiągnięcia określonego poziomu sprzedaży towarów, na rzecz Kontrahentów, skupionych w sieci drogerii, prowadzonej przez Spółkę.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy otrzymywane przez Spółkę premie pieniężne stanowią wynagrodzenie za świadczenie usług na rzecz Wnioskodawcy i podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT. Jak powinien być udokumentowany fakt otrzymania premii pieniężnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, osiągnięcie przez Spółkę określonej umownie wielkości obrotów (zakupów) z danymi kontrahentami, skutkujące otrzymaniem premii pieniężnej, nie powiązanej z żadną konkretną dostawą, nie jest dostawą towarów, ani świadczeniem usług - a zatem nie mieści się w zakresie opodatkowania podatkiem VAT.

Jednocześnie, zdaniem Zainteresowanego dotychczasowa praktykowana forma dokumentowania premii pieniężnych, w postaci faktur VAT, winna być w chwili obecnej zastąpiona stosownymi notami księgowymi uznaniowymi lub obciążeniowymi.

Stanowisko powyższe znajduje potwierdzenie zarówno w orzeczeniach Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 6 lutego 2007 r. (I FSK 94/06) i z dnia 28 sierpnia 2007 r. (I FSK 1109/06), jak również w decyzji Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 17 września 2007 r. (nr 1401/PH-I/4407/14-46/07/KO), czy też decyzji Izby Skarbowej w Krakowie z dnia 25 września 2007 r. (nr PP-3/4407-44/07).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Powołany przepis wskazuje, iż pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności bądź sytuacji. Pojęcie usługi według ustawy o podatku od towarów i usług jest bowiem szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych. Oznacza to, że w definicji tej mieszczą się również określone zachowania, które nie zostały sklasyfikowane w PKWiU, o której mowa w art. 8 ust. 3 powoływanej ustawy. Przez świadczenie należy zatem rozumieć każde zachowanie się na rzecz innego podmiotu.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót (...). Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca wypłaca Spółce, w ramach zawartej umowy premie pieniężne z tytułu świadczonych na jego rzecz usług dystrybucyjnych. Przedmiotowe gratyfikacje przysługują Spółce, w ściśle określonej procentowo wysokości, wyłącznie w przypadku gdy w określonym czasie, osiągnięty zostanie ustalony poziom sprzedaży towarów Wnioskodawcy, na rzecz wskazanych przez Spółkę Kontrahentów skupionych w sieci prowadzonych przez nią drogerii.

W takim przypadku, płatności określone przez Wnioskodawcę jako premie pieniężne stanowią rodzaj wynagrodzenia dla Spółki za świadczone na jego rzecz usługi. Jest to relacja zobowiązaniowa, którą na gruncie przepisów dotyczących podatku od towarów i usług należy uznać za odpłatne świadczenie usług, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy.

Otrzymanie ww. wynagrodzeń powinno zostać udokumentowane, zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy, fakturą VAT spełniającą wymogi, o których mowa w § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337).

Reasumując, przekazane przez Zainteresowanego wynagrodzenia, które stanowią zapłatę za świadczone na jego rzecz przez Spółkę usługi dystrybucyjne, podlegają opodatkowaniu i powinny być udokumentowane, zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy, za pomocą faktury VAT.

Nadmienia się, że powołane we wniosku wyroki polskich sądów administracyjnych oraz decyzje dyrektorów izb skarbowych dotyczą konkretnych spraw podatników, osadzonych w określonych stanach faktycznych. Rozstrzygnięcia dokonane przez sądy oraz izby skarbowe są wiążące wyłącznie w sprawach, w których zostały wydane, a organy podatkowe nie są związane rozstrzygnięciami w indywidualnych sprawach.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.