ILPP2/443-59/08-2/GZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 10 stycznia 2008 r. (data wpływu 17 stycznia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania premii pieniężnej - jest nieprawidłowe.

W dniu 17 stycznia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania premii pieniężnej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (Spółka) prowadzi działalność gospodarczą polegającą m.in. na nabywaniu towarów branży grzewczej i sanitarnej w celu ich dalszej odsprzedaży. Zakupy te są dokonywane od różnych dostawców będących polskimi podatnikami podatku VAT, bądź podatnikami podatku od wartości dodanej w innych krajach Unii Europejskiej.

Począwszy od 1 stycznia 2008 r. Spółka zawarła szereg umów z dostawcami, które dotyczą warunków przyznawania jej premii pieniężnych za przekroczenie określonego poziomu zakupów. Spółka przygotowała i zaproponowała swoim dostawcom ramowy projekt umowy (dalej: Umowa), który został wykorzystany przy ustalaniu warunków uzyskania premii od różnych kontrahentów. Wobec tego, ogólne warunki przyznawania premii są analogiczne, a różnice pomiędzy poszczególnymi umowami dotyczą pułapu zakupów uprawniającego do uzyskania premii oraz okresu rozliczeniowego, za który jest ona kalkulowana.

Zgodnie z postanowieniami Umowy, w przypadku gdy wartość towarów zakupionych przez Spółkę u danego dostawcy przekroczy w okresie rozliczeniowym (w zależności od uzgodnień - miesięcznym, kwartalnym lub rocznym) określony pułap, dostawca będzie zobowiązany do wypłaty na rzecz Spółki premii pieniężnej w uzgodnionej wysokości. Jednocześnie Spółka nie jest zobowiązana do przekroczenia wyznaczonego progu zakupów, co oznacza, że zakupy dokonywane są dobrowolnie i dostawca nie może żądać od Spółki dokonania zakupów na poziomie uprawniającym do otrzymania premii.

Zgodnie z Umową przekroczenie poziomu zakupów jest jedynym wymogiem dla uzyskania premii, a Spółka nie wykonuje jakichkolwiek dodatkowych świadczeń na rzecz dostawców. Wobec tego Spółka zamierza dokumentować należne jej premie notami obciążeniowymi, które będą podstawą do uzyskania wypłaty od kontrahentów.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy, samo osiągnięcie określonego poziomu obrotów handlowych w rozliczeniach z danym dostawcą, które nie jest związane z żadnymi dodatkowymi świadczeniami, nie stanowi świadczenia usługi, a co za tym idzie nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. W konsekwencji, przyznanie premii pieniężnej powinno zostać potwierdzone w drodze wystawienia noty księgowej.

AD. PYTANIE 1

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.; dalej: ustawa o VAT), czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT są m.in.: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Art. 7 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, iż przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast w świetle art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, za świadczenie usług uważa się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów, w tym również:

* przeniesienie prawa do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej,

* zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub tolerowania czynności lub sytuacji,

* świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Podobne regulacje w tym zakresie zawierają przepisy art. 14 i 24 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (dalej: Dyrektywa VAT).

Z przytoczonych wyżej przepisów art. 8 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz także zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji. Istotne jest to, że art. 8 ust. 1 jednoznacznie określa, iż usługą jest świadczenie, które nie stanowi dostawy towaru. Nie może zatem wystąpić taka sytuacja faktyczna, która jednocześnie stanowiłaby dostawę towaru i świadczenie usługi. Zdaniem Spółki, dokonywanie zakupów u kontrahenta mieści się w zakresie czynności opodatkowanej podatkiem VAT w postaci dostawy towarów. Nie można więc uznać realizowania na rzecz sprzedającego określonego z góry pułapu obrotu za świadczenie usługi, gdyż na określony pułap obrotów składa się odpowiednia liczba transakcji sprzedaży - dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT. Czynności stanowiące dostawę towaru nie mogą jednocześnie poprzez ich zsumowanie stanowić usługi. Twierdzenie takie znajduje bezpośrednie potwierdzenie w wyrokach Naczelnego Sądu Administracyjnego (dalej: NSA) z dnia 6 lutego 2007 r. (sygn. akt I FSK 94/06) oraz z dnia 28 sierpnia 2007 r. (sygn. I FSK 1109/06), jak również w orzeczeniach Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (dalej: WSA) w Poznaniu z dnia 26 kwietnia 2007 r. (sygn. I SA/Po 287/07) oraz WSA w Warszawie z dnia 22 maja 2007 r. (sygn. III SA/Wa 4080/07).

Spółka pragnie podkreślić, iż osiągnięcie określonego poziomu zakupów nie wymaga od Spółki dodatkowych zachowań, jest ono jedynie pochodną zakupów towarów, których ona dokonuje i jest z tymi zakupami nierozerwalnie związane. Premia pieniężna jest więc wypłacana bez podejmowania przez Spółkę jakiejkolwiek aktywności wykraczającej poza standardowe ramy wynikające z dokonywanych zakupów towarów. Intencją Spółki jest kupowanie towarów, a nie osiąganie określonego poziomu zakupów. Nie można twierdzić, iż Spółka świadczy usługę na rzecz dostawców, skoro brak jest zamiaru świadczenia takich usług. Stanowisko takie przyjął również NSA, który w przywołanym wyżej wyroku z dnia 6 lutego 2007 r. stwierdził, iż: "Podkreślić w tym miejscu z całą mocą wypada, że dokonywanie przez Spółkę zakupów u kontrahenta, jak i terminowe regulowanie świadczenia pieniężnego (zapłaty), mieści się w zakresie czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług w postaci dostawy towarów (...). Czynności stanowiące dostawę towaru nie mogą jednocześnie poprzez ich zsumowanie stanowić usługi".

Spółka pragnie podkreślić, iż również organy podatkowe zajmują podobne stanowisko w odniesieniu do traktowania na gruncie VAT premii pieniężnych wypłacanych wyłącznie za osiągnięcie określonego poziomu zakupów. W decyzji w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 17 września 2007 r. (sygn. 1401/PH-1/4407/14-46/07/KO) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie uznał, iż bonus roczny za osiągnięcie odpowiedniego poziomu obrotów nie rodzi odrębnego obowiązku podatkowego w podatku VAT, ponieważ podlega opodatkowaniu VAT w ramach transakcji sprzedaży towarów. Analogiczne podejście przyjęte zostało w decyzji Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie z dnia 25 września 2007 r. (sygn. PP-E/4407-44/07).

Spółka pragnie podkreślić, iż przyjęty w ramach Umowy sposób kalkulacji premii pieniężnych uniemożliwia przyporządkowanie wypłacanych premii pieniężnych do konkretnej dostawy towarów realizowanej na rzecz Spółki. Wynika to z faktu, iż premia wypłacana jest po przekroczeniu przez Spółkę w danym okresie rozliczeniowym (miesięcznym, kwartalnym, rocznym lub innym uzgodnionym z dostawcą) określonego poziomu zakupów. Wobec tego takie premie nie mogą być traktowane jako rabat, gdyż podstawową cechą rabatu jest jego bezpośrednie przełożenie na cenę sprzedawanych towarów lub usług. Jednocześnie, ustalenie premii w oparciu o obrót za dany okres powoduje, że nie jest możliwe bezpośrednie odniesienie premii do konkretnych faktur sprzedaży wystawionych przez dostawcę. W konsekwencji dostawca nie byłby w stanie wystawić faktur korygujących dokumentujących premie, podczas gdy faktury takie są wymagane dla udokumentowania przyznanych rabatów. Zatem, zdaniem Spółki, premie uzyskiwane od dostawców nie powinny być traktowane jak rabat (dokumentowany fakturą korygującą wystawianą przez dostawcę).

W ocenie Spółki, skoro dokonywanie zakupów towarów u dostawcy mieści się w zakresie czynności opodatkowanych VAT jako transakcja kupna - sprzedaży, to opodatkowanie przekroczenia określonego poziomu zakupów (wynikające z dokonania określonej ilości transakcji polegających na nabyciu towarów w pewnym przedziale czasowym) jako usługi prowadziłoby do podwójnego opodatkowania VAT tej samej czynności, co stoi w sprzeczności zarówno z polskimi regulacjami podatkowymi, jak również przepisami unijnymi. Skoro sprzedaż towarów na rzecz Spółki podlega opodatkowaniu VAT po stronie dostawców, to ta sama czynność po zsumowaniu określonej ilości transakcji nie może być po stronie Spółki traktowana jako świadczenie usług.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w przywołanym już wyroku NSA z dnia 6 lutego 2007 r., w którym wskazano m.in., że; " (...) opodatkowanie - jako usługi świadczonej przez nabywcę towaru - nabycia określonej ilości towaru, będzie prowadziło do podwójnego opodatkowania tej samej czynności, pierwszy raz, jako sprzedaży (dostawy towaru), drugi, jako zakupu (świadczenia usługi) przez nabywcę tego samego towaru, w ramach tej samej transakcji". W przywołanym wyroku NSA wyraźnie wskazał, że podwójne opodatkowanie narusza konstytucyjne zasady równości i powszechności opodatkowania, wyrażone w art. 84 oraz art. 217 Konstytucji, co było przedmiotem szeregu orzeczeń Trybunału Konstytucyjnego (przykładowo, orzeczenie z dnia 25 października 2004 r. - sygn. akt SK 33/03). Zakaz podwójnego opodatkowania VAT tej samej transakcji wynika również jednoznacznie z orzecznictwa Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości (dalej: ETS lub Trybunał). Trybunał niejednokrotnie wskazywał, iż na gruncie wspólnotowych regulacji w zakresie VAT niedopuszczalne jest podwójne opodatkowanie VAT jednej transakcji (przykładowo, orzeczenie w sprawie C-50/88 Heinz Kuhne przeciwko Finanzamt Munchen III).

Warto również wskazać, iż szczegółowe przesłanki pozwalające na stwierdzenie, czy na gruncie podatku VAT następuje świadczenie usług wynikają z orzecznictwa ETS. Trybunał, analizując kwestię świadczenia usług, wypracował następujące warunki, których łączne spełnienie umożliwia uznanie określonej czynności za odpłatne świadczenie usług:

* w ramach danego stosunku prawnego muszą istnieć co najmniej dwa podmioty, z których jeden będzie świadczył usługi, drugi zaś będzie ich konsumentem (przykładowo wyrok ETS z dnia 29 lutego 1996 r. w sprawie C-215/94),

* stosunek prawny łączący usługodawcę i usługobiorcę opiera się na zasadzie wzajemności (przykładowo wyrok ETS z dnia 3 marca 1994 r. w sprawie C-16/93),

* pomiędzy daną usługą a otrzymanym w zamian za jej wykonanie wynagrodzeniem istnieje bezpośredni i czytelny związek (przykładowo wyrok z dnia 5 lutego 1981 r. w sprawie C-154/80).

Zdaniem Spółki, w przypadku premii pieniężnych za przekroczenie określonego poziomu obrotów, powyższe warunki nie są spełnione. Po pierwsze, Spółka w ramach Umowy nie wykonuje żadnych świadczeń, a jedyną korzyścią dla dostawcy jest osiąganie przychodów ze sprzedaży towarów. Brak jest więc podmiotu świadczącego oraz podmiotu korzystającego z usług. Po drugie, Umowy zawarte z dostawcami są umowami jednostronnie zobowiązującymi. Oznacza to, że na podstawie Umowy dostawca zobowiązuje się przyznać i wypłacić Spółce premię pieniężną w przypadku, gdy Spółka przekroczy określony próg zakupów u tego dostawcy, natomiast brak jest podstaw do twierdzenia, iż obowiązkiem Spółki jest osiągnięcie określonego poziomu obrotów handlowych. Zgodnym zamiarem stron Umowy jest przyznanie i wypłacenie przez dostawcę premii pieniężnej Spółce w przypadku realizacji przez nią określonego poziomu zakupów u tego dostawcy. Strony nie przewidziały natomiast żadnych konsekwencji (sankcji), gdyby taki pułap zakupów nie został osiągnięty (Spółka nie jest zobowiązana do żadnego świadczenia zastępczego, np. kary umownej). Umowa nie zobowiązuje również Spółki do dokonywania zakupów wyłącznie u tego dostawcy, jak również nie nakłada na nią żadnych innych zobowiązań. Nie jest zatem spełniony również warunek wzajemności świadczenia.

Na poparcie tezy, że nie każda płatność dokonywana pomiędzy podatnikami VAT stanowi wynagrodzenie za świadczenie usług, Spółka pragnie wskazać wyrok ETS z dnia 9 października 2001 r. w sprawie Mirror Group plc (sygn. C-409/98). W wyroku tym Trybunał uznał, że premia pieniężna otrzymana z tytułu wyrażenia zgody na przystąpienie do umowy najmu długoterminowego nie stanowi wynagrodzenia za świadczenie usług dla celów podatku VAT. Fakt, iż podmiot dokonuje płatności w zamian za określone działanie drugiej strony nie musi bowiem oznaczać, iż płatność ta jest dokonywana tytułem wyświadczonych usług, a samo wyrażenie zgody na zawarcie umowy, w zamian za które wypłacana jest premia pieniężna nie stanowi świadczenia usług na gruncie VAT. Stanowisko Spółki, zgodnie z którym płatność tytułem osiągnięcia odpowiedniego poziomu zakupów nie stanowi wynagrodzenia za świadczenie usług, znajduje więc potwierdzenie w orzecznictwie ETS.

Zdaniem Spółki, mając na uwadze przytoczone wyżej argumenty, a w szczególności przywołane orzeczenia NSA i WSA, za niesłuszne należy uznać stanowisko Ministra Finansów wyrażone w interpretacji z dnia 30 grudnia 2004 r. (sygn. PP3-812-1222/04/AP/4026), zgodnie z którym premie pieniężne za przekroczenie określonego progu zakupów stanowią wynagrodzenie za usługę podlegającą opodatkowaniu VAT. Jednocześnie, pomimo, że wskazane wyżej orzeczenia polskich sądów administracyjnych i decyzje władz skarbowych mają moc wiążącą w indywidualnych sprawach, w których zapadły, to jednak formułują one zasady interpretacji prawa podatkowego, które znajdują zastosowanie w odniesieniu do analogicznych stanów faktycznych i nie mogą być ignorowane przez organy podatkowe. Zdaniem Spółki, konsekwencje Umów zawartych przez nią z dostawcami są analogiczne do stanów faktycznych prezentowanych w przywołanych wyrokach, co oznacza, że tezy w nich przedstawione znajdują również zastosowanie w odniesieniu do stanu faktycznego przedstawionego w niniejszym wniosku. Obowiązek uwzględniania dorobku orzeczniczego zarówno sądów administracyjnych, jak i ETS wynika również bezpośrednio z art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), zgodnie z którym, Minister Finansów przy rozstrzyganiu spraw podatkowych ma obowiązek w szczególności uwzględniać orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub ETS.

Podsumowując, Spółka wnosi o potwierdzenie, że premie pieniężne wypłacane na jej rzecz przez dostawców z tytułu osiągnięcia określonego poziomu zakupów nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT. Są one bowiem wyłącznie rezultatem dokonywania transakcji kupna - sprzedaży i nie posiadają cech wymaganych dla uznania ich za świadczenie usług.

AD. PYTANIE 2

Zgodnie z art. 106 ustawy o VAT, wykonanie przez podatników czynności podlegających opodatkowaniu VAT, w tym również odpłatnej dostawy towarów i świadczenia usług na terytorium kraju, powinno być potwierdzone fakturami dokumentującymi dokonanie sprzedaży towarów bądź usług.

Skoro, jak wskazano powyżej, zdaniem Spółki, osiągnięcie określonego poziomu obrotów handlowych nie stanowi czynności opodatkowanej w rozumieniu przepisów o podatku VAT, brak jest również obowiązku wystawiania faktur. Faktura jest dokumentem potwierdzającym jedynie dokonanie określonych czynności (dostawy towarów lub świadczenia usług) podlegających opodatkowaniu VAT, natomiast same płatności dokonywane pomiędzy przedsiębiorcami z innych tytułów nie mogą być dokumentowane fakturami VAT. Zatem w celu udokumentowania przyznania premii pieniężnej za przekroczenie określonego poziomu obrotów Spółka powinna wystawić dokument inny niż faktura VAT, np. notę obciążeniową. Stanowisko Spółki znajduje również potwierdzenie w interpretacjach wydawanych przez organy podatkowe. Przykładowo w decyzji w sprawie interpretacji prawa podatkowego wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie dnia 17 września 2007 r. (sygn. 1401/PH-I/4407/14-46/07/KO) stwierdzono m.in. że: "nota księgowa jest wystawiana w rozrachunkach z dostawcami, gdy nie mają zastosowania przepisy ustawy o podatku od towarów i usług".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Za odpłatne świadczenie usług należy uznać na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Powołany przepis wskazuje, iż pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności bądź sytuacji. Pojęcie usługi według ustawy o podatku od towarów i usług jest bowiem szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych. Oznacza to, że w definicji tej mieszczą się również określone zachowania, które nie zostały sklasyfikowane w PKWiU, o której mowa w art. 8 ust. 3 powoływanej ustawy. Przez świadczenie należy zatem rozumieć każde zachowanie się na rzecz innego podmiotu.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem.

Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Zatem warunkiem opodatkowania pewnej czynności dla potrzeb podatku od towarów i usług jest jej odpłatność oraz możliwość przypisania tej czynności cech świadczenia.

W praktyce występują sytuacje, w których podatnicy kształtują wzajemne relacje pomiędzy sobą w ten sposób, że premie pieniężne wypłacane są z tytułu dokonywania przez nabywcę np. nabyć określonej wartości czy ilości towarów w określonym czasie lub też dokonywania terminowych płatności za zrealizowane dostawy w pewnym okresie i w określony sposób i premie te nie są związane z żadną konkretną dostawą. W takich przypadkach należy uznać, że wypłacona premia pieniężna związana jest z określonymi zachowaniami nabywcy, a zatem ze świadczeniem usług przez nabywcę otrzymującego taką premię, które to usługi podlegają opodatkowaniu na ogólnych zasadach.

Jak wskazano we wniosku Zainteresowany prowadzi działalność handlową, co oznacza, że podejmuje określone działania mające na celu osiągniecie zysku w wyniku zawierania transakcji kupna-sprzedaży. Wszystko to odbywa się z zachowaniem zasad wolnego rynku i wolnej konkurencji.

W opisie zdarzenia przyszłego Zainteresowany wskazał, iż umowy określające warunki przyznania mu premii pieniężnych zostały zawarte na początku br., a ich finalizacja będzie miała miejsce w przyszłości i obejmować będzie, w zależności od dostawcy towarów, różne czasookresy.

W ocenie tut. Organu, nie bez znaczenia - przy wyborze przez Spółkę dostawcy - pozostaje fakt warunków określonych w zawartych umowach. Pomimo, że Wnioskodawca w opisie zdarzenia przyszłego podkreślił, iż umowy mają charakter jednostronny i nie obligują Spółki do osiągnięcia określonego pułapu obrotu z danym dostawcą - to ostateczna gratyfikacja, jaką otrzymuje Zainteresowany, niewątpliwie ma wpływ na wybór źródła zakupów. Tym samym oznacza to, że Spółka intensyfikuje swoje działania handlowe z tymi podmiotami, z którymi zawarła przedmiotowe umowy.

Dlatego też biorąc pod uwagę wyżej wskazane przepisy i dokonaną analizę stwierdza się, że po stronie Wnioskodawcy dojdzie do świadczenia usług, za które nastąpi zapłata w postaci premii pieniężnej.

Ponadto podkreślić należy, że w opisanej powyżej sytuacji nie dochodzi do naruszenia zasady zakazu podwójnego opodatkowania. W związku z dostawą towarów na rzecz Wnioskodawcy, po stronie kontrahentów (dostawców) powstaje obowiązek podatkowy związany z transakcją sprzedaży towarów. Natomiast gratyfikacja wyżej opisanego zachowania Spółki rodzi obowiązek w podatku VAT po stronie Wnioskodawcy i stanowi odrębną transakcję.

W powołanym w tym zakresie przez Spółkę wyroku z dnia 27 czerwca 1989 r. sygn. akt C-50/88 ETS postawił tezę, że opodatkowanie wydatków poniesionych na konserwację towarów jest zgodne ze wspólnym systemem VAT, gdyż celem tego systemu jest wyeliminowanie nie tylko podwójnego opodatkowania tych samych transakcji, lecz także braku ich opodatkowania; podatnik może powołać się na art. 6 ust. 2 przed sądem państwa członkowskiego w zakresie, w jakim przepis ten eliminuje opodatkowanie użycia składników przedsiębiorstwa do celów prywatnych w sytuacji, gdy VAT od tych towarów nie podlegał odliczeniu w całości lub w części.

Tym samym powołany wyrok nie odnosi się do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego.

Stosownie do zapisu art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16. Faktura potwierdzająca dokonanie czynności podlegających opodatkowaniu powinna spełniać warunki wymienione w § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 z późn. zm.).

W świetle powyższych przepisów premia pieniężna - jako gratyfikacja za osiągnięty poziom sprzedaży, nie związana z żadną dostawą (niemająca charakteru upustu) - powinna być dokumentowana fakturą VAT.

Powołane przez Spółkę wyroki są rozstrzygnięciami w konkretnych sprawach i wiążą Sąd tylko w tym zakresie oraz nie mogą być źródłem praw i obowiązków w innych sprawach. Bowiem źródłami powszechnie obowiązującego prawa Rzeczypospolitej Polskiej są, zgodnie z art. 87 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483 z późn. zm.) Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe oraz rozporządzenia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.