ILPP2/443-589/08-2/JK - Podpis jako przesłanka ważności faktury.
Pismo z dnia 26 września 2008 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP2/443-589/08-2/JK Podpis jako przesłanka ważności faktury.
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 13 czerwca 2008 r. (data wpływu 26 czerwiec 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie faktur VAT - jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 26 czerwca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie faktur VAT.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.
W dniu 21 grudnia 2006 r. kancelaria Pośrednictwa i obrotu nieruchomościami "X" wystawiła fakturę VAT Nr F (...). Wystawiający - pośrednik, nie postawił podpisu i kategorycznie odmówił podpisania faktury, uznając ją jako "ważną". W Urzędzie Skarbowym w Słupcy Wnioskodawca uzyskał informację o konieczności podpisania faktury przez wystawiającego, tym bardziej, że jest to faktura wystawiona na dużą kwotę. Zainteresowany ponowił żądanie podpisu ale pośrednik ponownie odmówił, twierdząc: "Faktura jest ważna, a w urzędzie skarbowym nie mają prawników od tego".
Ponieważ w dalszym toku usługi, pośrednik nie wykonał pośrednictwa (nie wypełnił zobowiązań zawartych w umowie pośrednictwa), sprawa jest obecnie rozpatrywana przez komisję odpowiedzialności zawodowej przy Ministerstwie Infrastruktury oraz toczy się w sądzie w Gnieźnie. Pośrednik przedstawił jako dowód dla sądu kopię faktury Nr F (...). Zabezpieczając interesy własne kopię tę podpisał. Kopia faktury różni się więc od oryginału faktury, który posiada Zainteresowany.
W związku z powyższym zadano następujące pytania.
Czy na dzień 21 grudnia 2006 r. na fakturze VAT był bezwzględnie konieczny podpis wystawiającego?
Czy oryginał i kopia faktury VAT muszą być identyczne co do pieczęci i podpisów?
Czy podpis osoby przyjmującej fakturę można interpretować jako jednoznaczny z potwierdzeniem ważności faktury?
Zdaniem Wnioskodawcy, faktura VAT Nr F (...) nie jest ważna. Pośrednik nie miał prawa wymagać od Zainteresowanego podpisu, tym bardziej, że sam nie podpisał faktury. W stanie faktycznym - gdy figuruje podpis Wnioskodawcy, jako osoby upoważnionej do odebrania faktury, konieczny jest podpis wystawiającego fakturę. Według Zainteresowanego pośrednik nie miał prawa odmówić podpisania faktury. W załączeniu Wnioskodawca dołącza komunikat NFZ oparty o ww. przepisy gdzie zwraca się uwagę na wystawienie faktur i rachunków z podpisem. Podpisanie faktury przez wystawiającego w dniu 21 grudnia 2006 r. było konieczne, tym bardziej, że uznaje on datę wystawienia faktury jako jednoznaczną z dniem sprzedaży, gdzie do sprzedaży faktycznej doszło w dniu 12 lutego 2007 r. Roszczenia o zapłatę i odsetki ustawowe wszczyna na podstawie faktury F (...), na długo przed sprzedażą.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.
Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.
Stosownie do art. 106 ust. 8 pkt 1 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia określi szczegółowe zasady wystawiania faktur, dane, które powinny zawierać, oraz sposób i okres ich przechowywania.
W myśl § 9 pkt 1 obowiązującego rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 z późn. zm.), faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:
imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;
numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11;
dzień, miesiąc i rok albo miesiąc i rok dokonania sprzedaży oraz datę wystawienia i numer kolejny faktury oznaczonej jako "FAKTURA VAT"; podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym;
nazwę towaru lub usługi;
jednostkę miary i ilość sprzedanych towarów lub rodzaj wykonanych usług;
cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
stawki podatku;
sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu;
kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
wartość sprzedaży towarów lub wykonanych usług wraz z kwotą podatku (wartość sprzedaży brutto), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku lub zwolnionych od podatku, lub niepodlegających opodatkowaniu;
kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem, wyrażoną cyframi i słownie.
Jak wynika z powyższego ustawodawca nie wskazał podpisu i pieczątki w minimum wymogów jakie powinna zawierać faktura.
Zatem:
W związku z powyższym na dzień 21 grudnia 2006 r. podpisy osób uprawnionych do wystawienia i otrzymania faktury nie były obligatoryjnym elementem jaki powinna zawierać faktura.
Zgodnie z § 21 pkt 1 i 2 ww. rozporządzenia, faktury i faktury korygujące są wystawiane co najmniej w dwóch egzemplarzach, przy czym oryginał otrzymuje nabywca, a kopię zatrzymuje sprzedawca. Oryginał faktury i faktury korygującej powinien zawierać wyraz "ORYGINAŁ", a kopia faktury i faktury korygującej - wyraz "KOPIA".Przepisy dotyczące podatku od towarów i usług nie wymagając na fakturach elementów będących przedmiotem pytania (tj. pieczęci i podpisów) nie rozstrzygają kwestii zgodności oryginału i kopii faktury w zakresie tych elementów faktury, które nie są obowiązkowe.
Przepisy nie nakładają obowiązku złożenia podpisów na fakturze, zatem brak tych elementów na fakturze nie może stanowić o nieważności faktury dla celów podatkowych.
Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy odnoszące się do zadanych pytań tut. Organ uznaje za nieprawidłowe. Natomiast pozostałe kwestie podniesione w przedstawionym stanie faktycznym oraz podsumowaniu własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego, nie zostały rozpatrzone w nin. interpretacji, ponieważ nie dotyczą pytań sformułowanych we wniosku.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
W zakresie zagadnienia dotyczącego upoważnienia do naliczenia odsetek ustawowych z faktury VAT zostało wydane postanowienie z dnia 26 września 2008 r. Nr ILPP2/443-589/08-3/JK.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Nadmienia się, iż zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), rozpoznawanie spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych dotyczących wydawania w indywidualnych sprawach pisemnych interpretacji przepisów prawa podatkowego (interpretacje indywidualne), o których mowa w art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, z późn. zm.), przekazuje się wojewódzkim sądom administracyjnym, na których obszarze właściwości strona skarżąca zamieszkuje lub ma siedzibę. Powyższe rozporządzenie, zgodnie z brzmieniem § 3, wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, tj. z dniem 11 października 2008 r.
W związku z powyższym tut. Organ informuje, że jeżeli skarga na niniejszą interpretację będzie składana po dniu 10 października 2008 r., właściwym do jej rozpoznania będzie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.