ILPP2/443-587/12-6/EN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 1 czerwca 2012 r. (data wpływu 5 czerwca 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 23 sierpnia 2012 r. (data wpływu 27 sierpnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z bieżącą obsługą, utrzymaniem i ewentualnymi remontami infrastruktury wodno-kanalizacyjnej - jest prawidłowe.

W dniu 5 czerwca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z bieżącą obsługą, utrzymaniem i ewentualnymi remontami infrastruktury wodno-kanalizacyjnej. Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 23 sierpnia 2012 r. (data wpływu 27 sierpnia 2012 r.), w którym wskazano przedmiot wniosku, jako zdarzenia przyszłe.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca - Gmina S (dalej: Gmina) jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT.

Od 2010 r. Gmina ponosi wydatki na realizację inwestycji w zakresie budowy sieci kanalizacji sanitarnej i sieci wodociągowej w miejscowości Sz (dalej: infrastruktura wodno-kanalizacyjna). Ponoszone w tym zakresie wydatki są dokumentowane przez dostawcóww.ykonawców wystawianymi na Gminę fakturami VAT z wykazanymi na nich kwotami VAT naliczonego.

Gmina planuje, że po zakończeniu inwestycji, przedmiotowa infrastruktura wodno-kanalizacyjna, po jej oddaniu do użytkowania/uruchomieniu, będzie służyła Gminie do świadczenia odpłatnych usług dostarczania wody i odprowadzania ścieków. W tym celu Gmina zamierzała zawrzeć odpowiednie umowy z mieszkańcami (względnie z firmami i instytucjami zlokalizowanymi na terenie wskazanej miejscowości) i obciążać ich za świadczone usługi dostarczania wody i odprowadzania ścieków, na podstawie wystawianych faktur VAT. Zgodnie z tym zamiarem, wartość netto wraz z należnym podatkiem VAT z tytułu świadczenia powyższych usług Gmina wykazywałaby w składanych deklaracjach VAT-7. Infrastruktura wodno-kanalizacyjna pozostałaby przy tym własnością Gminy, a powyższe kwoty wynagrodzenia za usługi dostarczania wody i odprowadzania ścieków stanowiłyby jej dochód. Techniczne czynności związane z obsługą przedmiotowej infrastruktury, Gmina zamierzała zlecić administratorowi, tj. ZW (dalej: ZW lub Spółka), który na podstawie stosownej umowy, byłby odpowiedzialny m.in. za pobieranie od mieszkańców należnych Gminie opłat za usługi dostarczania wody i odprowadzania ścieków i przekazywanie ich na rachunek Gminy, wystawianie i rozsyłanie w imieniu Gminy faktur VAT oraz kontrolowanie sposobu korzystania z infrastruktury wodno-kanalizacyjnej przez użytkowników. Wszelkie podejmowane przez administratora w powyższym zakresie czynności wykonywane byłyby jednak w imieniu Gminy i na jej rzecz, wskutek czego na wystawianych fakturach za świadczenie usług dostarczania wody i odprowadzania ścieków, jako sprzedawca widnieć miała Gmina.

W związku z powyższym, Gmina wystąpiła z wnioskiem do Ministra Finansów o wydanie interpretacji indywidualnej celem potwierdzenia, iż usługi dostarczania wody i odprowadzania ścieków, jakie zamierza ona świadczyć przy pomocy przedmiotowej infrastruktury wodno-kanalizacyjnej i administracyjnym wsparciu ZW podlegają opodatkowaniu VAT i w związku z tym Gminie przysługuje prawo do odliczenia VAT naliczonego od wydatków związanych z budową tej infrastruktury. Mając na uwadze stanowisko organów podatkowych wyrażone w licznych interpretacjach indywidualnych wydawanych w identycznych sytuacjach (np. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 14 marca 2012 r. o sygn. ILPP1/443-1556/11-2/NS czy też interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 24 sierpnia 2010 r. o sygn. IPPP3/443-574/10-2/LK) Gmina jest przekonana, iż również ona uzyska pozytywną interpretację w przedmiotowym zakresie.

Przedmiotowa infrastruktura wodno-kanalizacyjna nie została jeszcze oddana do użytkowania, stąd też w chwili składania wniosku powyższe rozwiązanie nie zostało jeszcze wprowadzone w życie.

Niemniej jednak, obecnie Gmina rozważa wdrożenie także innego rozwiązania w przedmiotowym zakresie. Rozwiązanie to polegałoby na pozostawieniu wybudowanego majątku w gestii Gminy i świadczeniu przy jego pomocy na rzecz ZW odpłatnej usługi przesyłu ścieków i wody.

Innymi słowy, Gmina zawarłaby ze ZW umowę na świadczenie przez Gminę (jako właściciela sieci) na rzecz ZW usługi przesyłu:

* ścieków bytowo-gospodarczych na odcinku od nieruchomości mieszkańców miejscowości Sz do stanowiących majątek Spółki innych (aniżeli w Sz) urządzeń kanalizacyjnych, oraz

* wody na odcinku od stanowiących majątek Spółki innych (aniżeli w Sz) urządzeń kanalizacyjnych do nieruchomości mieszkańców Sz.

W konsekwencji Gmina zrezygnowałaby z samodzielnego świadczenia usług odprowadzenia ścieków i dostarczania wody na rzecz odbiorców, natomiast przedmiotowa infrastruktura, również w całości, służyłaby Gminie do świadczenia usług, aczkolwiek nieco innego charakteru i na rzecz innego podmiotu, tj. właśnie ZW.

Jednocześnie, to ZW dokonywałby czynności świadczenia usług odprowadzania ścieków i dostarczania wody na rzecz mieszkańców. Umowy na te usługi zawierane byłyby pomiędzy Spółką i mieszkańcami. Gmina nie byłaby stroną tych umów (tak jak w przypadku pierwszego z rozważanych przez nią rozwiązań).

Spółka świadczyłaby zatem dla mieszkańców miejscowości Sz kompleksową usługę w zakresie zbiorowego zaopatrzenia w wodę i odprowadzania ścieków, korzystając przy tym z udostępnionej jej w ramach usługi przesyłu infrastruktury wodno-kanalizacyjnej wybudowanej w Sz, będącej elementem całej, rozbudowanej infrastruktury gminnej zarządzanej przez Spółkę, w tym w szczególności sieci, oczyszczalni ścieków, ujęcia wody.

Skoro bowiem Spółka nie jest właścicielem przedmiotowej sieci, ani np. jej od Gminy nie dzierżawi, musi w inny sposób zabezpieczyć sobie możliwość korzystania z niej w celu prowadzenia działalności. Tym sposobem jest właśnie świadczenie przez Gminę na rzecz Spółki odpłatnej usługi przesyłu.

Z tytułu umowy przesyłu Gmina obciążałaby ZW kwotami wynagrodzenia, dokumentowanymi wystawianymi przez Gminę fakturami VAT. Wartość netto wraz z należnym podatkiem VAT z tytułu świadczenia powyższej usługi przesyłu na rzecz Spółki Gmina wykazywałaby w składanych deklaracjach VAT-7.

Zawarta ze ZW umowa na świadczenie usługi przesyłu w żaden sposób nie powodowałaby wydania, czy też powstania władztwa ze strony Spółki w stosunku do infrastruktury wodno-kanalizacyjnej.

Obsługa techniczna, serwis, koszty eksploatacyjne, remonty i naprawy przedmiotowych urządzeń wodno-kanalizacyjnych w miejscowości Sz pozostałyby zasadniczo po stronie Gminy - jako, że infrastruktura pozostałaby w posiadaniu Gminy.

Gmina pragnie podkreślić, iż podobne rozwiązanie funkcjonuje, np. w branży energetycznej, gdzie przedsiębiorstwa przesyłowe, tj. właściciele sieci nie dzierżawią tychże sieci na rzecz przedsiębiorstw produkcyjnych czy dystrybutorów energii elektrycznej, ale właśnie świadczą na ich rzecz usługi przesyłu.

Gmina rozważa wdrożenie powyższego rozwiązania bezpośrednio po oddaniu przedmiotowej infrastruktury wodno-kanalizacyjnej do użytkowania. Tym samym, nie dojdzie do sytuacji, w której przedmiotowa infrastruktura mogłaby służyć do wykonywania innych czynności, w szczególności niepodlegających opodatkowaniu VAT, np. nieodpłatne użyczenie na rzecz Spółki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Gmina będzie uprawniona do odliczenia VAT naliczonego od wydatków związanych z bieżącą obsługą, utrzymaniem i ewentualnymi remontami infrastruktury wodno-kanalizacyjnej.

Zdaniem Wnioskodawcy, Gmina będzie uprawniona do odliczenia VAT naliczonego od wydatków związanych z bieżącą obsługą, utrzymaniem i ewentualnymi remontami infrastruktury wodno-kanalizacyjnej.

Mając na uwadze, iż zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia VAT naliczonego w takim zakresie, w jakim nabywane przez niego towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, zdaniem Gminy, w przypadku wykorzystania przedmiotowej infrastruktury do świadczenia odpłatnej usługi przesyłu ścieków i wody powinno przysługiwać jej również prawo do odliczenia VAT naliczonego z faktur dokumentujących wydatki związane z bieżącą obsługą przedmiotowej infrastruktury, jej utrzymaniem i ewentualnymi remontami. Nabycie tych usług, w ocenie Gminy, będzie bowiem ściśle i bezpośrednio związane ze świadczeniem przez nią na rzecz ZW podlegającej opodatkowaniu VAT usługi przesyłu ścieków i wody.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

- z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się m.in. do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20 (art. 88 ust. 4 ustawy).

Ze wskazanych przepisów wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione następujące warunki: odliczenia dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, w związku z nabyciem których podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Powyższa zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zatem warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Według art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - (Dz. Urz. UE L Nr 347), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Z kolei, zgodnie z § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392), zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Od 2010 r. Gmina ponosi wydatki na realizację inwestycji w zakresie budowy sieci kanalizacji sanitarnej i sieci wodociągowej w miejscowości Sz.

Gmina wskazała, iż przedmiotowa infrastruktura wodno-kanalizacyjna nie została jeszcze oddana do użytkowania. Gmina rozważa wdrożenie rozwiązania, które polegałoby na pozostawieniu wybudowanego majątku w gestii Gminy i świadczeniu na rzecz ZW odpłatnej usługi przesyłu ścieków i wody. Innymi słowy, Gmina zawarłaby ze ZW umowę na świadczenie przez nią (jako właściciela sieci) na rzecz ZW usługi przesyłu:

* ścieków bytowo-gospodarczych na odcinku od nieruchomości mieszkańców miejscowości Sz do stanowiących majątek Spółki innych (aniżeli w Sz) urządzeń kanalizacyjnych, oraz

* wody na odcinku od stanowiących majątek Spółki innych (aniżeli w Sz) urządzeń kanalizacyjnych do nieruchomości mieszkańców Sz.

W konsekwencji Gmina zrezygnowałaby z samodzielnego świadczenia usług odprowadzenia ścieków i dostarczania wody na rzecz odbiorców, natomiast przedmiotowa infrastruktura, również w całości, służyłaby Gminie do świadczenia usług, aczkolwiek nieco innego charakteru i na rzecz innego podmiotu, tj. właśnie ZW.

Jednocześnie, to ZW dokonywałby czynności świadczenia usług odprowadzania ścieków i dostarczania wody na rzecz mieszkańców. Umowy na te usługi zawierane byłyby pomiędzy Spółką i mieszkańcami. Gmina nie byłaby stroną tych umów. Spółka świadczyłaby zatem dla mieszkańców miejscowości Sz kompleksową usługę w zakresie zbiorowego zaopatrzenia w wodę i odprowadzania ścieków, korzystając przy tym z udostępnionej jej w ramach usługi przesyłu infrastruktury wodno-kanalizacyjnej wybudowanej w Sz, będącej elementem całej, rozbudowanej infrastruktury gminnej zarządzanej przez Spółkę, w tym w szczególności sieci, oczyszczalni ścieków, ujęcia wody.

Gmina podkreśliła, iż skoro Spółka nie jest właścicielem przedmiotowej sieci, ani np. jej od Gminy nie dzierżawi, musi w inny sposób zabezpieczyć sobie możliwość korzystania z niej w celu prowadzenia działalności. Tym sposobem jest właśnie świadczenie przez Gminę na rzecz Spółki odpłatnej usługi przesyłu.

Z tytułu umowy przesyłu Gmina obciążałaby ZW kwotami wynagrodzenia, dokumentowanymi wystawianymi przez Gminę fakturami VAT. Wartość netto wraz z należnym podatkiem VAT z tytułu świadczenia powyższej usługi przesyłu na rzecz Spółki Gmina wykazywałaby w składanych deklaracjach VAT-7.

Zawarta ze ZW umowa na świadczenie usługi przesyłu w żaden sposób nie powodowałaby wydania, czy też powstania władztwa ze strony Spółki w stosunku do infrastruktury wodno-kanalizacyjnej. Obsługa techniczna, serwis, koszty eksploatacyjne, remonty i naprawy przedmiotowych urządzeń wodno-kanalizacyjnych w miejscowości Sz pozostałyby zasadniczo po stronie Gminy - jako, że infrastruktura pozostałaby w posiadaniu Gminy.

Gmina rozważa wdrożenie powyższego rozwiązania bezpośrednio po oddaniu przedmiotowej infrastruktury wodno-kanalizacyjnej do użytkowania. Tym samym, nie dojdzie do sytuacji, w której przedmiotowa infrastruktura mogłaby służyć do wykonywania innych czynności, w szczególności niepodlegających opodatkowaniu VAT, np. nieodpłatne użyczenie na rzecz Spółki.

Jak wynika z wniosku, pobierane przez Gminę opłaty z tytułu świadczenia na rzecz Spółki usług przesyłu ścieków oraz wody nie będą wyłączone z zakresu opodatkowania podatkiem od towarów i usług, jak również nie będą korzystały ze zwolnienia od podatku od towarów i usług. Zatem przedmiotowa inwestycja będzie wykorzystywana do wykonywania czynności opodatkowanych.

Analizując okoliczności przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego, w kontekście obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa, należy uznać, iż w przedmiotowej sprawie zostaną spełnione przesłanki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, warunkujące prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, bowiem Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT, a wydatki związane z bieżącą obsługą, utrzymaniem i ewentualnymi remontami infrastruktury wodno-kanalizacyjnej będą służyć Wnioskodawcy do wykonywania czynności opodatkowanych.

Zatem, Gminie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki związane z bieżącą obsługą, utrzymaniem i ewentualnymi remontami infrastruktury wodno-kanalizacyjnej, bowiem będą one służyć czynnościom opodatkowanym podatkiem od towarów i usług, a ponadto Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Reasumując, Gmina będzie uprawniona do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z bieżącą obsługą, utrzymaniem i ewentualnymi remontami infrastruktury wodno-kanalizacyjnej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W pozostałych zakresach dotyczących podatku od towarów i usług wydane zostały odrębne rozstrzygnięcia z dnia 5 września 2012 r. nr ILPP2/443-587/12-4/EN i ILPP2/443-587/12-5/EN.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.