ILPP2/443-587/09-3/MR - Zaokrąglanie ceny jednostkowej na fakturze.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółdzielni Mieszkaniowej, przedstawione we wniosku z dnia 30 kwietnia 2009 r. (data wpływu 7 maja 2009 r.) uzupełnionym pismem z dnia 17 czerwca 2009 r. (data wpływu 22 czerwca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowości wystawiania faktur - jest prawidłowe.

W dniu 7 maja 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowości wystawiania faktur. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 17 czerwca 2009 r. (data wpływu 22 czerwca 2009 r.) o doprecyzowanie zakresu wniosku poprzez wskazanie jakiego rodzaju sprawy dotyczy złożony wniosek.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca poinformował, że nabywając towar i usługę otrzymuje od swojego kontrahenta faktury VAT, które w pozycji cena jednostkowa towaru lub usługi zawierają stawkę wyrażoną z dokładnością do czterech miejsc po przecinku. Cena jednostkowa w fakturach VAT nie jest zaokrąglona do dwóch miejsc po przecinku, zgodnie z zasadą wyrażoną w § 5 ust. 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatków i usług (Dz. U. z 2008 r. Nr 212, poz. 1337). Zdaniem kontrahenta Wnioskodawcy, wymóg zaokrąglania do pełnych groszy wyrażony w § 5 ust. 6 ww. rozporządzenia, odnosi się wyłącznie do kwot widniejących na fakturze, a kwoty te w rozumieniu § 5 ust. 1 pkt 10 i 12 cyt. rozporządzenia, to wyłącznie kwota podatku oraz kwota należności ogółem. Cena jednostkowa nie podlega obowiązkowi zaokrąglenia do pełnych groszy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionym stanie faktycznym, cena jednostkowa będąca niezbędnym elementem faktury VAT, zgodnie z § 5 ust. 1 pkt 7 ww. rozporządzenia, podlega obowiązkowi zaokrąglania na podstawie zasady określonej w § 5 ust. 6 rozporządzenia, tj. końcówki poniżej 0,5 grosza pomija się, a końcówki 0,5 grosza i wyższe zaokrągla się do 1 grosza.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z encyklopedyczną definicją, cena - to wartość wyrażona w jednostkach pieniężnych, którymi zgodnie z ustawą z dnia 7 lipca 1994 r. o denominacji złotego (Dz. U. z 1994 r. Nr 84, poz. 386 z późn. zm.) są złote, podzielone na 100 groszy. Z powyższego wynika, że najmniejszymi jednostkami w polskim systemie płatniczym są grosze w wartościach od 1 do 100 i nie dzielą się one na części ułamkowe. Zdaniem Zainteresowanego, zasada zaokrąglania kwot w fakturach, wyrażona w § 5 ust. 6 ww. rozporządzenia, dotyczy również ceny jednostkowej, która jest zawsze kwotą pieniężną, a niewłaściwe jej określenie ma wpływ na inne pozycje zawarte w dokumencie sprzedaży. Wnioskodawca wskazał, iż prawidłowość swojego stanowiska potwierdza także postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Ełku z dnia 11 lutego 2004 r. o sygn. U.S. IV/443-2-2/2004, które zostało wydane w analogicznym stanie faktycznym i prawnym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

W myśl art. 106 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do dostawy towarów lub świadczenia usług, dokonywanych przez podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT czynni lub zwolnieni, jeżeli miejscem opodatkowania tych czynności jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego i dla tych czynności podatnicy ci nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub - w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze.

Przepis ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do części należności otrzymanych przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi (art. 106 ust. 3 ustawy).

Z treści przepisu art. 63 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) wynika, że podstawy opodatkowania, kwoty podatków, z zastrzeżeniem § 2, odsetki za zwłokę, opłaty prolongacyjne, oprocentowanie nadpłat oraz wynagrodzenia przysługujące płatnikom i inkasentom zaokrągla się do pełnych złotych w ten sposób, że końcówki kwot wynoszące mniej niż 50 groszy pomija się, a końcówki kwot wynoszące 50 i więcej groszy podwyższa się do pełnych złotych.

Należy wyjaśnić, iż ww. przepis art. 63 § 1 Ordynacji podatkowej ma charakter ogólny. Sposób zaokrąglania podstaw opodatkowania i kwot podatku od towarów i usług w wystawianych fakturach VAT, regulują natomiast przepisy szczególne rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 211, poz. 1337), zwanego dalej rozporządzeniem.

Stosownie do regulacji § 4 ust. 1 rozporządzenia, zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami "FAKTURA VAT".

Zgodnie z § 5 ust. 1 rozporządzenia, faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca otrzymuje od swojego kontrahenta faktury VAT, w których cena jednostkowa nie jest zaokrąglona do dwóch miejsc po przecinku, zgodnie z zasadą wyrażoną w § 5 ust. 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatków i usług. W ocenie kontrahenta wystawiającego faktury, wymóg zaokrąglania do pełnych groszy, wyrażony w § 5 ust. 6 rozporządzenia, odnosi się wyłącznie do kwot widniejących na fakturze, a kwotami tymi w rozumieniu § 5 ust. 1 pkt 10 i 12 rozporządzenia, są wyłącznie - kwota podatku oraz kwota należności ogółem. Jego zdaniem, cena jednostkowa nie podlega obowiązkowi zaokrąglenia do pełnych groszy, z czym nie zgadza się Wnioskodawca.

Zgodnie z § 5 ust. 6 rozporządzenia, kwoty podatku wykazuje się w złotych bez względu na to, w jakiej walucie określona jest kwota należności w fakturze. Kwoty wykazywane w fakturze zaokrągla się do pełnych groszy, przy czym końcówki poniżej 0,5 grosza pomija się, a końcówki 0,5 grosza i wyższe zaokrągla się do 1 grosza.

Należy zauważyć, że zdanie drugie cytowanego przepisu § 5 ust. 6 rozporządzenia wskazuje, że: "kwoty wykazywane w fakturze zaokrągla się (...)", a zatem regulacja ta ma zastosowanie do wszelkich kwot wykazywanych w fakturze VAT, tj. do wartości netto, kwoty podatku oraz wartości brutto. Celem zaokrąglania kwot w fakturze, jest wykazywanie kwot w pełnych groszach, a nie w ułamkach grosza.

Wyżej wymieniona regulacja zaokrągleń kwot wykazywanych w fakturze VAT, ma przede wszystkim uzasadnienie praktyczne, bowiem obliczając z danej kwoty należnej (z wartości brutto), podstawę opodatkowania (wartość netto) oraz kwotę podatku, niejednokrotnie nawet w przypadku dużych kwot, możemy spotkać się z sytuacją, że obliczona arytmetycznie podstawa opodatkowania lub kwota podatku zawiera w sobie ułamek 1 grosza. Ponieważ nie istnieje nominał ułamka grosza, uzasadnione było uregulowanie prawne takich sytuacji i wprowadzenie, w zakresie wystawiania faktur VAT, zaokrągleń kwot do pełnego grosza.

Podsumowując należy stwierdzić, iż przy wystawianiu faktur VAT, kwoty wykazywane w fakturze należy zaokrąglać do pełnych groszy, przy czym końcówki poniżej 0,5 grosza pomija się, a końcówki 0,5 grosza i wyższe zaokrągla się do 1 grosza. W związku z powyższym, cena jednostkowa będąca niezbędnym elementem faktury VAT, podlega również obowiązkowi zaokrąglenia do dwóch miejsc po przecinku, zgodnie z treścią § 5 ust. 6 rozporządzenia.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.