ILPP2/443-581/08-4/GZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o. reprezentowanej przez Pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 23 czerwca 2008 r. (data wpływu 25 czerwiec 2008 r.) uzupełnionym pismem z dnia 29 lipca 2008 r. (data wpływu 31 lipiec 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia przy dostawie towarów - jest prawidłowa.

W dniu 25 czerwca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia przy dostawie towarów. Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 29 lipca 2008 r. (data wpływu 31 lipiec 2008 r.) o brakujące pełnomocnictwo.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca, mający siedzibę na terytorium kraju, zarejestrowany w Polsce jako podatnik VAT-UE dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych (Spółka zgłosiła zamiar dokonywania wewnątrzwspólnotowych dostaw i została zarejestrowana jako podatnik VAT-UE, zgodnie z art. 97 ustawy o VAT), w dniu 3 czerwca 2008 r. dokonał importu oleju bazowego od amerykańskiego kontrahenta na teren Łotewskiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dostawa dokonana z wykorzystaniem incoterms - DDU). Towar został odprawiony na Łotwie zgodnie z obowiązującą procedurą, jak również został odprowadzony VAT z tytułu dokonania importu towaru na terytorium Łotwy. Czynności związane z odprawą towaru oraz odprowadzeniem VAT z tytułu importu towaru zostały wykonane przez działającego na rzecz Zainteresowanego brokera na Łotwie.

W dniu 12 czerwca 2008 r. Spółka dokonała sprzedaży oleju bazowego firmie będącej polskim podatnikiem VAT, mającej siedzibę na terytorium Polski i posługującej się polskim numerem VAT-UE dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych. Przemieszczenie towaru miało miejsce z terytorium Łotewskiej SSE na terytorium Polski. Zgodnie z zawartą przez Wnioskodawcę umową z Kupującym - odbiorcą towaru, dostawa towaru została dokonana z zastosowaniem incoterms FCA (odbiorca towaru zobowiązuje się do zorganizowania transportu towaru; towar uważa się za dostarczony w momencie załadunku na środek transportu podstawiony przez Kupującego - odbiorcę towaru), tj. olej bazowy został załadowany na terminalu Łotewskij SSE na podstawioną przez Kupującego cysternę.

Kupujący - zgodnie z umową - dostarczył Spółce kopie dokumentów potwierdzających przyjęcie towaru przez kupującego, a w szczególności kopie listów przewozowych CMR. Zainteresowany udokumentował transakcję fakturą VAT z tytułu dokonania wewnątrzwspólnotowej dostawy towaru, posługując się numerem VAT-UE (z prefiksem PL).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy dostawa towaru dokonana z terytorium Łotewskiej SSE na terytorium Polski przez Spółkę, posiadającą siedzibę na terytorium Polski oraz zarejestrowaną w Polsce jako podatnik podatku od towarów i usług, a także jako podatnik VAT-UE dla celów dokonania transakcji wewnątrzwspólnotowych, na rzecz polskiego kontrahenta, posiadającego siedzibę na terytorium Polski i posługującego się numerem VAT-UE, podlega opodatkowaniu w Polsce.

Zdaniem Wnioskodawcy, stosownie do zapisu art. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu tym podatkiem podlegają:

Zgodnie ze stanem faktycznym, towar będący przedmiotem dostawy został dostarczony pomiędzy podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych, a przemieszczenie towaru miało miejsce pomiędzy dwoma państwami członkowskimi, tj. Łotwą a Polską. Zgodnie z zasadami wynikającymi z systemu opodatkowania transakcji wewnątrzwspólnotowych, zaimplementowanego w krajach UE (również w dużej mierze w Polsce), towary dostarczone pomiędzy podatnikami zarejestrowanymi dla celów VAT są opodatkowane w kraju ich wysyłki (rozpoczęcia transportu), jako wewnątrzwspólnotowa dostawa towaru, zaś podatek należny opłacany jest przez nabywcę towarów w kraju, do którego towary te przybywają. Bez znaczenia przy tym dla określenia miejsca opodatkowania jest to, kto dokonuje przewozu: podatnik, nabywca czy osoba trzecia.

W przedstawionym stanie faktycznym Spółka będąca dostawcą jest podatnikiem prowadzącym działalność gospodarczą, który zgłosił zamiar dokonywania wewnątrzwspólnotowych dostaw towaru i został zarejestrowany jako podatnik VAT-UE. Przemieszczenie towarów odbyło się natomiast z terytorium Łotwy na terytorium Polski, a zatem zgodnie z zasadą opodatkowania w kraju wysyłki (rozpoczęcia transportu) - dostawa towarów powinna być opodatkowana na Łotwie, jako wewnątrzwspólnotowa dostawa towaru, na zasadach przewidzianych prawem podatkowym obowiązującym na Łotwie.

Wobec powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, dostawa towaru dokonana na zasadach opisanych w stanie faktycznym nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce. Dostawa taka bowiem nie stanowi żadnej z czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, określonych w art. 5 ustawy o podatku VAT.

Jednocześnie, jako że nie wystąpi żaden przypadek wymieniony w art. 10 ustawy o VAT, tj. kiedy nie występuje wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru, zdaniem Zainteresowanego, nabywca jest zobowiązany do samonaliczenia podatku VAT z tytułu dokonania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terytorium Polski i rozliczenia podatku w deklaracji VAT, wg stawki obowiązującej w Polsce, tym bardziej, że przedmiotem nabycia był olej bazowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają:

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca dokonał importu towaru (oleju bazowego) na terytorium Łotwy, który następnie sprzedał polskiemu podatnikowi podatku VAT, który zorganizował transport przedmiotowego towaru.

Decydujące znaczenie dla rozstrzygnięcia kwestii opodatkowania dostawy przedmiotowego towaru mają przepisy dotyczące miejsca świadczenia przy dostawie towarów. Miejsce świadczenia determinuje bowiem miejsce opodatkowania danej czynności. Jest to zgodne z charakterem podatku od towarów i usług jako podatku krajowego, który dotyczy czynności wykonywanych na terytorium kraju.

Miejsce świadczenia (opodatkowania) przy dostawie towarów uzależnione zostało przez ustawodawcę od sposobu, w jaki realizowana jest dostawa. Co do zasady, zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT, miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

W świetle tego przepisu podatek powinien być rozliczany na zasadach obowiązujących w kraju rozpoczęcia wysyłki. Odnosząc powyższy przepis do stanu faktycznego przedstawionego przez Zainteresowanego stwierdzić należy, iż miejscem opodatkowania przedmiotowej transakcji jest terytorium Łotwy, jako miejsce, gdzie transport przedmiotowego towaru się rozpoczął.

O sposobie rozliczania podatku i jego wysokości, oraz o podmiocie zobowiązanym do jego rozliczenia przesądzają w takim przypadku łotewskie przepisy prawa podatkowego.

Tym samym transakcja, której dotyczy przedmiotowa sprawa nie będzie rodzić u Wnioskodawcy obowiązku rozliczenia podatku od towarów i usług z tego tytułu na terytorium kraju, jako czynność niewymieniona w art. 5 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy odnoszące się do zadanego pytania tut. Organ uznaje za prawidłowe. Natomiast pozostałe kwestie podniesione w podsumowaniu własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego, nie zostały rozpatrzone w nin. interpretacji, ponieważ nie dotyczą pytania sformułowanego do stanu faktycznego przedstawionego we wniosku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Nadmienia się, iż zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), rozpoznawanie spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych dotyczących wydawania w indywidualnych sprawach pisemnych interpretacji przepisów prawa podatkowego (interpretacje indywidualne), o których mowa w art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), przekazuje się wojewódzkim sądom administracyjnym, na których obszarze właściwości strona skarżąca zamieszkuje lub ma siedzibę. Powyższe rozporządzenie, zgodnie z brzmieniem § 3, wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, tj. z dniem 11 października 2008 r.

W związku z powyższym tut. Organ informuje, że jeżeli skarga na niniejszą interpretację będzie składana po dniu 10 października 2008 r., właściwym do jej rozpoznania będzie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.