ILPP2/443-58/09-5/EWW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko X, przedstawione we wniosku z dnia 15 stycznia 2009 r. (data wpływu 19 stycznia 2009 r.) uzupełnionym pismem z dnia 20 marca 2009 r. (data wpływu 24 marca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku - jest prawidłowe.

W dniu 19 stycznia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 20 marca 2009 r. (data wpływu 24 marca 2009 r.) doprecyzowującym przedstawiony we wniosku opis sprawy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jako jednostka budżetowa posiada obiekt socjalny zajmujący się sezonową sprzedażą usług wypoczynkowych dla pracowników i osób obcych. Dokonywaną sprzedaż będzie on każdorazowo dokumentować fakturami VAT, zarówno dla pracowników jak i osób obcych.

Przedmiotowa sprzedaż jest opodatkowana stawką podatku VAT w wysokości 7%, sklasyfikowaną w PKWiU - 55.23.12.

Pracownicy i inne osoby fizyczne otrzymują skierowania na wczasy, na podstawie którego dokonują wpłaty. W momencie wpłaty Zainteresowany ujmuje zdarzenie w kasie rejestrującej oraz wystawia fakturę VAT.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca poinformował, że ww. wpłaty dokonywane są na podstawie skierowania oraz wystawionych faktur, przed wykonaniem usługi.

Przed dniem 1 stycznia 2009 r. Zainteresowany nie rozpoczął ewidencjonowania usług na rzecz pracowników z tytułu sprzedaży usług wypoczynkowych. Informuje także, że przed dniem 1 stycznia 2009 r. rozpoczął ewidencjonowanie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników przy zastosowaniu kasy rejestrującej. Liczba wszystkich dokonanych operacji świadczenia usług w 2008 r. przy zastosowaniu kasy rejestrującej nie przekroczyła 50, a liczba odbiorców w tym okresie była mniejsza niż 20.

Wnioskodawca wskazał również, iż podlega obowiązkowi ewidencjonowania sprzedaży dla osób fizycznych poprzez kasę rejestrującą.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy stosowana stawka podatku VAT i klasyfikacja PKWiU jest prawidłowa.

Zdaniem Wnioskodawcy, dla sprzedaży usług wypoczynkowych stawka podatku powinna wynosić 7%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

Natomiast art. 8 ust. 1 ustawy wskazuje, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Stawka podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Oprócz stawki podstawowej, dla wybranych grup towarów i usług, ustawodawca przewidział także stawki preferencyjne, tj. 7%, 3% i 0% oraz zwolnienia od podatku.

Stosownie do art. 41 ust. 2, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7% (...).

Zgodnie z art. 8 ust. 3 ustawy, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznych identyfikacja usług stanowi warunek niezbędny do określenia wysokości opodatkowania na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z informacjami zawartymi we wniosku, Zainteresowany prowadzi sezonową sprzedaż usług wypoczynkowych dla pracowników i innych osób fizycznych. Dla przedmiotowych usług wskazał klasyfikację statystyczną mieszczącą się w grupowaniu PKWiU - 55.23.12.

W poz. 140 załącznika nr 3 do ustawy zawierającego wykaz towarów i usług opodatkowanych 7% stawką podatku, wymieniono pod symbolem PKWiU ex 55.2 - Usługi świadczone przez obiekty noclegowe turystyki oraz inne miejsca krótkotrwałego zakwaterowania, z wyłączeniem usług zakwaterowania w bursach, internatach i domach studenckich (PKWiU ex 55.23.15).

Użycie przez ustawodawcę "ex" przy grupowaniu PKWiU, korzystającym z preferencyjnej stawki podatku od towarów i usług oznacza, że dotyczy tylko danej usługi z danego grupowania.

Z opisu sprawy wynika, iż dokonywana przez Zainteresowanego sprzedaż usług wypoczynkowych, mieści się w grupowaniu PKWiU 55.23.12. Zatem, stwierdzić należy, iż podlegają one opodatkowaniu 7% stawką podatku od podatku od towarów i usług na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy (poz. 140 załącznika nr 3 do ustawy).

Podkreślić należy, że analiza prawidłowości dokonanej przez Wnioskodawcę we wniosku klasyfikacji czynności do właściwego grupowania statystycznego, nie mieści się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego.

A zatem, Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny stanowiska, przedstawionego przez Zainteresowanego w zakresie klasyfikacji statystycznej usług będących przedmiotem wniosku. Wobec powyższego, niniejsza interpretacja wydana została w oparciu o grupowanie PKWiU wskazane przez Wnioskodawcę.

Dodatkowo wskazać należy, iż Zainteresowany będzie mógł korzystać z opodatkowania usług wypoczynkowych preferencyjną 7% stawką podatku, ustalając wysokość podatku zgodnie z zasadą ogólną. Natomiast, jeżeli Wnioskodawca stosować będzie szczególne procedury przy świadczeniu usług turystyki określone w art. 119 ustawy, wskazana stawka podatku nie znajdzie zastosowania.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje ponadto, iż w kwestii zagadnienia dotyczącego podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku ewidencjonowania obrotu przy pomocy kasy rejestrującej wydana została interpretacja indywidualna w dniu 2 kwietnia 2009 r., nr ILPP2/443 58/09 4/EWW.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.