ILPP2/443-570/11-3/AD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 21 marca 2011 r. (data wpływu 23 marca 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 9 czerwca 2011 r. (data wpływu 10 czerwca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku ewidencjonowania obrotu na kasie rejestrującej - jest prawidłowe.

W dniu 23 marca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku ewidencjonowania obrotu na kasie rejestrującej. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 9 czerwca 2011 r. (data wpływu 10 czerwca 2011 r.) o doprecyzowanie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego oraz podpis osoby upoważnionej do reprezentowania Wnioskodawcy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność pocztową i kurierską (PKWiU z 1997 r. - ex 64.1, wg rozporządzenia z 2008 r. - ex 53) na terenie całego kraju głównie na rzecz osób fizycznych, dominującą formą płatności za usługę jest płatność gotówką w momencie przyjmowania zlecenia, następnie przekazywana jest na rachunek bankowy Zainteresowanego w formie utargu. Potwierdzeniem przyjęcia zlecenia oraz zapłaty wystawianym nabywcy jest list przewozowy oraz faktura VAT, dokumenty te są automatycznie generowane przez system internetowy stworzony indywidualnie na potrzeby Wnioskodawcy. Faktura VAT oraz list przewozowy zawierają pełne dane adresowe nabywcy, niestety często nie zawierają nr NIP. W roku ubiegłym Zainteresowany nie prowadził działalności.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca ma obowiązek stosowania kasy rejestrującej w momencie przekroczenia limitu 40.000 zł sprzedaży na rzecz osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z załącznikiem nr 1 do Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących - sprzedaż usług zgodnie z PKWiU ex 53 powinna być zwolniona z obowiązku stosowania kasy rejestrującej. Ponadto Zainteresowany uważa, że faktura VAT wystawiona dla osoby fizycznej jest takim samym ważnym dokumentem jak paragon fiskalny.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Delegacją zawartą w art. 111 ust. 8 ustawy, Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia zwolnił na czas określony niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w art. 111 ust. 1, oraz określił warunki korzystania ze zwolnienia (...).

Zwolnienie z obowiązku instalowania kas rejestrujących określone zostało w § 2 i § 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2010 r. Nr 138, poz. 930), zwanym dalej rozporządzeniem.

Powyższe zwolnienia wskazują na dwojakiego rodzaju zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kas rejestrujących, mianowicie: zwolnienie dla określonych grup podatników (zwolnienie podmiotowe) i zwolnienie dla konkretnych czynności (zwolnienie przedmiotowe).

Stosownie do treści § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 31 grudnia 2012 r. również podatników, u których kwota obrotu z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy, nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 40.000 zł i jeżeli wcześniej nie powstał wobec nich obowiązek ewidencjonowania, z zastrzeżeniem ust. 6, który stanowi, że zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, traci moc po upływie dwóch miesięcy, licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło w ciągu roku podatkowego przekroczenie kwoty obrotów w wysokości 40.000 zł, z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy.

Zwalnia się również z obowiązku ewidencjonowania do dnia przekroczenia w 2011 r. lub 2012 r. kwoty obrotów w wysokości 20.000 zł z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy - podatników rozpoczynających sprzedaż w danym roku podatkowym. (§ 3 ust. 7 rozporządzenia).

Powyższe zwolnienie jest zwolnieniem podmiotowym, tj. dotyczącym podmiotu.

Natomiast, w myśl § 2 pkt 1 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 31 grudnia 2012 r. - sprzedaż w zakresie czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia.

Powyższe zwolnienie jest zwolnieniem przedmiotowym, tj. dotyczącym niektórych czynności wykonywanych przez podatnika.

W części I załącznika do ww. rozporządzenia zawierającego wykaz czynności zwolnionych z obowiązku ewidencjonowania wymienione zostały w poz. 18 zakwalifikowane pod symbolem PKWiU ex 53 (PKWiU z 2008 r.) - Usługi pocztowe i kurierskie - z wyłączeniem usług w zakresie przygotowania oraz dostawy towarów na zamówienie.

W okresie od dnia 1 stycznia 2011 r., dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług jest wykorzystywana Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.). Tym samym od dnia 1 stycznia 2011 r. obowiązuje Polska Klasyfikacja Towarów i Usług z 2008 r., gdzie usługi pocztowe i kurierskie z wyłączeniem usług w zakresie przygotowania i dostawy towarów na zamówienie sklasyfikowane zostały jak wskazał Zainteresowany pod symbolem PKWiU ex 53.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność pocztową i kurierską (PKWiU z 1997 r. - ex 64.1, wg rozporządzenia z 2008 r. - ex 53) na terenie całego kraju głównie na rzecz osób fizycznych. Dominującą formą płatności za usługę jest płatność gotówką w momencie przyjmowania zlecenia, następnie kwota ta przekazywana jest na rachunek bankowy Zainteresowanego w formie utargu. Potwierdzeniem przyjęcia zlecenia oraz zapłaty wystawianym nabywcy jest list przewozowy oraz faktura VAT, dokumenty te są automatycznie generowane przez system internetowy stworzony indywidualnie na potrzeby Wnioskodawcy. Faktura VAT oraz list przewozowy zawierają pełne dane adresowe nabywcy, niestety często nie zawierają nr NIP. W roku ubiegłym Zainteresowany nie prowadził działalności.

Zatem Zainteresowany, o ile nie przekroczył wcześniej i nie przekroczy w 2011 r. limitów z tytułu sprzedaży na rzecz osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych, określonych w § 3 ust. 7 cyt. rozporządzenia nie ma obowiązku rozpoczęcia ewidencjonowania tej sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej. Natomiast w przypadku przekroczenia ww. limitów zastosowanie znajdą przepisy § 2 rozporządzenia, dotyczące zwolnienia przedmiotowego.

W takim przypadku, świadczone przez Wnioskodawcę usługi pocztowe i kurierskie z wyłączeniem usług w zakresie przygotowania i dostawy towarów na zamówienie, sklasyfikowane zgodnie z PKWiU 2008 r. pod symbolem ex 53, będą zwolnione z obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej, jako usługi wymienione w załączniku w poz. 18 do rozporządzenia w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Reasumując, Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku ewidencjonowania obrotu z tytułu świadczonych usług sklasyfikowanych zgodnie z PKWiU 2008 r. pod symbolem ex 53 za pomocą kasy rejestrującej nawet po przekroczeniu limitu 40.000 zł sprzedaży na rzecz osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych.

Podkreślić należy, że analiza prawidłowości klasyfikacji usług do właściwego grupowania statystycznego, nie mieści się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego.

A zatem, Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny stanowiska przedstawionego przez Wnioskodawcę w zakresie klasyfikacji statystycznej usług będących przedmiotem wniosku. Wobec powyższego, niniejsza interpretacja wydana została w oparciu o grupowanie PKWiU wskazane przez Zainteresowanego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.