ILPP2/443-568/13-2/PR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 20 czerwca 2013 r. (data wpływu 24 czerwca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży budynków, budowli i prawa wieczystego użytkowania - jest prawidłowe.

W dniu 24 czerwca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży budynków, budowli i prawa wieczystego użytkowania.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) Wnioskodawca zwraca się z prośbą o udzielenie pisemnej interpretacji w związku ze zdarzeniem przyszłym w sprawie zastosowania właściwej stawki VAT od sprzedaży nieruchomości. Przedmiotem sprzedaży będzie prawo wieczystego użytkowania gruntu wraz z budynkami i budowlami na nim posadowionymi. W skład nieruchomości proponowanej przez Wnioskodawcę do sprzedaży wchodzą:

Wyżej opisana nieruchomość jest częścią nieruchomości położonej w K. Prawo wieczystego użytkowania gruntu ustanowione zostało na podstawie decyzji Wojewody z dnia 30 lipca 1991 r. z dniem 5 grudnia 1990 r. na rzecz "A". Wnioskodawca Spółka "B" S.A. jako sukcesor prawny zlikwidowanego przedsiębiorstwa państwowego pod nazwą "A" jest właścicielem obiektów budowlanych i wieczystym użytkownikiem gruntów od dnia 17 grudnia 1997 r.

Budynki i budowle wybudowane zostały ze środków własnych "A". Podatek VAT od budynków i budowli nie był odliczany.

Budynki i budowle są posadowione na gruncie i trwale z nim związane. Wartość ww. środków trwałych nie uległa zmianie w trakcie ich użytkowania.

Wnioskodawca (ani jego poprzednik prawny) nie ponosił żadnych wydatków, od których potrącany był podatek VAT naliczony.

Niżej wyszczególnione budynki i budowle, posadowione na tej nieruchomości, były w różnych okresach przedmiotem najmu;

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jaką stawkę podatku VAT należy zastosować przy sprzedaży wyżej opisanych: budynków, budowli i prawa wieczystego użytkowania gruntu.

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i I0a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) oraz § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 73, poz. 392 z późn. zm.) sprzedaż przedmiotowej nieruchomości, tj. prawa wieczystego użytkowania gruntu wraz z budynkami i budowlami na nim posadowionymi będzie zwolniona z opodatkowania podatkiem VAT.

Część budynku jednokondygnacyjnego magazynowo-handlowego o powierzchni 1.728 m² oraz część magazynu ogólnego zastosowania (warsztatu) o powierzchni 128 m^2, a także plac składowy o powierzchni 3.000,00 m² zostały zasiedlone po raz pierwszy ponad dwa lata temu. W związku z powyższym ich sprzedaż będzie korzystać ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Natomiast, pozostała wynajmowana część magazynu ogólnego zastosowania (warsztatu) w przypadku sprzedaży przed upływem 2 lat od pierwszego zasiedlenia, będzie korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Zwolnieniem tym objęte też będą te części budynków oraz budowle (drogi, ogrodzenie), które nigdy nie były przedmiotem najmu. Wynika to z faktu, że przy budowie tych obiektów nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Spółka, ani jej poprzednik prawny nie ponosili też nakładów, od których odliczaliby podatek VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Mając na uwadze treść art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy należy stwierdzić, iż zbycie użytkowania wieczystego dla celów podatku od towarów i usług traktowane jest jak dostawa towarów.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki lub zwolnienie od podatku.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Zatem z powyższych przepisów wynika, iż dostawa nieruchomości, spełniających określone w przepisach warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia nie minęły co najmniej dwa lata.

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Co istotne, oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za taką można rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość nie musi być faktycznie zamieszkała, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu. Jednakże czynność ta nie musi być faktycznie opodatkowana (nie musi prowadzić do powstania podatku należnego), bowiem za czynność taką należy również rozumieć czynność podlegającą opodatkowania w myśl przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, jednakże na mocy przepisów szczególnych - korzystającą ze zwolnienia od tego podatku.

Z powyższej definicji wynika, iż oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za taką należy rozumieć sprzedaż, a także umowy najmu i dzierżawy podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Zatem, należy uznać za pierwsze zasiedlenie moment sprzedaży w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, a także moment oddania budynku do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy).

W tym miejscu należy zauważyć, iż w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b - zgodnie z zapisem art. 43 ust. 7a ustawy - nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Podkreślenia wymaga, że dla rozstrzygnięcia, czy możliwe jest skorzystanie ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy ważne jest, czy Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Należy również zauważyć, iż w myśl art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

W myśl art. 43 ust. 11 ustawy, oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

Tak więc ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków spełniających przesłanki do korzystania ze zwolnienia od podatku wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, po spełnieniu określonych warunków, możliwość rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych. Powyższe prawo zostało zawężone tylko do rezygnacji ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do konkluzji, iż w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z dwóch podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie ww. obiektów. Zauważyć bowiem należy, iż stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter świadczonych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i nie budzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29 ust. 5 ustawy, w myśl którego, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Według art. 29 ust. 5a ustawy, przepisu ust. 5 nie stosuje się do czynności oddania w użytkowanie wieczyste gruntu, dokonywanego z równoczesną dostawą budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady, grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku.

Analogiczna sytuacja ma miejsce, gdy wraz z dostawą budynków lub budowli następuje również zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu, na którym obiekty te są posadowione.

Stosownie do § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonywania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 247 z późn. zm.), zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku.

Z opisu sprawy wynika, iż przedmiotem planowanej przez Wnioskodawcę sprzedaży będzie prawo wieczystego użytkowania gruntu wraz z budynkami i budowlami na nim posadowionymi. W skład nieruchomości proponowanej przez Wnioskodawcę do sprzedaży wchodzą:

Wyżej opisana nieruchomość jest częścią nieruchomości położonej w K. Prawo wieczystego użytkowania gruntu ustanowione zostało na podstawie decyzji Wojewody z dnia 30 lipca 1991 r.,z dniem 5 grudnia 1990 r. na rzecz "A". Wnioskodawca Spółka "B" S.A. jako sukcesor prawny zlikwidowanego przedsiębiorstwa państwowego pod nazwą "A" jest właścicielem obiektów budowlanych i wieczystym użytkownikiem gruntów od dnia 17 grudnia 1997 r.

Budynki i budowle wybudowane zostały ze środków własnych "A". Podatek VAT od budynków i budowli nie był odliczany.

Budynki i budowle są posadowione na gruncie i trwale z nim związane. Wartość ww. środków trwałych nie uległa zmianie w trakcie ich użytkowania.

Wnioskodawca (ani jego poprzednik prawny) nie ponosił żadnych wydatków, od których potrącany był podatek VAT naliczony.

Niżej wyszczególnione budynki i budowle, posadowione na tej nieruchomości, były w różnych okresach przedmiotem najmu:

W oparciu o wcześniej dokonaną analizę, należy stwierdzić, że w stosunku do wynajmowanych obiektów lub ich części doszło do pierwszego zasiedlenia, tj. do oddania do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu.

Mając na uwadze powyższe, należy uznać, że część budynku jednokondygnacyjnego magazynowo-handlowego o pow. 1.728 m^2, część magazynu ogólnego zastosowania (warsztatu) o pow. 128 m² oraz część placu składowego o pow. 3.000 m² zostały zasiedlone po raz pierwszy ponad 2 lata temu. W związku z powyższym ich dostawa będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Ponadto, jeżeli część magazynu ogólnego zastosowania (warsztatu), w części będącej przedmiotem najmu, będzie sprzedana po upływie 2 lat od pierwszego zasiedlenia, czynność ta również będzie mogła skorzystać ze zwolnienia na podstawie tego samego przepisu.

Natomiast, jeżeli pozostała część magazynu ogólnego zastosowania (warsztatu) zostanie sprzedana przed upływem 2 lat od pierwszego zasiedlenia, wówczas jej dostawa korzystać będzie ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a, ponieważ jak wskazał Wnioskodawca od przedmiotowych nieruchomości nie przysługiwało mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz nie dokonywał żadnych wydatków na ich ulepszenia, od których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnieniem tym będzie można również objąć budowle w postaci ogrodzenia o długości 310 mb, drogi oraz te części budynków i budowli, które nigdy nie były przedmiotem najmu, dzierżawy, których planowana, przez Wnioskodawcę, dostawa będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia.

Podsumowując, stwierdza się, że budynek jednokondygnacyjny magazynowo-handlowy, magazyn ogólnego zastosowania (warsztat) oraz przedmiotowe budynki i budowle, będą korzystać ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, w części, w której były one przedmiotem umów najmu zawartych co najmniej 2 lata przed terminem ich sprzedaży. Natomiast w pozostałej części (budynki oraz budowle) będą korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a. Ze zwolnienia od podatku korzystać będzie również zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu, na którym posadowione są przedmiotowe budynki i budowle - zgodnie z § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia w sprawie wykonywania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.