ILPP2/443-567/11-2/EN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 22 marca 2011 r. (data wpływu 23 marca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego - jest prawidłowe.

W dniu 23 marca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

XXX Spółka z o.o. (dalej: Spółka) prowadzi Inwestycję w postaci budowy elektrowni biogazowej w XXX. W związku z realizacją wskazanego przedsięwzięcia konieczne było wykonanie funkcjonalnie powiązanej z Inwestycją, przebudowy powiatowej drogi publicznej oraz wykonanie przyłącza wodociągowego. Oba przedmiotowe przedsięwzięcia stanowiły elementy obiektywnie niezbędne do właściwego wykonania inwestycji oraz późniejszego z niej korzystania zgodnie z jej gospodarczym przeznaczeniem i realizowanymi funkcjami (wytwarzaniem i dostawami energii elektrycznej).

Na podstawie porozumienia zawartego z Powiatowym Zarządem Dróg w XXX (dalej: PZD), Spółka zobowiązała się do poniesienia kosztów przebudowy drogi powiatowej, zgodnie z treścią ciążącego na niej zobowiązania publicznoprawnego wynikającego z art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 19, poz. 115 z późn. zm.). Zgodnie z brzmieniem tego przepisu budowa lub przebudowa dróg publicznych spowodowana inwestycją niedrogową należy do inwestora tego przedsięwzięcia, a więc w tym przypadku do Spółki. Zgodnie z treścią wspomnianego porozumienia przebudowany fragment drogi powiatowej został nieodpłatnie wydany na rzecz PZD, na podstawie odrębnego protokołu przekazania.

Warunkiem koniecznym realizacji Inwestycji było również wykonanie przyłącza wodociągowego, które zgodnie z projektem budowlanym ma zaopatrywać w wodę początkowo plac budowy, a następnie funkcjonującą elektrownię biogazową. Z uwagi na fakt, iż wspomniane przyłącze wodociągowe stanowi funkcjonalną całość z siecią wodociągową w miejscowości XXX, należącą do Gminy XXX (dalej: Gmina), Spółka zawarła z Gminą porozumienie, na podstawie którego przekazała nieodpłatnie na rzecz Gminy przysługujące jej prawo do odcinka sieci wodociągowej (przyłącza wodociągowego). Okoliczność ta wynikała z treści art. 49 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), zgodnie z którym urządzenia służące do doprowadzania lub odprowadzania płynów, pary, gazu, energii elektrycznej oraz inne urządzenia podobne nie należą do części składowych nieruchomości, jeżeli wchodzą w skład przedsiębiorstwa. Z chwilą zatem podłączenia przyłącza do sieci wodociągowej, stało się ono własnością właściciela sieci - Gminy XXX.

Faktyczne wydanie przyłącza na rzecz Gminy nastąpiło na podstawie odrębnego protokołu przekazania.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółce przysługiwało prawo do odliczenia naliczonego podatku VAT od wydatków poniesionych na przebudowę drogi publicznej oraz wykonanie przyłącza wodociągowego.

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółce przysługiwało prawo do odliczenia naliczonego podatku VAT od wydatków poniesionych na przebudowę drogi publicznej oraz wykonanie przyłącza wodociągowego;

Podstawowa zasada regulująca kwestie prawa do odliczenia naliczonego podatku VAT została wyrażona w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), dalej ustawa o VAT. Zgodnie z brzmieniem tego przepisu, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z powyższego przepisu wynika zatem, iż dla rozstrzygnięcia, czy w danej sytuacji przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT wystarczające jest stwierdzenie wystąpienia łącznie dwóch przesłanek:

W ocenie Spółki, w przedstawionym stanie faktycznym spełnione są wszystkie powyższe przesłanki warunkujące prawo do odliczenia naliczonego podatku VAT od wydatków poniesionych na przebudowę drogi publicznej oraz wykonanie przyłącza wodociągowego.

Fakt spełniania pierwszego z wymienionych powyżej warunków dla odliczenia podatku VAT nie budzi żadnych wątpliwości. Spółka jest bowiem zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT oraz będzie wykonywać działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania i dostarczania energii elektrycznej.

Zdaniem Spółki, także wystąpienie drugiej przesłanki dla odliczenia VAT wynika wprost z przywołanych okoliczności faktycznych.

W pierwszej kolejności podnieść należy, iż ustawodawca przyznał prawo do odliczenia VAT w każdym przypadku (z wyjątkiem sytuacji wyraźnie wskazanych w szczególnych przepisach ustawy o VAT, w tym w szczególności art. 88 ustawy o VAT), gdy dokonane zakupy są związane z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą i wykonywanymi w jej ramach czynnościami opodatkowanymi VAT. Brak jest w ustawie o VAT jakichkolwiek dodatkowych kryteriów odnoszących się do zakresu wykorzystywania towarów i usług do wykonywania czynności opodatkowanych czy charakteru związku wydatków z tego rodzaju czynnościami (związek bezpośredni czy pośredni, itp.).

W kontekście powyższego podkreślenia wymaga fakt, iż w analizowanym stanie faktycznym poniesienie wydatków na przebudowę drogi publicznej i wykonanie przyłącza wodociągowego było konieczne dla prawidłowej realizacji inwestycji, zarówno pod względem spełnienia wszystkich wymogów formalno-prawnych, jak i pod względem czysto praktycznym - w zakresie sprawności jej realizacji i efektywności późniejszego funkcjonowania elektrowni biogazowej. Wskazać przy tym należy, iż bez poniesienia przedmiotowych wydatków niemożliwe byłoby wykonywanie czynności opodatkowanych VAT po oddaniu do użytkowania elektrowni.

W momencie przystąpienia do realizacji inwestycji do placu budowy prowadziły wyłącznie drogi gruntowe, a planowany ruch ciężkich pojazdów doprowadziłby do ich całkowitego zniszczenia, utrudniając lub uniemożliwiając dostęp do terenu inwestycji zarówno na etapie budowy jak i późniejszej eksploatacji elektrowni biogazowej. Odpowiedni dojazd do terenu elektrowni stanowi przy tym jeden z istotniejszych elementów organizacji logistycznej całego przedsięwzięcia, a co za tym idzie jego ekonomicznego powodzenia.

Również wykonanie przyłącza wodociągowego stanowiło obiektywny warunek właściwej realizacji inwestycji. Zaopatrzenie w wodę jest bowiem niezbędne zarówno dla zapewnienia właściwego przebiegu procesów wytwórczych jak i funkcjonowania całego zaplecza administracyjnego elektrowni.

Biorąc powyższe pod uwagę, związek poniesionych przez Spółkę wydatków na przebudowę drogi publicznej oraz wykonanie przyłącza wodociągowego z jej działalnością gospodarczą i wykonywanymi w jej ramach czynnościami opodatkowanymi VAT, jest w ocenie Spółki oczywisty. Konieczność ich poniesienia wynikała bowiem z uzasadnionych ekonomicznie przesłanek, a bez ich poniesienia właściwa realizacja inwestycji i funkcjonowanie elektrowni zgodnie z jej gospodarczym przeznaczeniem byłyby niemożliwe. W konsekwencji należy uznać, iż Spółce przysługiwało prawo do odliczenia naliczonego podatku VAT od przedmiotowych wydatków.

Za taką konstatacją, przemawiają, także indywidualne interpretacje przepisów ustawy o VAT wydane dotychczas przez Ministra Finansów w analogicznych sprawach, dotyczących budowy i przebudowy infrastruktury technicznej towarzyszącej inwestycjom budowlanym. Fakt wystąpienia prawa do odliczenia naliczonego podatku VAT od tego rodzaju wydatków został potwierdzony m.in.:

* w interpretacji wydanej za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 21 stycznia 2011 r., sygn. IPPP1/443-1127/10-2/AP,

* w interpretacji wydanej za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 11 marca 2010 r., sygn. ILPP1/443-1563/09-5/AI,

* w interpretacji wydanej za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 18 stycznia 2010 r., sygn. IPPP3/443-971/09-4/KB.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Dodatkowo informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego. Natomiast w kwestii opodatkowania nieodpłatnego przekazania przebudowanej drogi publicznej oraz przyłącza wodociągowego na rzecz innych podmiotów, została wydana w dniu 15 czerwca 2011 r. odrębna interpretacja indywidualna nr ILPP2/443-567/11-3/EN. Z kolei wniosek w części dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych zostanie załatwiony odrębnym rozstrzygnięciem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.