ILPP2/443-551/13-2/JK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością reprezentowanej przez Doradcę Podatkowego, przedstawione we wniosku z dnia 18 czerwca 2013 r. (data wpływu 20 czerwca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku czynności udzielenia pożyczki - jest prawidłowe.

W dniu 20 czerwca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku czynności udzielenia pożyczki.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, mającą siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.; dalej: Ustawa VAT). Podstawowym obszarem działalności Wnioskodawcy jest zarządzanie, działalność holdingów finansowych oraz firm centralnych. Wnioskodawca planuje udzielenie oprocentowanej pożyczki na rzecz innej spółki, która również prowadzi działalność gospodarczą podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Niewykluczone, że w przyszłości Wnioskodawca udzieli kolejnych pożyczek na rzecz tego samego lub innych podmiotów, co uzależnione jest od poziomu nadwyżek środków pieniężnych jakimi dysponował będzie Wnioskodawca oraz okoliczności biznesowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy czynność udzielenia pożyczki przez Wnioskodawcę będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i jednocześnie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na mocy art. 43 ust. 1 pkt 38 Ustawy VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, udzielenie pożyczki będzie podlegało opodatkowaniu VAT, a ponadto będzie korzystało ze zwolnienia od podatku wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 38 Ustawy VAT.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług, w świetle Ustawy VAT, jest spełnienie łącznie dwóch przesłanek, tzn.:

Wnioskodawca zauważa, że zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy VAT, opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 8 ust. 1 Ustawy VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów (...).

Należy przyjmować, że odpłatne świadczenie usług, w rozumieniu Ustawy VAT, ma miejsce wówczas, gdy powstaje stosunek prawny między świadczącym a odbiorcą usługi, który to wiąże się z wypłaceniem wynagrodzenia za świadczoną usługę. Tym samym, z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Zgodnie z art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), w umowie pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. Biorąc powyższe pod uwagę, należy zauważyć, że czynność udzielenia pożyczki w zamian za wynagrodzenie (odsetki), stanowi odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów usług.

W świetle powyższego, nie budzi zatem wątpliwości, że udzielenie oprocentowanej pożyczki mieści się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W odniesieniu do drugiego ze wskazanych warunków opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług, należy odwołać się do art. 15 ust. 1 Ustawy VAT, zgodnie z którym podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza natomiast, zgodnie z ust. 2 tego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W ocenie Wnioskodawcy, wykorzystanie majątku Wnioskodawcy w celu uzyskiwania z tego tytułu dochodu, w tym również poprzez udzielanie pożyczki, należy uznać za działalność gospodarczą w rozumieniu Ustawy VAT. Co więcej, udzielanie pożyczek przez podatnika podatku od towarów i usług spełnia przesłanki uznania tych czynności za podlegające opodatkowaniu, niezależnie od częstotliwości i celu ich udzielenia, czy statusu nabywcy.

Jak wskazał chociażby Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, w interpretacji indywidualnej z dnia 9 kwietnia 2013 r. (sygn. ITPP1/443-39/13/TS), udzielanie pożyczek przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można bowiem zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług, nawet, gdy te czynności nie znajdują się w jej zakresie przedmiotowym.

Zgodnie natomiast z art. 43 ust. 1 pkt 38 Ustawy VAT, zwalnia się z podatku od towarów i usług usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

Ponadto, w myśl art. 43 ust. 15 ustawy VAT, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41 oraz w ust. 13, nie mają zastosowania do czynności ściągania długów, w tym factoringu, usług doradztwa, usług w zakresie leasingu, co w przedmiotowej sprawie nie będzie jednak miało miejsca.

Mając powyższe na uwadze, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że udzielenie przez niego pożyczki będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, niemniej jednak czynność ta będzie zwolniona z opodatkowania, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 38 Ustawy VAT.

Wnioskodawca zwraca przy tym uwagę, że przedstawiona przez niego wykładnia przepisów prawa podatkowego znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach organów podatkowych, np.:

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 12 kwietnia 2013 r., sygn. ITPP2/443-66/13/AW;

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 9 kwietnia 2013 r., sygn. ITPP1/443-39/13/TS;

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 28 lutego 2013 r., sygn. IPPP1/443-56/13-2/IGo;

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 14 marca 2013 r., sygn. IBPP2/443-1241/12/KO;

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 22 kwietnia 2013 r., sygn. ITPP2/443-75/13/AP.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.