ILPP2/443-545/11-4/AK - Zasady dokonania korekty w zakresie podatku VAT.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2, § 6 i § 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Uczniowskiego Klubu Sportowego, przedstawione we wniosku z dnia 10 marca 2011 r. (data wpływu 18 marca 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 14 czerwca 2011 r. (data wpływu 16 czerwca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokonania korekty w zakresie podatku VAT - jest prawidłowe.

W dniu 18 marca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokonania korekty w zakresie podatku VAT. Wniosek uzupełniono w dniu 14 czerwca 2011 r. o doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest stowarzyszeniem zarejestrowanym w Krajowym Rejestrze Sądowym, Rejestrze Stowarzyszeń, innych organizacji społecznych i zawodowych, fundacji oraz publicznych zakładów opieki zdrowotnej. Zainteresowany ma status innej osoby prawnej będącej organizacją pożytku publicznego. Wnioskodawca prowadzi działalność określoną w Polskiej Klasyfikacji działalności (PKD2007) - 93.12.Z - pn. Działalność klubów sportowych. Wnioskodawca jest podatnikiem czynnym podatku VAT, zarejestrowanym dnia 1 marca 2007 r. Wykonuje on czynności zarówno podlegające opodatkowaniu, jak i zwolnione od podatku w zakresie prowadzonej przez siebie jako klub sportowy działalności, tj. usługi związane ze sportem, wychowaniem fizycznym:

Wnioskodawca jest podatnikiem czynnym, zatem sprzedając swoje usługi, wskazane powyżej wystawia faktury VAT naliczając stawki VAT jako podatnik czynny, a nie zwolniony od podatku VAT. Następnie odprowadza podatek obniżony o podatek naliczony.

Wnioskodawca zatem odprowadza podatek od wszystkich powyżej czynności podejmowanych przez siebie.

Zainteresowany oświadcza, że nie wskazuje klasyfikacji statystycznej świadczonych przez siebie czynności ponieważ art. 8 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług uchylony został przez art. 1 pkt 3 ustawy z dnia 29 października 2010 r. (Dz. U. Nr 226, poz. 1476) zmieniającej ustawę o podatku od towarów i usług z dniem 1 stycznia 2011 r. Jednocześnie nowelizacja ustawy wprowadziła art. 5a, który stanowi, że towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne. Zgodnie z powyżej przytoczonymi przepisami Wnioskodawca nie ma obowiązku podania numeru klasyfikacji statystycznej prowadzonych przez niego usług.

Nadto, Zainteresowany informuje, że wartość sprzedaży opodatkowanej bez podatku za rok 2009 r. wynosiła 1.457.645.00 złotych, za rok 2010 zaś - 947.538,00 złotych, wobec czego Wnioskodawca nie posiadał i nie posiada obecnie statusu podatnika zwolnionego podmiotowo od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Jednocześnie informuje on, że nie zamierza dokonać wyboru zwolnienia w myśl art. 113 ust. 11 ustawy.

Z uzupełnienia do wniosku wynika, że:

Klub organizuje zaplanowane wcześniej imprezy:

Drużyny biorące udział w zawodach ponoszą koszty zakwaterowania i wyżywienia.

Po wykonaniu zadania klub wystawia fakturę, gdzie uwzględniona jest przyznana kwota. Przyznana kwota zawiera podatek VAT.

Klub jest w posiadaniu trzech samochodów typu:

* IVECO...,

* Mercedes...,

* Mercedes.

Wykorzystywane są one do transportu zawodników na rozgrywane zawody. W przypadku, gdy klub z nich nie korzysta, są one wynajmowane obcym podmiotom, tj. klubom sportowym lub innym stowarzyszeniom prowadzącym działalność sportową.

Szkolenia dotyczą następujących grup:

* Trenerzy - podnoszenie kwalifikacji, wprowadzenie nowych kierunków szkolenia,

* Sędziowie - dogłębne poznanie przepisów gry poszczególnych dyscyplin,

* Zawodnicy - szkolenie sportowe.

Klub prowadzi szkolenia na zlecenie A, B, C.

Szkolenia prowadzone są w oparciu o ustawę o sporcie, rozporządzeniach Ministra sportu oraz wewnętrzne zarządzenia poszczególnych związków sportowych.

Szkolenia są bezpłatne, uczestnicy ponoszą wyłącznie koszty zakwaterowania i wyżywienia.

Zdaniem Klubu, odnośnie szkolenia zwolnienie od VAT dotyczy wyłącznie art. 43 pkt 29 ust. 1 ustawy. Nie dotyczy zaś art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku od towarów i usług.

Klub szkoli młodzież poczynając od 6 do 19 roku życia. Szkolenie średnio trwa około 10 lat. Następnie wyszkoleni zawodnicy są przekazywania do klubów uprawiających poszczególne dyscypliny sportowe profesjonalnie. Za wyszkolenie zawodnika - Klub na podstawie umowy określającej warunki przekazania pobiera ekwiwalent w wysokości i określonej przez przepisy odpowiednich związków sportowych. Od ekwiwalentu naliczany jest podatek VAT.

Klub wszystkie pozyskane dochody przeznacza na działalność statutową.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca zobowiązany będzie do dokonania korekty i w jaki sposób złożonych już wszystkich deklaracji VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, będzie zobowiązany do korekty złożonych już deklaracji VAT, w zakresie w jakim w przypadku podatku należnego ubruttowienie przychodów wiąże się z wystawieniem faktur korygujących, oraz w przypadku podatku naliczonego - w zakresie w jakim rezygnacja z odliczeń wiąże się ze zwrotem VAT. Ponadto, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że zobowiązany będzie do dokonania korekty wszystkich złożonych przez Wnioskodawcę deklaracji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...) - art. 8 ust. 1 ustawy.

Na mocy art. 29 ust. 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r., podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b (art. 29 ust. 4 ustawy).

Stosownie do art. 29 ust. 4a ustawy, w przypadku gdy podstawa opodatkowania ulega zmniejszeniu w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze, obniżenia podstawy opodatkowania podatnik dokonuje pod warunkiem posiadania, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługi otrzymał korektę faktury, potwierdzenia otrzymania korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługi korekty faktury po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia korekty faktury za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

Przepis ust. 4a stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia korekty faktury do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna (art. 29 ust. 4c ustawy).

Zgodnie z treścią art. 106 ust. 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r., podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

W związku z powyższymi regulacjami, podatnicy podatku od towarów i usług, z tytułu dostawy towarów bądź świadczenia usług, zobowiązani są do naliczenia podatku należnego w określonej stawką podatku wysokości i wystawienia faktury VAT dokumentującej dokonane czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca - uczniowski klub sportowy - jest stowarzyszeniem zarejestrowanym w Krajowym Rejestrze Sądowym, Rejestrze Stowarzyszeń, innych organizacji społecznych i zawodowych, fundacji oraz publicznych zakładów opieki zdrowotnej. Zainteresowany ma status innej osoby prawnej będącej organizacją pożytku publicznego. Wnioskodawca prowadzi działalność określoną w Polskiej Klasyfikacji działalności (PKD2007) - 93.12.Z - pn. Działalność klubów sportowych. Wnioskodawca jest podatnikiem czynnym podatku VAT, zarejestrowanym. Wykonuje on czynności zarówno podlegające opodatkowaniu, jak i zwolnione od podatku w zakresie prowadzonej przez siebie jako klub sportowy działalności, tj. usługi związane ze sportem, wychowaniem fizycznym:

* transfer zawodników;

* organizacja imprez sportowych;

* organizacja obozów sportowych;

* świadczenie usług transportowych; wynajem sprzętu sportowego; szkolenie zawodników;

* promocja miasta poprzez sport;

* organizacja meczów (z wyłączeniem przychodów uzyskanych ze sprzedaży biletów);

* prowadzenie szkoleń trenerskich;

* otrzymywanie dotacji;

* otrzymywanie składek członkowskich.

Wnioskodawca jest podatnikiem czynnym, zatem sprzedając swoje usługi, wskazane powyżej wystawia faktury VAT naliczając stawki VAT jako podatnik czynny, a nie zwolniony od podatku VAT. Następnie odprowadza podatek obniżony o podatek naliczony.

Wnioskodawca zatem odprowadza podatek od wszystkich powyżej czynności podejmowanych przez siebie.

W myśl art. 106 ust. 8 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia:

Na podstawie delegacji ustawowej zawartej w powołanym artykule, Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360), zwane dalej rozporządzeniem, obowiązujące od dnia 1 kwietnia 2011 r., które określa szczegółowe zasady wystawiania faktur VAT, dane, które powinny zawierać, oraz sposób i okres ich przechowywania.

Ze względu na zdarzające się w praktyce pomyłki przy dokumentowaniu przez podatników obrotu gospodarczego, ustawodawca przewidział w § 13 i § 14. rozporządzenia procedury korygowania błędów w fakturach VAT określając przypadki, w których dopuszczalne jest wystawienie przez sprzedawcę faktury korygującej.

W myśl zapisu § 13 ust. 1 rozporządzenia, w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4. ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą. W tym miejscu podkreślić należy, że prawo do wystawiania faktury korygującej przysługuje wyłącznie sprzedawcy.

Stosownie do § 13 ust. 8 rozporządzenia, faktury korygujące powinny zawierać wyraz "KOREKTA" albo wyrazy "FAKTURA KORYGUJĄCA".

Natomiast, w świetle § 14 ust. 1 rozporządzenia, fakturę korygującą wystawia się również, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Na podstawie § 14 ust. 2 rozporządzenia faktura korygująca dotycząca podwyższenia ceny powinna zawierać co najmniej:

Faktura korygująca wystawiana w przypadku pomyłek, o których mowa w ust. 1, zawiera dane określone w ust. 2 pkt 1 i pkt 2 lit. a), kwoty podane w omyłkowej wysokości oraz kwoty w wysokości prawidłowej (§ 14 ust. 3).

Zgodnie z § 14 ust. 4 rozporządzenia, przepisy § 5 ust. 5-7, § 7 i § 13 ust. 5 stosuje się odpowiednio do faktur korygujących.

Zatem Wnioskodawca winien skorygować faktury, na których podawana była błędna stawka VAT, wystawiając faktury korygujące na podstawie § 14 rozporządzenia w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Wystawienie przez sprzedawcę faktury korygującej zmniejszającej podatek należny, obowiązuje wystawcę faktury do posiadania potwierdzenia jej odbioru. Potwierdzenia takiego dokonuje nabywca towarów i usług jako adresat faktury korygującej. Faktura korygująca musi dotrzeć do nabywcy, a ten musi potwierdzić ten fakt i zawiadomić o tym sprzedawcę.

Należy zauważyć, że ww. przepisy, konieczności uzyskania potwierdzenia otrzymania korekty faktury przez nabywcę nie uzależniają od tego, czy fakturę wystawiono na rzecz osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej, czy na rzecz podmiotu prowadzącego taką działalność.

Przepisy nie narzucają formy w jakiej potwierdzenie odbioru faktur korygujących ma być dokonane, zatem strony mają swobodę wyboru metody tego potwierdzenia. Wobec tego, potwierdzenie może mieć dowolną formę, która pozwoli na jednoznaczne stwierdzenie, iż sprzedawca to potwierdzenie otrzymał. Bez wątpienia taki wymóg dowodowy spełnia uzyskanie zwrotnie kopii faktury korygującej z własnoręcznym podpisem odbiorcy. Dopuszczalne jest również potwierdzenie w innej formie, np. poprzez pisemne, odrębne potwierdzenie tego faktu, bądź też zwrotne potwierdzenie odbioru, wskazujące na zawartość przesyłki, bądź też każdy inny sposób, który potwierdza, że faktura trafiła do adresata. Może być to zatem zwrotne potwierdzenie odbioru wysłanej pocztą w formie listu poleconego, przesyłki zawierającej fakturę korygującą lub pisemne odrębne potwierdzenie faktu otrzymania takiej faktury korygującej, jak również przesłana zwrotnie kopia podpisanej faktury korygującej.

Warunku tego jednak nie spełnia awizowanie (nawet dwukrotne) listu poleconego zawierającego fakturę korygującą, a także zwrot przesyłki z fakturami korygującymi, np. w przypadku zmiany adresu lub śmierci nabywcy.

Zatem, Wnioskodawca będzie zobowiązany do skorygowania faktur, na których podawana była błędna stawka VAT w wysokości 22%, wystawiając faktury korygujące. Jednakże uprawnienie Wnioskodawcy do uwzględnienia korekty faktury w deklaracji podatkowej będzie możliwe wyłącznie w sytuacji uzyskania potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługi korekty faktury.

Przepisy regulujące zasady uprawniające do skorygowania deklaracji oraz jej wymogi formalne zawarte są w art. 81 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.).

Zgodnie z treścią art. 81 § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację.

Wskazany przepis statuuje ogólną zasadę, prawo podatnika do korygowania uprzednio złożonych deklaracji. Przy czym, stosownie do art. 3 pkt 5 cytowanej ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o deklaracjach - rozumie się przez to również zeznania, wykazy oraz informacje, do których składania obowiązani są, na podstawie przepisów prawa podatkowego, podatnicy, płatnicy i inkasenci.

W art. 81b § 1 ww. ustawy wskazano, iż uprawnienie do skorygowania deklaracji:

Natomiast zgodnie z art. 81b § 2 cyt. ustawy, korekta złożona w przypadku, o którym mowa w § 1 pkt 1, nie wywołuje skutków prawnych.

Korekta deklaracji (zeznań) ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy jej sporządzeniu. Może on dotyczyć określenia wysokości zobowiązania podatkowego, wysokości nadpłaty lub zwrotu podatku oraz innych danych zawartych w treści deklaracji. Skorygowanie deklaracji polega na ponownym, poprawnym już wypełnieniu deklaracji z dołączonym pisemnym uzasadnieniem wyjaśniającym przyczynę korekty.

Natomiast zobowiązanie podatkowe, na podstawie art. 70 § 1 cyt. ustawy, przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku.

Prawo złożenia korekty istnieje w związku z tym dopóty, dopóki zobowiązanie nie uległo przedawnieniu. Okres przedawnienia wynosi pięć lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku, płatnik ma zatem prawo skorygować deklaracje za okres pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku.

Każde zobowiązanie podatkowe przedawnia się (wygasa) z upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku. Wpływ na bieg 5-letniego terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego mają instytucje zawieszenia oraz przerwania biegu tego terminu.

Kwestie te reguluje przepis art. 70 § 2 i dalsze Ordynacji podatkowej.

Stosownie do przepisu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

Na mocy art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18.

Stosownie do art. 86 ust. 11 ustawy, jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego (art. 86 ust. 13 ustawy).

Z powyższego wynika, iż Zainteresowany, który wykonuje czynności opodatkowane może korzystać z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W przypadku, gdy podatnik dokonuje zakupów związanych zarówno z czynnościami zwolnionymi od podatku, jak i opodatkowanymi, zastosowanie znajdują przepisy art. 90 ustawy, mające na celu określenie wartości podatku naliczonego, służącego wyłącznie czynnościom opodatkowanym, z pominięciem tej części podatku naliczonego, w jakiej nabyte towary i usługi będą wykorzystywane do wykonywania czynności zwolnionych od podatku.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku, z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku, z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określania kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami w stosunku, do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

W interpretacji indywidualnej znak ILPP1/443-545/11-3/AK rozstrzygnięto sytuację w zdarzeniu przyszłym i stwierdzono w niej, iż w zakresie zwolnienia od podatku świadczonych usług przez Wnioskodawcę takich jak: transfer zawodników, organizacja imprez sportowych, organizacja obozów sportowych, szkolenie zawodników, świadczenie usług transportowych własnych zawodników, organizacja meczów (z wyłączeniem przychodów uzyskanych ze sprzedaży biletów), prowadzenie szkoleń trenerskich oraz otrzymywanie składek członkowskich Zainteresowany korzystać będzie ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 32 w związku z art. 43 ust. 18 ustawy. W pozostałym zakresie (świadczenie usług wynajmu środków transportowych, wynajem sprzętu sportowego, promocja miasta poprzez sport) wykonywane usługi będą opodatkowane stawką w wysokości 23%.

Zatem, w przedmiotowym przypadku Wnioskodawca oprócz wykonywania czynności opodatkowanych wykonuje również czynności zwolnione od podatku VAT.

Zatem, mając na uwadze przepis art. 86 ust. 1 ustawy, Wnioskodawca będzie miał prawo do odliczenia podatku naliczonego jedynie od tych wydatków, które mają związek ze sprzedażą opodatkowaną, z uwzględnieniem przepisu art. 90 ustawy.

Oznacza to, że jeżeli Wnioskodawca ponosił wydatki, które służyć miały sprzedaży zwolnionej lub niepodlegającej opodatkowaniu i od których nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, a Zainteresowany z takiego prawa skorzystał, jest on zobowiązany do skorygowania podatku naliczonego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w zakresie korekty deklaracji. Natomiast w kwestii zdarzenia przyszłego dotyczącego zwolnienia od podatku świadczonych przez Wnioskodawcę usług wydano odrębne rozstrzygnięcie z dnia 20 czerwca 2011 r. nr ILPP2/443-545/11-3/AK.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.