ILPP2/443-519/09-3/EN

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 1 lipca 2009 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP2/443-519/09-3/EN

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 15 kwietnia 2009 r. (data wpływu 22 kwietnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy towarów, będących przedmiotem eksportu pośredniego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 kwietnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy towarów, będących przedmiotem eksportu pośredniego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej "Spółka") produkuje naczepy i zabudowy wywrotek. Spółka na zlecenie firm z różnych krajów Unii Europejskiej będących podatnikami podatku od wartości dodanej (dalej "Zamawiający") produkuje naczepy do ciągników siodłowych oraz zabudowy wywrotek. Zamawiający dostarcza (udostępnia) Spółce, będące jego własnością, ciągniki siodłowe oraz chassis (podwozie, rama konstrukcyjna pojazdu) w celu wykonania zleconej produkcji.

Do Spółki ciągniki oraz chassis są dostarczane z zakładu Zamawiającego, znajdującego się w państwie UE jego siedziby lub z zakładu Zamawiającego znajdującego się na terytorium Polski. W związku z dostarczeniem ciągnika lub chassis będących własnością Zamawiającego, nie następuje przeniesienie prawa do rozporządzania chassis lub ciągnikiem jak właściciel na Spółkę. Wytworzona naczepa dołączana jest do ciągnika siodłowego, będącego własnością Zamawiającego. Podobnie wyprodukowana zabudowa jest montowana na chassis będącym własnością Zamawiającego. Następnie Spółka wystawia fakturę VAT dokumentującą sprzedaż naczepy lub zabudowy na rzecz Zamawiającego. Dostawa naczepy lub zabudowy na rzecz Zamawiającego odbywa się na warunkach EXW, FCA lub DDU. Zamawiający następnie sprzedaje naczepę wraz z ciągnikiem oraz zabudowaną wywrotką do odbiorcy mającego siedzibę poza terytorium Wspólnoty Europejskiej (np. w Rosji lub na Ukrainie). Ciągnik wraz z wyprodukowaną naczepą, jak również zabudowana wywrotka faktycznie wyjeżdżają z siedziby Spółki do ostatecznego odbiorcy Zamawiającego. Na dokumencie odprawy celnej w pozycji eksporter wskazany jest Zamawiający. Odprawa celna organizowana jest przez i na koszt Spółki. W jej efekcie Spółka otrzymuje dokument celny potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1.

Czy Spółka ma prawo opodatkować sprzedaż naczep oraz zabudów dokonanych na rzecz Zamawiającego 0% stawką podatku od towarów i usług, uznając dokonane dostawy za eksport pośredni w rozumieniu przepisów ustawy o VAT (art. 2 pkt 8 lit. b), czy za wewnątrzwspólnotową dostawę towaru.

2.

Czy dla opodatkowania podatkiem VAT (w szczególności stawki podatku VAT) dostaw towarów dokonywanych na rzecz Zamawiającego przez Spółkę ma znaczenie, z którego zakładu (znajdującego się na terytorium kraju siedziby Zamawiającego lub na terytorium Polski) do Spółki zostanie dostarczony ciągnik lub chassis przez Zamawiającego.

Zdaniem Wnioskodawcy, dokonane dostawy na rzecz Zamawiającego, w sytuacji opisanej w zdarzeniu przyszłym może być uznane za eksport pośredni, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b) ustawy o VAT oraz opodatkowane stawką 0%, pod warunkiem otrzymania potwierdzenia wywozu towaru poza terytorium RP, zgodnie z art. 41 ust. 11 ustawy o VAT.

W ocenie Spółki miejsce, z którego zostanie do niej dostarczony ciągnik lub chassis (z terytorium kraju siedziby Zamawiającego lub z terytorium Polski) pozostaje bez wpływu na sposób opodatkowania (w szczególności zastosowaną stawkę podatkową) podatkiem VAT dostawy towarów (naczep lub zabudowy) dokonywanej przez Spółkę na rzecz Zamawiającego.

W świetle art. 13 ust. 1 ustawy VAT, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ustawy o VAT na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

W sytuacji przedstawionej w opisie zdarzenia przyszłego towar (naczepa lub zabudowa) nie będzie wywożony z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego. Tym samym, sprzedaż naczepy lub zabudowy na rzecz Zamawiającego nie będzie stanowić wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w rozumieniu przepisów ustawy o VAT.

W świetle art. 2 pkt 8 ustawy VAT, przez eksport towarów rozumie się potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty w wykonaniu czynności określonych w art. 7, jeżeli wywóz jest dokonany przez:

a.

dostawcę lub na jego rzecz, lub

b.

nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę dla celów wyposażenia lub zaopatrzenia łodzi rekreacyjnych oraz prywatnych statków powietrznych lub innych prywatnych środków transportu, w tym środków transportu, o których mowa w art. 16 rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 288 z 29.10.2005, str. 1).

Eksport wskazany w art. 2 pkt 8 lit. a) określony jest mianem "eksportu bezpośredniego". Natomiast eksport wskazany w art. 2 pkt 8 lit. b) określa się mianem "eksportu pośredniego". W sytuacji opisanej w zdarzeniu przyszłym transport naczepy z ciągnikiem siodłowym lub zabudowanej wywrotki z terytorium kraju na terytorium państwa nie będącego członkiem Wspólnoty Europejskiej dokonywany będzie na rzecz nabywcy mającego siedzibę poza terytorium kraju. Transport naczepy z ciągnikiem lub zabudowanej wywrotki będzie bowiem dokonywany przez Spółkę na rzecz Zamawiającego.

Zatem, w opinii Spółki, transakcja sprzedaży naczepy lub zabudowy na rzecz Zamawiającego spełnia przesłanki wskazane w art. 2 pkt 8 ustawy VAT, a tym samym winna zostać uznana za eksport pośredni. Fakt, iż na dokumencie celnym jako eksporter wskazany będzie Zamawiający, w opinii Spółki pozostaje bez wpływu na uznanie transakcji sprzedaży naczepy lub zabudowy na rzecz Zamawiającego za eksport pośredni. Podobne stanowisko w tej sprawie zajmują ograny podatkowe. Przykładowo w decyzji z dnia 22 grudnia 2004 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Białymstoku (sygn. PPI/4430-60/A/ACh/04) w następującym stanie faktycznym: "Spółka sprzedaje tytoń dla firmy niemieckiej na bazie Y. W fakturze jako nabywcę towaru za cenę X wskazuje firmę niemiecką, natomiast miejscem dostawy jest Ukraina. Firma niemiecka (nie posiada siedziby ani rejestracji dla potrzeb podatku VAT na terytorium Polski) wystawi fakturę sprzedaży dla przedsiębiorstwa z Ukrainy po wyższej cenie i ta faktura będzie podstawą do odprawy celnej tytoniu w procedurze wywozu. Firma niemiecka upoważni agencję celną, działającą przy Urzędzie Celnym, do zgłoszenia towarów w jej imieniu do procedury wywozu na Ukrainę, zleci spedytorowi odbiór tytoniu z magazynu i wywóz jego za granicę. Na dokumentach SAD firma niemiecka będzie wymieniona jako eksporter. Spółka przed złożeniem deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpił wywóz towaru otrzyma kopię karty 3 SAD potwierdzoną przez urząd celny wyjścia" - udzielił następującej odpowiedzi:

"Zgodnie z art. 2 pkt 8 lit. b) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. Nr 54, poz. 535) przez eksport towarów rozumie się również potwierdzony przez urząd celny wyjścia wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ust. 1 pkt 1-4, jeżeli wywóz dokonywany jest m.in. przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub w jego imieniu.

Z konstrukcji przywołanego przepisu wynika zatem, iż w przypadku gdy towary dostarczone są zagranicznemu odbiorcy w kraju i ich wywóz poza granice Wspólnoty dokonywany jest przez nabywcę, mamy do czynienia z tzw. eksportem pośrednim. Zgodnie z art. 41 ust. 11 ustawy o VAT, przy eksporcie pośrednim ma zastosowanie stawka 0%, pod warunkiem że podatnik dokonujący dostawy (polski sprzedawca) przed złożeniem deklaracji za miesiąc, w którym dokonał dostawy, posiadać będzie kopię dokumentu, w którym urząd celny wyjścia potwierdził wywóz tych towarów. Z dokumentu, w którym urząd celny wyjścia potwierdza wywóz musi wynikać tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu. Stawka 0% przysługuje polskiemu podatnikowi również wtedy, gdy dokumenty wywozowe będą wystawiane na zagranicznego kontrahenta. A zatem przedstawioną przez Spółkę czynność można uznać za eksport towarów uprawniający Spółkę do zastosowania stawki 0% tylko w sytuacji, gdy zostanie spełniony warunek, iż towar wywieziony jest tożsamy z towarem będącym przedmiotem dostawy".

Podobne stanowisko można również odnaleźć w nowszych interpretacjach organów podatkowych. Przykładowo, Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 3 stycznia 2008 r. (sygn. ILPP2/443-58/07-2/GZ), w której podatnik przedstawił następujący stan faktyczny: "Przedmiotowa transakcja przebiegać będzie w następujący sposób:

1.

Spółka dokonuje dostawy towarów na rzecz nabywcy z Niemiec, który następnie dokonuje dostawy tych towarów na rzecz nabywcy z USA,

2.

w wyniku powyższych dostaw, towary odbierane przez nabywcę z USA transportowane są z terytorium Polski (z magazynu Spółki) bezpośrednio na terytorium USA,

3.

wywóz towarów z terytorium Polski na terytorium USA jest potwierdzany przez określony w przepisach celnych urząd celny,

4.

na towarzyszącym wywozowi towarów z terytorium Polski na terytorium USA dokumencie celnym SAD jako Nadawca/Eksporter figuruje nabywca z Niemiec (...).

Zdaniem Wnioskodawcy w powyższym stanie faktycznym dokonuje on eksportu towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b) ustawy o VAT, a zatem w przypadku spełnienia warunku wynikającego z art. 41 ust. 11 ustawy o VAT ma prawo do stosowania stawki 0% (...)".

W odpowiedzi Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu stwierdził: " (...) W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe. Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy (...)".

Identyczne stanowisko w przedmiotowej sprawie zajęły również inne organy podatkowe np.: Naczelnik Kujawsko-Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Bydgoszczy (postanowienie z dnia 2 czerwca 2004 r., sygn. ZP-I/443/55/04) oraz Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie (postanowienie z dnia 19 maja 2006 r., sygn. 1471/NUR1/443-86/06/AP) oraz Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie (interpretacja indywidualna z dnia 3 marca 2009 r. nr IPPP2/443-1794/08-2/BM).

W świetle art. 41 ust. 11 w związku z art. 41 ust. 4 ustawy VAT, dokonanie czynności eksportu pośredniego może być opodatkowane podatkiem od towarów i usług według stawki "0", pod warunkiem, że przed złożeniem deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym dokonano dostawy towarów, podatnik posiada kopię dokumentu, w którym urząd celny określony w przepisach celnych potwierdził wywóz tych towarów poza terytorium Wspólnoty. W sytuacji opisanej w zdarzeniu przyszłym Spółka będzie dysponować dokumentem celnym (komunikat IE599) potwierdzającym, iż sprzedane Zamawiającemu naczepy lub zabudowy opuściły terytorium Wspólnoty Europejskiej. Tym samym Spółka stoi na stanowisku, iż będzie mogła opodatkować sprzedaż naczep lub zabudów dokonaną na rzecz Zamawiającego 0% stawką podatku od towarów i usług.

W opinii Spółki, transakcje sprzedaży naczep lub zabudów Zamawiającemu w okolicznościach wskazanych w opisie zdarzenia przyszłego należy uznać za eksport pośredni, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b) ustawy o VAT.

Zdaniem Spółki, przy spełnieniu warunków określonych w art. 41 ust. 11 ustawy o VAT, będzie miała ona prawo opodatkować dostawę naczep dokonaną na rzecz Zamawiającego 0% stawką podatku VAT.

Ponadto, w ocenie Spółki w sytuacji opisanej w zdarzeniu przyszłym sposób opodatkowania podatkiem VAT dostawy dokonywanej pomiędzy nią a Zamawiającym będzie taki sam zarówno w przypadku gdy ciągnik lub chassis będą dostarczone do Spółki z zakładu znajdującego się na terytorium Polski oraz z zakładu znajdującego się na terytorium innego państwa UE. W obu bowiem przypadkach (czyli zarówno gdy ciągnik lub chassis zostaną dostarczone z terytorium innego państwa UE lub gdy ciągnik lub chassis zostaną dostarczone z terytorium Polski) miejscem świadczenia dla czynności dostawy towarów dokonanej przez Spółkę na rzecz Zamawiającego będzie terytorium Polski (zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT).

Mając na uwadze powyższe Spółka wnosi o potwierdzenie słuszności wyżej zaprezentowanego stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej opisanego zdarzenia przyszłego w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług dostawy towarów, będących przedmiotem eksportu pośredniego. Natomiast w kwestii dotyczącej stanu faktycznego w ww. zakresie zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie nr ILPP2/443-519/09-2/EN z dnia 1 lipca 2009 r.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl