ILPP2/443-519/08-2/MN - Czy komornik dokonując sprzedaży nieruchomości w trybie egzekucji jest zobowiązany naliczyć i odprowadzić podatek od towarów i usług?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 20 maja 2008 r. (data wpływu do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie: 5 czerwca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy zabudowanej nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 5 czerwca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy zabudowanej nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca, jako Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w B., prowadzi na podstawie tytułu wykonawczego wyr. zaocznego Sądu Rejonowego w J. G. z dnia 20 września 2000 r. (sygn. akt IC 654/00) przeciwko dłużnikowi - Spółce z o.o. "X" - postępowanie egzekucyjne Nr I (...) z nieruchomości zabudowanej położonej w T., gmina B..

Przedmiotowa nieruchomość stanowi działkę Nr 5 (...) o powierzchni 87,68 ha, zabudowaną budynkami magazynowymi i gospodarczymi, określoną, jako tereny przemysłowe oznaczone literą Ba. Działka ta wyłączona jest z gospodarki leśnej i przeznaczona w planie zagospodarowania przestrzennego pod tereny działalności gospodarczej związanej z produkcją leśną i oznaczona na rysunkach planu zagospodarowania przestrzennego, jako Pul.

Dłużnik zakupił przedmiotową nieruchomość w dniu 12 lutego 1996 r. od osoby fizycznej, a transakcja nie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT. Z informacji uzyskanych z Urzędu Skarbowego w J. G. (z posiadanej przez ten Urząd dokumentacji) wynika, iż w momencie nabycia przez Spółkę, przedmiotowa nieruchomość była zabudowana i nie służyło nabywcy prawo do odliczenia podatku naliczonego, bowiem nie został on naliczony przez sprzedawcę. Jednocześnie Spółka nie ponosiła wydatków na ulepszenie tej nieruchomości.

Zainteresowany, jako komornik sądowy, będzie dokonywał sprzedaży (dostawy) przedmiotowej nieruchomości realizując postępowanie egzekucyjne.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy dokonując sprzedaży przedmiotowej nieruchomości komornik jest zobowiązany naliczyć i odprowadzić podatek od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż przedmiotowej nieruchomości na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 43 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2002 r. Nr 110, poz. 968 z późn. zm.) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), zgodnie, z którym, płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna nie mająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

W myśl § 24 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 z późn. zm.), organy egzekucyjne, określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2002 r. Nr 110, poz. 968 z późn. zm.), oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296 z późn. zm.), w przypadku sprzedaży towarów, wystawiają w imieniu dłużnika i na jego rachunek faktury potwierdzające dokonanie sprzedaży tych towarów; kopię faktury otrzymuje dłużnik. Fakturę wystawia się, jeżeli na dłużniku spoczywa obowiązek podatkowy związany ze sprzedażą towarów.

Jak wynika, zatem z przytoczonych przepisów, komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne są płatnikami podatku od towarów i usług w zakresie dostawy dokonywanej w trybie egzekucji. Charakter płatnika komornik sądowy będzie posiadał zarówno, gdy przedmiotem ww. egzekucji będą rzeczy ruchome jak i nieruchomości. Przytoczone przepisy wskazują na fakt, iż komornicy sądowi są płatnikami podatku VAT od dostawy dokonanej w trybie egzekucji w sytuacji, gdy wykonywane są czynności egzekucyjne. Za czynności te, uważa się każde formalne, oparte na przepisach procesowych działanie uprawnionego organu egzekucyjnego wywołujące skutek prawny dla prowadzonej egzekucji.

Cytowane przepisy wskazują również na szczególną sytuację, kiedy to należny podatek jest pobierany i odprowadzany do urzędu skarbowego przez płatnika. Podyktowane jest to faktem odpłatnej dostawy dokonanej w ramach czynności egzekucyjnej. W tej sytuacji komornik sądowy staje się płatnikiem podatku i winien wykonać trzy czynności: obliczyć podatek, pobrać podatek od podatnika oraz wpłacić go organowi podatkowemu.

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Artykuł 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W związku z powyższym, dostawa nieruchomości zabudowanej przez komornika sądowego w toku postępowania egzekucyjnego podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Jednakże na podstawie przepisów ustawy prawodawca przewidział szczególne okoliczności, w których dostawa towarów korzysta z przedmiotowego zwolnienia od podatku.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze.

Natomiast na mocy art. 43 ust. 2 ustawy, przez towary używane, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się:

Zgodnie z art. 43 ust. 6 ustawy, zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie stosuje się do dostawy towarów wymienionych w ust. 2 pkt 1, jeżeli przed wprowadzeniem ich do ewidencji środków trwałych lub w trakcie użytkowania wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły, co najmniej 30% wartości początkowej, a podatnik:

Zatem, aby cytowany przepis art. 43 ust. 6 ustawy wyłączający zwolnienie z podatku VAT znalazł zastosowanie, wszystkie wyżej wspomniane warunki muszą zostać spełnione łącznie. Nie wystąpienie jednego z nich oznacza konieczność zastosowania zwolnienia przy sprzedaży używanych budynków, budowli i ich części.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż dłużnik - Spółka nabyła w 1996 r. przedmiotową nieruchomość zabudowaną, a więc od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło, co najmniej 5 lat.

Ponadto, jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę, Spółka - będąca właścicielem nieruchomości - nie miała prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z zakupem nieruchomości, a także nie ponosiła wydatków na jej ulepszenie.

W związku z powyższym stwierdzić należy, iż przedmiotowa nieruchomość spełnia wszystkie przesłanki do uznania jej za towar używany w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Stosownie do art. 29 ust. 5 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczne zasady jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem. Jeżeli zatem dostawa budynku korzysta ze zwolnienia od podatku, również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony korzysta z tego zwolnienia.

Reasumując, w świetle przytoczonych przepisów, dostawa zabudowanej nieruchomości przez komornika sądowego w ramach czynności egzekucyjnych podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Jednakże, przedmiotowa nieruchomość spełnia wszelkie kryteria pozwalające stwierdzić, iż jest ona towarem używanym w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (art. 43 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 1 oraz ust. 6 ustawy), a więc dostawa tej nieruchomości - gruntu wraz z posadowionymi na nim budynkami - korzystać będzie ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.