ILPP2/443-518/09-6/ISN

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 22 lipca 2009 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP2/443-518/09-6/ISN

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Sp. z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 14 kwietnia 2009 r. (data wpływu 22 kwietnia 2009 r.) uzupełnionym pismem z dnia 22 kwietnia 2009 r. (data wpływu 24 kwietnia 2009 r.) oraz pismem z dnia 15 lipca 2009 r. (data wpływu 17 lipca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia przy dostawie towarów - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 kwietnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia przy dostawie towarów. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 22 kwietnia 2009 r. (data wpływu 24 kwietnia 2009 r.) brakującą opłatę oraz pismem z dnia 15 lipca 2009 r. (data wpływu 17 lipca 2009 r.) o informacje doprecyzowujące.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Firma ukraińska zamówiła od Wnioskodawcy (dalej: Spółka A) dostawę urządzeń, oprogramowania wraz z instalacją w ruchomym i nieruchomym majątku trwałym, przeprowadzenie szkolenia na miejscu instalacji, tj. loco - beneficjenta na Ukrainie oraz dostarczenie dokumentacji technicznej w dwóch językach. Podstawą umowy pomiędzy kontrahentem ukraińskim a Spółką A, jest dostawa urządzeń (towarów) i oprogramowania w ruchomym i nieruchomym majątku wraz z montażem (świadczenie usług), czyli podstawą umowy jest dostawa towarów i świadczenie usług.

Całość wynikającą z umowy pomiędzy firmą ukraińską a Spółką A realizują podwykonawcy, czyli Spółka B oraz Spółka C. Spółka B dostarcza i instaluje urządzenia, natomiast Spółka C zarządza realizacją kontraktu w firmie ukraińskiej, sprawuje nadzór nad produkcją, sprawdza działanie urządzeń, o których mowa wyżej. Wszystkie Spółki A, B i C są zarejestrowane jako podatnicy na terenie Polski. Wszystkie ww. usługi są w trakcie realizacji. PKWiU wg Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. Nr 42, poz. 264 z późn. zm.) to wykonanie usługi w obiektach budowlanych - dział 26 komputery, wyroby elektroniczne i optyczne klasyfikacji stanowiącej załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 obowiązuje od dnia 1 stycznia 2009 r.).

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany poinformował, że:

* na rzecz kontrahenta zagranicznego, na terenie Ukrainy, w imieniu którego umowę zawarła i jest płatnikiem Unia Europejska - mają być i są dostarczane wg Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług: 29.1 - Maszyny do wytwarzania i wykorzystania energii mechanicznej, 30.1 - Komputery i urządzenia do przetwarzania informacji;

* ww. maszyny i komputery stanowią przeważającą wartość dostaw, a oprogramowanie wraz z instalacją i przeprowadzeniem szkolenia na miejscu instalacji jest uzupełniającym elementem dostawy urządzeń wraz z montażem i szkoleniem. Także integralną częścią umowy jest uruchomienie powyższych urządzeń zgodnie z przeznaczeniem. Urządzenia, o których mowa wyżej są montowane w halach produkcyjnych na terenie Ukrainy. Sprzedaż przez Zainteresowanego oprogramowania wraz z instalacją nie jest związana ze sprzedażą praw autorskich lub udzielaniem licencji;

* usługa zarządzania i realizacji kontraktu wykonywana przez Spółkę C w firmie ukraińskiej jest integralną częścią kontraktu dostawy urządzeń wraz z ich montażem, o którym mowa wyżej;

* odnośnie pytania 3, które brzmi: "Jak pod względem podatkowym powinien rozliczyć się Wnioskodawca (Spółka A) ze Spółkami B i C za dostawy, montaż itp. usługi wykonane na terenie Ukrainy..." Zdaniem Zainteresowanego, jeżeli Spółki B i C dokonują dostawy wraz z montażem na terenie Ukrainy, tam powinny zarejestrować się jako podatnicy. W tej sytuacji faktury powinny wystawiać na generalnego wykonawcę, tj. Wnioskodawcę wg stawek podatkowych "0". Jeśli Spółki B i C nie wymagałyby zarejestrowania się na terenie Ukrainy, to powinny wystawiać faktury na Spółkę A wg stawki 22%.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1.

Jaką zasadę opodatkowania powinien zastosować Wnioskodawca zwany Spółką A do wykonanego w całości zamierzenia dla firmy ukraińskiej.

2.

Czy Spółki B i C skoro dostarczają z Polski na Ukrainę, a także zakupią na Ukrainie urządzenia wymagające instalacji, opracowania dokumentacji, zarządzaniem nad produkcją i poprawnością działania urządzeń na terenie Ukrainy, rozliczą się podatkowo z Zainteresowanym wg stawki 22%.

3.

Jak pod względem podatkowym powinien rozliczyć się Wnioskodawca (Spółka A) ze Spółkami B i C za dostawy, montaż itp. usługi wykonane na terenie Ukrainy.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad.1

Spółka A, ponieważ zawarła kontrakt bezpośrednio z firmą ukraińską na wykonanie całego zamierzenia, ale jego nie wykonała, to rozliczenie finansowe pod względem podatkowym powinno nastąpić w Polsce wg stawki 0%.

Ad.2

Spółki B i C z uwagi na to, że dostarczyły i wykonały zlecenia na terenie Ukrainy i nie miały stałego prowadzenia działalności na tym terenie, powinny rozliczyć się wg stawki 22% w Polsce, ponieważ rozliczenia za wykonane zamierzenie nastąpi przez Spółkę A.

Ad.3

Jeżeli Spółki B i C dokonują dostawy wraz z montażem na terenie Ukrainy, tam powinny zarejestrować się jako podatnicy. W tej sytuacji faktury powinny wystawiać na generalnego wykonawcę, tj. Wnioskodawcę wg stawek podatkowych "0". Jeśli Spółki B i C nie wymagałyby zarejestrowania się na terenie Ukrainy, to powinny wystawiać faktury na Spółkę A wg stawki 22%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Artykuł 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Miejsce świadczenia to nic innego jak miejsce opodatkowania danej czynności. Zatem, jego określenie ma istotne znaczenie dla prawidłowego ustalenia państwa, w którym powstaje obowiązek podatkowy z tytułu danej czynności opodatkowanej podatkiem VAT.

Regulacje dotyczące tzw. miejsca świadczenia przy dostawie towarów, zostały zawarte w art. 22 ustawy.

Z przepisu art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy wynika, że miejscem dostawy towarów, które są instalowane lub montowane, z próbnym uruchomieniem lub bez niego przez dokonującego ich dostawy lub przez podmiot działający na jego rzecz - jest miejsce, w którym towary są instalowane lub montowane; nie uznaje się za instalację lub montaż prostych czynności umożliwiających funkcjonowanie montowanego lub instalowanego towaru zgodnie z przeznaczeniem.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęć montaż lub instalacja, które skutkują przesunięciem miejsca świadczenia do państwa, na terytorium którego wykonywany jest montaż (instalacja towarów). Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN (wersja internetowa www.pwn.pl) "montaż" to składanie maszyn, aparatów, urządzeń itp. z gotowych części, zakładanie, instalowanie urządzeń technicznych. Z kolei, instalacja to montowanie gdzieś urządzeń technicznych. Należy zwrócić uwagę, iż stosownie do cytowanego powyżej art. 22 ustawy, do instalacji lub montażu nie zalicza się prostych czynności umożliwiających funkcjonowanie montowanego lub instalowanego towaru zgodnie z jego przeznaczeniem. Zdaniem tut. Organu, jako "proste czynności należy rozumieć działania umożliwiające funkcjonowanie danego towaru i sprzętu, które potencjalny nabywca mógłby wykonać we własnym zakresie, np. korzystając z dołączonej instrukcji. Dlatego też biorąc powyższe pod uwagę za montaż lub instalację należy uznać takie czynności, które wymagają specjalistycznej wiedzy i umiejętności znanych przede wszystkim dostawcy montowanego lub instalowanego towaru/sprzętu.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, iż od Wnioskodawcy (Spółka A) kontrahent z Ukrainy zamówił dostawę urządzeń wraz z montażem. Całość wynikającą z umowy pomiędzy firmą ukraińską a Spółką A realizują podwykonawcy, czyli Spółka B oraz Spółka C. Spółka B dostarcza i instaluje urządzenia, natomiast Spółka C zarządza realizacją kontraktu w firmie ukraińskiej, sprawuje nadzór nad produkcją, sprawdza działanie urządzeń, o których mowa wyżej. Wszystkie Spółki A, B i C są zarejestrowane jako podatnicy na terenie Polski. Wszystkie ww. usługi są w trakcie realizacji. W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany doprecyzował, że przedmiotem umowy jest dostawa maszyn do wytwarzania i wykorzystania energii mechanicznej (PKWiU 29.1) oraz komputery i urządzenia do przetwarzania informacji (PKWiU 30.1). Maszyny i komputery stanowią przeważającą wartość dostaw, a oprogramowanie wraz z instalacją i przeprowadzeniem szkolenia na miejscu instalacji jest uzupełniającym elementem dostawy urządzeń wraz z montażem i szkoleniem. Także integralną częścią umowy jest uruchomienie powyższych urządzeń zgodnie z przeznaczeniem. Urządzenia, o których mowa wyżej są montowane w halach produkcyjnych na terenie Ukrainy. Sprzedaż przez Zainteresowanego oprogramowania wraz z instalacją nie jest związana ze sprzedażą praw autorskich lub udzielaniem licencji. Usługa zarządzania i realizacji kontraktu wykonywana przez Spółkę C w firmie ukraińskiej jest integralną częścią kontraktu dostawy urządzeń wraz z ich montażem, o którym mowa wyżej.

Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz przedstawione powyżej przepisy, zdaniem tut. Organu omawiana transakcja dostawy towarów powinna być traktowana dla celów podatku od towarów i usług, jako dostawa towarów z instalacją lub montażem, o której mowa w art. 22. ust. 1 pkt 2 ustawy.

Wnioskodawca działa poprzez podwykonawców Spółkę B i Spółkę C. Spółka B dostarcza i instaluje urządzenia, natomiast Spółka C zarządza realizacją kontraktu w firmie ukraińskiej, sprawuje nadzór nad produkcją, sprawdza działanie urządzeń. Dodatkowo, należy podkreślić fakt, iż pomimo fizycznego wykonywania prac przez podwykonawców, zgodnie z kontraktem to Zainteresowany jest generalnym wykonawcą odpowiedzialnym za efekt końcowy montażu i instalacji urządzeń. Ponadto, jak wskazał Wnioskodawca w uzupełnieniu do wniosku " (...) oprogramowanie wraz z instalacją i przeprowadzeniem szkolenia na miejscu instalacji jest uzupełniającym elementem dostawy urządzeń wraz z montażem i szkoleniem" oraz " (...) usługa zarządzania i realizacją kontraktu w firmie ukraińskiej jest integralną częścią kontraktu dostawy urządzeń wraz z ich montażem (...)".

Wobec tak przedstawionego opisu sprawy, tut. Organ stwierdził, iż przedmiotem działania Wnioskodawcy będzie dostawa urządzeń wraz z ich montażem i uruchomieniem, której miejscem opodatkowania, zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy, będzie miejsce, w którym towary są instalowane lub montowane, czyli w tym przypadku Ukraina.

Zatem, ww. czynność nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium kraju (Polski), a zatem stanowisko Zainteresowanego, iż " (...) rozliczenie finansowe pod względem podatkowym powinno nastąpić w Polsce wg stawki 0%" należy uznać za nieprawidłowe.

Odnośnie usług świadczonych na rzecz Wnioskodawcy przez Spółkę B i Spółkę C, tut. Organ wyjaśnia co następuje.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka B, dostarcza i instaluje urządzenia na terytorium Ukrainy.

Wobec powyższego, przedmiotem działania Spółki B będzie również dostawa towarów wraz z montażem, dla której zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy, miejscem świadczenia będzie miejsce, w którym towary będą instalowane lub montowane, czyli Ukraina. W związku z czym, czynność ta nie będzie podlegała opodatkowaniu w Polsce.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do dostawy towarów lub świadczenia usług, dokonywanych przez podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT czynni lub zwolnieni, jeżeli miejscem opodatkowania tych czynności jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego i dla tych czynności podatnicy ci nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub - w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze (art. 106 ust. 2 ustawy).

W myśl § 25 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337), zwanego dalej rozporządzeniem, przepisy § 5, 7-21 i 24 stosuje się odpowiednio do faktur stwierdzających dokonanie dostawy towarów lub świadczenia usług, dla których miejscem opodatkowania jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego, jeżeli dla tych czynności podatnicy wystawiający fakturę nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub - w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze.

Stosownie do § 25 ust. 2 rozporządzenia, faktury, o których mowa w ust. 1, powinny zawierać dane określone w § 5, z wyjątkiem stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem.

W związku z powyższym, Spółka B wykonując czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium kraju, na fakturze wystawionej dla Wnioskodawcy winna zawrzeć dane określone w § 5 cyt. rozporządzenia z wyjątkiem stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem.

O sposobie rozliczania ewentualnego podatku i jego wysokości, oraz o podmiocie zobowiązanym do jego rozliczenia przesądzają w takim przypadku przepisy kraju, w którym znajduje się miejsce świadczenia.

Natomiast opisana we wniosku Spółka C zarządza realizacją kontraktu w firmie ukraińskiej, sprawuje nadzór nad produkcją, sprawdza działanie zamontowanych i zainstalowanych urządzeń.

Zdaniem tut. Organu, Spółka C świadczy na rzecz Wnioskodawcy usługi, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z tym przepisem, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Stosownie do treści art. 8 ust. 3 ustawy, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

W przypadku świadczenia usług bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dane świadczenie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Ogólna reguła wyrażona w art. 27 ust. 1 ustawy stanowi, iż w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługę - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.

Odstępstwo od tej zasady przewidziane zostało między innymi w art. 27 ust. 3 ustawy, zgodnie z którym w przypadku gdy usługi, o których mowa w ust. 4, są świadczone na rzecz:

1.

osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium państwa trzeciego, lub

2.

podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale

* miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania.

Stosownie do regulacji zawartych w art. 27 ust. 4 ustawy, przepis ust. 3 stosuje się do usług:

1)

sprzedaży praw lub udzielania licencji i sublicencji, przeniesienia lub cesji praw autorskich, patentów, praw do znaków fabrycznych, handlowych, oddania do używania wspólnego znaku towarowego albo wspólnego znaku towarowego gwarancyjnego, albo innych pokrewnych praw;

2)

reklamy;

3)

doradczych, inżynierskich, prawniczych, księgowych oraz usług podobnych do tych usług, w tym w szczególności:

a)

usług doradztwa w zakresie sprzętu komputerowego (PKWiU 72.1),

b)

usług doradztwa w zakresie oprogramowania (PKWiU 72.2),

c)

usług prawniczych, rachunkowo-księgowych, badania rynków i opinii publicznej, doradztwa w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania (PKWiU 74.1),

d)

usług architektonicznych i inżynierskich (PKWiU 74.2) - z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 1,

e)

usług w zakresie badań i analiz technicznych (PKWiU 74.3);

3a) usług przetwarzania danych, dostarczania informacji oraz usług tłumaczeń;

4)

bankowych, finansowych i ubezpieczeniowych łącznie z reasekuracją, z wyjątkiem wynajmu sejfów przez banki;

5)

dostarczania (oddelegowania) personelu;

6)

wynajmu, dzierżawy lub innych o podobnym charakterze, których przedmiotem są rzeczy ruchome, z wyjątkiem środków transportu;

7)

telekomunikacyjnych;

8)

nadawczych radiowych i telewizyjnych;

9)

elektronicznych;

10)

polegających na zobowiązaniu się do powstrzymania się od dokonania czynności lub posługiwania się prawem, o których mowa w pkt 1-9 i 11;

11)

agentów, pośredników działających w imieniu i na rzecz innej osoby, jeżeli uczestniczą w zapewnieniu świadczenia usług, o których mowa w pkt 1-10;

12)

polegających na zapewnieniu dostępu do systemów gazowych lub elektroenergetycznych;

13)

przesyłowych:

a)

gazu w systemie gazowym,

b)

energii elektrycznej w systemie elektroenergetycznym;

14)

bezpośrednio związanych z usługami, o których mowa w pkt 12 i 13.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka C świadczy na terytorium Ukrainy usługi zarządzania realizacją kontraktu w firmie ukraińskiej, sprawuje nadzór nad produkcją, sprawdza działanie zamontowanych i zainstalowanych urządzeń, na rzecz Wnioskodawcy.

Aby skorzystać z możliwości przerzucenia miejsca opodatkowania do miejsca, np. gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, ustawodawca wskazał w art. 27 ust. 3 pkt 2 ustawy, że usługa taka musiałaby być świadczona na rzecz podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę.

Z opisu sprawy wynika, że nabywcą usług świadczonych na terytorium Ukrainy przez Spółkę C jest Wnioskodawca - podmiot z siedzibą w Polsce, wobec powyższego warunek, o którym mowa w art. 27 ust. 3 pkt 2 ustawy nie zostanie spełniony, gdyż nabywca usługi (Zainteresowany) posiada siedzibę w tym samym kraju co świadczący usługę (Spółka C), czyli w Polsce.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdza się, że miejscem świadczenia usługi wykonanej przez Spółkę C będzie miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; a w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania (art. 27 ust. 1 ustawy), tj. Polska. Zatem, Spółka C zobowiązana będzie do opodatkowania ww. usługi wg stawek i zasad obowiązujących na terytorium kraju.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w zakresie miejsca świadczenia. Natomiast pozostała część wniosku dotycząca stanu faktycznego w ww. zakresie została rozstrzygnięta w odrębnej interpretacji indywidualnej z dnia 22 lipca 2009 r. Nr ILPP2/443-518/09-5/ISN.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl