ILPP2/443-514/13-7/EN

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 20 września 2013 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP2/443-514/13-7/EN

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z 6 czerwca 2013 r. (data wpływu 10 czerwca 2013 r.) uzupełnionym pismem z 5 sierpnia 2013 r. (data wpływu 6 sierpnia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania drobnych prezentów - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 czerwca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania drobnych prezentów. Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z 5 sierpnia 2013 r. (data wpływu 6 sierpnia 2013 r.), w którym doprecyzowano opis sprawy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Zgodnie z podstawowym zakresem działalności Wnioskodawca (Spółka) zajmuje się organizacją oraz najmem i dzierżawą stanowisk handlowych na całorocznych targowiskach miejskich. W celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży oraz rozreklamowania swojej działalności po raz pierwszy będzie organizowała targowiska sezonowe - jarmarki i zamierza wprowadzić ten rodzaj działalności jako poszerzenie oferty handlowej, który wiązałby się z organizacją jarmarków sezonowych nawiązujących do najbardziej popularnych świąt czy tradycji regionu wielkopolskiego. Te sezonowe jarmarki będą obejmowały następujące działania wynajem kiosków handlowych i straganów handlowych oraz organizacja imprezy kulturalnej towarzyszącej tej działalności. Wynajem kiosków i straganów handlowych będzie się odbywała przed rozpoczęciem jarmarku i liczba kupców oraz wielkość przychodów będzie znana przed rozpoczęciem jarmarku. Działalność kulturalna towarzysząca jarmarkowi obejmować będzie między innymi: wynajem estrady na koncerty i recitale, występy zespołów pieśni i tańca ludowego i nowoczesnego, występy chórów, pokazy mody, pokazy sportowe np. sztuk walki, sztuki teatralne, czytanie bajek dla dzieci przez znanych x i inne. Część z tych imprez kulturalnych będzie odpłatna, część nieodpłatna. Spółka będzie wręczać niektórym uczestnikom (głównie dzieciom) drobne upominki (książki, zabawki, piłki, okolicznościowe puchary itp.), organizować drobny poczęstunek (usługi gastronomiczne, artykuły żywnościowe, napoje), opłacać ewentualne koszty transportu dla niektórych uczestników. Podczas imprezy kioski i stragany handlowe będą udekorowane logo Spółki, prezenterzy imprez kulturalnych będą reklamować organizatora, logo Spółki będzie na wręczanych upominkach - prezentach oraz informacja o organizatorze i jarmarku będzie w lokalnych mediach (prasa, radio i telewizja). Z uwagi na liczbę wręczanych upominków o wartości jednostkowej do maksimum 100 zł brutto Spółka zdecydowała, że nie będzie prowadziła ewidencji osób, którym te prezenty będą wręczone z uwagi na pracochłonność i koszty obsługi. Spółka jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i podatku od towarów i usług i nie korzysta z żadnego zwolnienia w zakresie tych podatków.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, iż:

1. Spółka nie jest samorządową instytucją kultury w brzmieniu przepisów ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2012 r. poz. 406) i nie dotyczą Spółki wymogi dla instytucji kultury określone w rozdziale 2 ustawy, ze szczególnym uwzględnieniem art. 13 ustawy. Zadania i rodzaj przewidzianej dla Spółki działalności wskazuje jej akt założycielski - umowa Spółki (szczegółowo wymienione w KRS).

2. Spółka nie jest podmiotem tworzącym instytucje kultury, albowiem takimi podmiotami są wymienione w art. 8 i 9 ustawy podmioty zarówno państwowe jak i samorządowe. Organizator instytucji opisany jest w art. 1 ustawy. Spółka jest typowym podmiotem gospodarczym, który nie jest dotowany i musi utrzymać się z przychodów uzyskiwanych ze swojej działalności i nie ma znaczenia fakt, kto jest jej udziałowcem.

3. Wnioskodawca nie jest i nie będzie indywidualnym twórcą lub artystą wykonawcą, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynagradzanych w formie honorarium świadczącym usługi kulturalne.

4. Opisana we wniosku, jak również w wyjaśnieniach uzupełniających działalność kulturalna jest działalnością towarzyszącą jarmarkom handlowym. Działalność ta ma na celu zwiększenie zainteresowania jarmarkiem. Dzięki atrakcjom artystycznym towarzyszącym jarmarkowi na Stary Rynek przychodzi większa liczba ludności, która zwiększa liczbę kupujących na stanowiskach handlowych. Zwiększa przez to zainteresowanie kupców wynajmem stoisk handlowych obecnie i w przyszłości i w efekcie pozwala Spółce co najmniej zachować a nawet zwiększyć wielkość osiąganych przychodów. Działalność kulturalna (występy artystów) nie są odpłatne dla ludności, a więc nie ma żadnych biletów wstępu. Odpłatność za usługi kulturalne i im towarzyszące (scena, dowóz zespołów artystycznych, nagłośnienie, najem namiotu na garderobę dla artystów, wynagrodzenia artystów, faktury/rachunki za usługi artystyczno-kulturalne itp.) jest wkalkulowana w cenę najmu stanowiska handlowego i ponoszą ją kupcy handlujący na jarmarku.

5. Wnioskodawca nie jest instytucją kultury, o czym mowa w pkt 1, 2, 3 uzupełnienia, i sam nie świadczy usług kulturalnych lecz zaprasza zespoły, chóry, artystów indywidualnych itp. Odpłatność za działalność kulturalną została szczegółowo opisana w powyższych punktach, a więc nie ma biletów wstępu i innych opłat za wejściówkę, lecz odpłatność jest wkalkulowana w cenę usługi najmu. Usługi kulturalno-artystyczne świadczone przez zespoły, chóry, uczestników pokazów i innych a więc różnych wykonawców mogą być realizowane przez wszystkich chętnych artystów nieodpłatnie lub odpłatnie (opisano to w powyższych punktach).

6. Wnioskodawca nie grupuje działalności kulturalnej do poszczególnych rodzajów działalności kulturalnej, lecz określa mianem usług artystyczno-kulturalnych. Jako element składowy ceny najmu obowiązującą stawką VAT dla tych usług jest stawka usługi podstawowej to jest usługi najmu i wynosi 23%. Odrębnej odpłatności za usługi kulturalne w formie biletów wstępu Spółka nie przewiduje.

7. Wnioskodawca nie wykonuje nieodpłatnej działalności, lecz tylko niektóre zespoły artystyczne wykonują tego rodzaju działalność nieodpłatnie bądź odpłatnie. Te wydatki kulturalne, za które należy zapłacić są wliczane do ceny usługi najmu (o czym mowa wyżej).

8. Spółka jako podmiot gospodarczy może reklamować swoją działalność wręczając drobne upominki (prezenty) z logo Spółki. Wręczanie tych prezentów ma związek z jej podstawową działalnością gospodarczą, tj. organizacją całorocznych targowisk i najmem stanowisk handlowych na tych targowiskach, jak również organizacją sezonowych, krótkoterminowych targowisk (o okresie trwania 2-3 tygodni) zwanych przez Spółkę jarmarkami i najmem stanowisk handlowych na tych jarmarkach. Różnica między stałymi targowiskami a jarmarkami jest taka, że na targowiskach całorocznych nie organizuje się kulturalnych imprez towarzyszących, natomiast dla urozmaicenia i uatrakcyjnienia jarmarków i ściągnięcia jak największej liczby kupców organizowane są kulturalne imprezy towarzyszące tym jarmarkom. Spółka rozpoczyna organizacje jarmarków w opisanym wyżej kształcie w celu wyłącznie zwiększenia lub utrzymania źródła przychodów oraz poprawy wyniku finansowego. Jest to nadrzędny cel Spółki, która poszukuje nowych źródeł przychodów. Temu celowi służy także wręczanie drobnych prezentów.Przy czym występują prezenty o wartości:

a.

poniżej 10,0 zł np. tzw. smycze z logo Spółki, które kosztują 1,50 zł za sztukę lub inne prezenty o wartości poniżej 10,0 zł; od takich prezentów Spółka odlicza VAT naliczony ale nie nalicza VAT należnego;

b.

poniżej 100,0 zł (najczęściej w wysokości do 30 zł) z logo Spółki, dla których Spółka nie prowadzi ewidencji z uwagi na dużą liczbę obdarowanych, gdyż koszty ewidencji obdarowanych są niewspółmierne do wartości przekazywanych prezentów; w tej sytuacji Spółka odlicza podatek VAT i jednocześnie sporządza fakturę wewnętrzną celem naliczenia od tych prezentów podatku VAT.

9. Przekazanie prezentów o małej wartości ma związek z działalnością gospodarczą, gdyż każdy obdarowany może być obecnie lub w przyszłości klientem Spółki, tj. kupcem, który wynajmie stoisko handlowe na targowisku stałym bądź sezonowym.

10. Spółka nie świadczy usług transportowych i tego rodzaju usługi zakupi u przewoźników tj. najczęściej u przewoźników świadczących usługi transportu autobusowego. Jak to opisano wyżej Spółka poniesie koszty transportu niektórych zespołów artystycznych najczęściej tych, którzy wystąpią nieodpłatnie. Tego rodzaju koszty transportu zostały wkalkulowane w cenę najmu stanowisk handlowych, a najem takich stanowisk to podstawowa działalność Spółki.

11. Spółka zakupi usługi gastronomiczne od wyspecjalizowanych podmiotów (np. w restauracji, w marketach), to jest od osób trzecich. Usługi gastronomiczne oraz zakup napojów (wody) stanowić będą drobny poczęstunek dla zaproszonych gości oraz uczestników występów artystyczno-kulturalnych. Zakup wymienionych usług gastronomicznych i napojów kwalifikujemy do wydatków reprezentacyjnych, nie odliczamy VAT naliczonego i traktujemy ten wydatek jako wydatek niestanowiący kosztów uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku nieodliczenia podatku VAT naliczonego od drobnych prezentów można nie naliczać podatku VAT należnego.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z brzmieniem art. 7 ust. 1 i 2 przez dostawę towarów rozumie się przekazanie nieodpłatne towarów należących do jego przedsiębiorstwa, jeżeli przysługiwało podatnikowi w całości lub części prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Jednakże Spółka stoi na stanowisku, iż zgodnie z orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej dotyczącej możliwości alokowania nabywanych dóbr do działalności opodatkowanej lub będącej poza zakresem zastosowania wspólnego systemu podatkowego (np. wyrok w sprawie C-20/91 czy w sprawie C-415/98) podatnik ma wybór pomiędzy uznaniem, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie towarów celem nieodpłatnego ich przekazania przysługuje oraz uznaniem, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie tych towarów im nie przysługuje. W związku z tym, jeśli Spółka zrezygnuje (co jest dopuszczalne) z prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabywaniu prezentów, to w konsekwencji nie będzie miała obowiązku opodatkowania nieodpłatnego przekazania tych prezentów (mimo nieprowadzenia ewidencji obdarowanych).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Według art. 7 ust. 2 ustawy: przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1.

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2.

wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Na podstawie art. 7 ust. 3 ustawy, przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika.

Stosownie do art. 7 ust. 4 ustawy, przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

1.

łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł, jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;

2.

których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł.

Generalnie zatem, z uwagi na brzmienie art. 5 ust. 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa. Od tej zasady przewidziano jednak pewne wyjątki. Jak wynika z ww. art. 7 ust. 2 pkt 1 cyt. ustawy, czynnościami zrównanymi z odpłatną dostawą towarów jest m.in. przekazanie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu których przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części. Jednocześnie, na mocy art. 7 ust. 3 ustawy, ustawodawca wyłączył z opodatkowania wymienione w tym przepisie towary, tj. prezenty o małej wartości oraz próbki, o których mowa w art. 7 ust. 4 ustawy.

Wskazać należy, że przepis art. 7 ust. 2 ustawy nie będzie stosowany do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to nastąpi na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika. Zgodnie z art. 7 ust. 3 ustawy nie będzie uznawane za odpłatną dostawę towarów tylko wykorzystywanie na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem towarów stanowiących prezenty o niskiej wartości i próbki (pomimo, że podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od tych towarów).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca (Spółka) będący czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT zajmuje się organizacją oraz najmem i dzierżawą stanowisk handlowych na całorocznych targowiskach miejskich. W celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży oraz rozreklamowania swojej działalności Spółka będzie organizowała targowiska sezonowe - jarmarki nawiązujące do najbardziej popularnych świąt czy tradycji regionu wielkopolskiego. Te sezonowe jarmarki będą obejmowały następujące działania wynajem kiosków handlowych i straganów handlowych oraz organizacja imprezy kulturalnej towarzyszącej tej działalności.

Podczas imprezy kioski i stragany handlowe będą udekorowane logo Spółki, prezenterzy imprez kulturalnych będą reklamować organizatora, logo Spółki będzie na wręczanych upominkach - prezentach oraz informacja o organizatorze i jarmarku będzie w lokalnych mediach (prasa, radio i telewizja). Spółka będzie wręczać niektórym uczestnikom (głównie dzieciom) drobne upominki (książki, zabawki, piłki, okolicznościowe puchary itp.). Wręczanie prezentów ma związek z jej podstawową działalnością gospodarczą, tj. organizacją całorocznych targowisk i najmem stanowisk handlowych na tych targowiskach, jak również organizacją sezonowych, krótkoterminowych targowisk (o okresie trwania 2-3 tygodni) zwanych przez Spółkę jarmarkami i najmem stanowisk handlowych na tych jarmarkach. Spółka rozpoczyna organizacje jarmarków wyłącznie w celu zwiększenia lub utrzymania źródła przychodów oraz poprawy wyniku finansowego. Jest to nadrzędny cel Spółki, która poszukuje nowych źródeł przychodów. Temu celowi służy także wręczanie drobnych prezentów.

Wnioskodawca wskazał, że występują prezenty o wartości:

a.

poniżej 10,00 zł np. tzw. smycze z logo Spółki, które kosztują 1,50 zł za sztukę lub inne prezenty o wartości poniżej 10,00 zł; od takich prezentów Spółka odlicza VAT naliczony ale nie nalicza VAT należnego;

b.

poniżej 100,00 zł (najczęściej w wysokości do 30,00 zł) z logo Spółki, dla których Spółka nie prowadzi ewidencji z uwagi na dużą liczbę obdarowanych, gdyż koszty ewidencji obdarowanych są niewspółmierne do wartości przekazywanych prezentów; w tej sytuacji Spółka odlicza podatek VAT i jednocześnie sporządza fakturę wewnętrzną celem naliczenia od tych prezentów podatku VAT.

Przy badaniu, czy nieodpłatnie przekazane towary w ogóle podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT należy w pierwszej kolejności określić czy przekazywany towar ma wartość użytkową (konsumpcyjną) z punktu widzenia nabywcy. Jeżeli przekazywany nieodpłatnie towar nie miałby dla nabywcy żadnej wartości użytkowej (konsumpcyjnej) to wówczas przekazanie takiego towaru nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

W tym miejscu należy wskazać, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia wartości użytkowej (konsumpcyjnej). Zgodnie ze słownikową definicją (według Internetowego Słownika Języka Polskiego - http://www.sjp.pwn.pl) - "wartość" to "ile coś jest warte pod względem materialnym; cecha tego, co jest dobre pod jakimś względem".

Z kolei "użytkowy" (według Internetowego Słownika Języka Polskiego - http://www.sjp.pl) to: "mający praktyczne zastosowanie, przeznaczony do użytku (np. drewno użytkowe)", "konsumpcja" to "wykorzystywanie dóbr i usług do zaspokojenia potrzeb".

Zatem, wartość użytkowa (konsumpcyjna) towaru oznacza zdolność danego towaru do zaspokojenia potrzeb jego nabywcy.

W świetle powołanych wyżej norm prawnych oraz opisu sprawy należy stwierdzić, że wymienione we wniosku drobne upominki (książki, zabawki, piłki, okolicznościowe puchary itp.), które Spółka będzie wręczać niektórym uczestnikom (głównie dzieciom) mają dla nabywcy (dzieci) wartość użytkową (konsumpcyjną). Oznacza to, że nieodpłatne przekazanie przedmiotowych prezentów nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT tylko wtedy, jeżeli spełniają one definicję prezentów o małej wartości.

Odnosząc treść przytoczonych przepisów do opisu sprawy wskazać należy, że nieodpłatne przekazywanie przez Spółkę prezentów, których jednostkowa cena nabycia (bez podatku) lub jednostkowy koszt wytworzenia, w momencie przekazywania, nie przekraczają 10 zł, nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 7 ust. 3 ustawy (pomimo, że podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od tych towarów). Natomiast nieodpłatne przekazywanie prezentów, poniżej 100,00 zł (najczęściej w wysokości do 30,00 zł) z logo Spółki, dla których Spółka nie prowadzi ewidencji pozwalającej na ustalenie tożsamości osób obdarowanych, będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na mocy art. 7 ust. 2 ustawy.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy wskazano, iż kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (...).

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy są/będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

W art. 88 ust. 1 ustawy wskazano, że obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika:

1.

(uchylony);

2.

(uchylony);

3.

(uchylony);

4.

usług noclegowych i gastronomicznych, z wyjątkiem:

a.

(uchylona),

b.

nabycia gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób;

5.

(uchylony).

Stosownie do art. 88 ust. 3a ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy:

1.

sprzedaż została udokumentowana fakturami lub fakturami korygującymi:

a.

wystawionymi przez podmiot nieistniejący,

b.

(uchylony),

2.

transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku;

3.

(uchylony);

4.

wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne:

a.

stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane - w części dotyczącej tych czynności,

b.

podają kwoty niezgodne z rzeczywistością - w części dotyczącej tych pozycji, dla których podane zostały kwoty niezgodne z rzeczywistością,

c.

potwierdzają czynności, do których mają zastosowanie przepisy art. 58 i 83 Kodeksu cywilnego - w części dotyczącej tych czynności;

5.

faktury, faktury korygujące wystawione przez nabywcę zgodnie z odrębnymi przepisami nie zostały zaakceptowane przez sprzedającego;

6.

(uchylony);

7.

wystawiono faktury, w których została wykazana kwota podatku w stosunku do czynności opodatkowanych, dla których nie wykazuje się kwoty podatku na fakturze - w części dotyczącej tych czynności.

Przepis ust. 3a stosuje się odpowiednio do duplikatów faktur (art. 88 ust. 3b ustawy).

Według art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy również podkreślić, że możliwość odliczenia podatku naliczonego nie stanowi żadnego przywileju dla podatnika, lecz jest podstawowym i fundamentalnym uprawnieniem, wynikającym z samej konstrukcji podatku od wartości dodanej. Z orzecznictwa ETS wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego w zasadzie nie może być ograniczone ani pod względem czasu, ani pod względem zakresu przedmiotowego. ETS zwracał uwagę, że właśnie zasada odliczenia podatku naliczonego zapewnia uzyskanie neutralności podatku. System odliczeń podatku oznacza całkowite uwolnienie przedsiębiorcy od obciążeń z tytułu VAT zapłaconego lub należnego (do zapłaty) w prowadzonej działalności gospodarczej. Wspólny system podatku od wartości dodanej zapewnia, że jakakolwiek działalność gospodarcza, bez względu na jej cel oraz rezultat, o ile sama jest opodatkowana VAT, jest opodatkowana w sposób całkowicie neutralny. Pozwala to na zachowanie zasady potrącalności, która powinna być na gruncie ustawy o VAT rozumiana możliwie najszerzej. Oznacza to, że zawsze ma ona zastosowanie przy nabyciu towarów i usług dokonanym z zamiarem wykorzystania ich w działalności opodatkowanej.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą, np. dalszej odsprzedaży (towary handlowe) lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy. Bezpośrednio wiążą się więc z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast o pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością przedsiębiorcy można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa - mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganym przez podatnika obrotem opodatkowanym. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością podmiotu, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług, a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania obrotu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez podmiot obrotu.

Odnosząc się do powyższego wskazać należy, że zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy, uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. W omawianej sprawie ww. warunek uprawniający do odliczenia jest spełniony, gdyż nabywane przez Wnioskodawcę towary (drobne prezenty) przekazywane nieodpłatnie podczas jarmarków mają związek z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT - najem stanowisk handlowych (jak wskazał Wnioskodawca). Zatem, Spółka ma prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących ww. wydatki, o ile nie zachodzą ograniczenia wynikające z art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług.

Odnosząc się natomiast do wątpliwości Spółki, czy w przypadku nieodliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu ww. drobnych prezentów można nie naliczać podatku VAT należnego w przypadku ich nieodpłatnego przekazania podczas jarmarku, wskazać należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego - pod warunkiem spełnienia przez niego określonych warunków - z którego podatnik może, ale nie musi skorzystać. Podkreślić jednak należy, że nieskorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie towarów (prezentów), nie zwalnia podatnika z obowiązku naliczenia podatku należnego w przypadku nieodpłatnego wydania tych towarów podczas jarmarku. W art. 7 ust. 2 ustawy wskazano, że przez dostawę towarów rozumie się przekazanie nieodpłatne przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, jeżeli podatnikowi przysługiwało w całości lub w części prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych - bez znaczenia pozostaje zatem fakt, czy podatnik z tego prawa skorzystał czy nie.

Mając na uwadze powyższe nie można zgodzić się ze stanowiskiem Spółki, że jeśli zrezygnuje ona z prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabywaniu prezentów, to w konsekwencji nie będzie miała obowiązku opodatkowania nieodpłatnego przekazania tych prezentów.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Informuje się, iż w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania drobnych prezentów. W pozostałym zakresie zostały wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl