ILPP2/443-514/08-7/ISN

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 2 września 2008 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP2/443-514/08-7/ISN

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Cywilnej przedstawione we wniosku z dnia 17 kwietnia 2008 r. (data wpływu do Biura KIP 3 czerwca 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 7 lipca 2008 r. (data wpływu 11 sierpnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego dla usług transportu osób - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 czerwca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego dla usług transportu osób. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 7 lipca 2008 r. (data wpływu 11 sierpnia 2008 r.) o doprecyzowanie stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca w ramach działalności gospodarczej dokonuje sprzedaży biletów lotniczych m.in.: na linie na trasach międzynarodowych, unijnych, przy czym zdarzają się także bilety zagraniczne na trasach poza terytorium Polski. Zakup biletu lotniczego następuje na rachunek Spółki, ale na wniosek klienta. Bilet jest wystawiany na nazwisko klienta. Następnie Zainteresowany zamawia bilet za pośrednictwem Internetu. Forma biletu jest różna, raz jest to bilet elektroniczny (tzn. nie ma wydruku papierowego, klient zna tylko numer) lub bilet w formie papierowej drukowany przez Spółkę, ale z logo przewoźnika. Płatność następuje w momencie zamówienia biletu lub przypada na późniejszy okres. Bilety często kupowane są z kilkumiesięcznym wyprzedzeniem. Za sprzedaż ww. biletów Spółka wystawia imienną fakturę VAT, która obejmuje następujące operacje gospodarcze: poz. 1 - refakturowanie biletu od przewoźnika wraz z opłatą lotniskową - tzn. taka sama kwota płatności i ta sama stawka VAT 0%, poz. 2 - prowizja należna Spółce (przychód Spółki). Z uzupełnienia wniosku wynika, iż Zainteresowany nie ma podpisanej żadnej umowy agencyjnej ani pośrednictwa z przewoźnikami linii lotniczych, natomiast ma podpisane umowy handlowe w zakresie warunków i odpowiedzialności za dokonywanie rezerwacji. Ponadto posiada w systemach rezerwacyjnych poszczególnych linii lotniczych własny indywidualny, zakodowany sposób dostępu do systemu konkretnej linii (obsługa systemu rezerwacji następuje poprzez specjalny system rezerwacyjny X). Obrotem dla Wnioskodawcy jest całość wykonanej usługi, tj. zarówno sprzedaż samego biletu, opłat lotniskowych oraz opłaty agencyjnej. Na opłatach agencyjnych Spółka zarabia. Zainteresowany, płaci tylko za bilety oraz opłaty lotniskowe na rzecz przewoźników.

Ponadto w przedmiotowym uzupełnieniu wniosku, Wnioskodawca opisał szczegółowo sposób sprzedaży biletów.

Ww. sprzedaż podzielona jest na dwie grupy:

1.

tzw. tanie linie lotnicze - procedury nabycia biletu, krok po kroku; Zainteresowany wchodzi bezpośrednio na stronę internetową poszczególnych tanich linii lotniczych, następnie loguje się lub nie (nie zawsze jest obowiązek), sprawdza dostępność miejsc oraz cenę. Jeżeli klientowi odpowiadają warunki, to Spółka kupuje bilet (nie rezerwuje). Płatność za bilet dokonywana jest niezwłocznie z konta firmowego lub kartą kredytową Wnioskodawcy. Potwierdzenie transakcji przychodzi w formie e-mail, wynika z niego nr transakcji, na podstawie którego klient może polecieć, oraz podane są szczegółowe dane, tj.: na kogo jest bilet, termin przelotu, trasa oraz cena. Klient otrzymuje wydruk e-mail. Aby skorzystać z przewozu wystarczy znać nr rezerwacji lub biletu.

2.

2. tzw. rejsowi przewoźnicy - to tacy, u których Zainteresowany dokonuje rezerwacji za pomocą systemu rezerwacyjnego X z wykorzystaniem kodów dostępu. Następnie sprawdza dostępność miejsc, cenę i warunki rezerwacji, a po akceptacji warunków przez klienta dokonuje:

a.

wstępnej rezerwacji (rezerwacje zawsze są bezpłatne), zgodnie z warunkami danej taryfy Spółka ma informacje o terminie wykupu biletu,

b.

zakup biletu - Wnioskodawca wysyła przez ww. system rezerwację biletu, po czym otrzymuje e-mail bilet, kolejno przewoźnik zwraca Zainteresowanemu rezerwację, w której potwierdza wystawienie biletu. Płatność za bilet następuje w formie przelewu z konta Spółki lub kartą płatniczą klienta prze system rezerwacyjny Wnioskodawcy X lub kartą płatniczą Zainteresowanego. Klient, aby skorzystać z przewozu musi znać nr swojego biletu lub nr rezerwacji.

Z powyższego wynika, że Wnioskodawca zarówno dokonuje rezerwacji jak i zakupów biletów lotniczych. W posiadaniu Spółki, z tytułu zakupu biletów, są wydrukowane listy elektroniczne, Spółka nie posiada uprawnień IATA.

W przedmiotowym uzupełnieniu do wniosku Spółka stwierdziła, że bilet lotniczy elektroniczny (Etix), to bilet lotniczy w formie zapisu elektronicznego w systemie rezerwacyjnym (brak formy papierowej); pasażer otrzymuje jedynie potwierdzenie zakupu biletu lotniczego w formie listu elektronicznego e-mail albo wydruku tego listu. W celu odbycia podróży wystarczy podać nr rezerwacji i okazać dokument tożsamości uprawniający do odbycia podróży.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jeśli płatność następuje w terminie późniejszym to Spółka ma prawo zastosować szczególny moment powstania obowiązku podatkowego dla biletów i prowizji, o którym mowa w art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. a) ustawy o VAT: np. usługa realizowana będzie 15 maja, a klient zakupił bilet np. 3 marca i do dnia 10 kwietnia za niego nie zapłacił (termin płatności był 10 kwietnia), klient uregulował płatność 2 czerwca - czy to oznacza że obowiązek podatkowy powstanie dopiero 2 czerwca w myśl ww. przepisu.

Zdaniem Wnioskodawcy, ma on obowiązek zastosować przepisy art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. a) ustawy o VAT, ponieważ na mocy art. 28 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. wchodzi w rolę świadczącego usługę. Zainteresowany uważa, że w podanym przykładzie obowiązek podatkowy powstanie 2 czerwca.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Tut. Organ zwraca uwagę na fakt, iż w przedmiotowej sprawie na podstawie wydanej interpretacji indywidualnej nr ILPP2/443-514/08-4/ISN z dnia 2 września 2008 r. stwierdzono, że wykonywane przez Wnioskodawcę czynności dostawy biletów, opłat lotniskowych i opłat agencyjnych traktuje się dla potrzeb podatku od towarów i usług jako jedną usługę transportu osób.

Na mocy art. 19 ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Jednocześnie zastrzeżono, że od powyższej zasady istnieje szereg wyjątków, określających w sposób odmienny, szczególny moment powstania obowiązku podatkowego, w zależności m.in. od formy wydania towaru, rodzaju transakcji, momentu wystawienia faktury, otrzymania zapłaty, itp.

Ustawodawca dla pewnej grupy usług uzależnił moment powstania obowiązku podatkowego od otrzymania całości lub części zapłaty, w grupie tej znalazły się m.in. usługi transportu osób.

Stosownie do art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. a) ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30. dnia, licząc od dnia wykonania usług transportu osób i ładunków kolejami, taborem samochodowym, statkami pełnomorskimi, środkami transportu żeglugi śródlądowej i przybrzeżnej, promami, samolotami i śmigłowcami.

Wnioskodawca świadczy usługi transportu osób, dla których określono szczególny moment powstania obowiązku podatkowego.

Biorąc pod uwagę przytoczone powyżej przepisy tut. Organ stwierdza, iż Spółka ma obowiązek stosować art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. a) ustawy, w celu określenia obowiązku podatkowego w przedmiotowych usługach.

Oznacza to, że w przedstawionym przykładzie obowiązek podatkowy powstanie w dniu 2 czerwca czyli z chwilą otrzymania całości zapłaty za wykonaną usługę, jednakże tylko pod warunkiem, iż nie minęło 30 dni od dnia wykonania usługi.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej momentu powstania obowiązku podatkowego dla usług transportu osób. Pozostałe kwestie zostały rozstrzygnięte w odrębnych interpretacjach indywidualnych z dnia 2 września 2008 r. znak: ILPP2/443-514/08-4/ISN w zakresie stawki podatku dla usług transportu międzynarodowego ILPP2/443-514/08-5/ISN w zakresie miejsca świadczenia usług transportu lotniczego osób odbywającego się poza terytorium kraju, ILPP2/443-514/08-6/ISN w zakresie dokumentów uprawniających do zastosowania 0% stawki ww. podatku dla usług transportu międzynarodowego osób i nr ILPP2/443-514/08-8/ISN w zakresie podstawy opodatkowania.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl