ILPP2/443-510/08-2/EWW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 30 maja 2008 r. (data wpływu 2 czerwca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego - jest nieprawidłowe.

W dniu 2 czerwca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zgodnie z ustawą z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 89, poz. 625 z późn. zm.), ma możliwość uzyskiwania praw majątkowych ze świadectw pochodzenia z kogeneracji wydanych dla energii elektrycznej wytworzonej w jednostce opalanej paliwami gazowymi (żółte certyfikaty).

Wniosek o wydanie świadectwa jest składany do Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki za pośrednictwem operatora systemu elektroenergetycznego. Operator potwierdza dane zawarte we wniosku i przekazuje wniosek do Prezesa URE, który weryfikuje wniosek i wydaje świadectwo pochodzenia energii wytworzonej w wysokosprawnej kogeneracji oraz równolegle przekazuje drogą elektroniczną informację o wydanych świadectwach do rejestru świadectw prowadzonego przez Towarową Giełdę Energii. Jest to równoznaczne z zapisaniem praw majątkowych na koncie wytwórcy. Dopiero wtedy można przeprowadzić transakcję sprzedaży i wystawić fakturę.

Zainteresowany będzie sprzedawać prawa majątkowe wynikające ze świadectw pochodzenia z kogeneracji. Pierwsze prawa majątkowe uzyska z tytułu wniosku o wydanie świadectwa pochodzenia energii elektrycznej wytworzonej w wysokosprawnej kogeneracji w kwietniu 2008 r. Na gruncie ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), ww. prawa nie mieszczą się w definicji towarów. Ich sprzedaż podlega opodatkowaniu jako świadczenie usług (art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Kiedy powstaje obowiązek podatkowy z tytułu sprzedaży praw majątkowych ze świadectw pochodzenia energii. Czy według zasad ogólnych w momencie wykonania usługi (art. 19 ust. 1 ustawy), czy też w momencie otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż z upływem terminu płatności określonego w umowie lub fakturze - z tytułu świadczenia na terytorium kraju usług, o których mowa w art. 27 ust. 4 pkt 1 (art. 19 ust. 13 pkt 9 ustawy).

Zdaniem Wnioskodawcy, odpowiedź na ww. pytanie zależy od rozstrzygnięcia, czy sprzedaż praw majątkowych ze świadectw pochodzenia energii, należy zaliczyć do usług wymienionych w art. 27 ust. 4 pkt 1 ustawy. Artykuł ten obejmuje świadczenie usług licencyjnych polegających na sprzedaży praw lub udzielaniu licencji lub sublicencji, przeniesienia lub cesji praw autorskich, patentów, praw do znaków fabrycznych, handlowych, oddania do używania wspólnego znaku towarowego albo wspólnego znaku towarowego gwarancyjnego, albo innych pokrewnych praw. Są to usługi określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (tekst jedn. Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117 z późn. zm.).

Zainteresowany uważa, że pierwszą część zdania w art. 27 ust. 4 pkt 1 ustawy, w brzmieniu "sprzedaż praw lub udzielanie licencji lub sublicencji" należy rozumieć łącznie. Nieprawidłowa jest interpretacja, iż pierwsze słowa "sprzedaż praw" oznaczają, że art. 27 ust. 4 pkt 1 ustawy obejmuje sprzedaż wszelkich praw, w tym także praw majątkowych ze świadectw pochodzenia energii.

Zdaniem Wnioskodawcy obowiązek podatkowy z tytułu sprzedaży praw majątkowych ze świadectw pochodzenia energii powstaje na zasadach ogólnych w momencie wykonania usługi (art. 19 ust. 1 ustawy).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

W opinii tut. Organu podatkowego w opisanym stanie faktycznym nie dojdzie do dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, bowiem prawa majątkowe wynikające ze świadectw pochodzenia z kogeneracji, nie mieszczą się w definicji "towaru" w rozumieniu ustawy. Zatem odprzedaż tych praw należy zakwalifikować jako odpłatne świadczenie usług (sprzedaż prawa).

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

W związku z powyższym, obrót prawami majątkowymi - wynikającymi ze świadectw pochodzenia z kogeneracji na terytorium kraju, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z kolei zasady określania momentu powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług zostały zawarte w art. 19 ustawy.

Zgodnie z ogólną zasadą, wynikającą z ust. 1 tego przepisu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi (z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i 21 ust. 1).

Jednakże od powyższej zasady ogólnej, ustawodawca przewidział szereg wyjątków.

I tak, na mocy art. 19 ust. 13 pkt 9 ustawy, w przypadku świadczenia na terytorium kraju usług, o których mowa w art. 27 ust. 4 pkt 1, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż z upływem terminu płatności określonego w umowie lub fakturze - z tytułu świadczenia tych usług.

Natomiast w art. 27 ust. 4 pkt 1 ustawy, zostały wymienione usługi: sprzedaży praw lub udzielania licencji i sublicencji, przeniesienia lub cesji praw autorskich, patentów, praw do znaków fabrycznych, handlowych, oddania do używania wspólnego znaku towarowego albo wspólnego znaku towarowego gwarancyjnego, albo innych pokrewnych praw.

W odniesieniu do usługi sprzedaży praw, ustawodawca nie wskazał w art. 27 ust. 4 pkt 1 ustawy, jakich praw przepis ten dotyczy.

W konsekwencji sprzedaż praw majątkowych wynikających ze świadectw pochodzenia z kogeneracji, należy uznać za usługę, o której mowa w powyższym przepisie.

A zatem, w przypadku sprzedaży przedmiotowych praw majątkowych, obowiązek podatkowy powstanie na podstawie art. 19 ust. 13 pkt 9 ustawy, tj. z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż z upływem terminu płatności określonego w umowie lub fakturze.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.