ILPP2/443-506/14-5/SJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (tekst jedn.: Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z 30 kwietnia 2014 r. (data wpływu 5 maja 2014 r.) uzupełnionym pismem z 31 lipca 2014 r. (data wpływu 1 sierpnia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania, że komercyjne wynajęcie samochodu pracownikom Spółki lub osobom trzecim w oparciu o funkcjonujący w Spółce Regulamin Wynajmu Samochodów, jest usługą związaną z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy (pytanie oznaczone we wniosku nr 4) - jest nieprawidłowe.

W dniu 5 maja 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania, że komercyjne wynajęcie samochodu pracownikom Spółki lub osobom trzecim w oparciu o funkcjonujący w Spółce Regulamin Wynajmu Samochodów, jest usługą związaną z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy (pytanie oznaczone we wniosku nr 4). Wniosek uzupełniono 1 sierpnia 2014 r. o doprecyzowanie opisu sprawy oraz doprecyzowanie własnego stanowiska w sprawie.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, której podstawowym przedmiotem jest m.in. sprzedaż sadzeniaków odmian ziemniaka stworzonych przez spółkę "Ax" B.V. (spółka matka z siedzibą w Holandii), na polskim rynku.

Grupa "A" powstała w 1999 r. w wyniku połączenia dwóch czołowych eksporterów sadzeniaka ziemniaka - H (...) oraz D (...). Każdy z nich posiadał ponad 100 lat doświadczenia w hodowli ziemniaków. Podstawowym przedmiotem działalności Grupy jest hodowla, rozmnażanie i sprzedaż sadzeniaka ziemniaka. Aby wzmocnić podstawową działalność, Grupa "A" rozpoczęła również sprzedaż ziemniaków jadalnych (jako produktów finalnych wyhodowanych na podstawie sadzeniaków odmian "A").

Aby na bieżąco śledzić zmiany na poszczególnych rynkach i być bliżej swoich odbiorców, podjęto decyzję o utworzeniu w ramach Grupy spółek zależnych w: Portugalii, Hiszpanii, Francji, Niemczech, Polsce, Wielkiej Brytanii oraz w USA/Kanadzie. "A" działa na całym świecie korzystając z możliwości bezpośrednich dostaw poprzez rozbudowane kanały dystrybucyjne (spółki zależne, agenci, importerzy i dystrybutorzy) i sprzedaży pośredniej dzięki licznym umowom licencyjnym.

Łącznie w ramach Grupy w Europie uprawą ziemniaka zajmuje się 780 farm, a całkowita powierzchnia upraw zajmuje około 15.250 hektarów, z czego:

* w Holandii - 11.400 hektarów plantacji nasiennych;

* we Francji - 2.400 hektarów plantacji nasiennych;

* w Wielkiej Brytanii - 350 hektarów plantacji nasiennych;

* w Polsce - 450 hektarów plantacji nasiennych;

* w Niemczech - 150 hektarów plantacji nasiennych.

Celami strategicznymi Grupy są:

* rozwój nowych gatunków ziemniaków odpowiadających różnym potrzebom rynku;

* osiągniecie maksymalnej wartości dla hodowców i udziałowców;

* sprostanie oczekiwaniom odbiorców poprzez dostarczenie wysokiej jakości sadzeniaka ziemniaków w połączeniu z optymalną obsługą;

* zostać pożądanym dostawcą ziemniaków dla klientów oraz partnerów biznesowych;

* dalsza budowa wizerunku Grupy poprzez wysoką jakość działań i wiarygodność.

"A" jest spółką należącą do Grupy "A" i działającą w Polsce. Podstawową działalnością Spółki jest sprzedaż sadzeniaków odmian ziemniaka stworzonych przez "Ax" B.V. na polskim rynku. Ponadto, Spółka dba o ochronę prawną odmian "Ax" B.V. na tym rynku. "A" współpracuje z 14 producentami sadzeniaków, z którymi ma podpisane umowy. Znajdują się oni głównie na północy Polski (na Pomorzu), co wynika z panujących tam najbardziej dogodnych warunków dla hodowli ziemniaka. Znaczna część sadzeniaków ziemniaka sprzedawanych przez "A" dotyczy odmian wykorzystywanych do produkcji frytek. Około 30% sprzedaży dotyczy ziemniaka konsumpcyjnego.

W związku z przedmiotem działalności Spółki i koniecznością stałego przemieszczania się przez pracowników "A" na pola upraw sadzeniaka, tak by móc kontrolować stan upraw i realizować ochronę prawną ziemniaków stworzonych przez "A" Holland B.V. (umowy licencyjne) oraz realizować uzgodnienia z Klientami, spotykać się ze współpracującymi z "A" hodowcami, podpisywać i realizować umowy licencyjne, czy też by móc pobierać próbki ziemniaków do badań laboratoryjnych, Spółka korzysta z pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 2 pkt 34 ustawy o VAT.

Pojazdy samochodowe wykorzystywane przez pracowników "A" to dwa samochody osobowe, posiadające homologację ciężarową, których masa całkowita nie przekracza 3,5 tony, a których ładowność jest większa niż 500 kg i które posiadają więcej niż 3 miejsca siedzące. Wartości powyższe wynikają z dowodów rejestracyjnych wydanych dla wymienionych wyżej pojazdów samochodowych, a więc dokumentów wydanych zgodnie z przepisami ustawy prawo o ruchu drogowym.

Kolejne dwa samochody użytkowane przez pracowników Spółki to samochody osobowe, nie posiadające homologacji ciężarowej.

Ostatnim, piątym pojazdem samochodowym, jest samochód ciężarowy (z odpowiednią homologacją ciężarową), który posiada kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu. Potwierdzeniem dla spełnienia powyższych wymagań jest dodatkowe badanie techniczne przeprowadzone przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzone zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz adnotacja w dowodzie rejestracyjnym potwierdzająca spełnienie powyższych wymagań.

W przyszłości Spółka nie wyklucza zakupu innych samochodów, które posiadają jedną/kilka powyższych cech.

Wszystkie wyżej wymienione pojazdy samochodowe użytkowane są przez "A" na podstawie zawartych przez Spółkę umów leasingu operacyjnego.

Wnioskodawca, w związku z wejściem dnia 1 kwietnia 2014 r. ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o ustawie o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2014 r. poz. 312), na podstawie art. 86a ust. 12 oraz ust. 15 ustawy o VAT dokonał zgłoszenia powyższych pięciu pojazdów samochodowych na druku VAT-26, informując właściwego Naczelnika Urzędu Skarbowego, że od dnia 1 kwietnia br. pojazdy te są wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej prowadzonej przez podatnika.

Pojazdy samochodowe wymienione w informacji VAT-26 są wykorzystywane przez "A" (pracowników Spółki) wyłącznie do celów związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą. Pojazdy te są przykładowo wyposażone w haki holownicze, które służą przewożeniu na przyczepach np. określonych partii sadzonek do Klientów, czy też przewozowi ziemniaków do badań laboratoryjnych, w celu ustalenia pożądanych właściwości chemicznych ziemniaka.

Siedziba Spółki znajduje się w P., jednakże pracownicy Spółki operują na obszarze całego kraju, ze szczególnym uwzględnieniem Polski północnej. "A" Sp. z o.o., co wynika z umowy zawartej z właścicielem nieruchomości, w której Spółka ma swoje biuro, nie ma prawnej możliwości parkowania samochodów na terenie należącym do wynajmującego poza godzinami pracy czy w dni wolne, bowiem umowa zawarta z właścicielem nieruchomości, mająca na uwadze względy bezpieczeństwa oraz charakter nieruchomości, na terenie której znajduje się przedmiot najmu, zabrania parkowania pojazdów przez pracowników "A", z tym że dozwolone jest parkowanie wyłącznie w dni pracujące, w godzinach od 7:00 do 18:00.

Spółka zabrania pracownikom wykorzystywania pojazdów samochodowych w celach prywatnych.

Zakaz ten wynika z podpisanych z pracownikami umów o używaniu i przechowywaniu samochodów służbowych obejmujących zasady używania samochodów służbowych. Zgodnie z tymi umowami obowiązuje w Spółce całkowity zakaz użytku samochodu służbowego do celów prywatnych. Ponadto, z umów tych wynika obowiązek prowadzenia przez pracowników ewidencji przebiegu pojazdu, w umowach opisany jest szczegółowo sposób prowadzenia ewidencji, zasady zdawania EPP celem potwierdzenia przez "A" autentyczności wpisu osoby kierującej pojazdem. Powyższe umowy określają także obowiązek prowadzenia EPP jako jeden z podstawowych obowiązków pracowniczych danego pracownika. W drodze aneksu do umowy o pracę z każdym pracownikiem - kierowcą wprowadzony został zapis, że podstawowym obowiązkiem pracownika jest prowadzenie ewidencji przebiegu pojazdu zgodnie z obowiązującymi przepisami ustawy o VAT, którego nieprzestrzeganie upoważniać będzie do wypowiedzenia pracownikowi umowy o pracę w trybie dyscyplinarnym określonym w art. 52 ustawy - Kodeks pracy.

Niezmiernie istotnym elementem gwarantującym bezpieczeństwo Spółki (w tym bezpieczeństwo podatkowe związane z odliczaniem podatku naliczonego) jest zapis zawarty w umowach używania i przechowania samochodu służbowego stanowiący, że Pracownik przyjmuje do wiadomości, że pojazd jest mu powierzony wyłącznie do wykonywania obowiązków służbowych, w związku z czym Pracodawcy przysługuje pełne odliczenie podatku od towarów i usług zawartego we wszelkich wydatkach eksploatacyjnych, w tym związanych z nabyciem paliwa do napędu powierzonego pojazdu. Użycie przez Pracownika pojazdu do celów prywatnych oznacza powstanie szkody u Pracodawcy w postaci nieodliczonego podatku od towarów i usług. "A" i pracownik na podstawie tej umowy ustalają, że nieprowadzenie ewidencji przebiegu pojazdu lub prowadzenie jej w sposób inny niż określony powyżej, jak również stwierdzenie, że pojazd był wykorzystany w celach prywatnych, skutkować będzie obciążeniem Pracownika kwotą w wysokości wynikłej dla Pracodawcy z tego faktu szkody, na którą składa się w szczególności: kwota ewentualnie nienależnie odliczonego podatku od towarów i usług na podstawie ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, kwota odsetek od zaległości podatkowych z tego tytułu, kwota wynagrodzenia doradców prawnych Pracodawcy (doradców podatkowych i innych osób wykonujących wolny zawód) wypłaconego w związku z obowiązkiem skorygowania deklaracji podatkowych oraz reprezentacją w trakcie kontroli podatkowej/postępowania podatkowego u Pracodawcy związanego z nieprawidłowym użytkowaniem samochodu lub nieprawidłowym prowadzeniem ewidencji. Taka szkoda bowiem, jako szkoda wyrządzona umyślnie Pracodawcy, może być dochodzona przez "A" w pełnej wysokości od pracownika.

W ten sposób "A" wyklucza nawet potencjalną możliwość użytku samochodu służbowego do celów niezwiązanych z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą, bowiem sankcja za niestosowanie się do zakazu użytkowania samochodu do celów służbowych skutkować będzie obciążeniem pracownika całkowitym kosztem szkody z tego tytułu powstałej u Pracodawcy, w tym również sankcji wynikającej z ustawy - Kodeks karny skarbowy.

Pracownicy Spółki używający pojazdy służbowe przeszli zewnętrzne szkolenie prowadzone przez doradcę podatkowego z zakresu zasad prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu, skutków prowadzenia jej niezgodnie z zasadami określonymi przepisami ustawy o VAT, odpowiedzialności materialnej pracowników za mienie powierzone oraz zasad obciążania pracowników za ewentualną szkodę powstałą u pracodawcy w związku z niewłaściwym użyciem pojazdu służbowego, czy też niepoprawnym prowadzeniem ewidencji przebiegu pojazdu.

Powyższa umowa nakłada także na pracowników obowiązek przechowywania powierzonego pojazdu w bezpiecznym miejscu przeznaczonym do postoju samochodów, w tym w szczególności w takim jak parking strzeżony oraz garaż, w tym garaż wielostanowiskowy. Pracownik, w ramach wykonywania obowiązków pracowniczych, zobowiązany jest do dbania o powierzone mu mienie Pracodawcy, w tym do służbowego przejazdu do miejsca przechowania powierzonego pojazdu. Przejazdy takie realizują cele służbowe, wobec powyższego objęte są wynagrodzeniem Pracownika, wynikającym z zawartej z nim umowy o pracę. Ponieważ "A" nie ma możliwości przechowywania samochodów w miejscu siedziby Spółki, co wynika z umowy zawartej z wynajmującym, oraz biorąc pod uwagę, że pracownicy Spółki wykonują pracę mobilnie, odwiedzając Klientów "A" oraz hodowców, jak również uwzględniając fakt zamieszkiwania pracowników w różnych częściach kraju (m.in. na terenie woj. wielkopolskiego, na terenie woj. zachodniopomorskiego, czy też woj. pomorskiego) i brak technicznej możliwości odbioru pojazdu samochodowego z miejsca siedziby "A", pracownicy mają obowiązek przechowania powierzonych im pojazdów w miejscu zamieszkania, dbając w ten sposób o powierzone mienie i ponosząc za to mienie odpowiedzialność materialną.

Spółka dokonuje sprawdzenia sposobu wykorzystania pojazdów samochodowych poprzez comiesięczną weryfikację zwracanych przez pracowników "A" ewidencji przebiegu pojazdu. Nadto, równolegle "A" ewidencjuje jazdy służbowe pracowników w systemie ciągłym (na bieżąco) w formie kart podróży służbowych (delegacje), gromadząc dane dotyczące np. miejsc, w których pracownik przebywał (spotkanie z Klientem, hodowcą) oraz weryfikując miejsca zakupu paliwa do samochodów, kontrolując w ten sposób zasadność ponoszonych wydatków oraz potwierdzając fakt służbowego wykorzystania pojazdów samochodowych. Na koniec miesiąca ewidencja przebiegu pojazdu oraz karty delegacji są przedmiotem szczegółowej kontroli przez dział finansowo-księgowy, pod kątem sposobu wykorzystania tych pojazdów. Pracownicy są natomiast zobowiązani do przedłożenia prowadzonych przez siebie ewidencji przebiegu pojazdu najpóźniej 5 dnia roboczego za miesiąc poprzedni, w celu potwierdzenia przez "A" na koniec okresu rozliczeniowego autentyczności wpisów dokonywanych przez osoby kierujące pojazdem. Okresem rozliczeniowym dla celów podatku VAT obowiązującym w Spółce jest okres miesięczny.

Określenie sposobu wykorzystania pojazdów samochodowych znalazło również swój wyraz w aktualnej polityce rachunkowości stosowanej przez Spółkę, który to dokument zawiera również opis zasad wykorzystywania pojazdów samochodowych w Spółce.

W "A" nie funkcjonują dodatkowe regulaminy, takie jak Regulamin Pracy, czy też Regulamin wynagradzania, ani też żadne inne wewnętrzne dokumenty dotyczące zasad wykonywania obowiązków pracowniczych. Zasady używania samochodów służbowych uregulowane są kompleksowo w indywidualnych umowach z pracownikami.

Na podstawie zawartych umów o używaniu i przechowywaniu samochodów służbowych obejmujących zasady używania samochodów służbowych, pracownicy "A" są, na żądanie Spółki, zobowiązani do natychmiastowego zwrotu pojazdu, jeżeli ma on być przedmiotem umowy wynajmu w ramach wypożyczalni samochodów prowadzonej przez Pracodawcę. W "A" obowiązuje bowiem Regulamin Wynajmu Samochodów, będących w posiadaniu (użytkowaniu) Spółki, na podstawie którego pojazdy samochodowe mogą być przedmiotem wynajmu wobec osób trzecich, ale również mogą zostać wynajęte pracownikom Spółki, na zasadach określonych w Regulaminie oraz Cenniku wynajmu samochodów.

Pracownik ma zatem również prawo do najmu pojazdu w ramach wypożyczalni samochodów prowadzonej przez Pracodawcę na zasadach określonych w Regulaminie Wynajmu Samochodów zgodnie z obowiązującym Cennikiem.

Stosowane przez "A" ceny wynajmu określone są w Cenniku wynajmu samochodów i spełniają one, warunki określone w art. 32 ustawy o VAT, a więc mają one charakter rynkowy, co było potwierdzone stosownym porównaniem cen obwiązujących na rynku lokalnym. Pracownik "A" może zatem zgłosić chęć wykorzystania samochodu np. podczas urlopu, w okresie którego samochód może być pracownikowi wynajęty komercyjnie, zgodnie z Regulaminem i stosowanym przez "A" Cennikiem wynajmu samochodów. Usługa ta jest wówczas opodatkowana podatkiem VAT i jej wykonanie potwierdzone jest fakturą VAT wystawioną przez Spółkę zgodnie z zasadami określonymi w ustawie o VAT. Wynajem samochodów nie jest wyłącznym przedmiotem działalności gospodarczej "A", lecz aktualnie procedowana jest zmiana umowy Spółki, która wprowadzi stosowny kod według Polskiej Klasyfikacji Działalności do umowy Spółki w zakresie wynajmu pojazdów samochodowych.

Wynajem pojazdów samochodowych, jako usługa opodatkowana na zasadach ogólnych określonych w ustawie o VAT, podlega opodatkowaniu stawką 23% i oznacza, że samochody będące przedmiotem wynajmu są wykorzystane nadal wyłącznie do działalności gospodarczej. Fakt użycia pojazdu samochodowego w tym czasie podlega odpowiedniemu udokumentowaniu w ewidencji przebiegu pojazdu z zgodnie z przepisami ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2014 r.

W sytuacji wynajmu komercyjnego osobie trzeciej niebędącej pracownikiem, odpowiedni wpis w EPP dokonywany będzie przez podatnika zgodnie z wymogami ustawy o VAT. Osoby trzecie oraz pracownicy Spółki regulować będą należności wynikające z usługi wynajmu wykonanej przez "A" gotówką lub przelewem. Wykluczone jest dokonywanie jakichkolwiek potrąceń w tym zakresie.

Wnioskodawca podkreśla jednocześnie, że z wyłączeniem kwestii wynajmu samochodów (przyszły stan faktyczny) opisany wyżej zaistniały stan faktyczny ma charakter ciągły, powtarzalny.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że:

Pojazdy samochodowe wykorzystywane obecnie przez Wnioskodawcę w prowadzonej działalności gospodarczej to samochody osobowe, o których mowa w art. 2 pkt 34 ustawy o VAT, czyli są to pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej macie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Spółka wykorzystuje obecnie w działalności gospodarczej następujące rodzaje pojazdów samochodowych:

* FORD (...) - zgodnie z wpisem w dowodzie rejestracyjnym pojazdu jest to samochód ciężarowy o dopuszczalnej ładowności wynoszącej 866 kg;

* FORD (...) - zgodnie z wpisem w dowodzie rejestracyjnym pojazdu jest to samochód ciężarowy o dopuszczalnej ładowności wynoszącej 579 kg;

* OPEL (...) - zgodnie z wpisem w dowodzie rejestracyjnym pojazdu jest to samochód osobowy;

* OPEL (...) - zgodnie z wpisem w dowodzie rejestracyjnym pojazdu jest to samochód osobowy;

* CITROEN (...) - zgodnie z wpisem w dowodzie rejestracyjnym pojazdu jest to samochód ciężarowy o dopuszczalnej ładowności wynoszącej 675 kg, który posiada kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu.

Mając na uwadze fakt, że przedmiotowy wniosek dotyczy istniejącego obecnie stanu faktycznego, należy jednocześnie wskazać, że Wnioskodawca nie może wykluczyć, że w przyszłości zakupi także inne marki rodzaje i marki pojazdów, niż wyżej wymienione, które będą wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

Niewątpliwie jednak przedmiotem zapytania o wydanie wiążącej interpretacji podatkowej w zakresie przedstawionego stanu faktycznego są wszystkie marki pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 2 pkt 34 ustawy VAT i art. 86a ust. 4 ustawy VAT, z uwzględnieniem powyżej zaprezentowanych rodzajów pojazdów samochodowych (samochody osobowe, samochody ciężarowe (z tzw. homologacją) oraz samochody ciężarowe, które posiadają kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu), bowiem takie rodzaje pojazdów samochodowych są wykorzystywane przez Spółkę do prowadzonej działalności.

Tylko wykorzystywany przez Spółkę do prowadzonej działalności gospodarczej samochód marki CITROEN (...) stanowi pojazd samochodowy inny niż samochód osobowy, który zarazem posiada kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu (art. 86a ust. 9 pkt 2 ustawy o VAT).

Fakt ten znajduje potwierdzenie w zaświadczeniu o przeprowadzonym badaniu technicznym, wydanym dla tego pojazdu przez okręgową stację kontroli pojazdów, jak również w dowodzie rejestracyjnym, w którym poczyniona została przez właściwy organ adnotacja o spełnieniu tych wymagań.

Wobec powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, spełnione zostały warunki określone przez ustawodawcę w art. 86a ust. 10 ustawy o VAT, a CITROEN (...) jest pojazdem samochodowym, innym niż samochód osobowy, który posiada kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu zgodnie z art. 86a ust. 9 pkt 2 ustawy o VAT, wobec czego zgodnie z art. 86a ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT konstrukcja tego pojazdu wyklucza jego użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że jego użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

Przedmiotowe, wyżej wymienione pojazdy, nie są konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, wobec czego nie spełniają warunków określonych w art. 86a ust. 3 pkt 1b ustawy o VAT.

Wnioskodawca wskazuje, że przedmiotem zapytania są wszelkie wydatki związane z użytkowaniem ww. pojazdów samochodowych użytkowanych przez Spółkę określone w art. 86a ust. 2, to jest w szczególności:

* wydatki od nabycia tych pojazdów po zakończeniu leasingu oraz nabycia lub importu ich części składowych;

* wydatki związane z używaniem tych pojazdów na podstawie umowy leasingu;

* wydatki związane z nabyciem lub importem paliw silnikowych oraz oleju napędowego, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, wydatki związane z usługami naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz wydatki związane z nabyciem innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

W przypadku wynajmowania pojazdów pracownikom lub osobom trzecim, przy podpisaniu umowy najmu samochodu (oraz przy zwrocie samochodu) podpisywany jest przez strony umowy protokół zdawczo-odbiorczy dla danego pojazdu, w którym wpisywany jest m.in. wskaźnik poziomu płynów przy oddaniu samochodu w najem oraz w momencie jego zwrotu, w tym w szczególności stan zbiornika paliwa. Każdy Klient jest zobowiązany do zwrotu samochodu zatankowanego do poziomu z momentu wydania samochodu w ramach umowy najmu. W przypadku ewentualnego zwrotu przez Klienta samochodu z mniejszą ilością paliwa, każdy Klient obciążany jest dodatkowo kosztem brakującego paliwa.

Wobec powyższego, tak jak jest to praktykowane w innych wypożyczalniach tego typu (przykładowo "A (...)", "R (...)", inne tego rodzaju), Wnioskodawca zasadniczo nie obciążą najemców wartością zakupionego paliwa i nie wlicza paliwa do wartości (ceny) najmu, bowiem najemcy są zobowiązani zwrócić wynajęty pojazd z taką samą ilością paliwa, jaka znajdowała się w zbiorniku paliwa w momencie jego wydania. Tylko w przypadku zwrotu samochodu z mniejszą ilością paliwa niż wynikająca z protokołu zdawczo-odbiorczego, Klient jest obciążany kosztem brakującego paliwa na podstawie faktury VAT wystawionej przez Spółkę.

W czasie użytkowania pojazdu w ramach umowy najmu pojazdy tankowane są na własny koszt przez danego najemcę, wobec czego zasadniczo nie ma konieczności obciążania Klientów (najemców) wartością paliwa, poza sytuacją przedstawioną powyżej.

Jak wskazane zostało wcześniej, w czasie użytkowania samochodów przez najemców na podstawie umowy najmu samochodu, koszty tankowania (paliwa) obciążają każdorazowo danego najemcę pojazdu. Wobec powyższego Wnioskodawca nie ponosi kosztów paliwa w tym okresie i nie są na niego wystawianie faktury za sprzedaż paliwa do danego samochodu.

Przedmiotem usługi świadczonej w ramach wypożyczalni samochodów jest odpłatne udostępnienie samochodu. Koszty paliwa w tym okresie obciążają każdoczesnego najemcę danego samochodu. Odpowiednie regulacje w tym zakresie znajdują się również w Regulaminie Wynajmu Samochodów stosowanym przez Spółkę.

Najemcy samochodów są zobowiązani zwrócić samochód z taką samą ilością paliwa, jaka stwierdzona została w protokole zdawczo-odbiorczym, który jest podpisywany każdorazowo przy wydaniu pojazdu (część zdawcza protokołu) oraz po jego zwrocie (część odbiorcza protokołu). Wówczas Wnioskodawca dokonuje sprawdzenia poziomu płynów, w tym również poziomu paliwa. W przypadku, gdy ilość paliwa jest mniejsza niż wynika to z protokołu sporządzanego w dacie wydania pojazdu, Klient (najemca) obciążany jest kosztem brakującego paliwa na podstawie faktury VAT wystawionej przez Wnioskodawcę.

Nie ma zatem różnicy w cenie najmu samochodu "zatankowanego do pełna" i "niezatankowanego do pełna", albowiem koszt paliwa w okresie najmu ponoszony jest wyłącznie przez najemcę. Tylko w sytuacji, gdy samochód zwracany jest z mniejszą ilością paliwa Klient (najemca) jest obciążany kosztem brakującego paliwa.

Jak już zostało wyżej wyjaśnione, w czasie wynajmu samochodu Spółka nie ponosi kosztów paliwa, gdyż to Klient (najemca) tankuje samochód w okresie trwania umowy najmu na własny koszt. Tylko w sytuacji wystąpienia różnicy w ilości paliwa z dnia wydania samochodu a ilością paliwa w dniu jego zwrotu przez danego najemcę, jest on obciążany kosztem brakującego paliwa wg. cen rynkowych. Wobec powyższego, w okresie odpłatnego wynajmu samochodów, Spółka nie monituje ilości zużytego paliwa, gdyż koszt ten ponosi bezpośrednio najemca.

W okresie użytkowania samochodów przez pracowników Spółki (nie w ramach umowy wynajmu), wykorzystywanych wyłącznie do działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę, Spółka monituje wydatki związane z użytkowaniem samochodów w sposób opisany szczegółowo we wniosku, z uwzględnieniem zasad wyrażonych w polityce rachunkowości oraz zasad szczegółowej kontroli prowadzonej przez dział finansowo-księgowy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku komercyjnego wynajęcia samochodu pracownikom Spółki lub osobom trzecim, w oparciu o funkcjonujący w Spółce Regulamin Wynajmu Samochodów, według stosowanego przez "A" cennika, spełniającego wymogi określone w art. 32 ustawy o VAT (czyli wg cen rynkowych), który to wynajem stanowi czynność opodatkowaną 23% (usługa wynajmu) i wykonanie której to usługi zostanie udokumentowane fakturą VAT, a jej wykonanie będzie znajdować oparcie w przedmiocie działalności Wnioskodawcy (wg PKD), to usługa ta będzie dla Spółki związana z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy, pozwalającą na uznanie, że samochody "A" wykorzystywane są wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika (przyszły stan faktyczny).

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku komercyjnego wynajęcia samochodu pracownikom Spółki lub osobom trzecim, w oparciu o funkcjonujący w Spółce Regulamin Wynajmu Samochodów, według stosowanego przez "A" cennika, spełniającego wymogi określone w art. 32 ustawy o VAT (czyli wg cen rynkowych), który to wynajem stanowi czynność opodatkowaną 23% (usługa wynajmu) i wykonanie której to usługi zostanie udokumentowane fakturą VAT, a jej wykonanie będzie znajdować oparcie w przedmiocie działalności Wnioskodawcy (wg PKD), to usługa ta będzie dla Spółki związana z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy, pozwalającą na uznanie, że samochody "A" wykorzystywane są wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Artykuł 32 ustawy o VAT stanowi natomiast, że w przypadku gdy między nabywcą a dokonującym dostawy towarów lub usługodawcą istnieje związek, o którym mowa w ust. 2 art. 32, oraz w przypadku gdy wynagrodzenie jest:

#8210; organ podatkowy określa podstawę opodatkowania zgodnie z wartością rynkową, jeżeli okaże się, że związek ten miał wpływ na ustalenie wynagrodzenia z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług.

Związek, o którym mowa powyżej istnieje, gdy między kontrahentami lub osobami pełniącymi u kontrahentów funkcje zarządzające, nadzorcze lub kontrolne zachodzą powiązania o charakterze rodzinnym lub z tytułu przysposobienia, kapitałowym, majątkowym lub wynikające ze stosunku pracy. Związek ten istnieje także, gdy którakolwiek z wymienionych osób łączy funkcje zarządzające, nadzorcze lub kontrolne u kontrahentów.

W przypadku komercyjnego wynajmu pojazdów pracownikom "A" przez Wnioskodawcę zachodzi związek, o którym mowa w art. 32 ustawy o VAT. Tym niemniej, Spółka wynajmuje będące w jej użytkowaniu samochody osobom trzecim oraz pracownikom w oparciu o obowiązujący wszystkie te podmioty Regulamin Wynajmu Samochodów, regulujący zasady ich użytkowania, oraz cennik wynajmu, który odpowiada lokalnym cenom rynkowym odnoszącym się do wynajmu samochodów osobowych.

Zdaniem Wnioskodawcy, wynajem samochodów przez "A" osobom trzecim oraz pracownikom stanowić będzie czynność podlegającą opodatkowaniu, względem której Spółka stosować będzie 23% stawkę podatku VAT i którą dokumentować będzie poprzez wystawienie faktury VAT w oparciu o właściwe przepisy ustawy o VAT. Zapłata za wykonaną przez "B" usługę wynajmu dokonywana będzie gotówką lub przelewem, z wyłączeniem potrąceń np. z wynagrodzeniem przysługującym pracownikom.

Odpowiednie zapisy dotyczące świadczenia przez "A" usług wynajmu zostaną wprowadzone do umowy spółki "A", poprzez dodanie dwóch kodów PKD:

* wynajem i dzierżawa samochodów osobowych i furgonetek (PKD 77.11.Z),

* wynajem i dzierżawa pozostałych pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (PKD 77.12.Z).

Aktualnie Wnioskodawca jest w trakcie organizacji procesu zmiany umowy Spółki. Pierwsze czynności wynajmu zostaną wykonane po rejestracji zmiany umowy Spółki przez Krajowy Rejestr Sądowy właściwy dla Wnioskodawcy.

Spółka zamierza w odniesieniu do wszystkich wydatków związanych z samochodami używanymi wyłącznie do celów związanych z działalnością gospodarczą odliczać podatek naliczony w pełnej wysokości. Wynajem samochodów służbowych, ze względu na fakt, że nie są one przeznaczone wyłącznie do oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, związany będzie z obowiązkiem prowadzeniem ewidencji przebiegu pojazdu przez "A" również w przypadku wynajmu samochodu osobie niebędącej pracownikiem. Umowy o używaniu i przechowywaniu samochodów służbowych obejmujące zasady używania samochodów służbowych zawarte z pracownikami zawierają zastrzeżenie, że pracownik może zostać zobowiązany przez Pracodawcę do natychmiastowego zwrotu pojazdu, jeżeli ma on być przedmiotem umowy wynajmu w ramach wypożyczalni samochodów prowadzonej przez Pracodawcę.

Wobec powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku komercyjnego wynajmu samochodu pracownikom Spółki lub osobom trzecim, w oparciu o funkcjonujący w Spółce Regulamin Wynajmu Samochodów, według stosowanego przez "A" cennika, spełniającego wymogi określone w art. 32 ustawy o VAT (czyli wg cen rynkowych), który to wynajem stanowi czynność opodatkowaną 23% (usługa wynajmu) i wykonanie której to usługi zostanie udokumentowane fakturą VAT, a jej wykonanie będzie znajdować oparcie w przedmiocie działalności Wnioskodawcy (wg PKD), to usługa ta będzie dla Spółki związana z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy, pozwalającą na uznanie, że samochody "A" wykorzystywane są wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, co przy spełnieniu dodatkowych obowiązków (ewidencja przebiegu pojazdu) pozwoli Spółce na zastosowanie pełnego odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z użytkowaniem tych samochodów.

W uzupełnieniu do wniosku, Wnioskodawca uznał, że odpłatny wynajem samochodów pracownikom lub osobom trzecim na warunkach określonych we wniosku jest związany z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą i wobec powyższego Spółka wnosi o potwierdzenie tego stwierdzenia.

Potwierdzenie przyjętego stanowiska pozwoli Spółce na uznanie, że wynajem samochodów pracownikom oraz osobom trzecim jest związany z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą i nie stanowi ów wynajem "użytku prywatnego", uniemożliwiającego Spółce odliczania podatku od towarów i usług na zasadach określonych we wniosku.

Wnioskodawca, uzupełniając swoje uzasadnienie prawne wskazuje, że skoro Spółka wynajmuje samochody w warunkach określonych w art. 5 ustawy o VAT (odpłatnie) i świadczenie to stanowi opodatkowaną podatkiem VAT usługę, której możliwość świadczenia wynika m.in. z właściwych postanowień umowy Spółki, to świadczenie tych usług jest częścią przedmiotu działalności gospodarczej Spółki. To z kolei prowadzi do wniosku, że wykorzystanie samochodów przez Spółkę w celu ich wynajmu jest związane z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą (zgodnie z art. 86a ust. 3 pkt 1a) ustawy o VAT) i o ile spełnione zostaną dodatkowe warunki określone w art. 86a ustawy o VAT (szczegółowo przedstawione we wniosku), Spółka będzie miała prawo do odliczenia w pełnej wysokości podatku VAT od wydatków związanych z tymi samochodami (np. pełnego odliczenia VAT zawartego w racie leasingu dla danego samochodu).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się - w myśl art. 7 ust. 1 ustawy - przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się - zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy - każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Stosownie do przepisu art. 29a ust. 1 ustawy - podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Wyjątek od powyższej zasady ogólnej zachodzi w sytuacjach wskazanych w art. 32 ustawy, który stanowi, że w przypadku gdy między nabywcą a dokonującym dostawy towarów lub usługodawcą istnieje związek, o którym mowa w ust. 2, oraz w przypadku gdy wynagrodzenie jest:

#8210; organ podatkowy określa podstawę opodatkowania zgodnie z wartością rynkową, jeżeli okaże się, że związek ten miał wpływ na ustalenie wynagrodzenia z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług.

Na mocy art. 32 ust. 2 ustawy - związek, o którym mowa w ust. 1, istnieje, gdy między kontrahentami lub osobami pełniącymi u kontrahentów funkcje zarządzające, nadzorcze lub kontrolne zachodzą powiązania o charakterze rodzinnym lub z tytułu przysposobienia, kapitałowym, majątkowym lub wynikające ze stosunku pracy. Związek ten istnieje także, gdy którakolwiek z wymienionych osób łączy funkcje zarządzające, nadzorcze lub kontrolne u kontrahentów.

Przez powiązania rodzinne, o których mowa w ust. 2, rozumie się małżeństwo oraz pokrewieństwo lub powinowactwo do drugiego stopnia (art. 32 ust. 3 ustawy).

Natomiast przez powiązania kapitałowe, o których mowa w ust. 2 - w świetle art. 32 ust. 4 ustawy - rozumie się sytuację, w której jedna z osób lub jeden z kontrahentów posiada prawo głosu wynoszące co najmniej 5% wszystkich praw głosu lub dysponuje bezpośrednio lub pośrednio takim prawem.

Ponadto - w art. 32 ust. 5 ustawy - postanowiono, że przepisy ust. 1-4 nie mają zastosowania w przypadku transakcji zawieranych pomiędzy podmiotami powiązanymi, w odniesieniu do których właściwy organ podatkowy, na podstawie ustawy - Ordynacja podatkowa, wydał decyzję o uznaniu prawidłowości wyboru i stosowania metody ustalania ceny transakcyjnej między podmiotami powiązanymi.

W myśl art. 2 pkt 27b ustawy - przez wartość rynkową rozumie się całkowitą kwotę, jaką, w celu uzyskania w danym momencie danych towarów lub usług, nabywca lub usługobiorca na takim samym etapie sprzedaży jak ten, na którym dokonywana jest dostawa towarów lub świadczenie usług, musiałby, w warunkach uczciwej konkurencji, zapłacić niezależnemu dostawcy lub usługodawcy na terytorium kraju; w przypadku gdy nie można ustalić porównywalnej dostawy towarów lub świadczenia usług, przez wartość rynkową rozumie się:

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT i prowadzi działalność gospodarczą, której podstawowym przedmiotem jest m.in. sprzedaż sadzeniaków odmian ziemniaka stworzonych przez spółkę "Ax" B.V. (spółka matka z siedzibą w Holandii), na polskim rynku. Podstawowym przedmiotem działalności Grupy jest hodowla, rozmnażanie i sprzedaż sadzeniaka ziemniaka. W związku z przedmiotem działalności Spółki i koniecznością stałego przemieszczania się przez pracowników "A" na pola upraw sadzeniaka, tak by móc kontrolować stan upraw i realizować ochronę prawną ziemniaków stworzonych przez "Ax" B.V. (umowy licencyjne) oraz realizować uzgodnienia z Klientami, spotykać się ze współpracującymi z "A" hodowcami, podpisywać i realizować umowy licencyjne, czy też by móc pobierać próbki ziemniaków do badań laboratoryjnych, Spółka korzysta z pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 2 pkt 34 ustawy o VAT. Wszystkie wymienione pojazdy samochodowe użytkowane są przez "A" na podstawie zawartych przez Spółkę umów leasingu operacyjnego.

Ponadto w Spółce obowiązuje Regulamin Wynajmu Samochodów, będących w posiadaniu (użytkowaniu) Spółki, na podstawie którego pojazdy samochodowe mogą być przedmiotem wynajmu wobec osób trzecich, ale również mogą zostać wynajęte pracownikom Spółki, na zasadach określonych w Regulaminie oraz Cenniku wynajmu samochodów. Pracownik ma zatem również prawo do najmu pojazdu w ramach wypożyczalni samochodów prowadzonej przez Pracodawcę na zasadach określonych w Regulaminie Wynajmu Samochodów zgodnie z obowiązującym Cennikiem. Stosowane przez "A" ceny wynajmu określone są w Cenniku wynajmu samochodów i spełniają one, warunki określone w art. 32 ustawy o VAT, a więc mają one charakter rynkowy, co było potwierdzone stosownym porównaniem cen obwiązujących na rynku lokalnym. Pracownik "A" może zatem zgłosić chęć wykorzystania samochodu np. podczas urlopu, w okresie którego samochód może być pracownikowi wynajęty komercyjnie, zgodnie z Regulaminem i stosowanym przez "A" Cennikiem wynajmu samochodów. Usługa ta jest wówczas opodatkowania podatkiem VAT i jej wykonanie potwierdzone jest fakturą VAT wystawioną przez Spółkę zgodnie z zasadami określonymi w ustawie o VAT. Wynajem samochodów nie jest wyłącznym przedmiotem działalności gospodarczej "A", lecz aktualnie procedowana jest zmiana umowy Spółki, która wprowadzi stosowny kod według Polskiej Klasyfikacji Działalności do umowy Spółki w zakresie wynajmu pojazdów samochodowych. Wynajem pojazdów samochodowych, jako usługa opodatkowania na zasadach ogólnych określonych w ustawie o VAT, podlega opodatkowaniu stawką 23% i oznacza, że samochody będące przedmiotem wynajmu są wykorzystane nadal wyłącznie do działalności gospodarczej. Fakt użycia pojazdu samochodowego w tym czasie podlega odpowiedniemu udokumentowaniu w ewidencji przebiegu pojazdu zgodnie z przepisami ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2014 r. W sytuacji wynajmu komercyjnego osobie trzeciej niebędącej pracownikiem, odpowiedni wpis w ewidencji przebiegu pojazdu (EPP) dokonywany będzie przez podatnika zgodnie z wymogami ustawy o VAT. Osoby trzecie oraz pracownicy Spółki regulować będą należności wynikające z usługi wynajmu wykonanej przez "A" gotówką lub przelewem. Wykluczone jest dokonywanie jakichkolwiek potrąceń w tym zakresie.

W przypadku wynajmowania pojazdów pracownikom lub osobom trzecim, przy podpisaniu umowy najmu samochodu (oraz przy zwrocie samochodu) podpisywany jest przez strony umowy protokół zdawczo-odbiorczy dla danego pojazdu, w którym wpisywany jest m.in. wskaźnik poziomu płynów przy oddaniu samochodu w najem oraz w momencie jego zwrotu, w tym w szczególności stan zbiornika paliwa. Każdy Klient jest zobowiązany do zwrotu samochodu zatankowanego do poziomu z momentu wydania samochodu w ramach umowy najmu. W przypadku ewentualnego zwrotu przez Klienta samochodu z mniejszą ilością paliwa, każdy Klient obciążany jest dodatkowo kosztem brakującego paliwa. Wobec powyższego, tak jak jest to praktykowane w innych wypożyczalniach tego typu (przykładowo "A (...)", "R (...)", inne tego rodzaju), Wnioskodawca zasadniczo nie obciążą najemców wartością zakupionego paliwa i nie wlicza paliwa do wartości (ceny) najmu, bowiem najemcy są zobowiązani zwrócić wynajęty pojazd z taką samą ilością paliwa, jaka znajdowała się w zbiorniku paliwa w momencie jego wydania. Tylko w przypadku zwrotu samochodu z mniejszą ilością paliwa niż wynikająca z protokołu zdawczo-odbiorczego, Klient jest obciążany kosztem brakującego paliwa na podstawie faktury VAT wystawionej przez Spółkę. W czasie użytkowania pojazdu w ramach umowy najmu pojazdy tankowane są na własny koszt przez danego najemcę, wobec czego zasadniczo nie ma konieczności obciążania Klientów (najemców) wartością paliwa, poza sytuacją przedstawioną powyżej. Jak wskazane zostało wcześniej, w czasie użytkowania samochodów przez najemców na podstawie umowy najmu samochodu, koszty tankowania (paliwa) obciążają każdorazowo danego najemcę pojazdu. Wobec powyższego Wnioskodawca nie ponosi kosztów paliwa w tym okresie i nie są na niego wystawianie faktury za sprzedaż paliwa do danego samochodu. Przedmiotem usługi świadczonej w ramach wypożyczalni samochodów jest odpłatne udostępnienie samochodu. Koszty paliwa w tym okresie obciążają każdoczesnego najemcę danego samochodu. Odpowiednie regulacje w tym zakresie znajdują się również w Regulaminie Wynajmu Samochodów stosowanym przez Spółkę.

Najemcy samochodów są zobowiązani zwrócić samochód z taką samą ilością paliwa, jaka stwierdzona została w protokole zdawczo-odbiorczym, który jest podpisywany każdorazowo przy wydaniu pojazdu (część zdawcza protokołu) oraz po jego zwrocie (część odbiorcza protokołu). Wówczas Wnioskodawca dokonuje sprawdzenia poziomu płynów, w tym również poziomu paliwa. W przypadku, gdy ilość paliwa jest mniejsza niż wynika to z protokołu sporządzanego w dacie wydania pojazdu, Klient (najemca) obciążany jest kosztem brakującego paliwa na podstawie faktury VAT wystawionej przez Wnioskodawcę. Nie ma zatem różnicy w cenie najmu samochodu "zatankowanego do pełna" i "niezatankowanego do pełna", albowiem koszt paliwa w okresie najmu ponoszony jest wyłącznie przez najemcę. Tylko w sytuacji, gdy samochód zwracany jest z mniejszą ilością paliwa Klient (najemca) jest obciążany kosztem brakującego paliwa.

Na tle powyższego Wnioskodawca powziął wątpliwości, czy w przypadku komercyjnego wynajmu samochodu pracownikom Spółki lub osobom trzecim, w oparciu o funkcjonujący w Spółce Regulamin Wynajmu Samochodów, według stosowanego przez Zainteresowanego cennika, spełniającego wymogi określone w art. 32 ustawy - to usługa ta będzie dla Spółki związana z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy, pozwalająca na uznanie, że samochody będące przedmiotem wniosku wykorzystywane są wyłącznie do działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

W odniesieniu do powyższego należy wskazać, że zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w cytowanej ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie o VAT, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dana czynność podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej czynności, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Odnosząc się zatem do usług komercyjnego wynajmu samochodów pracownikom Spółki lub osobom trzecim należy stwierdzić, że uwzględniając fakt, że wynagrodzenie za wynajem samochodów pracownikom oraz osobom trzecim będzie wyliczone - jak wskazał Wnioskodawca - wg cen rynkowych (w oparciu o funkcjonujący w Spółce Regulamin Wynajmu Samochodów, według stosowanego przez Zainteresowanego cennika, spełniającego wymogi określone w art. 32 ustawy VAT), usługi te będą wykonywane w ramach działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. Powyższe nie oznacza jednak, jak twierdzi Wnioskodawca, że przedmiotowy wynajem, pozwala na uznanie, że samochody Spółki wykorzystywane są wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika. Jak wynika bowiem ze złożonego wniosku samochody te służą Wnioskodawcy także do innych celów - realizacji podstawowego zakresu prowadzonej przez Spółkę działalności polegającej na sprzedaży sadzeniaków ziemniaka. Nie będą przeznaczone zatem wyłącznie do oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu. W tej sytuacji okoliczność, że Spółka dokonuje ich wynajmu pracownikom oraz osobom trzecim nie jest decydująca dla uznania, że są one wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a ustawy i tym samym nie daje bezwarunkowego prawa do odliczenia podatku naliczonego w pełnym zakresie. W sytuacji przedstawionej we wniosku, dla oceny zakresu odliczenia konieczne wiec będzie spełnienie wymogów określonych w art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie stanu faktycznego oraz we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone w niniejszej interpretacji.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, że wniosek w pozostałym zakresie rozpatrzony został odrębną interpretacją indywidualną.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.