ILPP2/443-50/14-4/SJ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 4 kwietnia 2014 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP2/443-50/14-4/SJ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o. reprezentowanej przez Radcę Prawnego, przedstawione we wniosku z 14 stycznia 2014 r. (data wpływu 17 stycznia 2014 r.) uzupełnionym pismem z 24 marca 2014 r. (data wpływu 28 marca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

* nieprawidłowe - w zakresie zwolnienia od podatku VAT sprzedaży całej niezabudowanej nieruchomości gruntowej oraz

* prawidłowe - w zakresie możliwości częściowego opodatkowania transakcji sprzedaży niezabudowanej nieruchomości gruntowej.

UZASADNIENIE

W dniu 17 stycznia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej Wniosek został uzupełniony 28 marca 2014 r. o doprecyzowanie opisu sprawy oraz o własne stanowisko w sprawie opisanego zdarzenia przyszłego w zakresie pytania nr 2 wniosku.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca nabył w 2005 r. w ramach umowy kupna sprzedaży własność niezabudowanej nieruchomości, tj. działkę o powierzchni 15.601 m2, dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą (dalej: Nieruchomość). Nieruchomość została nabyta w formie aktu notarialnego od osób fizycznych bez podatku VAT. W dacie zakupu Nieruchomość nie była objęta miejscowym planem zagospodarowania. Zgodnie z obowiązującym wówczas Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego Miasta działka znajdowała się w strefie II M (tereny zabudowane i przewidywane pod zabudowę", "preferowane tereny o skoncentrowanej funkcji mieszkaniowej i mieszkaniowo-usługowej").

Wnioskodawca zamierzał zrealizować inwestycję na zakupionej Nieruchomości. Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT ale nie prowadził żadnej działalności poza procedurami zmierzającymi do realizacji inwestycji do czasu uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Wnioskodawca nie osiągnął przez cały okres swojego istnienia żadnej faktury sprzedażowej.

Z uwagi na oczekiwania mieszkańców sąsiadujących z Nieruchomością budynków, będących członkami Spółdzielni Mieszkaniowej (dalej: Spółdzielnia), w celu uniemożliwienia zabudowy działki przez Wnioskodawcę, na wniosek Spółdzielni Rada Miasta w 2008 r. zmieniła Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego Miasta. Obowiązujące Studium przeznaczyło przedmiotową działkę na tereny zielone, tj. park.

W konsekwencji wniosków Spółdzielni oraz mieszkańców Rada Miasta dnia 16 kwietnia 2013 r. uchwaliła miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, w którym Nieruchomość została oznaczona jako "tereny zieleni urządzonej, oznaczone na rysunku planu symbolami 2ZP" (§ 3 ust. 3 uchwały Rady Miasta z dnia 16 kwietnia 2013 r.).

Jednocześnie w § 6 ww. uchwały znajdują się zapisy:

1. Dla terenów zieleni urządzonej, oznaczonych na rysunku planu symbolami 1ZP i 2ZP obowiązują ustalenia niniejszego paragrafu.

2. W zakresie zasad ochrony i kształtowania ładu przestrzennego ustala się: 1. Dla terenów zieleni urządzonej, oznaczonych na rysunku planu symbolami 1ZP i 2ZP obowiązują ustalenia niniejszego paragrafu.

3. W zakresie zasad ochrony i kształtowania ładu przestrzennego ustala się:

a.

zakaz lokalizacji budynków, z zastrzeżeniem pkt 2 i 3;

b.

zachowanie istniejących budynków sakralnych i im towarzyszących na terenie 1ZP, wskazanych na rysunku planu;

c.

dopuszczenie lokalizacji budynków sportowo-rekreacyjnych i kondygnacji podziemnych na terenie 2ZP, zgodnie z wyznaczonymi na rysunku planu liniami zabudowy;

d.

dopuszczenie funkcji gastronomicznej w budynkach, o których mowa w pkt 3;

e.

wykształcenie placów na terenie 2ZP, zgodnie z rysunkiem planu;

f.

dopuszczenie lokalizacji:

a.

na terenie 2ZP dwóch ogródków gastronomicznych w strefie między budynkami, o których mowa w pkt 3,

b.

przed linią zabudowy urządzeń dla niepełnosprawnych,

c.

akcentu architektonicznego, zgodnie z rysunkiem planu,

d.

punktu widokowego w kierunku bryły kościoła w miejscu oznaczonym na rysunku planu,

e.

obiektów małej architektury, budowli sportowych i urządzeń rekreacji plenerowej,

f.

dróg pieszych i ścieżek rowerowych,

g.

tablic informacyjnych,

h.

szyldów i urządzeń reklamowych na elewacjach budynków w sposób nieprzesłaniający otworów okiennych, detali architektonicznych i nieprzekraczających obrysu danej elewacji,

i.

dróg wewnętrznych, wyłącznie dla obsługi obiektów, o których mowa w pkt 2 i 3,

j.

parkingów naziemnych,

k.

urządzeń budowlanych, dojść i dojazdów,

I.

stacji transformatorowych wbudowanych w budynki o innym przeznaczeniu,

m.

sieci infrastruktury technicznej;

g.

zakaz lokalizacji:

a.

nadziemnych parkingów wielopoziomowych, budynków gospodarczych i garaży,

b.

ogrodzeń pełnych, betonowych i żelbetowych,

c.

wolno stojących urządzeń reklamowych,

d.

nowych napowietrznych sieci infrastruktury technicznej.

4. W zakresie zasad ochrony środowiska, przyrody i krajobrazu kulturowego ustala się:

a.

ochronę istniejących drzew, które nie kolidują z planowanym przeznaczeniem i zagospodarowaniem terenów;

b.

zagospodarowanie zielenią wszystkich wolnych od utwardzenia fragmentów terenów;

c.

zieleń zwartą, wskazaną na rysunku planu;

d.

dopuszczenie wykorzystania nadmiaru mas ziemnych pozyskanych podczas prac budowlanych w granicach działki budowlanej;

e.

zagospodarowanie wód opadowych i roztopowych w ramach terenów, z dopuszczeniem odprowadzenia ich do sieci kanalizacji deszczowej;

f.

zaopatrzenie w wodę pitną z sieci wodociągowej;

g.

odprowadzenie ścieków bytowych do sieci kanalizacji sanitarnej;

h.

zakaz lokalizacji zbiorników bezodpływowych oraz indywidualnych oczyszczalni ścieków;

i.

dopuszczenie wykorzystania odnawialnych źródeł energii;

j.

dopuszczenie stosowania indywidualnych systemów grzewczych, z zakazem stosowania w budynkach pieców i trzonów kuchennych na paliwo stałe, z wyjątkiem paliw odnawialnych z biomasy.

5. W zakresie parametrów, wskaźników kształtowania zabudowy oraz zagospodarowania terenu, ustala się:

a.

powierzchnię zabudowy na terenie 2ZP nie większą niż 20% działki budowlanej;

b.

powierzchnię biologicznie czynną nie mniejszą niż:

a.

na terenie 1ZP 70% powierzchni terenu,

b.

na terenie 2ZP 50% działki budowlanej;

c.

wysokość budynków od 5 do 10 m, jednak nie więcej niż 2 kondygnacje nadziemne;

d.

powierzchnię działki budowlanej nie mniejszą niż 15.000 m2;

e.

dachy o dowolnej geometrii;

f.

zakaz sadzenia drzew i krzewów wysokich, w pasie o szerokości nie mniejszej niż 10 m od osi widokowej na terenie 2ZP, wskazanej na rysunku planu;

g.

stosowanie spójnych elementów zagospodarowania, takich jak: nawierzchnie posadzek, obiekty małej architektury, oświetlenia;

h.

dopuszczenie lokalizacji:

a.

na każdym z budynków na terenie 2ZP urządzeń reklamowych o powierzchni nie większej niż 15 m2,

b.

na każdym z budynków szyldów o powierzchni nie większej niż 4 m2,

c.

ogrodzeń budynków sakralnych i towarzyszących na terenie 1ZP,

d.

ogrodzeń, związanych wyłącznie z organizacją placów zabaw, boisk i urządzeń rekreacji plenerowej,

e.

oczek wodnych o powierzchni nie większej niż 0,4 ha;

i.

w przypadku równoległego przebiegu ścieżek rowerowych i dróg pieszych nakaz lokalizacji pasa zieleni między nimi o szerokości nie mniejszej niż 1 m.

6. W zakresie zasad modernizacji, rozbudowy i budowy systemów komunikacji i infrastruktury technicznej ustala się:

a.

dostęp do dróg publicznych poprzez drogi wewnętrzne;

b.

na terenie 2ZP nakaz zapewnienia na działce budowlanej stanowisk postojowych dla samochodów osobowych, w łącznej liczbie nie mniejszej niż:

a.

na każdych 100 korzystających jednocześnie z terenów sportu i rekreacji: 20 stanowisk postojowych, w tym 4 stanowiska postojowe dla pojazdów osób niepełnosprawnych,

b.

na każde 100 miejsc w obiektach gastronomicznych: 36 stanowisk postojowych w tym 6 stanowisk postojowych dla pojazdów osób niepełnosprawnych;

c.

nakaz zapewnienia na działce budowlanej stanowisk postojowych dla rowerów, w łącznej liczbie nie mniejszej niż:

a.

na każdych 100 korzystających jednocześnie z terenów sportu i rekreacji: 5 stanowisk postojowych,

b.

na każde 100 miejsc w obiektach gastronomicznych 15 stanowisk postojowych;

d.

nakaz zapewnienia na działce budowlanej miejsc do przeładunku towarów, zlokalizowanych poza stanowiskami postojowymi wymienionymi w pkt 2 i 3;

e.

dopuszczenie robót budowlanych w zakresie sieci infrastruktury technicznej, w tym w szczególności sieci:

a.

wodociągowej, kanalizacyjnej, elektroenergetycznej, gazowej, ciepłowniczej i telekomunikacyjnej,

b.

monitoringu wizyjnego, systemu służb ratowniczych i bezpieczeństwa publicznego;

f.

uwzględnienie w zagospodarowaniu terenu 1ZP przebiegu ciepłociągu;

g.

powiązanie sieci infrastruktury technicznej z układem zewnętrznym oraz zapewnienie dostępu do sieci. (...)

Z uwagi na uchwalenie przez Radę Miasta planu miejscowego zmiany przeznaczenia terenu i przeznaczenie działki 126 na park, Wnioskodawca jest zmuszony sprzedać ww. nieruchomość.

Z uwagi na wyżej opisane przeznaczenie działki jedynym zainteresowanym nabywcą jest Spółdzielnia, która zamierza nabyć działkę w celu przeznaczenia jej na tereny zielone związane z działalnością nieopodatkowaną, której nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego.

W opinii Wnioskodawcy, przedmiotowa Nieruchomość jest terenem niezabudowanym innym niż tereny budowlane.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że działka będąca przedmiotem wniosku, nie była przez Wnioskodawcę wykorzystywana na żadne cele albowiem nie prowadzono na niej żadnych prac, ani nie wykorzystywano jej na potrzeby działalności gospodarczej. Wnioskodawca uiszczał od nieruchomości podatek od nieruchomości jak dla gruntów pod budownictwo mieszkaniowe.

W założeniu podatnika, działka zakupiona została w 2005 r. na potrzeby inwestycji obejmującej budowę wielolokalowych budynków mieszkalnych. W odniesieniu do nieruchomości (obejmującej jedną działkę geodezyjną o znacznym obszarze) nie obowiązywał żaden miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, choć w poprzednim planie zagospodarowania (który wygasł na podstawie przepisów prawa) oraz w uchwalonym studium zagospodarowania terenu, działka przeznaczona była pod intensywną zabudowę mieszkalną, i Wnioskodawca podjął starania o uzyskanie dla nieruchomości warunków zabudowy dla wielolokalowych budynków mieszkalnych. Procedura uzyskiwania warunków zabudowy była jednak tak długotrwała, że w kwietniu 2013 r. uchwalony został plan zagospodarowania przestrzennego dla obszaru nieruchomości, który przyjął dla nieruchomości podatnika przeznaczenie jako teren zieleni urządzonej, z możliwością zabudowy na cele rekreacyjne w 20%.

Uchwalenie w kwietniu 2013 r. planu zagospodarowania przestrzennego dla obszaru nieruchomości spowodowało, że Wnioskodawca chce sprzedać nieruchomość.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w związku z planowaną przez Wnioskodawcę transakcją, sprzedaż niezabudowanej nieruchomości gruntowej stanowiącej park, której dominującą funkcją zgodnie z postanowieniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego jest teren zieleni (wpisanej w planie jako teren zieleni urządzonej) jest dostawą, która korzysta ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.).

2. W przypadku odpowiedzi negatywnej, czy istnieje możliwość częściowego opodatkowania transakcji - stawką VAT 23% ceny netto sprzedaży w 20%, tj. w zakresie parametrów określających wskaźniki kształtowania zabudowy oraz zagospodarowania terenu, a pozostałej części (80%) jako zwolnioną - dotyczącą terenu zieleni wolnego od jakiegokolwiek urządzenia.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Działki niezabudowane, przeznaczone w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego jako park, leżą w obszarze, który zdaniem Wnioskodawcy, stanowi teren niezabudowany inny niż teren budowlany wg Ustawy o VAT. Tereny zieleni parkowej nie stanowią bowiem gruntów budowlanych bowiem tylko z nielicznymi wyjątkami plan zagospodarowania zakazuje sytuowania na tych terenach budynków i budowli.

W rezultacie kluczowym w tej sprawie jest wpis w planie zagospodarowania przestrzennego, który grunt ten kwalifikuje jako tereny zieleni urządzonej, czyli inne niż tereny budowlane, o których mowa w ustawie o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym, sprzedaż niezabudowanej nieruchomości gruntowej stanowiącej park, której dominującą funkcją zgodnie z postanowieniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego jest teren zieleni (wpisanej w planie jako teren zieleni urządzonej) jest dostawą, która korzysta ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

Ad. 2

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że odpowiedź na pierwsze z zagadnień związanych z interpretacją (oznaczone jako nr 1 we wniosku) powinna być pozytywna (potwierdzająca stanowisko podatnika), co powoduje, że nie ma potrzeby rozpatrywania zagadnienia drugiego (oznaczonego jako nr 2 we wniosku) - jako znacznie węższego.

Gdyby jednak przyjąć, że odpowiedź na pierwsze z zagadnień związanych z interpretacją (oznaczone jako nr 1 we wniosku) jest negatywna (czego Wnioskodawca zasadniczo nie zakłada), to przy rozpatrywaniu zagadnienia drugiego (oznaczonego jako nr 2 we wniosku) przyjąć należy, że istnieje możliwość częściowego (w 20%) opodatkowania transakcji - stawką VAT 23% ceny netto sprzedaży, tj. w zakresie parametrów określających wskaźniki kształtowania zabudowy oraz zagospodarowania terenu, a w pozostałej części (80%) jako sprzedaż zwolnioną - dotyczącą terenu zieleni wolnego od jakiegokolwiek urządzenia (wówczas ta część korzysta ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest:

* nieprawidłowe - w zakresie zwolnienia od podatku VAT sprzedaży całej niezabudowanej nieruchomości gruntowej oraz

* prawidłowe - w zakresie możliwości częściowego opodatkowania transakcji sprzedaży niezabudowanej nieruchomości gruntowej.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Towarami - w świetle art. 2 pkt 6 ustawy - są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zatem grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 i ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U.UE. L 347 s. 1 z późn. zm.) - "podatnikiem" jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel, czy też rezultaty takiej działalności. Natomiast "działalność gospodarcza" obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Opodatkowaniu VAT podlega - na podstawie art. 2 ust. 1 lit. a Dyrektywy 2006/112/WE - odpłatna dostawa towarów na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze.

Pojęcia "podatnik" i "działalność gospodarcza", na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT.

I tak, jak wynika z art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w cytowanej ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie o VAT, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy - stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

W myśl natomiast przepisu art. 41 ust. 2 ustawy - dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast, w oparciu o art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1.

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%,

2.

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy wynosi 8%.

Według art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r.) - zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy wprowadzono - z dniem 1 stycznia 2014 r. - zmianę mającą na celu pełniejsze odwzorowanie przepisu art. 136 lit. a Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, umożliwiającego zastosowanie zwolnienia od podatku dla dostawy towarów wykorzystywanych wyłącznie do działalności zwolnionej od podatku, jeżeli przy nabyciu lub wytworzeniu tych towarów nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego. Zmiana ta wiąże się również z odejściem od dotychczasowego warunku, że tylko w stosunku do towarów używanych przez podatnika, gdy okres ich używania wynosił co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania nimi jak właściciel, możliwe było zastosowanie zwolnienia od podatku VAT (art. 43 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, obowiązujący do 31 grudnia 2013 r.).

Zwolnienie od podatku określone od 1 stycznia 2014 r. w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów - zarówno nieruchomości, jak i ruchomości - przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych - niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy, czy lat) - wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Jak wynika z wniosku, działka będąca przedmiotem wniosku, nie była przez Wnioskodawcę wykorzystywana na żadne cele albowiem nie prowadzono na niej żadnych prac, ani nie wykorzystywano jej na potrzeby działalności gospodarczej.

Tym samym art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy nie ma zastosowania w przedmiotowej sprawie, gdyż nieruchomość ta nie była/nie jest wykorzystywana przez Spółkę do działalności zwolnionej.

Wskazać należy, że w przypadku dostawy nieruchomości można zastosować inne zwolnienie przewidziane w przepisach art. 43 ustawy, pod warunkiem, że zostaną spełnione warunki w nich wskazane.

Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy - zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (art. 2 pkt 33 ustawy).

Powyższe oznacza, że generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane (przeznaczone pod zabudowę). Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących gruntami leśnymi, rolnymi itp., nieprzeznaczonymi pod zabudowę - są zwolnione od podatku VAT.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca zamierza dokonać sprzedaży nieruchomości gruntowej stanowiącej park, którą Zainteresowany nabył w 2005 r. w ramach umowy kupna sprzedaży własności niezabudowanej nieruchomości, tj. działkę o powierzchni 15.601 m2, dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą. Nieruchomość została nabyta w formie aktu notarialnego od osób fizycznych bez podatku VAT. W dacie zakupu Nieruchomość nie była objęta miejscowym planem zagospodarowania. Zgodnie z obowiązującym wówczas Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego działka znajdowała się w strefie II M (tereny zabudowane i przewidywane pod zabudowę", "preferowane tereny o skoncentrowanej funkcji mieszkaniowej i mieszkaniowo-usługowej"). Na przedmiotowym gruncie Wnioskodawca zamierzał zrealizować inwestycję polegająca na budowie wielolokalowych budynków mieszkalnych. Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT ale nie prowadził żadnej działalności poza procedurami zmierzającymi do realizacji inwestycji do czasu uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego - działka będąca przedmiotem wniosku, nie była przez Wnioskodawcę wykorzystywana na żadne cele albowiem nie prowadzono na niej żadnych prac, ani nie wykorzystywano jej na potrzeby działalności gospodarczej. Z uwagi na oczekiwania mieszkańców sąsiadujących z Nieruchomością budynków, będących członkami Spółdzielni, w celu uniemożliwienia zabudowy działki przez Wnioskodawcę, na wniosek Spółdzielni Rada Miasta w 2008 r. zmieniła Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego Miasta. Obowiązujące Studium przeznaczyło przedmiotową działkę na tereny zielone, tj. park. W konsekwencji wniosków Spółdzielni oraz mieszkańców Rada Miasta dnia 16 kwietnia 2013 r. uchwaliła miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, w którym Nieruchomość została oznaczona jako "tereny zieleni urządzonej, oznaczone na rysunku planu symbolami 2ZP" - § 3 ust. 3 uchwały Rady Miasta z dnia 16 kwietnia 2013 r.). Jednocześnie w § 6 ww. uchwały znajdują się zapisy - 3. W zakresie zasad ochrony i kształtowania ładu przestrzennego ustala się:

1.

zakaz lokalizacji budynków, z zastrzeżeniem pkt 2 i 3;

2.

zachowanie istniejących budynków sakralnych i im towarzyszących na terenie 1ZP, wskazanych na rysunku planu;

3.

dopuszczenie lokalizacji budynków sportowo-rekreacyjnych i kondygnacji podziemnych na terenie 2ZP, zgodnie z wyznaczonymi na rysunku planu liniami zabudowy;

4.

dopuszczenie funkcji gastronomicznej w budynkach, o których mowa w pkt 3;

5.

wykształcenie placów na terenie 2ZP, zgodnie z rysunkiem planu;

6.

dopuszczenie lokalizacji:

a.

na terenie 2ZP dwóch ogródków gastronomicznych w strefie między budynkami, o których mowa w pkt 3,

b.

przed linią zabudowy urządzeń dla niepełnosprawnych,

c.

akcentu architektonicznego, zgodnie z rysunkiem planu,

d.

punktu widokowego w kierunku bryły kościoła w miejscu oznaczonym na rysunku planu,

e.

obiektów małej architektury, budowli sportowych i urządzeń rekreacji plenerowej,

f.

dróg pieszych i ścieżek rowerowych,

g.

tablic informacyjnych,

h.

szyldów i urządzeń reklamowych na elewacjach budynków w sposób nieprzesłaniający otworów okiennych, detali architektonicznych i nieprzekraczających obrysu danej elewacji,

i.

dróg wewnętrznych, wyłącznie dla obsługi obiektów, o których mowa w pkt 2 i 3,

j.

parkingów naziemnych,

k.

urządzeń budowlanych, dojść i dojazdów,

I.

stacji transformatorowych wbudowanych w budynki o innym przeznaczeniu,

m.

sieci infrastruktury technicznej.

Ponadto, w § 6 pkt 5 uchwały zawierającym parametry, wskaźniki kształtowania zabudowy oraz zagospodarowania terenu, ustalono:

1.

powierzchnię zabudowy na terenie 2ZP nie większą niż 20% działki budowlanej;

2.

powierzchnię biologicznie czynną nie mniejszą niż:

a.

na terenie 1ZP 70% powierzchni terenu,

b.

na terenie 2ZP 50% działki budowlanej;

3.

wysokość budynków od 5 do 10 m, jednak nie więcej niż 2 kondygnacje nadziemne;

4.

powierzchnię działki budowlanej nie mniejszą niż 15.000 m2 (...).

Jednocześnie w § 6 pkt 6 ppkt 2 niniejszej uchwały wskazano, że w zakresie zasad modernizacji, rozbudowy i budowy systemów komunikacji i infrastruktury technicznej ustala się na terenie 2ZP nakaz zapewnienia na działce budowlanej stanowisk postojowych dla samochodów osobowych, w łącznej liczbie nie mniejszej niż (...).

Wskazać należy, że analiza powołanych wyżej przepisów wskazuje jednoznacznie, że zwolnienie od podatku VAT obejmuje zbycie nieruchomości niezabudowanych (gruntów) wyłącznie w sytuacji, gdy nie są one przeznaczone pod zabudowę. Elementem, który determinuje możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku VAT przy zbyciu gruntów jest przeznaczenie gruntu na cele inne niż budowlane.

W przedmiotowej sprawie, zgodnie ze Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego Miasta oraz uchwalonym 16 kwietnia 2013 r. miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, Nieruchomość będąca przedmiotem wniosku oznaczona jest jako "tereny zieleni urządzonej, oznaczone na rysunku planu symbolami 2ZP" - tj. uchwalony plan zagospodarowania przestrzennego dla niniejszej Nieruchomości przyjął jej przeznaczenie jako teren zieleni urządzonej, z możliwością zabudowy na cele rekreacyjne w 20%. Z uchwały wprost wynika, że dopuszcza się możliwość zabudowy i określono również warunki tej zabudowy. Ponadto wskazano na nakaz budowy miejsc postojowych na działce. Z uwagi na powyższe, Wnioskodawca nie będzie dokonywał sprzedaży terenu w całości niezabudowanego innego niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę - zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, lecz gruntu w części (20%) przeznaczonego pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego - o czym stanowi art. 2 pkt 33 ustawy.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy prawa oraz opisane zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, że Wnioskodawca dokonując sprzedaż niezabudowanej nieruchomości gruntowej stanowiącej park, która zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego oznaczona jest jako "tereny zieleni urządzonej, oznaczone na rysunku planu symbolami 2ZP" - do jej całości nie może zastosować zwolnienia od podatku VAT, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

W tej części uznano stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe.

Jednakże Spółka winna dostawę przedmiotowej działki w tej części (20%), która zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego przeznaczona jest jako teren zieleni urządzonej, z możliwością zabudowy na cele rekreacyjne w 20%, opodatkować podatkiem od towarów i usług według stawki podstawowej, tj. 23% - w myśl art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy. Natomiast pozostała część działki (80%), która zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego przeznaczona jest jako teren zieleni wolnej od jakiegokolwiek urządzenia, korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

W tym zakresie uznano stanowisko Zainteresowanego za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Dodatkowo, tut. Organ wyjaśnia, iż wnioski o wydanie interpretacji indywidualnej rozpatrywane są w terminie, o którym mowa w art. 14d ustawy - Ordynacja podatkowa, tj. bez zbędnej zwłoki, jednak nie później niż w terminie 3 miesięcy od dnia otrzymania wniosków. Ponadto, wszystkie wnioski o wydanie interpretacji indywidualnej załatwiane są z zachowaniem kolejności wpływu.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl