ILPP2/443-496/08-4/MN

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 29 sierpnia 2008 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP2/443-496/08-4/MN

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 29 maja 2008 r. (data wpływu 30 maja 2008 r.) uzupełnionym pismem z dnia 4 sierpnia 2008 r. (data wpływu 7 sierpnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentowania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 maja 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentowania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 4 sierpnia 2008 r. (data wpływu 7 sierpnia 2008 r.) o doprecyzowanie zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca realizuje wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów dla europejskiej sieci handlowej X. Firma ta jest w trakcie tworzenia dokumentacji potwierdzającej otrzymywanie towaru poza terytorium kraju. Byłoby to zbiorcze zestawienie zawierające informacje o dokonanych przez Zainteresowanego w danym miesiącu wewnątrzwspólnotowych dostawach, w tym m.in.: numery faktur, numery zamówień i numery dostaw. Zostałoby to potwierdzone przez firmę Y w Szwajcarii, która jest nabywcą i płatnikiem za towary dostarczane bezpośrednio do różnych odbiorców należących do sieci X znajdujących się na terenie Unii. Zestawienie to byłoby przesłane pocztą elektroniczną z podpisem elektronicznym w celu przygotowania deklaracji VAT-7, a następnie pocztą w formie papierowej.

Dla udokumentowania przedmiotowych transakcji Wnioskodawca będzie posiadał następujące dokumenty:

- zestawienie dostaw z danego miesiąca do sieci odbiorców X, potwierdzone przez głównego nabywcę i płatnika,

- korespondencję handlową z nabywcą, jego zamówienie w formie elektronicznej,

- specyfikację poszczególnych sztuk ładunku,

- kopię faktury.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy podatnik ma obowiązek posiadania łącznie wszystkich wymienionych w art. 42 ust. 3 pkt 1-4 dokumentów, czy też wystarczy, aby posiadał 1 lub 2 z nich, który świadczyć będzie o spełnieniu warunków wymaganych do uznania, iż dokonał wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), w przypadku wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów podatnik będzie mógł zastosować stawkę 0% jeżeli w swojej dokumentacji będzie posiadał dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

Odpowiednie dokumenty muszą znaleźć się w jego dokumentacji jeszcze przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, o którym mowa w art. 99 ustawy VAT. Posiadane przez podatnika dokumenty muszą łącznie potwierdzać dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju.

Zgodnie z art. 42 ust. 3 ustawy VAT, dowodami tymi są:

1.

dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju - w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),

2.

kopia faktury dostawy,

3.

specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku,

4.

(uchylony)

- z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.

Użyte przez ustawodawcę w art. 42 ust. 3 ustawy VAT sformułowanie "następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów" może budzić, zdaniem Wnioskodawcy, wątpliwości interpretacyjne.

Zdaniem Zainteresowanego, dokumentacja podatkowa, zgromadzona jeszcze przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, musi jednoznacznie potwierdzać fakt wystąpienia wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Jednakże nie oznacza to konieczności posiadania przez podatnika wszystkich dokumentów, o których mowa w art. 42 ust. 3 pkt 1-4. W artykule tym, zdaniem Wnioskodawcy, wymieniono jedynie jakiego rodzaju dokumenty powinien posiadać podatnik w swej dokumentacji oraz wskazano na fakt, że dokumenty te powinny łącznie potwierdzać dostarczenie towarów. Z użytego przez ustawodawcę sformułowania "następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów" nie można, zdaniem Zainteresowanego, wywodzić obowiązku posiadania przez podatnika wszystkich wymienionych w ust. 3 pkt 1-4 dokumentów. Taką interpretację wydaje się potwierdzać także fakt, iż ustawodawca w art. 42 ust. 11 ustawy VAT, wyraźnie dopuszcza wystąpienie sytuacji, gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5 nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy towaru. Są one zatem niekompletne lub nie potwierdzają jednoznacznie faktu wewnątrzwspólnotowej dostawy. W takim wypadku dokumentami, o których mowa w ust. 1 pkt 2 mogą być również inne dokumenty wskazujące, że wystąpiła wewnątrzwspólnotową dostawa, a w szczególności:

1.

korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie;

2.

dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztu frachtu;

3.

dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny dokument stwierdzający wygaśniecie zobowiązania,

4.

dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Dodatkowo, użyte w ust. 11 sformułowanie "w szczególności" wskazuje, że wyliczenie to nie jest wyczerpujące, podatnik zatem posiada pewną swobodę w zakresie dokumentowania wewnątrzwspólnotowej dostawy.

Zdaniem Zainteresowanego, wystarczy jeden z wymienionych w ustawie dokumentów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Artykuł 13 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju (...).

Przepis ust. 1 - w myśl art. 13 ust. 2 ustawy - stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

1.

podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;

2.

osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;

3.

podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe zharmonizowane, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;

4.

podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.

Stosownie do art. 41 ust. 3 ustawy, w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42.

Natomiast w myśl art. 42 ust. 1 ustawy, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

1.

podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, i podał ten numer oraz swój numer, o którym mowa w art. 97 ust. 10, na fakturze stwierdzającej dostawę towarów;

2.

podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, o którym mowa w art. 99, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

Dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, zgodnie z ust. 3 powołanego artykułu, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

1.

dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towaru z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju - w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),

2.

kopia faktury,

3.

specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku

- z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.

W myśl art. 42 ust. 11 ustawy, w przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

1.

korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie;

2.

dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu;

3.

dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny - dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania;

4.

dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Jak wynika z powyższych uregulowań, prawo podatnika do zastosowania przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów preferencyjnej stawki podatku w wysokości 0%, uzależnione jest od posiadania dokumentów potwierdzających jednoznacznie, iż doszło do wywozu towaru poza terytorium Polski. Istotą przywołanych przepisów jest zobowiązanie podatnika do udowodnienia, iż towary będące przedmiotem dostawy, rzeczywiście opuściły terytorium kraju, ze względu na korzystniejsze, niż w odniesieniu do dostaw krajowych, skutki podatkowe.

Podstawowe znaczenie dla udokumentowania wewnątrzwspólnowej dostawy towarów mają dokumenty wymienione w art. 42 ust. 3 ustawy, natomiast dokumenty wymienione w ust. 11, pełnią funkcję uzupełniającą, w przypadku, gdy dokumentacja podstawowa nie potwierdza jednoznacznie dostarczenia towarów do nabywcy.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca będzie dokonywał wewnątrzwspólnotowych dostawy towarów. Nabywcą towarów i płatnikiem będzie firma z siedzibą w Szwajcarii. Tut. Organ zwraca uwagę, iż warunkiem koniecznym do rozpoznania przedmiotowych transakcji jako wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów jest posiadanie przez nabywcę towarów i płatnika (Y w Szwajcarii) numeru identyfikacyjnego dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadanego przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy.

W celu zastosowania 0% stawki VAT dla przedmiotowych dostaw, obok spełnienia warunku, o którym mowa w art. 42 ust. 1 pkt 1 ustawy Zainteresowany będzie gromadził dowody (dokumenty), o których mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy, w celu zastosowania stawki VAT 0%. Do potwierdzenia realizacji transakcji Wnioskodawca będzie posiadał w swojej dokumentacji następujące dokumenty: kopię faktury, specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz dokumenty uzupełniające - zbiorcze potwierdzenie odbioru towarów będących przedmiotem kilku dostaw, korespondencję handlową z nabywcą. Jednak nie posiada dokumentu przewozowego.

Odnosząc się do stanowiska Wnioskodawcy wskazać należy, że art. 42 ust. 11 ustawy ma zastosowanie w okolicznościach, gdy dostawca towarów dysponuje dokumentami wymaganymi w art. 42 ust. 3 ustawy, lecz dokumenty te nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia towarów do nabywcy. Wówczas można uznać za dowody dostawy towarów inne dokumenty, wymienione w art. 42 ust. 11 ustawy. Przepis ten jednak nie zezwala na kompleksowe i całkowite zastąpienie dokumentów wymienionych w art. 42 ust. 3 ustawy i dokumentowanie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów dokumentami wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy, czyli w przypadku Spółki: kopią faktury, specyfikacją poszczególnych sztuk ładunku oraz zbiorczym potwierdzeniem odbioru towarów będących przedmiotem kilku dostaw bądź korespondencją handlową z odbiorcą towarów. Z treści ww. przepisu art. 42 ust. 11 ustawy wynika, iż wymienione tam dokumenty mają charakter subsydiarny i pełnią rolę dokumentów uzupełniających dane dostarczone przez dokumenty wymienione w art. 42 ust. 3 ustawy, świadczy o tym zwrot "w przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5 nie potwierdzają jednoznacznie...". Zatem Spółka musi posiadać te dokumenty, żeby można było stwierdzić, że nie potwierdzają one jednoznacznie dostarczenia towaru i żeby można je uzupełnić dokumentami o których mowa w art. 42 ust. 11 ustawy.

Reasumując, brak w dokumentacji podatnika dokumentu przewozowego nie uprawnia Spółki do zastosowania stawki 0% dla transakcji wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W zakresie odpowiedzi na pytanie, dotyczące podatku od towarów i usług w zakresie dokumentacji w formie zbiorczego zestawienia, potwierdzającego otrzymywanie towaru poza terytorium kraju oraz formy dokumentów potwierdzających dostawę towarów, zostały wydane odrębne rozstrzygnięcia z dnia 29 sierpnia 2008 r. nr ILPP2/443-496/08-5/MN oraz ILPP2/443-496/08-6/MN.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl