ILPP2/443-49/08-2/EWW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Jawnej, przedstawione we wniosku z dnia 8 stycznia 2008 r. (data wpływu 14 stycznia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia podatku naliczonego przy nabyciu samochodów oraz odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu paliwa - jest prawidłowe.

W dniu 14 stycznia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia podatku naliczonego przy nabyciu samochodów oraz odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu paliwa.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest dealerem samochodowym, którego głównym przedmiotem działalności jest odsprzedaż samochodów. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Zainteresowany dokonuje zakupu samochodów, które używane są jako demonstracyjne. Samochody te zostają zarejestrowane w wydziale komunikacyjnym i okresowo są używane jako pojazdy demonstracyjne lub zastępcze, dla klientów serwisu mechanicznego. Samochody te sprzedane są przed upływem roku (są używane w firmie krócej lub dłużej niż pół roku, ale przed upływem roku sprzedane) oraz stanowią w księgach towary handlowe wchodzące w skład aktywów obrotowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy Wnioskodawca może obniżać podatek VAT należny o cały podatek VAT naliczony przy nabyciu ww. samochodów.

Czy Zainteresowany może odliczyć podatek VAT naliczony przy nabyciu paliwa do ww. samochodów.

Zdaniem Wnioskodawcy, ma on prawo przy nabyciu samochodów demonstracyjnych odliczyć pełną kwotę naliczonego podatku VAT, z faktury dokumentującej zakup ww. samochodów, zgodnie z art. 86 ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 4 pkt 7a tego artykułu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.).

Zainteresowany uważa również, iż zgodnie z art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanego do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3. Jednocześnie na podstawie ust. 4 tego artykułu, przepis ust. 3 nie dotyczy pkt 7, czyli przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest odsprzedaż tych samochodów (pojazdów).

W związku z powyższym Wnioskodawca stwierdza, że w przypadku nabycia paliwa do samochodów wymienionych w ust. 4 (a zatem pozostających poza dyspozycją przepisu art. 86 ust. 3), ograniczenie z art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy nie będzie miało zastosowania. Zdaniem Zainteresowanego, przysługuje mu prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony z faktur dokumentujących nabycie paliwa do ww. samochodów demonstracyjnych, będących samochodami osobowymi lub innymi pojazdami samochodowymi o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Artykuł 86 ust. 3 ustawy stanowi, iż w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 60 % kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł.

W myśl art. 86 ust. 4 ustawy, przepis ust. 3 nie dotyczy:

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Zainteresowany dokonuje zakupu samochodów osobowych, które wykorzystuje jako samochody demonstracyjne lub zastępcze dla klientów serwisu mechanicznego. Samochody te odprzedawane są przed upływem roku od momentu ich nabycia. Zgodnie z obowiązującymi przepisami, Wnioskodawca dokonując nabycia pojazdu samochodowego, ma obowiązek określić jakim celom zakup ten ma służyć: czy jest to towar handlowy przeznaczony do dalszej odprzedaży, czy zakup związany z pozostałymi kosztami wykonywanej działalności gospodarczej. Ustalenie takiej klasyfikacji konieczne będzie ze względu na możliwość odliczenia podatku VAT z faktur zakupu. W obu bowiem przypadkach przepisy ustawy przewidują różne zasady co do możliwości takiego odliczenia.

Reasumując, jeśli Zainteresowany nabywa pojazd samochodowy z przeznaczeniem do dalszej odprzedaży, zastosowanie będzie miał powołany wcześniej art. 86 ust. 4 pkt 7a ustawy, na podstawie którego Wnioskodawca ma prawo obniżyć podatek należny o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktury VAT w wysokości wynikającej z faktury. Zasada ta ma zastosowanie także w sytuacji, gdy nabyte pojazdy (przeznaczone do odprzedaży przed upływem roku od daty nabycia) wykorzystywane są jako samochody demonstracyjne lub zastępcze.

Stosownie do art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy, obniżenie kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3.

Analiza przepisu art. 86 ust. 4 jednoznacznie wskazuje, że przepis art. 86 ust. 3 nie dotyczy określonych kategorii pojazdów samochodowych, tj. pojazdów wymienionych w art. 86 ust. 4 pkt 1-6 ustawy oraz w art. 86 ust. 4 pkt 7 lit. a) ustawy, tj. sytuacji, gdy odprzedaż tych samochodów jest przedmiotem prowadzonej przez podatnika działalności, która ma miejsce w sprawie będącej przedmiotem wniosku. Tym samym zakaz odliczania podatku przy zakupie paliwa wynikający z przepisu art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy nie odnosi się do paliwa wykorzystywanego do napędu pojazdów, których przepis ten nie dotyczy.

Z uwagi na fakt, że przedmiotem działalności Zainteresowanego jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług sprzedaż samochodów, a przedmiotowe pojazdy pełnią przez pewien czas rolę samochodów demonstracyjnych Wnioskodawcy przysługuje prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących zakup paliwa do tych samochodów.

W kwestii pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych wydano odrębne rozstrzygnięcie z dnia 7 kwietnia 2008 r. nr ILPB1/415-46/08-2/IM.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.