ILPP2/443-488/09-2/GZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 31 marca 2009 r. (data wpływu do Biura KIP w Płocku 7 kwietnia 2009 r., data wpływu do Biura KIP w Lesznie 14 kwietnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu rozliczenia kosztów przesyłki ponoszonych w związku ze sprzedażą towarów przez internet jest nieprawidłowe.

W dniu 7 kwietnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu rozliczenia kosztów przesyłki ponoszonych w związku ze sprzedażą towarów przez internet.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca sprzedaje towar, jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, nie posiada kasy fiskalnej, księguje przychody na podstawie wyciągów bankowych, które pozwalają na identyfikację odbiorców towaru. Do ceny towaru Zainteresowany dolicza koszty przesyłki, które wcześniej są przez niego ponoszone.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy podstawą opodatkowania podatkiem VAT jest cała wartość wpływająca na konto bankowe, czy też Wnioskodawca może ją pomniejszyć o opłatę pocztową. Jeżeli tak, to jak należy to udokumentować.

Zdaniem Wnioskodawcy, może on pomniejszyć wartość wpływającą na konto o opłaty pocztowe na podstawie art. 29 ust. 4 ustawy " (...) zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach (...)".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Artykuł 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy (...).

Z treści art. 29 ust. 1 ustawy wynika, iż podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Kwestia wliczenia kosztów dodatkowych do wartości wynagrodzenia, a co za tym idzie do podstawy opodatkowania związana jest z problemem tzw. świadczeń złożonych. Dodatkowe koszty ponoszone przez podatnika w związku z dostawą towarów lub świadczeniem usług, takie jak np. prowizje, koszty opakowania, koszty transportu i ubezpieczenia powiększają wartość dokonywanej czynności i tym samym podstawę jej opodatkowania.

Zasada włączenia tych świadczeń do podstawy opodatkowania oznacza, że wartości tego typu kosztów, których ciężar przenoszony jest na nabywcę, nie wykazuje się jako odrębnego świadczenia, lecz traktuje jako element świadczenia zasadniczego, z zastosowaniem stawki podatku właściwej dla świadczenia zasadniczego.

Należy podkreślić, że przytoczony art. 29 ustawy jest odzwierciedleniem art. 11 (A) Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1997 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (77/388/EWG) (Dz. Urz. UE. L 1977.145.1 z późn. zm.), a obecnie art. 73 i art. 78 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L 2006.347.1 z późn. zm.), zgodnie z którym, na całość świadczenia należnego od nabywcy składa się:

Stanowisko włączania świadczeń pomocniczych do podstawy opodatkowania prezentowane jest również w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Zgodnie z Orzeczeniem ETS w sprawie C-349/96 - Card Protection Plan Ltd a Commissioners od Customs and Excise (W.Brytania), pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za usługę zasadniczą, podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako usługi pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do usługi zasadniczej. Usługę należy uznać za usługę pomocniczą w stosunku do usługi zasadniczej, jeśli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem do lepszego wykorzystania usługi zasadniczej.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż specyfika prowadzonej działalności gospodarczej (sprzedaż internetowa) powoduje, że realizacja dostawy towarów przez Wnioskodawcę odbywa się za pośrednictwem podmiotu trzeciego. Kosztami przesyłki obciążony jest odbiorca towarów, który w całości zwraca Zainteresowanemu poniesione wydatki związane z dostawą tych towarów.

W świetle przytoczonych wyżej przepisów ustawy należy stwierdzić, iż w przedmiotowej sprawie zwrócone koszty dostawy towarów stanowią część świadczenia należnego z tytułu dokonanej sprzedaży towarów. W związku z tym, podstawą opodatkowania podatkiem od towarów i usług jest cała wartość, którą otrzymuje Wnioskodawca za sprzedany towar (bez pomniejszania jej o opłatę pocztową). Wobec powyższego, drugie pytanie zadane przez Zainteresowanego stało się bezprzedmiotowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż w kwestii zagadnienia dotyczącego podatku dochodowego od osób fizycznych wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.