ILPP2/443-484/11-2/SJ - Możliwość zwolnienia od podatku VAT usług szkoleniowych z zakresu bankowości, związanych z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Cywilnej, przedstawione we wniosku z dnia 7 marca 2011 r. (data wpływu 9 marca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług przy świadczeniu usług szkoleniowych (prowadzonych seminariów) z dziedziny bankowości związanych z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych - jest prawidłowe.

W dniu 9 marca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług przy świadczeniu usług szkoleniowych (prowadzonych seminariów) z dziedziny bankowości związanych z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka cywilna prowadzi działalność gospodarczą w zakresie "pozostałych pozaszkolnych form edukacji, gdzie indziej niesklasyfikowanych" (PKD 85.59 B). Decyzją O (...) Starosta dokonał w dniu 8 maja 2002 r. wpisu do Ewidencji szkół i placówek niepublicznych prowadzonych przez Powiat niepubliczną placówkę kształcącą w systemie kursowym o nazwie "A" s.c.

Aktualnie Zainteresowany organizuje i przeprowadza na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą, seminaria dla pracowników zleceniodawców (głównie dla instytucji finansowych - banków), w następujących zakresach:

* kasjer walutowy,

* kasjer bankowy,

* rozpoznawanie autentyczności dokumentów publicznych,

* rozpoznawanie autentyczności podpisów ręcznych,

* bezpieczeństwo i higiena pracy,

* przeciwdziałanie praniu brudnych pieniędzy.

Działalność Spółki sprowadza się więc w praktyce wyłącznie do świadczenia "usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego". Kształcenie przeprowadzane przez Wnioskodawcę, odbywa się w formie i na zasadach określonych w rozporządzeniu Ministra Edukacji i Nauki z dnia 3 lutego 2006 r. w sprawie uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych (Dz. U. Nr 31, poz. 216). Zainteresowany prowadzi seminaria realizujące cele kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego.

Słuchaczami Spółki są pracownicy firm zlecających Wnioskodawcy przeprowadzenie edukacji, a celem seminariów jest nabywanie profesjonalnych kompetencji w postaci wiedzy i umiejętności praktycznych, niezbędnych lub przydatnych w pracy zawodowej, np.: przy wykonywaniu zawodu kasjera bankowego, kasjera walutowego, pracownika działu kredytów (rozpoznawanie autentyczności dokumentów publicznych i podpisów ręcznych).

Od dnia 1 stycznia 2011 r. uległy zmianie przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, dotyczące działalności Spółki. Rodzą one wątpliwości, stąd wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy, świadczenie przez niego usług jest zwolnione od podatku na mocy art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług.

Wymieniony przepis ustala zasadę, iż zwalnia się od podatku usługi świadczone przez jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania. Powołany wyżej przepis stanowi implementację na grunt krajowego prawa art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy 112/2006/WE, na podstawie którego państwa członkowskie zwalniają od VAT kształcenie dzieci lub młodzieży, kształcenie wyższe, kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.

Oznacza to, że zwolnieniem objęte są usługi edukacyjne, świadczone przez podmioty niepubliczne, ale tylko wówczas, gdy ich celem jest realizacja interesu publicznego. W przepisie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawodawca krajowy skonkretyzował pojęcie jednostek realizujących interes publiczny, zwalniając z podatku usługi świadczone przez "jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty".

Zgodnie z art. 2 pkt 3a ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 356, poz. 2572 z późn. zm.), system oświaty obejmuje jednostki publiczne i niepubliczne, między innymi - placówki kształcenia ustawicznego, placówki kształcenia praktycznego oraz ośrodki dokształcania i doskonalenia zawodowego, umożliwiające uzyskanie i uzupełnienie wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych.

Wnioskodawca jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Uzyskanie, zgodnie z art. 82 ust. 1 powołanej ustawy o systemie oświaty, wpisu do ewidencji szkół i placówek, nadało Spółce status "jednostki objętej systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty".

Zgodnie więc z powołanym wyżej art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a), usługi świadczone przez Zainteresowanego są zwolnione od podatku.

Jednocześnie jednak funkcjonuje zwolnienie od podatku opisane w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług. Na mocy tego przepisu zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26, między innymi - prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach. Aby można było uznać że usługa edukacyjna była zwolniona na mocy tego przepisu zwolniona od podatku, muszą zostać spełnione trzy warunki:

Odnośnie pierwszego warunku należy przyjąć, że zwolnieniu na mocy tego przepisu podlegają jedynie usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego, przy czym terminy te winny być interpretowane ściśle, tzn. zwolnienie nie obejmuje form szkolenia, mających na celu uzyskiwanie lub uzupełnienie przez słuchaczy wiedzy ogólnej lub innych umiejętności służących zaspokajaniu potrzeb osobistych (np. kursy hobbistyczne).

Na taką interpretację tego przepisu wskazuje brzmienie powołanego już wyżej art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy 112/2006/WE, na podstawie którego państwa członkowskie zwalniają od VAT kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie. Oznacza to, że ze zwolnienia na tej podstawie mogą skorzystać "inne instytucje" realizujące w tym zakresie cel publiczny - w tym wypadku kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, a nie cel prywatny (osobisty) - np. kurs tańca towarzyskiego.

Wnioskodawca świadczy usługi wyłącznie w zakresie szkoleń zawodowych, dlatego też uważa, że warunek ten spełnia.

Odnośnie drugiego z ww. warunków należy zauważyć, że ustawodawca nie wskazał jakie "odrębne przepisy" mają określać formy i zasady usług kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego. Jak wspomniano w opisie stanu faktycznego, kształcenie przez Spółkę odbywa się w formie i na zasadach określonych w rozporządzeniu Ministra Edukacji i Nauki z dnia 3 lutego 2006 r. w sprawie uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych (dalej rozporządzenie). W § 2 ust. 1 tego aktu wskazano, że uzyskiwanie i uzupełnianie przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych odbywa się w następujących pozaszkolnych formach kształcenia:

W ustępie 4 tego paragrafu zawarto definicję seminarium, określając je jako pozaszkolną formę kształcenia o czasie trwania nie krótszym niż 5 godzin zajęć edukacyjnych, której ukończenie umożliwia uzyskanie lub uzupełnienie wiedzy na określony temat, realizowaną zgodnie z programem nauczania przyjętym przez organizatora kształcenia. Przez "organizatora szkolenia" należy rozumieć publiczną i niepubliczną placówkę kształcenia ustawicznego, placówkę kształcenia praktycznego oraz ośrodek dokształcania i doskonalenia zawodowego, prowadzące kształcenie ustawiczne w formach pozaszkolnych, a także osobę prawną i fizyczną prowadzącą działalność oświatową, wymienioną w art. 83a ust. 2 ustawy (o systemie oświaty), obejmującą prowadzenie kształcenia ustawicznego w formach pozaszkolnych, dla której uzyskała akredytację, o której mowa w art. 68b ustawy (§ 1 pkt 2) rozporządzenia.

Jak już wspomniano powyżej, Spółka została wpisana do ewidencji szkół i placówek niepublicznych, a zatem jest "organizatorem szkolenia" w rozumieniu rozporządzenia. Może zatem przeprowadzić seminaria - w myśl powołanego powyżej przepisu § 2 ust. 4 rozporządzenia.

Uwzględniając powyższe, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że spełnia również warunek przeprowadzania szkoleń zawodowych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Odnośnie trzeciego warunku, polegającego na tym, aby świadczona usługa kształcenia zawodowego była inna, niż usługi świadczone przez jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania, Spółka stoi na stanowisku, że nie spełnia tego warunku. W jej ocenie, zwolnienie od podatku przysługuje jej właśnie na mocy art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług, jako jednostce objętej systemem oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania.

Dlatego też, w ocenie Wnioskodawcy, przepis art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy, nie stanowi dla niego podstawy do zwolnienia świadczonych przez niego usług.

W kwestii pytania dotyczącego wystawiania faktur, Wnioskodawca zwrócił uwagę, iż zgodnie z przepisem § 5 ust. 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 z późn. zm.), prawodawca nakazał w przypadku świadczenia usług zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, aby poza podaniem rodzaju usługi (jej nazwy) wskazać również symbol usługi, określony w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce państwowej, jeśli ustawa lub przepisy wykonawcze do ustawy powołują się na ten symbol, lub przepis ustawy lub aktu wydanego na podstawie ustawy, na podstawie którego podatnik stosuje zwolnienie lub przepis dyrektywy, który zwalnia od podatku tę dostawę lub te świadczenie.

Sposób wykonania tego obowiązku prawodawca pozostawił uznaniu podatnika, w miejsce symbolu PKWiU może podać odpowiedni przepis ustawy o podatku od towarów i usług, Dyrektywy Rady UE 2006/12/WE lub przepis rozporządzenia wykonawczego do ustawy, przewidujący zwolnienie od tego podatku.

Od dnia 1 stycznia 2011 r. katalog usług zwolnionych od podatku, w szczególności usług edukacyjnych został zawarty w art. 43 ust. 1 ustawy. Przepis ten nie odwołuje się do klasyfikacji PKWiU, a zatem obowiązek wynikający z § 5 ust. 7 ww. rozporządzenia Ministra Finansów może zostać wykonany wyłącznie poprzez wskazanie na fakturze odpowiedniego punktu przepisu art. 43 ust. 1, na podstawie którego podatnik stosuje zwolnienie lub przepis dyrektywy, który zwalnia od podatku to świadczenie.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż przepisem ustawy, który powinien wskazywać na fakturach za wykonane usługi w zakresie kształcenia zawodowego powinien wskazać art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług.

Podsumowując, Wnioskodawca stwierdził, że jego stanowisko w odniesieniu do zadanych pytań jest następujące:

* Pytanie 1 - świadczenie przez Spółkę usług w zakresie kształcenia jest zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług.

* Pytanie 2 - przepis art. art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy o VAT, zwalniający od podatku usługi w zakresie kształcenia zawodowego w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach nie stanowi dla Spółki podstawy prawnej do zwolnienia, ponieważ zwolnienie to wynika z art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a).

* Pytanie 3 - na wystawianych przez Spółkę fakturach sprzedaży winna ona wskazywać jako podstawę zwolnienia przepis art. art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez świadczenie usług - w myśl art. 8 ust. 1 ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Stosownie do art. 5a ustawy, obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r., towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Przepis art. 41 ust. 1 ustawy, stanowi, że stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 146a ustawy, wprowadzonym art. 19 pkt 5 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578 z późn. zm.) oraz zmienionym art. 9 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 257, poz. 1726), w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Z dniem 1 stycznia 2011 r. weszła w życie ustawa z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476). Przepisy nowelizacji uchylają załącznik nr 4 do ustawy, zawierający wykaz usług zwolnionych od podatku, który w pozycji 7 wymieniał jako zwolnione usługi w zakresie edukacji (ex 80) i przenoszą uregulowania dotyczące tej tematyki do treści ustawy. Zasadnicze znaczenie ma w tym przypadku dodanie do art. 43 ustawy punktów 26-29, regulujących zwolnienia od podatku działalności edukacyjnej. Ponadto, przy określaniu zakresu zwolnień, które dotychczas były ujęte w załączniku nr 4 do ustawy, odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych określając ich zakres z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa sądów.

Zasadniczym powodem odejścia od stosowania klasyfikacji statystycznych przy określaniu zakresu zwolnień od podatku było zapewnienie pełniejszej implementacji przepisów unijnych, w szczególności Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 132 ust. 1 lit. i) ww. Dyrektywy, państwa członkowskie zwalniają kształcenie dzieci lub młodzieży, kształcenie powszechne lub wyższe, kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

Nie jest przy tym konieczne, by usługa w zakresie kształcenia była jednocześnie usługą w zakresie wychowania.

Równocześnie na podstawie uregulowań zawartych w pkt 29 ww. artykułu, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

Ponadto, w myśl § 13 ust. 1 pkt 19 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649 z późn. zm.), obowiązującego do dnia 5 kwietnia 2011 r., zwalnia się od podatku usługi kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Natomiast na podstawie § 13 ust. 1 pkt 20 ww. rozporządzenia, zwalnia się od podatku usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Od dnia 6 kwietnia 2011 r. obowiązuje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392), w którym przedmiotowe zwolnienie uregulowane jest w tożsamy sposób w § 13 ust. 1 pkt 19 i 20.

W tym miejscu wskazać należy, iż w dniu 1 lipca 2006 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiającego środki wykonawcze do Dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L Nr 288 str. 1). Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2006 r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych - Wspólny system podatku wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EEC z późn. zm.).

Krajowe przepisy z zakresu podatku od towarów i usług nie definiują pojęć "kształcenie zawodowe" i "przekwalifikowanie zawodowe", wobec tego należy odwołać się do regulacji prawa unijnego.

Przepis art. 14 ww. rozporządzenia nr 1777/2005 wyjaśnia co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu, usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i) Dyrektywy 77/388/EWG (analogiczne zwolnienie zawiera art. 132 ust. 1 lit. i) obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - Dz. U. L Nr 347, str. 1 z późn. zm.), obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie "pozostałych pozaszkolnych form edukacji, gdzie indziej niesklasyfikowanych" (PKD 85.59 B). Starosta w dniu 8 maja 2002 r. dokonał wpisu do Ewidencji szkół i placówek niepublicznych prowadzonych przez powiat niepublicznej placówki kształcącej w systemie kursowym o nazwie Centrum Szkoleniowe "Dedal" s. c. Aktualnie Wnioskodawca organizuje i prowadzi seminaria na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą, w których uczestniczą pracownicy zleceniodawców, którzy nabywają profesjonalne kompetencje w postaci wiedzy i umiejętności praktycznych niezbędnych lub przydatnych w pracy zawodowej. Seminaria te odbywają się w następujących zakresach:

* kasjer walutowy,

* kasjer bankowy,

* rozpoznawanie autentyczności dokumentów publicznych,

* rozpoznawanie autentyczności podpisów ręcznych,

* bezpieczeństwo i higiena pracy,

* przeciwdziałanie praniu brudnych pieniędzy.

Poza tym kształcenie przeprowadzane przez spółkę cywilną odbywa się w formie i na zasadach określonych w rozporządzeniu Ministra Edukacji i Nauki z dnia 3 lutego 2006 r. w sprawie uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych.

Zgodnie z zapisem art. 2 pkt 3a ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (tekst jedn. z 2004 r. Dz. U. Nr 256, poz. 2572 z późn. zm.), system oświaty obejmuje placówki kształcenia ustawicznego, placówki kształcenia praktycznego oraz ośrodki dokształcania i doskonalenia zawodowego, umożliwiające uzyskanie i uzupełnienie wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych.

W art. 3 pkt 16 tej ustawy wskazano, że przez formy pozaszkolne należy rozumieć formy uzyskiwania i uzupełniania wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w placówkach i ośrodkach, o których mowa w art. 2 pkt 3a.

Kształcenie ustawiczne to kształcenie w szkołach dla dorosłych, a także uzyskiwanie i uzupełnianie wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych przez osoby, które spełniły obowiązek szkolny (pkt 17 ww. artykułu).

W myśl postanowień art. 82 ust. 1 ustawy o systemie oświaty, osoby prawne i fizyczne mogą zakładać szkoły i placówki niepubliczne po uzyskaniu wpisu do ewidencji prowadzonej przez jednostkę samorządu terytorialnego obowiązaną do prowadzenia odpowiedniego typu publicznych szkół i placówek. W myśl art. 82 ust. 3 ww. ustawy, organ, o którym mowa w ust. 1, dokonuje wpisu do ewidencji w ciągu 30 dni od daty zgłoszenia oraz z urzędu doręcza zgłaszającemu zaświadczenie o wpisie do ewidencji, a kopię zaświadczenia przekazuje właściwemu kuratorowi oświaty oraz organowi podatkowemu.

Analizując powołane wyżej regulacje prawne należy zauważyć, że zwolnienie od podatku, określone w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług, ma charakter podmiotowo-przedmiotowy. Oznacza to, że warunkiem jego zastosowania jest, aby dany podmiot był jednostką objętą systemem oświaty, w rozumieniu przepisów ustawy o systemie oświaty i realizował usługi kształcenia i wychowania. Zaznaczenia wymaga, iż do jednostek objętych systemem oświaty zalicza się również placówki niepubliczne, które uzyskały wpis do ewidencji prowadzonej przez jednostkę samorządu terytorialnego.

Biorąc pod uwagę powołane powyżej przepisy należy stwierdzić, że zwolnienie od podatku od towarów i usług obejmuje usługi w zakresie kształcenia i wychowania świadczone przez jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane. Ograniczenie umożliwiające skorzystanie z niniejszego zwolnienia ma zatem charakter podmiotowo-przedmiotowy. Zatem, aby możliwe było skorzystanie z niniejszego zwolnienia, przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a) ustawy, nie wystarcza, by dany podmiot był jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, podmiot ten musi świadczyć usługi w zakresie kształcenia i wychowania.

Kolejno wskazać należy, co przedstawił Wnioskodawca, że skorzystanie ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy jest możliwe wyłącznie w sytuacji, kiedy nie znajdzie zastosowania przepis art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty - zgodnie z art. 82 ust. 1 ustawy o systemie oświaty, Spółka została wpisana do ewidencji szkół i placówek, co nadało jej status "jednostki objętej systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty".

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane regulacje uznać należy, iż w przypadku świadczenia przez Wnioskodawcę usług szkoleniowych z zakresu bankowości mających na celu podnoszenie kwalifikacji zawodowych zostają spełnione przesłanki zarówno podmiotowe, jak i przedmiotowe wynikające z treści art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług, wobec tego za prawidłowe należało uznać stanowisko, że w związku z posiadanym statusem niepublicznej placówki kształcenia ustawicznego objętej systemem oświaty, realizowane czynności w zakresie kształcenia korzystają ze zwolnienia od podatku. W tej sytuacji art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, jako przepis szczególny w stosunku do ww. przepisu nie ma zastosowania, zatem bezprzedmiotowe stało się rozstrzyganie kwestii wynikającej z pytania drugiego.

Odnosząc się do zagadnienia dotyczącego wystawiania faktur wskazać należy, że zasady wystawiania faktur i dane, które powinny zawierać wynikają z przepisów Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie w sprawie zwrotu niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 z późn. zm.), obowiązującego do dnia 31 marca 2011 r. Zgodnie z przepisem § 5 ust. 7 powyższego rozporządzenia, w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 ustawy albo przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 ustawy, poza danymi określonymi w ust. 1 pkt 5, wystawca faktury powinien powołać na fakturze poza podaniem rodzaju usługi (jej nazwy), również symbol towaru lub usługi, określony w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce państwowej, jeśli ustawa lub przepisy wykonawcze do ustawy powołują się na ten symbol, przepis ustawy lub aktu wydanego na podstawie ustawy, na podstawie którego podatnik stosuje zwolnienie lub przepis dyrektywy, który zwalnia od podatku tę dostawę lub te świadczenie.

Sposób wykonania tego obowiązku prawodawca pozostawił uznaniu podatnika, w miejsce symbolu PKWiU może podać odpowiedni przepis ustawy o podatku od towarów i usług, Dyrektywy Rady UE 2006/12/WE lub przepis rozporządzenia wykonawczego do ustawy, przewidujący zwolnienie od tego podatku. Od dnia 1 kwietnia 2011 r. obowiązuje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 68, poz. 360), w którym obowiązek wskazywania symbolu PKWiU czy podstawy prawnej dotyczącej zwolnienia zostały uregulowane w tożsamy sposób w § 5 ust. 7.

Odnosząc powyższe regulacje do przedstawionego stanu faktycznego wskazać należy, że Wnioskodawca winien na wystawionej przez siebie fakturze wskazać jako podstawę zwolnienia art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a) ustawy.

Biorąc pod uwagę opis stanu faktycznego oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi szkoleniowe (prowadzenie kursów) z dziedziny bankowości związanych z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług. W związku z powyższym na fakturze Wnioskodawca zobowiązany będzie wskazać jako podstawę zwolnienia art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a) ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.