ILPP2/443-474/08-5/EN - Czy w przypadku nie występowania marży lub występowania marży ujemnej podatnik jest zobowiązany do wystawiania Faktury VAT marża?

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 27 sierpnia 2008 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP2/443-474/08-5/EN Czy w przypadku nie występowania marży lub występowania marży ujemnej podatnik jest zobowiązany do wystawiania Faktury VAT marża?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 17 maja 2008 r. (data wpływu 23 maj 2008 r.) uzupełnionym pismem z dnia 29 lipca 2008 r. (data wpływu 4 sierpień 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu dokumentowania usługi turystycznej na zasadach marży - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 maja 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu dokumentowania usługi turystycznej na zasadach marży. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 29 lipca 2008 r. (data wpływu 4 sierpień 2008 r.) o podpis Wnioskodawcy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest organizatorem między innymi wycieczek szkolnych, zielonych szkół i kolonii. Zainteresowany w sporadycznych przypadkach przy realizacji niektórych usług korzysta z usług obcych, wynajmuje dodatkowe noclegi, a także na życzenie klienta organizuje zwiedzanie obiektu muzealnego.

Organizacja zwiedzania polega na wykupieniu biletów wstępu, ale osobą oprowadzającą jest przewodnik Wnioskodawcy. W obu przypadkach są odsprzedawane klientom te usługi po cenie zakupu. Często również, szczególnie w sezonie "martwym", Zainteresowany realizuje usługę zwiedzania gratis, dla klientów korzystających w jego obiekcie z usług noclegowych i gastronomicznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku nie występowania marży lub występowania marży ujemnej Zainteresowany jest zobowiązany do wystawiania Faktury VAT marża?

Zdaniem Wnioskodawcy, należy rozliczyć w tych przypadkach marżę jako zerową i nie odprowadzać VAT należnego od marży.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Z kolei art. 8 ust. 3 ustawy stanowi, że usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Należy zauważyć, iż ustawa nie definiuje pojęcia "usługi turystyczne", jednak przez usługę turystyczną należy rozumieć kompleksową usługę świadczoną na rzecz turysty, która obejmuje swym zakresem cząstkowe usługi, bez których dana impreza turystyczna nie mogłaby się odbyć. W świetle powyższego, za usługi turystyki należy uznać zorganizowane lub indywidualne wyjazdy wypoczynkowe połączone z rekreacją i rozrywką (tzn. kompleksowym programem imprezy).

Zgodne jest to także z potocznym rozumieniem słowa turystyka - w słowniku języka polskiego "turystyka" to dłuższe lub krótsze wyjazdy wypoczynkowe, połączone zwykle ze zwiedzaniem, uprawianiem sportu, wycieczkami itp. (Słownik języka polskiego, Wydawnictwo PNN Biblioteka Gazety Wyborczej).

Według szczególnej procedury wynikającej z art. 119 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania w przypadku wykonywania usług turystyki jest kwota marży pomniejszona o kwotę należnego podatku, z zastrzeżeniem ust. 5.

Przez marżę, o której mowa w ust. 1, rozumie się różnicę między kwotą należności, którą ma zapłacić nabywca usługi, a ceną nabycia przez podatnika towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty; przez usługi dla bezpośredniej korzyści turysty rozumie się usługi stanowiące składnik świadczonej usługi turystyki, a w szczególności transport, zakwaterowanie, wyżywienie, ubezpieczenie (art. 119 ust. 2 ustawy).

Natomiast w myśl ust. 3 cytowanego artykułu, przepis ust. 1 stosuje się bez względu na to, kto nabywa usługę turystyki, w przypadku gdy podatnik:

1.

ma siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju,

2.

działa na rzecz nabywcy usługi we własnym imieniu i na własny rachunek,

3.

przy świadczeniu usługi nabywa towary i usługi od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty.

Zauważyć należy, że istotnym elementem specjalnych zasad opodatkowania usług turystycznych jest uznanie całego pakietu świadczeń za jedną usługę. Usługa turystyki jest bowiem kompleksową usługą świadczoną na rzecz turysty, obejmującą swym zakresem usługi cząstkowe świadczone dla bezpośredniej korzyści turysty, bez których dana impreza turystyczna nie mogłaby się odbyć.

W zakresie dokumentacji, tut. Organ stwierdza, że zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy (...).

Podatnicy, o których mowa w ust. 1-3, nie mają obowiązku wystawiania faktur, o których mowa w ust. 1 i 2, osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Jednakże na żądanie tych osób podatnicy są obowiązani do wystawienia faktury - art. 106 ust. 4 ustawy.

Szczególne procedury dotyczące opodatkowania w systemie marży należy udokumentować stosownie do § 9 ust. 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2005 r. Nr 95, poz. 798 z późn. zm.). Przepis ten stanowi, iż w fakturach dokumentujących świadczenie usług turystyki, o których mowa w art. 119 ustawy, oraz czynności, których podstawą opodatkowania jest marża, zgodnie z art. 120 ustawy:

1.

w miejsce oznaczenia "FAKTURA VAT" stosuje się oznaczenie "FAKTURA VAT marża"

2.

zawiera się dane określone w ust. 1 pkt 1-5 i 12.

Elementy wskazane w § 9 ust. 1 pkt 1-5 i 12 to:

1.

imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;

2.

numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11;

3.

dzień, miesiąc i rok albo miesiąc i rok dokonania sprzedaży oraz datę wystawienia i numer kolejny faktury oznaczonej jako "FAKTURA VAT" podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym;

4.

nazwę towaru lub usługi;

5.

jednostkę miary i ilość sprzedanych towarów lub rodzaj wykonanych usług;

12.

kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem, wyrażoną cyframi i słownie.

Zgodnie z art. 119 ust. 10 ustawy, podatnik o którym mowa w ust. 3, w wystawionych przez siebie fakturach nie wykazuje kwot podatku.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca w celu zrealizowania usługi turystycznej świadczy usługi opodatkowane na zasadach marży, które są odsprzedawane klientom po cenie zakupu.

Biorąc pod uwagę powyższą analizę przepisów, stwierdzić należy, że Zainteresowany odsprzedając nabyte usługi obce klientom po cenie zakupu ma obowiązek udokumentować świadczenie przedmiotowej usługi fakturą VAT marża, zgodnie z art. 106 ust. 4 ustawy. Na wystawianych fakturach należy wpisać kwotę należności ogółem, wyrażoną cyframi i słownie. W przedmiotowej sprawie kwota należności, którą zapłacił Wnioskodawca jest równa cenie którą zapłacił klient, co oznacza, że podstawa opodatkowania (marża) jest równa zero w związku z tym nie występuje kwota podatku.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisywanym stanie faktycznym, które nie zostały objęte pytaniem oraz własnym stanowiskiem w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie sposobu dokumentowania usługi turystycznej na zasadach marży. Natomiast kwestia dotycząca przedstawionego stanu faktycznego w zakresie zastosowania stawki podatku na usługi zakwalifikowane przez Wnioskodawcę do grupowania PKWiU 55.23.11-00.00 oraz zakwalifikowane przez Wnioskodawcę do grupowania PKWiU 63.30.11-00.00 oraz w zakresie sposobu rozliczenia sprzedaży w systemie VAT marża, a także w zakresie sposobu dokumentowania otrzymanych zaliczek oraz przedpłat na poczet kolonii i obozów zostały wydane odrębne rozstrzygnięcia Nr ILPP2/443-474/08-4/EN, Nr ILPP2/443-474/08-6/EN i Nr ILPP2/443-474/08-7/EN z dnia 27 sierpnia 2008 r.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 3 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl