ILPP2/443-471/08-3/MN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, reprezentowanej przez Pana, przedstawione we wniosku z dnia 19 maja 2008 r. (data wpływu 23 maja 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego - jest prawidłowe.

W dniu 23 maja 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca świadczy m.in. usługi wodociągowe i kanalizacyjne, które podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W ramach prowadzonych akcji marketingowych (m.in.: imprezy targowo-wystawiennicze, konkursy, sponsoring, festyny), Zainteresowany przekazuje nieodpłatnie swoim kontrahentom oraz potencjalnym klientom materiały reklamowe oraz promocyjne w postaci gadżetów (m.in.: "smycze" na klucze, długopisy, kubki, maskotki, zapalniczki, breloki itp.; dalej: materiały reklamowe). Wszystkie przekazywane materiały reklamowe opatrzone są logo Spółki, ponieważ przedmiotowe działania mają na celu promocję marki i podtrzymanie pozycji Wnioskodawcy na rynku, co oznacza, iż nieodpłatne wydanie związane jest z prowadzonym przedsiębiorstwem.

Zainteresowany wskazuje jednocześnie, iż:

* przekazywane w ramach akcji promocyjnych materiały reklamowe są zarówno prezentami o małej wartości w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. Nr 54, poz. 535; dalej: ustawa o VAT), jak również towarami, które ze względu na swoją wartość rynkową nie mogą zostać zaliczone do tej kategorii;

* nie prowadzi ewidencji, o której mowa w art. 7 ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT;

* przysługuje mu prawo, z którego korzysta, do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającą z transakcji nabycia materiałów reklamowych;

* w chwili obecnej opodatkowuje VAT nieodpłatne przekazanie materiałów reklamowych.

Spółka rozważa możliwość zmiany dotychczasowej praktyki w odniesieniu do opodatkowywania nieodpłatnego przekazywania materiałów reklamowych kontrahentom oraz potencjalnym klientom.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka zachowa prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z transakcji nabycia materiałów reklamowych w sytuacji, gdy późniejsze nieodpłatne przekazanie materiałów reklamowych na cele związane z przedsiębiorstwem nie podlega opodatkowaniu VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, nieodpłatne przekazanie materiałów reklamowych ma na celu promowanie marki Spółki i zarazem wspieranie prowadzonej przez nią działalności gospodarczej, czyli czynności opodatkowanych VAT, a tym samym Spółka zachowa prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu transakcji nabycia materiałów reklamowych.

Artykuł 86 ust. 1 ustawy o VAT stanowi generalną regułę przedstawiającą prawo podatnika do odliczenia podatku. Zgodnie z brzmieniem niniejszej regulacji, w zakresie, w jakim towary są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Nie budzi najmniejszych wątpliwości, w ocenie Spółki, iż organizowane przez nią imprezy promocyjne i marketingowe (np.: imprezy targowo-wystawiennicze, konkursy, festyny), na których kontrahentom oraz potencjalnym klientom przekazywane są nieodpłatnie materiały reklamowe, związane są ze sprzedażą opodatkowaną realizowaną przez Spółkę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Tym samym, chociaż sama transakcja nieodpłatnego przekazania materiałów reklamowych na cele związane z przedsiębiorstwem nie będzie opodatkowana, Spółka zachowa prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu materiałów reklamowych, albowiem przedmiotowe przekazania mają związek z jej ogólną działalnością. Realizując strategię marketingową, Spółka ma na celu zwiększenie sprzedaży, czyli zwiększenie wartości obrotów podlegających opodatkowaniu. Podobne stanowisko zaprezentował WSA w Warszawie (sygn. III SA/Wa 3537/06), który zauważył: "To, że czynność nieodpłatnego przekazania towarów na cele związane z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem nie podlega VAT, nie oznacza, że podatnik nie może odliczyć VAT naliczonego przy zakupach z tym związanych. Jeśli bowiem generalnie przekazanie ma związek z działalnością przedsiębiorstwa opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, nie ma podstawy, by ograniczyć prawo od odliczenia VAT przy zakupach, które służą tej działalności". Potwierdzenie stanowiska Spółki można odnaleźć również w interpretacjach prawa podatkowego. Przykładowo Pomorski Urząd Skarbowy, zgadzając się z wnioskodawcą, iż zachowuje on prawo od odliczenia podatku naliczonego w związku z transakcjami zakupu materiałów promocyjnych, stwierdził: "Celem zakupu tych towarów jest wprawdzie ich nieodpłatne przekazanie kontrahentom (czynność niepodlegająca opodatkowaniu podatkiem VAT), jednakże czynność ta jest nierozerwalnie związana z wykonywaniem przez Podatnika czynności opodatkowanych (wypromowanie i podtrzymanie pozycji Spółki, reklama prowadzonej działalności gospodarczej). Mając powyższe na uwadze tut. Organ podatkowy stwierdza zatem, iż odliczenie podatku naliczonego z tytułu nabycia przez Podatnika przedmiotowych towarów powinno nastąpić zgodnie z zasadami ogólnymi określonymi w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT" - interpretacja Pomorskiego Urzędu Skarbowego z dnia 23 grudnia 2005 r. (sygn. PV/443-426/IV/2005/JW).

Zdaniem Spółki, chociaż sama transakcja nieodpłatnego przekazania materiałów reklamowych na cele związane z prowadzonym przez nią przedsiębiorstwem nie będzie opodatkowana VAT, Spółka zachowa prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z uprzednim nabyciem materiałów reklamowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług - art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy.

W myśl art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego.

Z powyższego wynika, że podstawowym kryterium decydującym o prawie podatnika do odliczenia podatku naliczonego, zawartego w towarach i usługach, które zostały przez niego nabyte, jest wystąpienie związku pomiędzy podatkiem naliczonym przy zakupie towarów i usług, a podatkiem należnym z tytułu wykonywanej przez podatnika działalności opodatkowanej.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Zainteresowany w swojej działalności wykonuje czynności opodatkowane (m.in. usługi wodociągowe i kanalizacyjne). W ramach prowadzonej działalności, Wnioskodawca dokonuje nieodpłatnego przekazania materiałów reklamowych, opatrzonych logo Spółki (m.in.: "smycze" na klucze, długopisy, kubki, maskotki, zapalniczki, breloki itp.).

Spółka przekazuje nieodpłatnie kontrahentom i potencjalnym klientom materiały reklamowe celem zwiększenia obrotów. Nabycie przez Zainteresowanego tych materiałów wiąże się ściśle z wykonywaniem działalności opodatkowanej VAT, jaką jest świadczenie usług. W konsekwencji, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego przy nabyciu materiałów reklamowych.

W przedmiotowej sprawie nie ma znaczenia, czy nabywane towary i usługi będą nieodpłatnie przekazane. Dla oceny istnienia prawa do odliczenia należy bowiem uwzględnić szerszy kontekst sytuacyjny, na tle którego dochodzi do nieodpłatnego świadczenia. Wystarczającą przesłanką do odliczenia VAT jest możliwość racjonalnego powiązania nabycia materiałów reklamowych z czynnościami opodatkowanymi.

W zakresie odpowiedzi na pytanie, dotyczące podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania materiałów reklamowych, zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie z dnia 20 sierpnia 2008 r. nr ILPP2/443-471/08-2/MN.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.