ILPP2/443-450/09-2/AK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 2 kwietnia 2009 r. (data wpływu 6 kwietnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia usług kierowcy samochodów ciężarowych - jest nieprawidłowe.

W dniu 6 kwietnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia usług kierowcy samochodów ciężarowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej, opis działalności 74.50.B - działalność jednoosobowych podmiotów gospodarczych prowadzących działalność gospodarczą wyłącznie na rzecz jednego podmiotu. Forma prawna - osoba fizyczna, zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych opłaca wg stawki 19%, PIT-5L. Zainteresowany prowadzi księgę przychodów i rozchodów. Jest czynnym podatnikiem VAT oraz dokonał zgłoszenia jako podatnik VAT UE.

Działalność gospodarcza, którą prowadzi, polega na świadczeniu:

Samochód, który Zainteresowany obsługuje to samochód ciężarowy z przyczepą o tonażu 40 t. Po wykonaniu usługi, na koniec każdego miesiąca wystawia fakturę VAT. W treści faktury podaje: umowa o pracę - wg umowy. Podatek VAT płaci zleceniodawca. Na fakturze wartość świadczenia usług wykazywana jest w SEK (koronach szwedzkich). Zapis o treści "podatek płaci zleceniodawca" dokonywany jest przez Wnioskodawcę, ponieważ wykonuje on jednocześnie usługi kierowcy i usługi pomocnicze do usług transportowych takich jak: załadunek, rozładunek, przeładunek i podobne czynności. Przy świadczeniu tego typu usług, w jednym okresie pracy (danym miesiącu), nie jest w stanie obliczyć, jaka kwota przypada na wykonanie pracy kierowcy, a jaka kwota przypada na prace pomocnicze do usługi transportowej. Poniżej pokazany jest zakres pracy Wnioskodawcy, na podstawie miesiąca lutego 2009 r. l tak: od 01.02.2009 do 04-02-2009 Włochy (załadunek, praca kierowcy, po drodze przeładunek, rozładunek towarów u poszczególnych klientów zgodnie z listami przewozowymi, praca kierowcy do następnego klienta, czynności pomocnicze); od 04-02-2009 Niemcy (praca jw.); od 05-02-2009 do 06-02-2009 Szwecja (praca jw.); od 06-02-2009 Niemcy (praca jw.); od 07-02-2009 do 13-02-2009 Włochy (praca jw.); od 14-02-2009 Niemcy (praca jw.); od 14-02-2009 do 17-02-2009 Szwecja (praca jw.); od 17-02-2009 do 20-02-2009 Włochy (praca jw.); od 21-02-2009 Niemcy (praca jw.); od 22-09-2009 - przyjazd do Polski.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Zainteresowany, jako podatnik, powinien nie opodatkować świadczonej przez niego usługi na rzecz zleceniodawcy z siedzibą w Szwecji, a obowiązek opodatkowania podatkiem VAT spoczywa na nabywcy usług, zgodnie z art. 56 Dyrektywy 2006/112/WE Rady w spawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, które za miejsce świadczenia usługi uznaje siedzibę nabywcy usług i art. 27 ust. 3 i 4 ustawy o podatku od towarów (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.).

Zdaniem Wnioskodawcy, zakres jego pracy zezwala mu na nieopodatkowanie świadczonych przez niego usług na rzecz zleceniodawcy z siedzibą w Szwecji, a obowiązek opodatkowania podatkiem VAT spoczywa na nabywcy jego usług, zgodnie z art. 56 Dyrektywy 2006/112/WE Rady i art. 27 ust. 3 i 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (publikacja: Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...) - art. 8 ust. 1 ustawy.

Na mocy art. 8 ust. 3 ustawy, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Przy określaniu miejsca świadczenia usług, o którym mowa w art. 27 i 28, usługi są identyfikowane za pomocą klasyfikacji statystycznych, jeżeli dla tych usług przepisy ustawy oraz przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne - art. 8 ust. 4 ustawy.

Z informacji wskazanych we wniosku wynika, iż Zainteresowany zawarł jedną umowę, o świadczenie usług pracy kierowcy samochodów ciężarowych będących własnością zleceniodawcy i świadczeniu innych usług pomocniczych.

Należy stwierdzić, iż przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz regulacje Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego sytemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 2006.347.1 z późn. zm.) nie regulują kwestii czynności złożonych. Jednakże, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podatkiem VAT oraz na podstawie polskiego i europejskiego orzecznictwa można stwierdzić, iż świadczenie obejmujące z ekonomicznego i gospodarczego punktu widzenia jedną czynność nie powinno być sztucznie dzielone. W przypadku, gdy wykonywana czynność stanowi dla klienta całość, nie należy jej rozbijać na poszczególne elementy składowe, lecz traktować jako jedno świadczenie, zgodnie z elementem, który nadaje całemu świadczeniu charakter dominujący. Jeśli więc wykonywanych jest więcej czynności, a są one ze sobą ściśle powiązane oraz stanowią całość pod względem ekonomicznym i gospodarczym, to wówczas dla potrzeb VAT należy potraktować je jako jedną czynność opodatkowaną. Skutkiem powyższego, świadczenie pomocnicze, co do zasady dzieli los prawny świadczenia głównego, w szczególności w zakresie określenia jego miejsca świadczenia.

Stosownie do powyższego, świadczeniami powiązanymi ze sobą pod względem ekonomicznym i gospodarczym będą świadczenia pomocnicze oraz świadczenia główne uzasadniające ekonomiczne istnienie świadczeń pomocniczych. W opisywanym przez Zainteresowanego stanie faktycznym usługi polegające na rozładunku, przeładunku i innych czynnościach związanych ze świadczonymi przez Wnioskodawcę usługami - stanowić będą usługi pomocnicze do usługi kierowania pojazdami powierzonymi. W związku z tym, przedmiotowe czynności, podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach takich jak świadczenie główne, tj. usługa kierowania.

Bowiem, świadczona usługa będzie miała na celu dostarczenie towarów z jednego państwa członkowskiego do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego. Zgodnie z zawartą umową, Wnioskodawca podejmie się dokonania wszelkich czynności niezbędnych do realizacji zlecenia. W związku z powyższym, usługi kierowania pojazdami powierzonymi oraz pozostałe świadczone czynności, które składać się będą na jedną usługę, dla konsumenta będą stanowiły cel sam w sobie.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca świadczy usługi pracy kierowcy oraz usługi pomocnicze (tj.: załadunku, przeładunku i rozładunku towaru) na rzecz jego zleceniodawcy (podmiot zagraniczny - Szwecja). Zainteresowany dojeżdża do miejsca załadunku. Następnie przesiada się na samochód ciężarowy (TIR), będący własnością zleceniodawcy i z towarem już załadowanym jedzie do różnych miejscowości na terenie Szwecji, Włoch, Niemiec i Austrii. Wnioskodawca całą usługę wykonuje tylko i wyłącznie na terytorium Unii Europejskiej (poza Polską).

W przypadku świadczenia usług bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dane świadczenie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 27 ust. 1 ustawy, w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.

Odstępstwa od ogólnej zasady określania miejsca świadczenia usług przewidziane zostały w art. 27 ust. 2-6 i art. 28 ustawy. Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku stan faktyczny stwierdzić należy, iż świadczone przez Wnioskodawcę na terenie Państw Członkowskich usługi kierowania pojazdami powierzonymi nie mieszczą się w katalogu wyjątków dotyczących miejsca świadczenia usług. Zatem, nie ma zastosowania żaden ze szczególnych sposobów ustalania miejsca świadczenia usług. W związku z tym, miejscem świadczenia przedmiotowych usług wykonywanych przez Zainteresowanego na terytorium Unii Europejskiej jest terytorium kraju - zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 27 ust. 1 ustawy. W związku z powyższym, usługi te podlegają opodatkowaniu stawką podatku od towarów i usług obowiązującą w Polsce.

Artykuł 106 ust. 1 ustawy wskazuje, iż podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W związku z powyższym, Wnioskodawca ma obowiązek wystawienia faktury VAT za świadczone usługi, opodatkowując je stawką podatku w wysokości 22%, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy.

Tut. Organ informuje ponadto, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisywanym stanie faktycznym, które nie zostały objęte pytaniem oraz własnym stanowiskiem w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności terminu wystawienia przez Wnioskodawcę faktury VAT dokumentującej świadczone usługi.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.