ILPP2/443-448/11-4/AD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 2 marca 2011 r. (data wpływu 4 marca 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 19 maja 2011 r. (data doręczenia 20 maja 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 4 marca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla sprzedaży nieruchomości. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 19 maja 2011 r. (data doręczenia 20 maja 2011 r.) o doprecyzowanie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zamierza kupować mieszkania i domy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej od osób fizycznych, które nie prowadziły działalności gospodarczej. Będą to nieruchomości na cele mieszkaniowe kupowane od osób fizycznych z rynku wtórnego (nie od deweloperów) bez faktury, bez podatku VAT. Będą to transakcje potwierdzone aktem notarialnym, bądź przysądzone prawomocnym postanowieniem sądu w przypadku licytacji komorniczych bądź skarbowych. Będą to stare mieszkania lub domy wybudowane kilkanaście lub kilkadziesiąt lat temu będące kilkakrotnie przedmiotem obrotu na rynku wtórnym. Zawsze były sprzedawane i kupowane przez osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej. Nieruchomości te nie będą wynajmowane, lecz będą podlegać dalszej sprzedaży w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W uzupełnieniu wniosku Zainteresowany wskazał, że dla każdego budynku odrębnie:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku dalszej odsprzedaży tych nieruchomości nie wystąpi podatek VAT, czy będzie miał zastosowanie art. 43 ust. 1 pkt 10 lub 10a, czy nie wystąpi zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy o VAT pierwsze zasiedlenie.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie wystąpi podatek VAT w przypadku sprzedaży wcześniej opisanych nieruchomości. Wystąpi natomiast podatek dochodowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy - w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast w świetle art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, podstawowa stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Wskazać również należy, iż na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział stawki preferencyjne oraz zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Stosownie do art. 2 pkt 14 ustawy, przez pierwsze zasiedlenie - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Co istotne, oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za takie można rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość nie musi być faktycznie zamieszkała, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu.

Ponadto za oddanie do użytkowania w ramach czynności podlegających opodatkowaniu, uznać należy nie tylko sprzedaż, ale również umowy najmu i dzierżawy. Zatem pierwszym zasiedleniem będzie także moment oddania budynku do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy).

Należy jednak wskazać, iż w przypadku sprzedaży nieruchomości przez osobę fizyczną nieprowadzącą działalności nie dochodzi do pierwszego zasiedlenia, gdyż czynność ta nie podlega opodatkowaniu.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca zamierza kupować mieszkania i domy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej od osób fizycznych, które nie prowadziły działalności gospodarczej. Będą to nieruchomości na cele mieszkaniowe kupowane od osób fizycznych z rynku wtórnego (nie od deweloperów) bez faktury bez podatku VAT. Będą to transakcje potwierdzone aktem notarialnym bądź przysądzone prawomocnym postanowieniem sądu w przypadku licytacji komorniczych bądź skarbowych. Będą to stare mieszkania lub domy wybudowane kilkanaście lub kilkadziesiąt lat temu będące kilkakrotnie przedmiotem obrotu na rynku wtórnym. Zawsze były sprzedawane i kupowane przez osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej. Nieruchomości te nie będą wynajmowane lecz będą podlegać dalszej sprzedaży w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Zainteresowany wskazał również, że dostawa przedmiotowych nieruchomości nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca nie zamierza ponosić wydatków na ulepszenie.

W konsekwencji należy stwierdzić, że o ile przedmiotowe budynki były wcześniej, tj. przed nabyciem przez Zainteresowanego przedmiotem transakcji kupna sprzedaży w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, wynajmowane lub dzierżawione, to ich dostawa przez Wnioskodawcę nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia, ponieważ pierwsze zasiedlenie miało miejsce w momencie sprzedaży podlegającej opodatkowaniu, pierwszego wynajmu lub dzierżawy. Tym samym, jeżeli pierwsze zasiedlenie miało miejsce co najmniej 2 lata przed planowanymi dostawami poszczególnych budynków zostaną spełnione warunki umożliwiające zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Natomiast jeśli przedmiotowe budynki nie były przedmiotem transakcji kupna sprzedaży w wykonaniu czynności podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT, nie były wynajmowane ani dzierżawione, wówczas nie znajdzie zastosowania przepis art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ponieważ planowane transakcje zostaną dokonane przed pierwszym zasiedleniem.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany wskazał jednoznacznie, że dostawa przedmiotowych nieruchomości nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług oraz, że między pierwszym zasiedleniem a dostawą budynków nie upłynie okres krótszy niż 2 lata.

Tym samym Wnioskodawca będzie mógł skorzystać przy dostawie takich nieruchomości ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Należy również zaznaczyć, że z konstrukcji katalogu zwolnień wymienionego w art. 43 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że jeżeli nie znajduje zastosowania zwolnienie z podatku wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy, konieczna jest weryfikacja, czy dana czynność podlega zwolnieniu od opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Z opisu stanu faktycznego wynika, że Zainteresowany będzie kupował przedmiotowe budynki od osób fizycznych z rynku wtórnego (nie od deweloperów) bez faktury, bez podatku VAT oraz że nie zamierza ponosić wydatków na ich ulepszenie.

Tym samym należy stwierdzić, że nawet jeżeli Wnioskodawca nie spełni warunków uprawniających do zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, będzie mógł skorzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Tutejszy Organ informuje ponadto, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.