ILPP2/443-445/13-2/EN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 17 maja 2013 r. (data wpływu 22 maja 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy działki - jest prawidłowe.

W dniu 22 maja 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy działki.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni wspólnie z mężem jako osoby fizyczne na zasadzie wspólności majątkowej nabyła od rolnika nieruchomość rolną niezabudowaną, działkę oznaczoną nr ewidencyjnym 179/4 o powierzchni 0,9439 ha na podstawie aktu notarialnego:

* Repertorium A: (...) z dnia 2 marca 2007 r. - umowa sprzedaży warunkowej - sprzedaż nieruchomości zostanie dokonana pod warunkiem, że Agencja Nieruchomości Rolnych Oddział Terenowy nie skorzysta z prawa pierwokupu przysługującego jej z mocy Ustawy z dnia 11 kwietnia 2003 r. o kształtowaniu ustroju rolnego,

* Repertorium A: (...) z dnia 2 kwietnia 2007 r. - umowa przeniesienia własności nieruchomości - Agencja Nieruchomości Rolnych Oddział Terenowy nie skorzystała z prawa pierwokupu.

W Sądzie Rejonowym dla tej nieruchomości gruntowej została założona księga wieczysta.

Nieruchomość gruntowa została przez Wnioskodawczynię zakupiona w celu i z myślą wybudowania na niej własnego "pierwszego" domu jednorodzinnego. Ze wstępnych informacji wynikało, że nie będzie problemów z uzyskaniem pozwolenia na budowę domu, ponieważ w okolicy były już prowadzone inwestycje budowy domów jednorodzinnych.

Jednakże otrzymanie pozwolenia na budowę domu wymagało tzw. przekształcenia nieruchomości gruntowej rolniczej na nieruchomość gruntową pod zabudowę. W wyniku tego Zainteresowana postanowiła od razu dokonać podziału tej nieruchomości na mniejsze działki, aby:

* zabezpieczeniem pod kredyt hipoteczny związany z budową domu była konkretna działka, a nie cała nieruchomość,

* w przyszłości jedną z działek przekazać synowi (jak będzie dorosły, a obecnie ma 5 lat) jako zabezpieczenie jego przyszłości,

* pozostałe działki miały być zabezpieczeniem na przyszłość (ewentualna sprzedaż jednej z działek na wykończenie budowy, gdyby zaszła taka konieczność).

Cały plan podziału nieruchomości był konsultowany i uzgadniany z Urzędem Gminy.

Po przedłożeniu stosownych dokumentów potrzebnych i wymaganych do przeprowadzenia przekształcenia nieruchomości gruntowej rolnej w nieruchomość gruntową pod zabudowę i zaakceptowaniu podziału nieruchomości na mniejsze działki w dniu 22 stycznia 2008 r. Wnioskodawczyni otrzymała zgodę - Decyzja wydaną przez Wójta Gminy na podział. I tak działka nr 179/4 o pow. 0,9439 ha podzielona została na działki:

* działkę nr 179/5 o pow. 0,0114 ha - z przeznaczeniem na poszerzenie drogi gminnej, która została nieodpłatnie przekazana,

* działkę nr 179/6 o pow. 0,1267 ha - z przeznaczeniem na drogę wewnętrzną (wymagany był dojazd da działki, na której miała być budowa domu),

* działkę nr 179/7 o pow. 0,1245 ha,

* działkę nr 179/8 o pow. 0,1312 ha - budowa domu jednorodzinnego,

* działkę nr 179/9 o pow. 0,1267 ha,

* działkę nr 179/10 o pow. 0,1551 ha,

* działkę nr 179/11 o pow. 0,2683 ha.

Po uzyskaniu pozwolenia na budowę domu jednorodzinnego Decyzja z dnia 4 lutego 2011 r. działka 179/8 została obciążona kredytem hipotecznym udzielonym przez Bank jako zabezpieczenie udzielonej pożyczki kredytowej na budowę domu jednorodzinnego. Stosownie do planowanej inwestycji zostały zawarte umowy na: przyłącze energetyczne, rozbudowę linii wodociągowej na dostawę wody, wybudowanie przydomowej oczyszczalni ścieków.

Na dzień dzisiejszy stan budowy, to postawione mury, położony dach, wstawione okna i drzwi, zrobiona kotłownia, częściowo posadzki, tzw. stan zamknięty oraz oczyszczalnia ścieków - odprowadzenia wody. Na dalsze wykończenie budynku potrzebne są Zainteresowanej środki finansowe i chce je uzyskać poprzez sprzedaż jednej z działek. To pozwoli jej na dokończenie i zamieszkanie we własnym domu.

Wnioskodawczyni poinformowała, iż od 20 marca 2007 r. jako lekarz, prowadzi działalność gospodarczą w PKD 86.21.Z - Praktyka lekarska ogólna. Działalność, którą wykonuje jest zwolniona z podatku VAT. Zainteresowana wskazała, iż prowadzi i rozlicza się z budżetem na podstawie księgi przychodów i rozchodów. Natomiast mąż jest pracownikiem zatrudnionym na podstawie umowy o pracę.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy zbycie - sprzedaż jednej z działek z nieruchomości gruntowej pod zabudowę wydzielonych po zmianie przeznaczenia gruntów rolnych na cele budowlane w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego nabytych przez osobę fizyczną od osoby fizycznej (rolnika) stanowiącej prywatny majątek podlega podatkowi od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT.

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przepis art. 7 ust. 1 Ustawy VA T stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również: wydanie towarów na podstawie umowy najmu dzierżawy i najmu leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione.

W świetle art. 2 pkt 33, grunt jest towarem.

Jednocześnie, aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, musi być wykonana przez podatnika tegoż podatku działającego w takim charakterze w odniesieniu do konkretnej transakcji. Dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT, powinniśmy stwierdzić czy podmiot taki prowadzi działalność gospodarczą w rozumieniu Ustawy VAT i w odniesieniu do przedmiotu dostawy. Zgodnie z art. 15 ust. 1 Ustawy VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. W myśl art. 15 ust. 2 Ustawy VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producenów, handlowców lub usługodawców w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Działalność handlowa oznacza dokonywanie zakupów towarów w celu ich odsprzedaży w sposób zorganizowany i wskazujący na zamiar kontynuacji tej działalności. Działalność handlowa obejmuje sprzedaż majątku innego niż prywatny. I tylko taka sprzedaż podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Dlatego Zainteresowana uważa, że nie jest działalnością handlową sprzedaż majątku osobistego (prywatnego), który nie został nabyty w celach odsprzedaży.

Interpretację swoją Wnioskodawczyni uzasadnia między innymi wyrokiem jaki wydał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku z dnia 29 czerwca 2011 r., odwołując się do wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 4 października 1995 r. w sprawie C-291/92 "Pojęcie majątku prywatnego" czy "majątku osobistego" nie występuje na gruncie analizowanych przepisów. Jest rezultatem wykładni art. 15 ust. 2 Ustawy o VAT, w której można odwołać się do motywów zawartych w wyroku TSUE z 4 października 1993 r. w spawie C-291/92, w którym to orzeczeniu chodziło o kwestię opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzenia działalności gospodarczej a służącą jej do celów prywatnych (...)"Majątek prywatny" albo "majątek wykorzystywany do celów prywatnych" oznacza tę część majątku danej osoby, która nie jest przez nią wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej i która nie jest przedmiotem tej działalności (wyrok NSA z dnia 19 marca 2009 r. sygn. akt. I FSK 46/08). Na podstawie tego wynika, że jeżeli zostanie dokonana sprzedaż "majątku prywatnego", czynność ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym Zainteresowana uważa, że zbycie nieruchomości gruntowej przeznaczonej pod zabudowę stanowiącej jej prywatny majątek nie będzie stanowić działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 Ustawy VAT, a zatem nie powstanie obowiązek zapłaty podatku VAT z następujących powodów:

* Wnioskodawczyni nabyła z mężem nieruchomość gruntową nie w celu jej zbycia, i nie miała takiego zamiaru w chwili jej zakupu,

* Zainteresowana wraz z mężem nie planowała wykorzystywać nabytej nieruchomości dla celów handlowych, lecz na potrzeby osobiste (budowa domu),

* Zainteresowana wraz z mężem rozważa częściowe zbycie posiadanej obecnie nieruchomości gruntowej pod zabudowę, z uwagi na pozyskanie środków finansowych na dokończenie już rozpoczętej inwestycji (wykończenie domu).

Wnioskodawczyni wskazała, iż nie ma zamiaru nabywania nieruchomości w celu ich odsprzedaży i nie jest jej celem wykonywanie czynności służących rozwijaniu takiej działalności. Nie podjęła i nie zamierza podjąć działań obejmujących działalność zarobkową w sposób zorganizowany i ciągły w zakresie obrotu nieruchomościami.

Nieruchomość ta nie była i nie jest dzierżawiona, wynajmowana na podstawie umów najmu; nie stanowi wkładu w rolniczej spółdzielni produkcyjnej; nie leży w granicach parku narodowego; nie jest nieruchomością nie zabudowaną nabytą uprzednio przez sprzedawcę od Skarbu Państwa albo jednostek samorządu terytorialnego; nie stanowi nieruchomości oraz prawa użytkowania wieczystego położonej na obszarze przeznaczonym w planie miejscowym na cele publiczne albo nieruchomości, dla której została wydana decyzja o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego; nie jest nieruchomością wpisaną do rejestru zabytków lub prawa użytkowania wieczystego tej nieruchomości.

Wobec powyższego Wnioskodawczyni uważa, że zamiar zbycia części nieruchomości gruntowej nabytej na cele prywatne i nie wykorzystywanej do działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 15 Ustawy VAT nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (przykładowo: interpretacja z dnia 15 marca 2010 r. nr ILPP2/443-33/10-4 - "w sytuacji gdy działki nie były wykorzystywane do działalności gospodarczej (...) nabyte zostały do celów prywatnych (...) stwierdzić należy, że zbycie działek (...) nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Artykuł 2 pkt 6 ustawy stanowi, iż przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast w art. 8 ust. 1 ustawy wskazano, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Z uwagi na powyższe uregulowania, sprzedaż gruntu jest dostawą towarów.

Jednakże samo stwierdzenie, że podmiot dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu nie jest wystarczającą przesłanką, aby daną czynność opodatkować podatkiem od towarów i usług. Istotnym jest, aby podmiot działał w charakterze podatnika, a więc osoby prowadzącej działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - art. 15 ust. 2 ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r. - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w cytowanej ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, iż do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie o VAT, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższego nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W podobny sposób kwestę tą rozstrzygnął Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w orzeczeniu z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

W kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku stanu Wnioskodawczyni w celu dokonania sprzedaży gruntu podejmie aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania jej za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - Dz.U.UE.L 347.1 z późn. zm. - (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Ponadto, jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Przy spełnieniu powyższych warunków nie ma znaczenia fakt, iż podmiot dokonujący dostawy jest "rolnikiem ryczałtowym".

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawczyni wspólnie z mężem jako osoby fizyczne na zasadzie wspólności majątkowej nabyła od rolnika nieruchomość rolną niezabudowaną, działkę oznaczoną nr ewidencyjnym 179/4 o powierzchni 0,9439 ha. Nieruchomość gruntowa została przez Wnioskodawczynię zakupiona w celu i z myślą wybudowania na niej własnego "pierwszego" domu jednorodzinnego. Otrzymanie pozwolenia na budowę domu wymagało tzw. przekształcenia nieruchomości gruntowej rolniczej na nieruchomość gruntową pod zabudowę. W wyniku tego Zainteresowana postanowiła od razu dokonać podziału tej nieruchomości na mniejsze działki, aby:

* zabezpieczeniem pod kredyt hipoteczny związany z budową domu była konkretna działka, a nie cała nieruchomość,

* w przyszłości jedną z działek przekazać synowi (jak będzie dorosły, a obecnie ma 5 lat) jako zabezpieczenie jego przyszłości,

* pozostałe działki miały być zabezpieczeniem na przyszłość (ewentualna sprzedaż jednej z działek na wykończenie budowy, gdyby zaszła taka konieczność).

Po przedłożeniu stosownych dokumentów potrzebnych i wymaganych do przeprowadzenia przekształcenia nieruchomości gruntowej rolnej w nieruchomość gruntową pod zabudowę i zaakceptowaniu podziału nieruchomości na mniejsze działki w dniu 22 stycznia 2008 r. Wnioskodawczyni otrzymała zgodę - Decyzję wydaną przez Wójta Gminy na podział. I tak działka nr 179/4 o pow. 0,9439 ha podzielona została na działki:

* działkę nr 179/5 o pow. 0,0114 ha - z przeznaczeniem na poszerzenie drogi gminnej, która została nieodpłatnie przekazana,

* działkę nr 179/6 o pow. 0,1267 ha - z przeznaczeniem na drogę wewnętrzną (wymagany był dojazd da działki, na której miała być budowa domu),

* działkę nr 179/7 o pow. 0,1245 ha,

* działkę nr 179/8 o pow. 0,1312 ha - budowa domu jednorodzinnego,

* działkę nr 179/9 o pow. 0,1267 ha,

* działkę nr 179/10 o pow. 0,1551 ha,

* działkę nr 179/11 o pow. 0,2683 ha.

Po uzyskaniu pozwolenia na budowę domu jednorodzinnego działka 179/8 została obciążona kredytem hipotecznym udzielonym przez Bank jako zabezpieczenie udzielonej pożyczki kredytowej na budowę domu jednorodzinnego. Stosownie do planowanej inwestycji zostały zawarte umowy na: przyłącze energetyczne, rozbudowę linii wodociągowej na dostawę wody, wybudowanie przydomowej oczyszczalni ścieków. Na dzień dzisiejszy stan budowy, to postawione mury, położony dach, wstawione okna i drzwi, zrobiona kotłownia, częściowo posadzki, tzw. stan zamknięty oraz oczyszczalnia ścieków - odprowadzenia wody. Na dalsze wykończenie budynku potrzebne są Zainteresowanej środki finansowe i chce je uzyskać poprzez sprzedaż jednej z działek.

Ponadto Wnioskodawczyni poinformowała, iż od 20 marca 2007 r. jako lekarz, prowadzi działalność gospodarczą w PKD 86.21.Z - Praktyka lekarska ogólna. Natomiast mąż jest pracownikiem zatrudnionym na podstawie umowy o pracę. Zainteresowana podkreśliła, iż nie ma zamiaru nabywania nieruchomości w celu ich odsprzedaży i nie jest jej celem wykonywanie czynności służących rozwijaniu takiej działalności. Nie podjęła i nie zamierza podjąć działań obejmujących działalność zarobkową w sposób zorganizowany i ciągły w zakresie obrotu nieruchomościami. Nieruchomość ta nie była i nie jest dzierżawiona, wynajmowana na podstawie umów najmu.

Z zawartego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego nie wynika taka aktywność Zainteresowanej, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W niniejszej sprawie Wnioskodawczyni nie podjęła bowiem ciągu działań w stosunku do działki, którą zamierza sprzedać (takich np. jak: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, uzbrojenie terenu, podział gruntu, ogrodzenie działek, ogłoszenie w prasie w poszukiwaniu nabywców itd.), które wskazywałyby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami.

A zatem, w przedmiotowej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać Zainteresowaną za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, polegającą na handlu nieruchomościami. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarcza stwierdzić jedynie, iż nastąpiła dostawa towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług. W niniejszej sprawie takich przesłanek brak.

W przedmiotowej sprawie uznać zatem należy, iż Zainteresowana dokonując sprzedaży działki przeznaczonej w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego na cele budowlane nie będzie działała w charakterze podatnika, a czynność ta nie będzie nosiła znamion działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Powyższe wynika z faktu, iż sprzedaż przez Wnioskodawczynię nieruchomości gruntowej, stanowi zwykłe wykonywanie prawa własności. Tym samym, w przedmiotowej sprawie Zainteresowana, zbywając nieruchomość stanowiącą jej majątek prywatny, korzysta z przysługującego jej prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Skutkiem powyższego - stosownie do obowiązującego orzecznictwa - transakcja zbycia nieruchomości gruntowej nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Reasumując, sprzedaż przez Wnioskodawczynię działki przeznaczonej pod zabudowę, nie będzie stanowiła działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy i nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Bowiem Zainteresowana, w związku z dostawą przedmiotowego gruntu, będzie korzystała z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem, co oznacza, że nie wypełni przesłanek zdefiniowanych w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy i nie wystąpi w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednakże wskazać należy, iż zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Wobec powyższego, udzielona interpretacja indywidualna jest wiążąca tylko dla Wnioskodawczyni, a nie dla jej małżonka.

Ponadto należy zauważyć, iż stosownie do przepisu art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisanego zdarzenia przyszłego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.