ILPP2/443-444/13-3/MN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 10 maja 2013 r. (data wpływu 22 maja 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności nieodpłatnego wydania towarów o jednostkowym koszcie wytworzenia (lub cenie nabycia) nieprzekraczającym 10 zł netto, w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r. - jest prawidłowe.

W dniu 22 maja 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności nieodpłatnego wydania towarów o jednostkowym koszcie wytworzenia (lub cenie nabycia) nieprzekraczającym 10 zł netto, w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest podmiotem działającym w branży spożywczej, posiadającym siedzibę na terytorium Polski. Spółka prowadzi w Polsce działalność gospodarczą i jest zarejestrowana na terytorium kraju jako podatnik VAT czynny.

W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Spółka wydaje nieodpłatnie głównie towary własnej produkcji, a w niektórych przypadkach również inne drobne przedmioty nabywane od podmiotów trzecich (dalej: Towary). Nieodpłatne wydania Towarów będące przedmiotem wniosku dotyczą zdarzeń mających miejsce w przeszłości, jak również wydań planowanych w przyszłości.

Nieodpłatne przekazania Towarów dokonywane są głównie w celu motywowania kontrahentów do realizowania możliwie wysokiego poziomu sprzedaży. W rezultacie, skutkiem nieodpłatnych wydań jest promocja marki na rynku, umocnienie dotychczasowej pozycji oraz dotarcie do nowych klientów, jak również wsparcie sprzedaży. W niektórych przypadkach nieodpłatne wydania Towarów są dokonywane w celu zastąpienia u kontrahentów towarów przeterminowanych lub uszkodzonych.

Spółka dokonuje nieodpłatnych wydań Towarów za pośrednictwem przedstawicieli handlowych, którzy wydają nieodpłatnie Towary bezpośrednio do kontrahentów (tekst jedn.: hurtowni, sklepów bądź do sieci handlowych).

W większości przypadków w ramach nieodpłatnych wydań, Towary przekazywane są w opakowaniach zbiorczych. W tej sytuacji w opakowaniu zbiorczym może znajdować się kilka, kilkanaście lub kilkadziesiąt pojedynczych opakowań tego samego rodzaju Towaru o tej samej pojemności/wadze, przy czym jednostkowy koszt wytworzenia (ewentualnie cena nabycia) za pojedyncze Towary nie przekracza 10 zł netto (podczas gdy patrząc na opakowania zbiorcze koszty wytworzenia lub cena nabycia mogą być większe niż 10 zł netto).

Wydanie towarów w opakowaniach zbiorczych dokonywane jest w głównej mierze ze względów praktycznych, technicznych oraz logistycznych. Chodzi w szczególności o redukcję kosztów transportu, zmniejszenie ryzyka uszkodzenia Towarów czy ułatwienie magazynowania.

Na dokumentacji potwierdzającej nieodpłatne wydanie towarów oraz na fakturach wewnętrznych Spółka wykazuje ilość nieodpłatnie wydanych Towarów niekiedy w pojedynczych sztukach, niekiedy zaś w opakowaniach zbiorczych (np. zgrzewki, palety) obejmujących określoną liczbę pojedynczych sztuk wydawanych towarów. W każdym przypadku przekazywana jest określona ilość pojedynczych sztuk zgrupowanych w opakowaniach łatwych do transportu, a wartość poszczególnych, pojedynczych sztuk nie przekracza 10 zł netto.

W sytuacji gdy przedmiotem nieodpłatnych wydań są opakowania zbiorcze, ustalenie jednostkowego kosztu wytworzenia pojedynczego Towaru w momencie przekazania towaru następuje poprzez podzielenie łącznej wartości opakowania zbiorczego przez ilość sztuk (opakowań jednostkowych) w opakowaniu zbiorczym.

Spółka nie prowadzi ewidencji pozwalającej na ustalenie tożsamości odbiorców nieodpłatnie przekazywanych Towarów, o której mowa w art. 7 ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT, a przy wytworzeniu (nabyciu) wydanych Towarów przysługuje jej prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wobec przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego prawidłowe jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym nieodpłatne wydania przez Spółkę Towarów o jednostkowym koszcie wytworzenia (ewentualnie cenie nabycia) nieprzekraczającym 10 zł netto nie stanowią dostawy towarów w rozumienia ustawy o VAT i tym samym nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT - w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r.

Zdaniem Wnioskodawcy, nieodpłatne wydania przez Spółkę Towarów, w sytuacji gdy jednostkowy koszt wytworzenia (ewentualnie cena nabycia) wydanych jednorazowo danemu kontrahentowi Towarów, określony w momencie przekazania Towarów, nie przekracza 10 zł netto, przy braku ewidencji, o której mowa w art. 7 ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT, nie stanowią dostawy towarów w rozumieniu ustawy o VAT i tym samym nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT - w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy

Istota tego pytania sprowadza się do faktu, iż od dnia 1 kwietnia 2013 r. zmianie uległ przepis art. 7 ust. 3 ustawy o VAT. Zgodnie z nowym brzmieniem wspomnianego artykułu: "Przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika".

A zatem, przekazanie prezentów o małej wartości wciąż może być wyłączone z opodatkowania VAT. Aczkolwiek, zgodnie z obowiązującą treścią art. 7 ust. 3 ustawy o VAT, wyłączenie z opodatkowania VAT prezentów o małej wartości jest możliwe wyłącznie, gdy takie przekazanie jest związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

W ocenie Wnioskodawcy, nieodpłatne wydania Towarów są zawsze związane z działalnością gospodarczą Spółki. Jak to już zostało wskazane w stanie faktycznym, celem nieodpłatnych wydań jest motywowanie kontrahentów do realizowania możliwie wysokiego poziomu sprzedaży. W rezultacie, prowadzi to do promocji wsparcia sprzedaży, promocji marki na rynku, umocnienia dotychczasowej pozycji oraz dotarcia do nowych klientów. W niektórych przypadkach nieodpłatne wydania Towarów są dokonywane także w celu zastąpienia u kontrahentów towarów przeterminowanych lub uszkodzonych.

W związku z tym, sama zmiana brzmienia powyższego przepisu, nie spowoduje w ocenie Wnioskodawcy odmiennego traktowania przedmiotowych nieodpłatnych wydań Towarów w stanie prawnym od dnia 1 stycznia 2013 r.

Spółka równocześnie podkreśla, iż zmiany, które zostały wprowadzone do ustawy o VAT od dnia 1 kwietnia 2013 r. nie wpłynęły na treść definicji prezentów o małej wartości, określonej w art. 7 ust. 4 ustawy o VAT.

Dlatego też, mając na uwadze treść wprowadzonych zmian do art. 7 ust. 3 ustawy o VAT oraz brak zmian w art. 7 ust. 4 ustawy o VAT (co oznacza możliwość zastosowania identycznej argumentacji w zakresie traktowania Towarów Spółki jako prezentów o małej wartości w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r.) Spółka stoi na stanowisku, ze nieodpłatne wydania Towarów w stanie prawnym od dnia 1 kwietnia 2013 r. nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 marca 2013 r.

Artykuł 5 ust. 1 ustawy o VAT określa (i również określał w stanie prawnym do dnia 31 marca 2013 r.) przedmiot opodatkowania tym podatkiem, wskazując w pkt 1 tego przepisu odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju jako jedne z czynności podlegających opodatkowaniu VAT w Polsce.

Artykuł 7 ust. 1 wskazuje (i również wskazywał w stanie prawnym do dnia 31 marca 2013 r.), że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Z kolei na mocy art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 marca 2013 r., przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, należało rozumieć również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

A zatem, co do zasady nieodpłatne przekazania towarów podlegają (i również podlegały w stanie prawnym do dnia 31 marca 2013 r.) opodatkowaniu podatkiem VAT przy spełnieniu warunków, o których mowa w art. 7 ust. 2 ustawy o VAT.

Jednocześnie, zgodnie z dyspozycją przepisu art. 7 ust. 3 ustawy o VAT, w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 marca 2013 r., art. 7 ust. 2 ustawy o VAT nie stosowało się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Definicję "prezentu o małej wartości" zawierał (i zawiera obecnie w takim samym kształcie) art. 7 ust. 4 ustawy o VAT. Zgodnie z jego regulacją, prezentami o małej wartości są:

"przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

Brzmienie art. 7 ust. 4 ustawy o VAT wskazuje zatem na dwie możliwe sytuacje, kiedy prezenty o małej wartości nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Pierwsza sytuacja związana jest z prowadzeniem przez podatnika ewidencji pozwalającej na ustalenie tożsamości obdarowanych osób. Jeśli ewidencja taka jest prowadzona, opodatkowaniu podlega przekazanie prezentów o małej wartości przekazywanych jednej osobie o łącznej wartości przekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł. Przekazania poniżej tego limitu nie podlegają opodatkowaniu VAT. Spółka podkreśla, że nie prowadzi ewidencji, o której mowa w art. 7 ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT. W rezultacie, art. 7 ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT nie może stanowić podstawy do nieopodatkowywania nieodpłatnych wydań dokonywanych przez Spółkę.

Druga sytuacja wiąże się natomiast z nieprowadzeniem przez podatnika ewidencji pozwalającej na ustalenie tożsamości obdarowanych osób (choć nie wyklucza możliwości skorzystania z niej przez podmioty prowadzące ewidencję). W przypadku braku wspomnianej ewidencji (lub też w sytuacji, gdy taka ewidencja jest prowadzona), każde przekazanie, gdy jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku) lub jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazania towaru, nie przekraczają 10 zł, nie podlega opodatkowaniu VAT. Jak to już zostało wskazane przez Wnioskodawcę, nie prowadzi on ewidencji, o której mowa w art. 7 ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT. Dlatego też, w ocenie Wnioskodawcy, nieodpłatne wydania towarów które miały miejsce do dnia 31 marca 2013 r., których jednostkowy koszt wytworzenia (ewentualnie jednostkowa cena nabycia) netto w momencie przekazania towaru nie przekraczał 10 zł, powinny zostać potraktowane jako niepodlegające opodatkowaniu VAT, bez względu na liczbę wydanych Towarów oraz opakowanie, w jakim przekazano Towary.

Przepis art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT w żaden sposób nie odnosi się bowiem do łącznej wartości towarów przekazanych w ramach pojedynczego wydania na rzecz kontrahenta, nie zawiera także limitu łącznej ceny nabycia/łącznych kosztów wytworzenia towarów przekazywanych jednorazowo jednemu kontrahentowi.

Fakt, iż Towary w ramach jednorazowych nieodpłatnych przekazań wydawane są z reguły w zbiorczych opakowaniach, zawierających kilka, kilkanaście lub nawet kilkadziesiąt sztuk Towaru, o łącznej cenie nabycia przekraczającej 10 zł netto, jest bez znaczenia. Analiza gramatyczna przepisu art. 7 ust. 4 ustawy o VAT prowadzi do wniosku, iż cenę nabycia należy odnosić do pojedynczego towaru.

Bez znaczenia pozostaje przy tym również sposób w jaki określano ilość przekazywanych towarów na dokumentach potwierdzających wydania czy też fakturach wewnętrznych (np. zgrzewki, palety, pojedyncze sztuki). Takie określenia ilościowe mają na celu łatwiejszą identyfikację ilości towaru, co jest szczególnie istotne przy większych przekazaniach. Nie zmienia to w żaden sposób faktu, że jednostkowy koszt wytworzenia (ewentualnie cena nabycia) każdego indywidualnego towaru nie przekraczała 10 zł netto.

Tym samym, jednostkowa wartość przekazywanych przez Spółkę Towarów odnosi się do pojedynczych sztuk (opakowań) produktów (pojedynczych np. słoików, paczek, butelek, puszek), nie zaś do łącznej wartości Towarów przekazywanych jednorazowo w zbiorczych opakowaniach (np. paletach, zgrzewkach, kartonach, pudłach itp.).

Podsumowując, przekazanie jednorazowo jednemu kontrahentowi opakowań zbiorczych Towarów o jednostkowym koszcie wytworzenia (ewentualnie jednostkowej cenie nabycia) poniżej 10 zł netto, spełniało definicję przekazania prezentów o małej wartości w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 marca 2013 r. Takie przekazanie nie powinno zostać uznane za dostawę towarów, a tym samym nie powinno rodzić obowiązku naliczenia podatku VAT należnego.

Dodatkowo Spółka nadmienia, że definicja "prezentu o małej wartości" jest definicją legalną skonstruowaną na potrzeby ustawy o VAT. W związku z tym, pojęcia "prezent" nie można odczytywać w oparciu o analizę językową (słownikową). W szczególności definicja ta odrywa się od jakichkolwiek elementów psychicznych towarzyszących takim przekazaniom, jak np. szczególna sympatia, obopólny afekt emocjonalny, szczególnie podniosła uroczystość etc. Dla zaklasyfikowania danego towaru jako prezentu o małej wartości dla potrzeb VAT ma znaczenie wyłącznie spełnianie przez taki towar przesłanek wyrażonych w art. 7 ust. 4 ustawy o VAT.

Stanowisko Spółki znajduje również potwierdzenie w bieżącej, jednolitej linii interpretacji organów podatkowych, przyjętej m.in. w:

* interpretacjach Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 10 sierpnia 2011 r., sygn. ILPP2/443-792/11-2/EN oraz sygn. ILPP2/443-793/11-4/MR: "w świetle powyższego oraz mając na uwadze przytoczone wyżej przepisy należy stwierdzić, iż bez względu na ilość przekazywanych przez Spółkę jednemu podmiotowi towarów, z uwagi na fakt, że jednostkowa wartość nabycia tych towarów nie przekracza 10 zł, nieodpłatne ich wydanie nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, stosownie do art. 7 ust. 3 w związku z art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy",

* interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 7 lutego 2012 r., sygn. IPPP1/443-1623/11-2/JL, w której potwierdzone zostało stanowisko podatnika, zgodnie z którym: " (...) dla uznania danego przedmiotu nieodpłatnego przekazania za "prezent o małej wartości" w rozumieniu art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT, istotne jest, czy cena nabycia lub koszt wytworzenia (liczony bez podatku) jednej sztuki przekazywanego towaru nie przekracza 10 zł. Nie ma zatem znaczenia łączna wartość wszystkich towarów przekazywanych jednorazowo jednej osobie",

* interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 12 stycznia 2012 r., sygn. ILPP2/443-1476/11-2/AK: "w konsekwencji, w myśl powołanego wyżej przepisu art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT nieodpłatne przekazywanie produktów Spółki w formie prezentów nie stanowi dostawy towarów podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT. Bez znaczenia dla rozstrzygnięcia przedmiotowej sprawy jest fakt, iż cena (lub koszt wytworzenia) za opakowanie zbiorcze produktu Spółki przekracza kwotę 10 zł, bowiem kluczowym jest jednostkowa cena (koszt wytworzenia) przedmiotowego prezentu".

Powyższe stanowisko zostało potwierdzone również w następujących interpretacjach indywidualnych: interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 24 sierpnia 2012 r., sygn. IPPP1/443-494/12-2/AP, interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 24 sierpnia 2012 r., sygn. IPPP2/443-601/12-2/AO, interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 18 czerwca 2012 r., sygn. IPTPP4/443-213/12-2/OS oraz interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 16 lutego 2012 r., sygn. IPPP1/443-1706/11 -2/ISZ.

Dodatkowo, Wnioskodawca nadmienia, że bez znaczenia pozostaje charakter prawny kontrahentów (tekst jedn.: czy jest to osoba fizyczna, osoba prawna, jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej). Art. 7 ust. 4 ustawy o VAT odnosi się do pojęcia "osoby", nie precyzując co dokładnie należy pod tym pojęciem rozumieć. Należy uznać, że ograniczenia tego pojęcia wyłącznie do osób prawnych lub wyłącznie do osób fizycznych nie znajdowało by uzasadnienia - brak jest bowiem uzasadnionych przyczyn, aby rozróżniać charakter nieodpłatnych wydań w zależności od tego kim jest odbiorca. Stanowisko takie znajduje również potwierdzenie w interpretacjach organów podatkowych (interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 7 lutego 2012 r., sygn. IPPP1/443-1623/11-2/JL, interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 24 sierpnia 2012 r., sygn. IPPP2/443-601/12-2/AO).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do treści art. 7 ust. 2 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r., przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

W tym miejscu tut. Organ wyjaśnia, iż zmiana treści art. 7 ust. 2 ustawy, która obowiązuje od dnia 1 kwietnia 2013 r. na podstawie odpowiednio art. 1 pkt 4 lit. a, b), c) ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw z dnia 7 grudnia 2012 r. (Dz. U. z 2013 r. poz. 35), stanowi doprecyzowanie, a nie rozszerzenie dotychczasowych przepisów. Nowelizacja ustawy w zakresie art. 7 ust. 2 potwierdza opodatkowanie nieodpłatnego przekazania towarów, pod warunkiem, że podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku poniesionego w związku z ich nabyciem, importem lub wytworzeniem tych towarów lub ich części składowych. Wyszczególnienie ww. czynności usuwa dotychczasowe wątpliwości interpretacyjne, zachowując jednocześnie cel określony w Dyrektywie 2006/112/WE w tym zakresie.

Dokonana zmiana przepisu uwzględnia bowiem wytyczne interpretacyjne zawarte w orzeczeniach Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, jak również oddaje w pełni sens art. 16 Dyrektywy. Ustawodawca odstąpił od wskazywania celu przeznaczenia oraz podmiotu, na rzecz którego dokonywane jest nieodpłatne przekazanie. Obecne brzmienie art. 7 ust. 2 ustawy stanowi, iż opodatkowaniu podlegają wszelkie nieodpłatne przekazania, należących do podatników towarów niezależnie od tego, czy następują one na cele prowadzonej działalności gospodarczej, czy też nie.

Skutkiem powyższego, zarówno regulacje unijne, jak i krajowe przewidują opodatkowanie czynności nieodpłatnego przekazania towarów dokonywanych przez podmioty gospodarcze, z wyłączeniem towarów wymienionych w art. 7 ust. 3 ustawy.

I tak, zgodnie z art. 7 ust. 3 ustawy, przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika.

Zmiany wprowadzone od dnia 1 kwietnia 2013 r. w art. 7 ust. 3 ustawy, polegają więc na doprecyzowaniu, że przepis art. 7 ust. 2 ustawy, nie będzie stosowany do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to nastąpi na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika.

Ponadto, w znowelizowanym art. 7 ust. 3 ustawy, nie ma już mowy o przekazywaniu drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych.

W konsekwencji wprowadzone zmiany oznaczają, że nie będzie uznawane za odpłatną dostawę towarów tylko wykorzystanie na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem towarów stanowiących prezenty o niskiej wartości i próbki (pomimo, że podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od tych towarów).

Zgodnie z art. 7 ust. 4 ustawy, przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

Powyższy przepis nie został zmieniony ustawą z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw, która wprowadziła zmiany do art. 7 ust. 2, ust. 3 oraz ust. 7 ustawy, obowiązujące od dnia 1 kwietnia 2013 r.

Niemniej z powołanych przepisów wynika także, iż - podobnie jak w poprzednim stanie prawnym - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie podlega przekazanie klientom towarów, których jednostkowa cena nabycia towaru lub jednostkowy koszt wytworzenia nie przekracza 10 zł. Nie jest również opodatkowane przekazanie prezentów, których wartość mieści się w przedziale od 10,01 zł do 100 zł, jednak pod warunkiem prowadzenia dodatkowej ewidencji osób obdarowanych. Jeżeli wartość przekazanego towaru przekracza 100 zł podatnik ma obowiązek opodatkować wartość nieodpłatnego świadczenia.

Ponadto, w świetle przytoczonych przepisów - art. 7 ust. 3 w zw. z art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy - nie ma znaczenia ilość przekazywanych przez Wnioskodawcę jednemu podmiotowi towarów, a także status tego podmiotu, w sytuacji gdy jednostkowa cena nabycia lub jednostkowy koszt wytworzenia tych przedmiotów, nie przekroczyła 10 zł.

Jak wynika natomiast z art. 7 ust. 7 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r., przez próbkę, o której mowa w ust. 3, rozumie się identyfikowalne jako próbka egzemplarz towaru lub jego niewielką ilość, które pozwalają na ocenę cech i właściwości towaru w jego końcowej postaci, przy czym ich przekazanie (wręczenie) przez podatnika:

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowany na terytorium kraju jako podatnik VAT czynny. W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Spółka wydaje nieodpłatnie głównie towary własnej produkcji, a w niektórych przypadkach również inne drobne przedmioty nabywane od podmiotów trzecich. Nieodpłatne przekazania Towarów dokonywane są głównie w celu motywowania kontrahentów do realizowania możliwie wysokiego poziomu sprzedaży. W rezultacie, skutkiem nieodpłatnych wydań jest promocja marki na rynku, umocnienie dotychczasowej pozycji oraz dotarcie do nowych klientów, jak również wsparcie sprzedaży. W niektórych przypadkach nieodpłatne wydania Towarów są dokonywane w celu zastąpienia u kontrahentów towarów przeterminowanych lub uszkodzonych. Spółka dokonuje nieodpłatnych wydań Towarów za pośrednictwem przedstawicieli handlowych, którzy wydają nieodpłatnie Towary bezpośrednio do kontrahentów (tekst jedn.: hurtowni, sklepów bądź do sieci handlowych). W większości przypadków w ramach nieodpłatnych wydań, Towary przekazywane są w opakowaniach zbiorczych. W tej sytuacji w opakowaniu zbiorczym może znajdować się kilka, kilkanaście lub kilkadziesiąt pojedynczych opakowań tego samego rodzaju Towaru o tej samej pojemności/wadze, przy czym jednostkowy koszt wytworzenia (ewentualnie cena nabycia) za pojedyncze Towary nie przekracza 10 zł netto (podczas gdy patrząc na opakowania zbiorcze koszty wytworzenia lub cena nabycia mogą być większe niż 10 zł netto). Wydanie towarów w opakowaniach zbiorczych dokonywane jest w głównej mierze ze względów praktycznych, technicznych oraz logistycznych. Chodzi w szczególności o redukcję kosztów transportu, zmniejszenie ryzyka uszkodzenia Towarów czy ułatwienie magazynowania. Na dokumentacji potwierdzającej nieodpłatne wydanie towarów oraz na fakturach wewnętrznych Spółka wykazuje ilość nieodpłatnie wydanych Towarów niekiedy w pojedynczych sztukach, niekiedy zaś w opakowaniach zbiorczych (np. zgrzewki, palety) obejmujących określoną liczbę pojedynczych sztuk wydawanych towarów. W każdym przypadku przekazywana jest określona ilość pojedynczych sztuk zgrupowanych w opakowaniach łatwych do transportu, a wartość poszczególnych, pojedynczych sztuk nie przekracza 10 zł netto. W sytuacji gdy przedmiotem nieodpłatnych wydań są opakowania zbiorcze, ustalenie jednostkowego kosztu wytworzenia pojedynczego Towaru w momencie przekazania towaru następuje poprzez podzielenie łącznej wartości opakowania zbiorczego przez ilość sztuk (opakowań jednostkowych) w opakowaniu zbiorczym. Spółka nie prowadzi ewidencji pozwalającej na ustalenie tożsamości odbiorców nieodpłatnie przekazywanych Towarów, o której mowa w art. 7 ust. 4 pkt 1 ustawy, a przy wytworzeniu (nabyciu) wydanych Towarów przysługuje jej prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz opisane zdarzenie przyszłe wskazać należy, iż nieodpłatne przekazanie towarów będących przedmiotem wniosku, wytworzonych przez Spółkę oraz towarów nabywanych od podmiotów trzecich, których jednostkowa cena nabycia netto lub jednostkowy koszt wytworzenia nie przekracza 10 zł, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Powyższe wynika z faktu, iż stanowią one prezenty o małej wartości, o których mowa w art. 7 ust. 4 ustawy, a ich przekazanie następuje na cele związane z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy. Bowiem, jak wskazał Wnioskodawca, skutkiem nieodpłatnych wydań jest promocja marki na rynku, umocnienie dotychczasowej pozycji oraz dotarcie do nowych klientów, jak również wsparcie sprzedaży, a także - w niektórych przypadkach - nieodpłatne wydania Towarów są dokonywane w celu zastąpienia u kontrahentów towarów przeterminowanych lub uszkodzonych.

Ponadto, na opodatkowanie podatkiem od towarów i usług opisanego we wniosku nieodpłatnego przekazania nie ma wpływu ilość przekazanych towarów jednemu podmiotowi, ani status tego podmiotu. W szczególności, w analizowanej sprawie nie ma znaczenia, iż towary te przekazywane są w opakowaniach zbiorczych, w których może znajdować się kilka, kilkanaście lub kilkadziesiąt pojedynczych opakowań tego samego rodzaju towaru o tej samej pojemności/wadze. Istotne znaczenie ma, że jednostkowy koszt wytworzenia (ewentualnie cena nabycia) pojedynczego towaru nie przekracza 10 zł netto.

Reasumując, w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r., nieodpłatne wydania przez Spółkę towarów o jednostkowym koszcie wytworzenia (ewentualnie cenie nabycia) nieprzekraczającym 10 zł netto nie stanowią dostawy towarów w rozumienia ustawy o podatku od towarów i usług, a tym samym nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT, niezależnie od ilości przekazanych towarów danemu podmiotowi.

Interpretacja dotyczy:

* zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym,

* zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W pozostałym zakresie dotyczącym podatku od towarów i usług wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie z dnia 14 sierpnia 2013 r. nr ILPP2/443-444/13-2/MN.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.